กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ

บทที่ 1 ไอริณ

“คัท คัท!! ปิดกล้อง!!”

เสียงปรบมือดังสนั่นโดยรอบหลังจากผู้กำกับสั่งคัทพร้อมตะโกนปิดกล้อง ทำให้เหล่าบรรดาคนทำงานเบื้องหลังต่างดีใจที่จะได้กลับบ้านเสียทีหลังจากออกกองต่างจังหวัดมาเกือบเดือน

ร่างระหงผิวขาวสวมชุดไทยพื้นบ้านชะงักหยุดร้องไห้เมื่อได้ยินเสียงตะโกนดังมาจากโทรโข่ง หน้าหวานคมยิ้มเหนื่อยอ่อนมองท้องฟ้ายามรุ่งเช้า

ใจดวงเล็กพลันคิดถึงบ้านเกิดจังหวัดเล็ก ๆ ภาคกลางที่พูดด้วยสำเนียงหนักเหน่อ เธอเองก็เคยต้องตื่นแต่เช้าเช่นนี้เพื่อช่วยแม่และยายเก็บผักในร่องน้ำ

“พี่ไอริณคะ”

เสียงเล็กจากเจ้าเปี๊ยกชื่อเล่นที่เธอตั้งให้แทนชื่อสุดา เอ่ยเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเกรงอกเกรงใจใกล้ ๆ พร้อมส่งผ้าเช็ดผ้าผืนใหญ่สำหรับเช็ดหน้า

“ขอบใจ”

มือเล็กเรียวดั่งลำเทียนทั้งขาวผ่องรับผ้ามาเช็ดใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา บทบาทสำคัญที่ผู้กำกับเลือกถ่ายเป็นฉากสุดท้ายของภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์พีเรียด

ไอริณ หรือ ชื่อจริงคือ จันทน์กระพ้อ อินทขันต์ ค่อยลุกขึ้นจากพื้นดินชื้นแฉะโดยเจ้าเปี๊ยกตามเช็ดผ้านุ่งไทยสีเข้มตลอดทางที่เธอเดินกลับไปยังกระโจมชั่วคราวสำหรับเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว

“ยายเชอรี่”

ไอริณเอ่ยเรียกผู้จัดการส่วนตัวที่ร่างกายเป็นผู้ชายแต่จิตใจดั่งหญิงสาวกำลังก้มหน้าก้มตามองแต่โทรศัพท์ในมือ

“เป็นอะไร เงียบเลยเพื่อนสาว”

คิ้วเข้มกันโก่วสวยงามของเพื่อนรักเชอรี่หรือ ชุมพล สินธุ กำลังขมวดมุ่นนิ่งมองภาพข่าวครุ่นคิดหนัก

“แกแย่แน่ ๆ ไอริณ”

“แย่แน่ ๆ! มันจะมีเรื่องอะไรมาให้แย่อีกยายเชอรี่ ทุกวันนี้ข่าวฉาวของฉันมีไม่เว้นวันเลย”

“ภาพหลุด?”

ไอริณชะงักมือจากผ้านุ่งที่กำลังถอดรีบเดินตรงไปยังเพื่อนสาวแล้วแย่งโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่องดู พลันตาเบิกกว้างเมื่อมองเห็นภาพตัวเองกำลังจูบกับลูกชายเจ้าของช่องโทรทัศน์ที่ตัวเธอเองสังกัดอยู่

“จุ๊ ๆ ๆ นักข่าวพวกนี้ ถ่ายยังไงดูสิ ไม่ดูมุมกล้องเลย”

“ไอริณ!”

เชอรี่เปล่งเสียงสูงใส่ทันทีเมื่อเพื่อนรักดาราพูดเหมือนไม่ใส่ใจเนื้อข่าว เอาแต่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเอง

“แกเป็นบ้าหรือเปล่า ช่วงนี้ข่าวฉาวไม่เว้นแต่ละวัน แล้วยังทำแบบนี้”

เชอรี่จิ้มนิ้วบนหน้าจอโทรศัพท์อย่างแรงต่อหน้าไอริณ ดาราสาวเพียงยิ้มหวานใส่ก่อนโยนโทรศัพท์คืนไปให้เพื่อนรัก

“ก็รู้อยู่แล้วว่ามีนักข่าว เลยจัดฉากให้สมใจ”

“ยายบ้า นี่ทางช่องจะว่ายังไง!”

“ว่ายังไง ก็นั่นมันลูกชายเขานี่ ถ้าจะว่าฉันก็ว่าไอ้ภูมิด้วย”

“แกมัน มัน! ฉันไม่รู้จะพูดยังไงกับพวกแกทั้งสองคนเลย คนหนึ่งก็เจ้าเล่ห์เพทุบาย ส่วนอีกคนก็กลัวพ่อจนหัวหด วัน ๆ หาแต่เรื่องให้คนขุดคุ้ย”

“โธ่แก..เชอรี่ แกก็รู้ว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเป็นยังไง”

ไอริณสลัดผ้าถุงออกอย่างไม่ใส่ใจอวดรูปร่างขาวโพลนหุ่นอวบอิ่มเอวคอดกิ่วต่อหน้าเพื่อนรักและเด็กช่วยถือของ ที่พอเห็นเธอสลัดผ้าก็รีบหันหลังหนีภาพสวยงามตรงหน้าทันที

“แกนี่ รู้จักอายสะบ้าง”

“อายอะไร แกก็ผู้หญิง ส่วนเจ้าเปี๊ยกก็ผู้หญิง”

ไอริณไม่มีทีท่าสลด เอื้อมมือหยิบกางเกงและเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาสวมใส่ไม่แยแสปล่อยให้เพื่อนรักนั่งกระฟัดกระเฟียดอยู่เป็นพักจึงแต่งตัวเสร็จแล้วเดินกลับมาหา

“แกวางใจเถอะ ไม่มีอะไรหรอก ไอ้ภูมิเอาอยู่”

เชอรี่ส่ายหน้าระอาใจ มองเพื่อนรักดาราดังหน้าตาสวยงามนิสัยเจ้าเล่ห์กำลังลงมือเก็บของลงกระเป๋าช่วยเจ้าตัวเล็กเด็กถือของที่เพิ่งจ้างมาช่วยงานได้ไม่นาน

“ไอ้ภูมิมันแต่งงานแล้ว”

“เออ รู้แล้ว ฉันก็ไปงานแต่งด้วยอย่าลืมสิ”

“แล้วนี่ภาพหลุด แกกำลังเป็นชู้ชาวบ้าน”

“ชู้อะไร ก็ดีน่ะสิ ไอ้ภูมิมันอยากได้แบบนี้”

“ถามจริงเถอะ สัญญาของพวกแกยังไม่สิ้นสุดกันอีกเหรอ ภูมิมันก็แต่งงานไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้แกแสดงเป็นไม้กันหมา เอ้ย! ไม่ใช่ แสดงเป็นแฟนเพื่อตบตาคนอื่นว่ามันไม่ใช่เกย์”