공유

บทที่1

last update 최신 업데이트: 2025-11-05 13:02:22

“เออ..หลีเอง!!!” เสียงเฮ้วดังลั่นห้อง ไม่พูดเปล่ายังสับเท้าเดินมาหาอย่างว่องไว ปลายรองเท้าส้นเข็มกระแทกลงบนพื้นดังเป็นจังหวะไม่น่าภิรมย์

เมียเฮียเสือ...

โคตรดุ

ใครๆ ก็รู้

ใช่..แม้แต่ตัวพยัคฆ์เมฆาเองก็รู้ เขาลอบกลืนน้ำลายดังเฮือก ดวงตาคมกริบเริ่มไหวระริก กว่าจะรู้ตัวคอเสื้อยืดเนื้อดีสีเข้มก็ถูกนังแม่เสือสาวกระชากเข้าหา ดวงตาคมคล้ายตาแมวแวววับพราวระยับเต็มไปด้วยความโกรธ ก่อนที่เจ้าหล่อนจะเค้นเขี้ยวเสียงเขียว

“เมื่อกี้เฮียทำอะไร?”

“….”

“เฮียไม่ตอบใช่ป่ะ?” มหาเทวีถามอีกครั้งทั้งที่ตนก็รู้ว่าด้านในเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง ทว่าใจไม่รักดีกับอยากฟังคำตอบจากเขา ชายหนุ่มหรี่ตามอง ก่อนจะลอยหน้าลอยตาตอบ

“ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?”

“เหอะ..เกี่ยวอะไรนะเหรอ? หลีเป็นเมียเฮียนะ เฮียลืมไปแล้วหรือไง” หญิงสาววีนแตกไม่ได้สนใจเลยว่าคนอื่นจะคิดยังไง แถมยังมีใครบางคนยังยกมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปเก็บเป็นที่ระลึกเสียอย่างนั้น

“ก็แค่เมีย...ที่ฉันไม่ได้เต็มใจแต่ง”

“เฮียเสือ!!!” ภรรยาตีทะเบียนแทบกรี๊ด ก่อนที่จะกวาดตามองผู้หญิงอีกคนที่กำลังออเซาะผัวเธออยู่

แน่ละ ตั้งแต่แต่งงานกันมา...ไม่มีครั้งไหนที่เขาไม่มีผู้หญิงในอ้อมกอด และไม่มีครั้งไหนที่เธอจะไม่อาละวาด เพียงแต่ครั้งนี้นั้นแตกต่างไป เพราะใบหน้าหวานที่กำลังส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้...มันคือใบหน้าศัตรูหัวใจ

รักแรกของเขา...

เจ้าหล่อนกลับมาแล้ว

ร่างกายไวกว่าความคิด มือเรียวขาวผ่องคลายเสื้อสามี ก่อนจะเข้าไปกระชากหนังหัวของอีศัตรูหัวใจ

พิมลภารู้สึกถึงความเจ็บแล่นไปตามหนังศีรษะจนแทบอยากกรีดร้อง และเกือบโต้ตอบ ทว่าเธอรู้ว่าเฮียเสือชอบผู้หญิงอ่อนโยน จึงแสร้งทิ้งแขนไม่มีแรงสู้

“ฮึก...หลี ปล่อยเรานะ เธออย่าทำอะไรเราเลย” เสียงหวานเจือสะอื้น แสงไฟดิสโก้สะท้อนหยาดน้ำใสที่ร่วงหล่นจากหน่วยตาดูทั้งอ่อนแอบอบบางน่าสงสาร

นี่แหละนังงูพิษต่อหน้าผู้ชายอย่างลับหลังอย่าง หญิงสาวรู้ดี!

มหาเทวีกระชากร่างเล็กกระแทกลงกับพื้นก่อนจะขึ้นคร่อม ฟาดฝ่ามือกระแทกใส่ใบหน้าจิ้มลิ้มที่อยู่ตรงหน้าไม่ยั้ง

“อีลูกแม่บ้าน อีผู้หญิงสารเลว มึงยุ่งกับผัวกูทำไม”

“ฮึก..ฮือ หลีอย่าตีเราเลย เราเจ็บ” มือเล็กของนังดอกบัวขาวยันแขนขาวผ่อง พลางลอบใช้เล็บหยิกไปด้วย ในขณะที่ดวงตากลมโตหันกลับไปขอความช่วยเหลือจากสามีคนอื่น

“เฮียเสือช่วยภาด้วย”

เมื่อนั้นพยัคฆ์เมฆาจึงได้สติเดินสาวเท้าเข้าไปกระชากตัวภรรยาออกจากอดีตคนรัก ร่างอรชรถูกมือแกร่งรวบจากด้านล่าง อารมณ์เจ้าหล่อนร้อนราวกับไฟ มือไม้พยายามตะเกียกตะกายออกจากอ้อมกอดเขา

“กรี๊ด ปล่อยหลีเดี๋ยวนี้เลยนะ”

“เลิกอาละวาดสักที เยหลี!”

“ไม่! หลีไม่หยุด” คนหน้าสวยหันขวับไปมองเขาอย่างเจ็บปวด ยิ่งเห็นริมฝีปากหยักบวมแดงก็เจ็บจี๊ดเข้ากลางอก ราวกับย้ำเตือนว่าภาพจากกล้องวงจรปิดที่เธอแอบส่องเป็นเรื่องจริง

เขากับนังดอกบัวขาวจูบกัน!

เขาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง?

“เฮียบอกให้หุบปาก!!”

“ไม่! เฮียปล่อยหลีเดี๋ยวนี้เลยนะ” เมื่อสถานการณ์ดูไม่เข้าท่า คนตัวโตกว่าจึงอุ้มร่างเล็กขึ้นพาดไหล่ก่อนจะเดินหายจากห้องไป โดยมีเสียงมหาเทวีกรีดร้องไปตามทางด้วยความเจ็บใจ

เขายัดร่างอรชรใส่รถไฮเปอร์คาร์สีแดงคู่ใจ ก่อนที่จะเดินอ้อมมานั่งฝั่งคนขับ

มหาเทวีทำได้เพียงแต่มองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความเจ็บปวด ไม่ทันที่หญิงสาวจะอ้าปากด่าต่อ รถสปอร์ตสุดหรูถูกกระชากออกจากลาน โดยที่ฝั่งข้างคนขับไม่ทันจะได้คาดสายรัด เรียกเสียงกรี๊ดจากคนนั่งข้างคนขับได้ทันที

แน่ละ ไอ้สามีเฮงซวยย่อมไม่สนความปลอดภัยว่าเธอจะเป็นตายร้ายดียังไง และความอ่อนโยนนั้นก็ไม่ได้มีไว้เพื่อเธอ...

ความจริงที่หญิงสาวเคยปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่ากระแทกกลางใจ เธอกลั้นสะอื้น พลางคาดสายรัดด้วยมือไม้สั่น

“ฮึก...เฮียเสือ...เฮียทำแบบนี้กับหลีได้ไง?” คำตัดพ้อต่อว่าของภรรยาตีทะเบียน ไม่ได้มีผลให้เขาใจอ่อน ชายหนุ่มเพียงยิ้มเยาะ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายยังคุกรุ่นร้อนราวกับไฟ

“ฉันทำอะไร?”

“เฮียจูบผู้หญิงคนนั้น” มหาเทวีเอ่ยเสียงสั่น เพ่งมองใบหน้าหล่อเหลา นึกอยากจะควักหัวใจของเขาขึ้นมาดูว่า..ทำไมถึงใจดำกับเธอนัก

เธอเป็นเมียเขานะ...

“ฉันจะจูบใครก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย”

“แต่หลีเป็นเมียเฮีย” หญิงสาวยังคงย้ำกับสิทธิ์อันพึ่งมี แม้คำว่า ‘เมีย’ เป็นสิ่งที่พยัคฆ์เมฆาเกลียดเข้าไส้

ดวงตาคมกริบของชายหนุ่มมืดลง พอๆ กับความเร็วรถสปอร์ตหรูที่เหยียบมิดเลน มหาเทวีกลั้นหายใจชั่วขณะ เธอจ้องมองผ่านหน้าต่างเห็นเพียงภาพเงาๆ รางๆ ยิ่งขับยิ่งไกลจากตัวเมือง

“นี่เฮียจะพาหลีไปไหน?”

“กลัว?” เขาเอ่ยเสียงเย็นชา คนหน้าสวยเชิดหน้าแม้ใจจะสั่นไปกับความไวรถ

“ใครกลัว? หลีไม่ได้กลัว”

“หึ”

รถยังคงแล่นด้วยความไวสูงสุดจนมาถึงทางเชื่อมระหว่างเมืองไร้บ้านคน มีเพียงแสงไฟริบหรี่จากหลอดไฟที่ตั้งห่างๆ

เอี๊ยดดดดดดดดดดด

ร่างอรชรแทบจะกระเด็นออกจากตัวรถ ยังดีที่เข็มขัดนิรภัยยังช่วยไว้

“กรี๊ดดดด นี่เฮียจะทำอะไร”

“ลง!!” เขาสั่งเสียงเข้ม

...

이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทพิเศษ2

    พิมลภาเองก็เดินควงแขนชายหนุ่มจนมาถึงลานจอดรถใต้ดินของโรงพัก ใบหน้าอ่อนหวานยิ้มร่ามีความสุข ตอนนั้นถือว่าเธอโชคดีเหลือเกินที่ตอนนั้นเลือกจับปลาสองมือ ถึงพิทักษ์ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวไฮโซ แต่ในปัจจุบันกลับถือว่าเป็นหนึ่งในนักธุรกิจไฟแรงแห่งยุค แถมยังไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตนอีกด้วย“พี่พิคะ น้องภาเห็นร้านอาหารฝรั่งเศสเปิดใหม่ที่ไอคอนเราไปลองกันดีไหมคะ” เธอจะอัปลงโซเชียลให้ฉ่ำเลย หัวหน้าเลขาที่จ้องจะแย่งตำแหน่งกับเธอจะได้อิจฉา“เธออยากไปเหรอ?” พิทักษ์ถามยิ้มๆ ทว่าสายตากลับมีเล่ห์นัยบางอย่างที่พิมลภาไม่ทันสังเกต“ค่ะ น้องภาอยากไปกับพี่พิ”“ได้สิ ไอ้ต้อย มึงมานี่” หันไปสั่งคนงานที่บ้าน หญิงสาวมองตามด้วยสายตาแปลกใจเล็กน้อย ก่อนมือเล็กที่กำลังควงแขนจะถูกเขาแกะออกด้วยท่าทีรังเกียจ“ผู้หญิงคนนี้กูยกให้”“คะ?” พิมลภาย้อนถามด้วยสีหน้างงงวยยกให้?“พี่พิ…มะ..หมายความว่ายังไงคะ?”“ก็หมายความว่าฉันยกตัวเธอให้คนงานของฉันไงล่ะ” คำตอบของเขาแสนจะเย็นชาจนพิมลภาอึ้งไปชั่วครู่ มารู้สติก็ตอนที่ไอ้คนสวนดิบเถื่อนเข้ามาดึงแขน“ยี้ ปล่อยนะ ไม่ค่ะ น้องภาไม่ยอม” ปากเตรียมโวยวาย ยังไงที่นี่ก็สถานีตำรวจ เธอไม่เชื่อว่

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทพิเศษ

    ณ ห้องขังดวงตาคมกวาดมองนอกกรงขังด้วยสายตาหดหู่ บรรยากาศตอนสายเริ่มมีเจ้าพนักงานเดินขวักไขว่ไปมาสร้างความกระวนกระวายอับอายให้แก่ไฮโซหนุ่มเหลือเกิน ถ้าคุณปู่รู้ว่าก่อเรื่องทะเลาะวิวาทขณะรอลงอาญาเขาตายแน่ พยัคฆ์เมฆาย้อนคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เขาจำได้ว่าหลังรู้ข่าวว่าพี่ชายจะแต่งงานกับเยหลี เขาผิดหวังรุนแรงมาก‘เฮียสิงห์ เฮียทำแบบนี้กับผมได้ยังไง นั่นเมียผมนะเว้ย’ เขาตามไปอาละวาดต่อหน้าเฮียสิงห์ ก่อนชายคนนั้นจะนั่งไขว่ห้างหรี่ตามองมา พร้อมยังยิ้มเยาะใส่‘สิงห์มึงมีสิทธิ์เรียกร้องอีกเหรอ?’‘เหอะ เฮียหมายความว่ายังไง’‘ฉันถามแกไงล่ะ แกมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรอีก’‘ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์วะ มีอย่างที่ไหนพี่มาเอาเมียน้อง’ คำเหยียดส่อเสียดพาให้พี่ชายหน้าแดงด้วยความโกรธขึ้นทันที สรรพนามเรียกหาจึงเปลี่ยนตามแรงอารมณ์‘มึงหยุดพูดปากหมาๆ มึงอย่าลืมนะ มึงแอบอ้างมาตลอด’‘เฮียหมายความว่ายังไง? ผมไปแอบอ้างอะไร?’‘มึงก็รู้เหมือนที่กูรู้ คนที่ช่วยชีวิตเยหลีในกองเพลิงเมื่อตอนนั้นเป็นกู’ ข้อเท็จจริงที่ประกาศใส่หน้าพาให้คุณปู่ที่นั่งมองอยู่ไม่ไกลนั่งอึ้ง ในขณะที่เขาก็นิ่งไปด้วยความละอาย แต่ส่วนลึกก็ยังเถียง

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่41จบ

    คำว่า 'สารภาพ' พาให้เยหลีเริ่มจะไม่สบายใจ เธอเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาคมคายที่เคร่งขึ้นจนสัมผัสได้ผู้หญิงที่เคยจมกับความสัมพันธ์ที่เป็นพิษอยู่หลายปีเริ่มหวาดกลัวอย่าบอกนะว่าเฮียสิงห์แอบไปมีผู้หญิงคนอื่น?ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอคงทนไม่ได้ ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาเพียงถอดเสื้อยืดที่สวมอยู่ออก ท่ามกลางพระอาทิตย์ที่กำลังตก แสงสีส้มเองก็สาดส่องแผ่นหลังแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เยหลีเองก็เคยจินตนาการว่าภายใต้ร่มผ้าของเขาคงจะเป็นผิวเข้มเรียบเนียน ซึ่งอาจจะมีร่องรอยการต่อสู้บ้าง ทว่ากลับไม่คิดว่าจะเห็นรอยขรุขระคล้ายกับแผลไฟไหม้ดังที่เห็นในตอนนี้หญิงสาวชะงักไปชั่วครู่ ใจเริ่มสั่นระรัว มือเล็กขาวผ่องเอื้อมมือไปสัมผัสร่องรอยบนนั้นแผ่วเบา ดวงตาคมสวยรื้นน้ำใสเธอจำได้ว่าวันที่เกิดอุบัติเหตุไฟไหม้ เธอเผลอนอนหลับบนโซฟาในตึกเล็กที่เป็นเรือนไม้แกะฉลุลายตามสมัยนิยม ความร้อนจากการเผาไหม้ทำให้เด็กหญิงวัยประถมงัวเงียตื่น เวลานั้นรอบตัวมีแต่ควันไฟ เธอทั้งสำลัก อีกทั้งยังกลัวมาก แต่ก็พยายามคลานต่ำหาทางออก ทว่าควันที่พวยพุ่งทำให้คลานไปไม่ทันถึงทางออก อนุสติก่อนสลบเธอเห็นภาพรางๆ เป็นเด็กผู้ชายร่างผอมสูง เค้า

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่40

    เวลาผ่านไปเดือนกว่าหญิงสาวในชุดเสื้อกระโปรงสีชมพูอ่อนกำลังหมุนตัวอยู่หน้ากระจก พลางยกยิ้มให้กับรูปลักษณ์ใหม่ที่สะท้อนบนนั้น เฮียสิงห์น่าจะชอบลุคนี้นะ?ก็ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงอ่อนหวานนี่ เธออยากเอาใจแฟนเลยแต่งตัวตามที่คิดว่าแฟนจะชอบ“คุณหลีคะ คุณสิงห์มาแล้วค่ะ” สาวใช้คนสนิทเคาะประตู พร้อมกับส่งเสียงแจ้งเตือนด้วยความสุภาพเยหลียิ้มให้ตัวเองในกระจกอีกครั้ง พร้อมกับปลุกความมั่นใจในตนเอง เธอสวยขนาดนี้เฮียสิงห์ต้องชอบสิ! ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งใช้เวลาไม่กี่นาทีร่างเล็กก็เดินมาถึงสวนในคฤหาสน์ความชอบของเฮียสิงห์จะต่างจากอดีตสามีก็ตรงนี้ เฮียเสือรักในปาร์ตี้และความวุ่นวาย ในขณะที่เฮียสิงห์รักธรรมชาติและความสงบ ที่สำคัญยังชอบต้นไม้เป็นพิเศษโดยเฉพาะสวนของบ้านเธอ หญิงสาวสังเกตเห็นรูปร่างสูงใหญ่เอวสอบในเสื้อยืดลำลองดูสบายๆ ได้ในทันที“เฮียสิงห์คะ” เสียงหวานใสติดจะอ้อนเล็กๆ เรียกให้ชายหนุ่มหันมามองแล้วยิ้มตอบ นัยน์ตาคมลอบสำรวจคนตรงหน้าก่อนจะเอ่ยทัก“วันนี้เหมือนหลีแปลกๆ ไปนะ?” ไม่รู้ว่าแปลกตรงไหน แต่เขารู้ว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป“คิคิ หลีว่าแล้วเฮียสิงห์ต้องทัก”“….”“เฮียสิงห์ทายส

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่39

    เมื่อทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่หวังพยัคฆ์เมฆาถึงกับอยู่ในภาวะมึนงง กว่าจะรู้ตัวซูเปอร์คาร์คันหรูก็ขับมาถึงคอนโดหรูกลางใจเมือง ดวงตาคมเพ่งมองไปยังชั้นที่พิมลภาอยู่ อีโก้ลูกผู้ชายที่ถูกอดีตภรรยาทำร้ายย่อยยับถูกปลอบประโลมด้วยแสงไฟที่ลอดส่องออกมานั่นสิ ถึงแม้เยหลีจะเลิก ‘รัก’ เขาแล้ว ทว่าก็ยังมีผู้หญิงอีกคนที่แสนดี ยอมรับในตัวเขา และรักเขามากอยู่คนหนึ่งไม่ใช่หรือไง?ไม่มีเธอฉันก็ไม่ตายหรอกนะเยหลีริมฝีปากคนหน้าหล่อยกยิ้มขึ้น ใจเริ่มชื้นเขาสัญญากับตนเองว่าต่อไปหลังจากนี้จะเป็นแฟนที่ดีและจะเป็นสามีที่รักเดียวใจเดียว เขาจะแสดงให้เยหลีเห็นและต้องอิจฉาผู้หญิงคนนั้น หลังจากจอดรถเสร็จร่างสูงใหญ่รีบสับเท้าไปยังห้องอดีตชู้รักด้วยหัวใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง มือใหญ่สแกนบัตรเพื่อเข้าห้อง ยังไม่ทันสังเกตรองเท้าหนังชั้นดีที่ถูกถอดไว้ด้านหน้า ทว่ากับสะดุดตากับเสื้อคลุมสีหวานที่ถูกกองทิ้งไว้บนพื้น ปากที่เตรียมอ้าเรียกชู้รักหุบลงทันใด เขายิ้มผ้าคลุมชุดนอนขึ้นมาดู ใจดวงโตเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ เกิดลางสังหรไม่ค่อยดีบางอย่างภายในห้องมีเพียงเสียงแอร์คอนดิชัน อากาศเย็นเฉียบ แต่แผ่นหลังเขากลับชื้นเหงื่อด้วยค

  • ก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม   บทที่38

    “คุณพยัคฆ์เมฆาคุณอย่าโง่ อย่าให้ฉันต้องย้ำว่าเราหย่ากันแล้ว และการที่คุณเบิกจ่ายเงินในส่วนที่คุณไม่ใช่เจ้าของ มันไม่ได้ต่างจากการฉ้อฉล”“หลี เฮียไม่ได้โกงเงินนะเว้ย เธอไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้” คำว่าฉ้อฉลมีผลให้คนตัวโตกว่าถึงกับร้อนรน ยิ่งสบตาเอาเรื่องของหญิงสาวยิ่งรู้ว่าเธอเอาจริง“ฉันไม่มีสิทธิ์พูด งั้นเอาแบบนี้ไหมคะ ฉันยินดีที่จะทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ และพร้อมจะไปแจ้งความ”“แจ้งความ!? เธอบ้าไปแล้ว เธออย่าลืมนะว่าวันที่ไฟไหม้เป็นฉันที่พาเธอไปส่งโรงพยาบาล”“ค่ะ เพราะฉันรู้ไงว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณ แต่...ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะไม่เอาเรื่อง ทดแทนกับบุญคุณที่คุณเคยช่วยชีวิต และฉันจะถือว่าเงินที่ฉันเสียไปหลายปีชดเชยหมดไปแล้ว ตกลงไหมคะ?”พยัคฆ์เมฆานิ่งอึ้ง ถ้าเขาตอบรับคำขอ นั่นก็แปลว่าข้ออ้างในการแถ และพาตนมาวนเวียนกับผู้หญิงตรงหน้าคงหายไป ส่วนความมั่นใจในตอนต้นที่ว่าถ้าเขาง้อเธอหน่อย เธอคงยกเลิกให้พลันสลายหายไปในทันทีเธอหมดรักเขาแล้วจริงๆ“หลี..เธอต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ?” เขาถามกลับเสียงแหบแห้ง แววตาเคลือบความเสียใจ เยหลีเพียงยกยิ้มข้างเดียว ก่อนจะตอบกลับคนในอดีตด้วยน้ำเสี

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status