Home / โรแมนติก / ของตายดิ้นได้ / EP.04 ทุกส่วนเป็นของฉัน

Share

EP.04 ทุกส่วนเป็นของฉัน

last update Last Updated: 2025-09-17 19:43:51

แต่ตอนนี้หล่อนกลับเหมือนตายไปแล้วตรงหน้าเขา เพราะพชรใจร้ายเหลือเกิน

เขาฆ่าหล่อนให้ตายทั้งเป็นแล้ว

เขาไม่ได้เห็นหล่อนเป็นแค่เมียเก็บเป็นแค่ของเล่น ที่มีพันธะผูกพันกันตามสัญญา

แต่เขาเห็นหล่อนเป็น ‘ของตาย’ ที่เขาไม่ยอมปล่อยมือ

ม่านบุษยาเม้มปากแน่นกับความคิดเลวร้าย น้ำตารื้นขอบตาแต่ไม่ยอมให้มันไหล

“คุณเพชร… ได้โปรดเถอะค่ะ ให้บัวไปจากที่นี่”

น้ำเสียงอ้อนวอนหวังให้เขาใจอ่อน แต่พชรกลับก้าวเข้าประชิด ยื้อข้อมือของหล่อนขึ้นบีบอย่างแรง ดวงตาคมเข้มจ้องมองมาราวกับมีดวงไฟมากมายในนั้น พร้อมกับรอยยิ้มเหี้ยมที่มันทำให้ใบหน้าหล่อจัดน่ากลัวเหลือเกิน

“ฉันไม่อนุญาต เธอต้องอยู่ตรงนี้ ไปจนกว่าฉันจะเบื่อ”

“ตรงนี้”

“ใช่... ตรงหน้าที่ของเธอ”

“แต่บัว... คุณเพชรสัญญาแล้วว่าจะให้บัวไป”

“สัญญากับเด็กอายุสิบแปด ไม่มีผู้ใหญ่รับรู้ ไม่นับตามกฎหมายนะ”

ม่านบุษยามองผู้ชายตรงหน้า เขาหลอกหล่อนมาตลอดเลยเหรอ หลอกให้หล่อนมาอยู่ด้วยในฐานะเมียเก็บ

“อยู่ที่นี่ จนกว่าฉันจะอนุญาตให้ไป”

“แต่บัว... บัวไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของคุณเพชรนะคะ”

“หึ! เธอเป็นอะไรมากกว่านั้นได้เหรอ ในเมื่อเธอขายตัวให้ฉันตั้งแต่ยังเรียนไม่จบมอปลายด้วยซ้ำ”

คำพูดเลือดเย็นกรีดลึกเข้าไปในเนื้อหัวใจ จนม่านบุษยารับรู้ทุกช่วงเวลาที่ลมหายใจถูกกระชากออกจากอก น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้สุดฤทธิ์ร่วงลงเป็นสาย และแทบไม่เห็นคนตรงหน้าเพราะทุกอย่างถูกหยาดน้ำเจิ่งล้นบดบังแทบไม่เหลือ แต่นั่นก็ดีเพราะตัดสินใจได้ง่าย

“ใช่ค่ะ บัวเป็นได้แค่สัตว์เลี้ยง มีหน้าที่แค่ให้คุณเพชรมาสมสู่ แต่ตอนนี้หน้าที่ของบัวหมดแล้ว บัวต้องการไปจากที่นี่ตามสัญญา และคุณเพชรก็ห้ามบัวไม่ได้”

“จะหนีเหรอ?”

เขาพูดพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้

“อย่าฝันไปเลย เธอไม่มีทางหนีไปไหนได้หรอกบัว เพราะฉันมีเงิน มีอำนาจ และมีทุกอย่างที่เธอต้องการ ถ้าฉันไม่อนุญาต เธอก็ไม่มีวันจากไปไหนได้ จะไม่มีวันนั้นแน่”

“แต่คุณ... ไม่มีบัวแล้ว”

“ฉันมีเธอ! ทุกส่วนของเธอเป็นของฉัน จำไว้!”

พชรตะคอกกลับทันที แล้วร่างแบบบางก็ถูกเหวี่ยงไปที่โซฟา

“ว้าย!”

ม่านบุษยาจะลุกหนี แต่ช้าไปกว่าร่างสูงใหญ่ที่ตามขึ้นมาคร่อมทับเอาไว้พร้อมกดข้อมือของหล่อนกับพนักพิง

“คุณเพชร! อย่านะคะ บัวไม่เต็มใจ”

“ฉันจ่ายเงิน เธอมีสิทธิ์ใช้คำนั้นด้วยเหรอ”

“...”

คำช้ำๆ นั้นวนเวียนในหัวใจ ก่อนที่ทุกอย่างจะดำดิ่งสู่ความรุนแรง เจ็บปวด เพราะบางสิ่งยังไม่พร้อม แต่เขาก็ยังหักหาญเอาแต่ได้ ทว่าเมื่อสุขสุดยอดครั้งแรกผ่านไป ไม่นานของคุ้นเคยก็เข้ามาแทนที่

ม่านบุษยาบิดกายด้วยความหฤหรรษ์เมื่อเคราสากของพชรลากต่ำสู่อกอวบหยุ่นมือ จนหล่อนอดไม่ได้ที่จะผงกศีรษะขึ้นมอง เมื่อพชรอ้าริมฝีปากครอบครองปลายยอดชูชันพร้อมปลายลิ้นตวัดเร็วรี่ ความร้อนก็ซ่านกระเซ็นไปทั่วทุกอณูเนื้อ

“อ้า... คุณเพชร... อื้อ...”

 ม่านบุษยาดิ้นพล่านพร่ำเพ้อเพียงชื่อเขาออกมา เมื่อมือของเขาไล้ลงต่ำและจุดหมายก็คือกลีบดอกไม้ที่บวมเป่งจากทุกแรงอัดอั้นที่เขาเป็นคนก่อให้

ในเวลานี้ม่านบุษยาไม่รับรู้อะไรแล้ว ลืมสิ้นทุกอย่าง สิ่งที่อยากก็คือ ให้เขาขยี้ดอกไม้ฉ่ำน้ำของหล่อนให้แหลกลาญ ขยี้เร็วๆ ระรัว

“อ้า... คุณเพชรขา... บัวเสียว... อื้อ... บัวเสียว...”

และหล่อนก็ต้องหวีดร้องอย่างสมใจ เมื่อใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนลงล่าง

ต้นขาถูกแยกออกจากกันอย่างรู้หน้าที่ ม่านบุษยาแอ่นหยัดดอกไม้ขึ้นหาเขา มองเขาด้วยสายตาเว้าวอนร้องขอ และเมื่อเห็นปลายลิ้นร้อนแลบออกมาส่ายวนอย่างยั่วยวน หล่อนก็ไม่รู้ช้าร้องขอเขาทันที

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ของตายดิ้นได้   EP.67 เมื่อกล้ารักก็จงรัก (จบบริบูรณ์)

    เสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากของเด็กชายตัวน้อยดังก้องไปทั่วสนามหญ้าหน้าบ้านที่กว้างมาก เพราะรั้วกั้นระหว่างกันถูกรื้อออก ‘น้องพอร์ช’ เด็กชายวัย 1 ปีเต็ม เดินเป๋ไปเป๋มา แต่ก็พยายามหนีคุณพ่อที่ทำหน้าตาเหมือนสัตว์ประหลาดคลานสี่ขาหยอกเย้าเจ้าตัวน้อยหัวเราะเมื่อคุณพ่อไล่ตามทัน พร้อมกับแกล้งนอนบนผืนหญ้าเหมือนยอมแพ้ แต่พอคุณพ่อผละออก เด็กน้อยก็พลิกตัวคลานเข่าแล้วรอดหนีจากใต้ท้องสัตว์ประหลาดมาได้ม่านบุษยายืนยิ้มอยู่หน้าบ้าน ยกกล้องในมือถือบันทึกทุกช่วงเวลาแห่งความสุขเอาไว้ ใครกันจะคาดคิดว่าท่านประธานแห่งธาราธรกรุ๊ป จะมีโมเมนต์แบบนี้ด้วยกล้องในมือแพลนไปยังจุดที่แม่นั่งอยู่ที่เปลชิงช้าไม่ไกลจากจุดที่พชรกำลังเล่นกับลูก และที่หน้าบ้านม่านมัสลินกำลังบังคับวีลแชร์ไปตามทางปูนเล็กๆ ที่พชรสั่งให้คนงานมาทำเชื่อมกันไว้กับทุกจุดของบ้าน เพื่อตรงไปยังรถยนต์ของไปรษณีย์ที่เพิ่งมาจอดเทียบ และคุณลุงชัยของน้องพอร์ช ซึ่งตอนนี้ได้เลื่อนขึ้นมาขับรถรับพัสดุฯ กำลังก้าวลงมาชีวิตสงบ เรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความรักม่านบุษยามองทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวด้วยความสุข ขณะยกกล้องขึ้นถ่ายรูปด้านหลังของคุณพ่อที่อุ้มลูกชายขึ้นนั่งบนบ่า

  • ของตายดิ้นได้   EP.66 ไม่ต้องสัญญาแต่ทำให้ได้

    คนขับรถที่พูดแบบติดตลก แต่เขาตลกไม่ออกเลย คำ ‘รัก’ เหรอ เพิ่งเคยได้พูดไปแค่ 2 ครั้ง แต่คำว่ารักจะมีความหมายอะไร ถ้าการกระทำสวนทาง‘ฉันรักบัวนะ ถ้าไม่รักจะทำแบบนี้เหรอ นายก็เห็นว่าฉัน... ฉันเปลี่ยนไปแล้วนะ เปลี่ยนไปในทางที่ดี ที่คิดว่าคนอย่างฉันไม่น่าจะทำได้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่รัก คงไม่ทำแบบนี้หรอก’‘แล้วคุณบัวเชื่อไหมครับ’นั่นคือคำถามจากคนขับรถที่เขาให้คำตอบไม่ได้‘อย่าว่าผมแนะนำเลยนะครับ ที่คุณเพชรทำกับคุณบัวมันหนักหนา ถ้าคุณบัวจะไม่เชื่อว่าคุณเพชรรักเธอจริง แต่เธอคิดว่าที่คุณเพชรมาทำดีด้วยเพราะต้องการลูก ผมว่ามันจะไปกันใหญ่ รักแล้วต้องแสดงออกทุกอย่างนะครับ ต้องทำให้เมียแน่ใจเชื่อใจว่ารักเธอจริงๆ แล้วก็ต้องพูดว่ารักออกมาจากปากด้วยครับ ผู้หญิงเป็นเพศที่ซับซ้อน ไม่ว่าคุณเพชรจะพยายามแสดงออกว่ารักมากแค่ไหน แต่พวกเธอก็อยากได้ยินคำนั้นด้วยครับ แค่บอกว่ารักเมีย มันง่ายจะตาย คำสั้นๆ ง่ายๆ แต่พวกเธอมีความสุข’พชรพยายามจะยกมือขึ้นจะเช็ดน้ำตาที่เจิ่งนองใบหน้าสวย แต่อาการขัดยอกก็ทำให้ยกช้า ม่านบุษยาจึงรีบปาดน้ำตาตัวเองจนแห้ง ยิ้มน้อยๆ ว่าหล่อนทำเองได้สิ่งที่เห็นยิ่งทำให้พชรสะท้อนใจ ไม่มีเขา ม่านบุษย

  • ของตายดิ้นได้   EP.65 ถนอมเวลาอันมีค่า

    สายฝนโปรยปรายตลอดเส้นทางระหว่างกรุงเทพฯ และปราณบุรี“ช้าหน่อยนะครับคุณเพชร ฝนตกหนักมากเลยครับ”“อืม... ไม่เป็นไร ไปเรื่อยๆ เอาปลอดภัยไว้ก่อน”พชรบอกคนขับรถ นี่คือสาเหตุที่เขาไม่ได้เอารถไปจอดไว้ที่ข้างบ้านม่านบุษยา เพราะตลอด 1 เดือนก่อนที่หล่อนจะคลอด เขาตีรถจากกรุงเทพฯ มาปราณบุรีทุกวัน พอเคลียร์งานเรียบร้อย เขาก็ออกเดินทาง โดยมีคนขับรถมาให้ พอคนขับส่งเขาที่บ้าน ก็ไปจอดนอนพักที่โฮมสเตย์ของป้าแป้น เพื่อตี 5 จะตีรถเข้ากรุงเทพฯ อีกครั้ง เรียกได้ว่าคนขับรถของเขา เทียวไปเทียวมาจนคุ้นชินกับทุกหลุมบนท้องถนน ที่บ้านม่านบุษยา แม่ชำเลืองมองไปที่หน้าบ้านบ่อยครั้ง เพราะว่าดึกแล้วแต่พชรก็ยังไม่มา “บัว คุณเพชรเขาโทร.มาบอกแม่ว่า จะกลับมาวันนี้ แต่นี่มันดึกแล้วนะลูก ฝนก็ตกหนักอีก” แม่เหมือนจะบ่นให้ฟัง แต่ม่านบุษยารู้ว่านั่นคือความเป็นห่วง หล่อนเองก็ห่วงพชรเช่นกัน “ลองโทร.หาดีไหมลูก” ม่านบุษยาพยักหน้า ก่อนจะกดโทร.ออก ทว่าติดแต่ไม่มีคนรับ ลางสังหรณ์บางอย่างพวยพุ่ง หัวใจของหล่อนสั่นไหว เพราะถึงเสียงฝนจะดัง แต่ถ้าพชรกำลังเดินทาง เขาต้องเ

  • ของตายดิ้นได้   EP.64 ผมลาคลอด

    ข่าวหน้าแรกของเว็บไซต์ข่าวเศรษฐกิจชื่อดังพาดหัวว่า[‘พชร ธาราธร’ ผงาด! คว้าโควต้าส่งออกอาหารทะเลล็อตใหญ่ เปิดตลาดใหม่สู่ยุโรป]ตามด้วยภาพของเขาในชุดสูทเรียบหรู กำลังก้าวลงจากเวทีพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ไม่ได้ดุดันเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเพจข่าวบันเทิงอีกด้านกลับดึงประเด็นดราม่าเก่า[อดีตคู่หมั้นที่วิกัญญาเคยฟ้องว่านอกใจ-ทำร้ายร่างกาย แต่พชรกลับได้เป็นผู้นำธุรกิจไทย]เนื้อข่าวมองมาแต่ดาวอังคารยังรู้ว่านี่การขุดหลุมฝังกลบวิกัญญา แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้เรียกยอดวิวได้มากที่สุด เพราะเหล่าบรรดาประชาชนช่างใส่ใจเข้ามาคอมเมนต์โพสต์กันจ้าละหวั่น[ใครจะยอมแต่งงานแบบคลุมถุงชนกันง่ายๆ ล่ะคะ คุณเพชรเขามีคนรักอยู่แล้ว เขารักกันมา 6 ปี ไม่ใช่เรื่องนอกใจค่ะ]คอมเมนต์จากผู้ใช้ชื่อ ‘ม่านฝัน’ มีคนมากดไลก์นับหมื่นและแชร์กระหน่ำ กระแสกลับตาลปัตรอย่างสมบูรณ์ และชื่อของพชรกลายเป็นภาพจำใหม่ของ ‘ผู้ชายที่มีความรักมั่นคง’ ในสายตาชาวเน็ตแต่เรื่องที่ทำให้คนทั้งประเทศฮือฮา ก็คือการให้สัมภาษณ์สดกับช่องเศรษฐกิจชื่อดังในช่วงเย็นของวันนั้น เมื่อผู้สื่อข่าวถามคำถามสุดท้าย“มีข่าวซุบซิบว่าคุณเพชรหายไปหนึ่งเดือนกว่าๆ เพราะลาค

  • ของตายดิ้นได้   EP.63 หัวใจยอมรับแล้ว

    พชรทำตัวเหมือนเป็นคนในครอบครัว เช้าตรู่เขามาพาลูกไปรับวิตามินดี พอเอาลูกมาส่งคืนแม่ เขาก็ไปช่วยซักผ้าอ้อม ซึ่งทุกวันก็จะมีผ้าที่เปื้อนอึ แม้ว่าแม่จะล้างอึออกไปแล้ว แต่ก็ยังเห็นเป็นรอยที่ต้องขยี้ซัก และก็มีบ้างบางวันที่เจ้าตัวน้อยอึออกมาสดๆ ร้อนๆ ขณะที่เขากำลังซักผ้าอ้อมอยู่“ผมทำเองครับแม่”“อุ๊ย! ไม่ได้ค่ะคุณเพชร เดี๋ยวแม่ล้างเอง คุณเพชรไปซักกองนั้นก็พอค่ะ”แม่ของม่านบุษยาพูดขึ้นอย่างเกรงใจ แม้จะเรียกแทนตัวเองว่า ‘แม่-ลูก’ กันไปแล้ว แต่ใครจะกล้าใช้ท่านประธานบริษัทมาล้างอึลูก“ไม่เป็นไรครับ ผมอยากทำ”“มันเหม็นนะคะ”พชรกลับส่ายหน้า อมยิ้มน้อยๆ“อึลูกไม่เหม็นหรอกครับ ผมอยากทำให้เขา”คนพูดไปน้ำตาคลอไป ทำให้ม่านมัสลินที่แอบดูอยู่ที่ข้างประตูหัวเราะคิกคัก“พี่เพชรหอมจนร้องไห้เลยนะคะ”อีกคนที่เรียกพชรว่า ‘พี่’ อย่างสนิทสนมม่านบุษยานั่งให้นมลูกและฟังเสียงพูดคุยของทั้งสามคนไปด้วย บรรยากาศในบ้านที่อบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ อดไม่ได้ที่จะทำให้หล่อนยิ้มตาม คงมีเพียงหล่อนคนเดียวที่ไม่มีความสนิทสนมกับเขาจนน้องพอร์ชอายุได้ 1 เดือน พชรก็ยังมีกิจวัตรเหมือนเดิม ไม่ได้กลับไปทำงาน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ งานเ

  • ของตายดิ้นได้   EP.62 ควรได้รับบทเรียน

    เสียงร้องเบาๆ ของเด็กทารกดังลอดออกมาจากบ้านไม้หลังกะทัดรัดข้างเคียง พชรยืนอยู่ข้างรั้วชะเง้อมอง แต่ไม่กล้าก้าวเข้าไป เพราะเจ้าของบ้านไม่ได้อนุญาต ตั้งแต่วันที่ม่านบุษยาคลอดลูก และกลับบ้านได้ในวันรุ่งขึ้น หล่อนก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขาอีกเลย เขารู้ว่าหล่อนเหนื่อย แต่กลับมาบ้านแล้ว ม่านบุษยาก็ยังไม่ได้เรียก ไม่ได้คุยกับเขา ทว่าทุกครั้งที่เขาได้ยินเสียงลูกร้อง ใจเขาจะขาด“แม่ครับ! น้องพอร์ชเป็นอะไรครับ ทำไมร้องเสียงดังล่ะครับ”อดไม่ได้ที่จะตะโกนถาม เมื่อเห็นแม่ของม่านบุษยาเดินออกมาหญิงสูงวัยท่าทางใจดีกวักมือเรียกเขา และทำท่าจุ๊ปากไม่ได้เขาพูด แค่นั้นก็เข้าใจทันทีพชรแทบจะเหาะเข้าไปในบ้านของม่านบุษยา และแม่ของหล่อนก็จูงมือเขาไปแอบอยู่ข้างประตูกระจก ให้แอบมองด้านใน ที่เห็นก็คือ ม่านบุษยากำลังนั่งให้นมลูก และแม่ก็เข้ามากระซิบ“น้องพอร์ชหิวนมน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”พชรพยักหน้าแต่สายตามองภาพนั้นไม่หยุด ภาพใบหน้าสวยหวานของม่านบุษยาที่ทอดมองลูกชายตัวน้อยของเขา แค่เห็นก็มีความสุขเหลือเกิน“เด็กอ่อนยังเอาออกมาโดนลมมากไม่ได้ แต่เช้าๆ ตอนพระอาทิตย์ขึ้น แม่จะอุ้มเขาออกมารับวิตามินดี”“ครับ ขอบคุณครับ”เขารู

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status