บทที่ 289

จ่านเหยียนเงยหน้ามองท้องฟ้า “คืนนี้คงวันที่สิบสองแล้วกระมัง?”

“ถูกต้อง อีกสามวันก็คือคืนวันเพ็ญ” อาเสอมองนางด้วยความกังวล “ตอนนี้ท่านไม่มีพลัง แล้วจะให้วิญญาณมังกรซึมซับพลังแห่งสุริยันจันทราอย่างไร?”

จ่านเหยียนหยิบวิญญาณมังกรออกมาจากอกแล้ววางในมือ จากนั้นก็ขมวดคิ้วคิด

ก็จริง ตอนนี้ไม่มีพลัง เป็นไปไม่ได้ที่จะรวบรวมพลังวิญญาณฟ้าดินเข้าวิญญาณมังกรในเวลาอันสั้น

แต่... ก่อนหน้านี้พระอาจารย์เป่ากวงเคยบอกว่ามู่หรงฉิงเทียนสามารถอยู่ได้สูงสุดหนึ่งเดือน กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาไม่สามารถรอถึงคืนวันเพ็ญครั้งหน้าแล้ว

“มือปราบหญิงที่เจ้าพูดถึงเมื่อครู่ นางเป็นคนทำระเบิดขึ้นหรือ?” จ่านเหยียนถาม

“มิผิด”

“ได้ยินว่าช่วงนี้มีเรื่องอย่างการทะลุมิติเยอะมาก...”

อาเสอมองนาง “ท่านสงสัยว่านางจะทะลุมิติมาหรือ?”

“เจ้าให้นางเข้าวังมาพบข้า” จ่านเหยียนเอ่ย

อาเสอนึกแปลกใจเล็กน้อย “จะพบนางทำไมกัน?”

“นางทำระเบิดเป็น”

“อื่ม แล้วอย่างไร?” ทำระเบิดเป็นนับเป็นอะไร? นางยังทำพิษงูได้แน่ะ

“ข้าจำเป็นต้องให้นางช่วยรวบรวมแสงจันทร์” จ่านเหยียนกล่าว

“มันคือสิ่งใดหรือ?”

“นี่เกี่ยวกับความรู้ฟิสิกส์ อย่าถามมาก พรุ่งนี้ไปถ