Share

บทที่ 132

“ท่านอาจารย์ปู่รองก็ชมข้าเกินไปเจ้าค่ะ” หนิงอันยิ้มเขิน และเมื่อหลังจากงานเสร็จเรียบร้อยรวมถึงส่งแขกทั้งหมดออกไปแล้ว

คนตัวเล็กก็เดินเข้าไปหาบิดาพร้อมกับสมุดทำมือที่เจ้าตัวทำ ซึ่งในนั้นได้บอกวิธีแก้ปัญหาของศัตรูข้าวเอาไว้

หยูเจียงเปิดสิ่งที่อยู่ในมืออ่านอย่างระวัง จากนั้นดวงตา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 143

    “หลานรักเจ้ามาแล้ว มาดูน้องชายของเจ้าสิเด็กสองคนนี้ไม่โยเยเลยทำเพียงกินและก็นอน” ลี่หม่านผู้อุ้มหลานอยู่หนึ่งคนกับอานไท่ที่มีหลานน้อยในอ้อมแขนอีกหนึ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างพึงใจ “เป็นเช่นนั้นก็ดีแล้วนี่เจ้าคะ ว่าแต่ท่านป้ารองกับป้าใหญ่เป็นยังไงบ้าง” อันอันยกยิ้มไม่ได้อธิบายเรื่องธรรมชาต

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 142

    “เจ้าไม่ต้องเกรงใจ หากไม่ได้ท่านที่สอนหลานของข้าในช่วงเวลาที่มาเรือนนี้อันอันคงไม่สามารถทำคลอดได้ถึงสองคนหรอก” คำพูดของหญิงชรานั้นทำให้นางกุ้ยรู้สึกเก้อเขิน“ฮูหยินผู้เฒ่ากล่าวเกินไปแล้วเจ้าค่ะ ข้าเองก็โชคดีที่ได้มาเจอนาง หลานของท่านนั้นนับว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถยิ่ง อายุน้อยเพียงนั้นแต่ทว่าผู้ใหญ

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 141

    และเมื่อยงฮ่าวเห็นไข่มุกหลากสีที่กองอยู่เบื้องหน้าเด็กชายก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ แม้แต่อันอันเองก็รู้สึกไม่ต่างจากผู้เป็นพี่นักเพราะไม่คิดว่ากุยเฮยจะนำออกมามากถึงเพียงนี้ มู่ตานใช้เวลาไปหยิบของราวหนึ่งเค่อก็เดินกลับมาและเมื่อนางมองเห็นไข่มุกหลากสีที่กองอยู่กับพื้นราวของไร้ค่า สิ่งของที่อยู่

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 140

    “ฮ่าวเอ๋อร์เข้ามาสิจ๊ะ” จบคำประตูก็ถูกเปิดออกจากฝีมือของบุตรชายตัวน้อย “ท่านแม่ข้าพาน้องเล็กมาตรวจอาการท่าน” ผู้เป็นลูกเข้าไปนั่งข้างเตียงกอบกุมมือของมารดาอย่างกังวล“เจ้านี่นะแม่บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นอะไรมากก็ไม่เชื่อ ขนาดท่านฉู่เกอมาตรวจด้วยตัวเองเจ้าก็ยังไม่เชื่ออีก เสี่ยวอันอาจารย์หญิงต้องรบกวนเจ้

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 139

    ช่วงสายของวัน อันอันผู้นอนหลับสนิทจึงได้ลืมตาตื่นเด็กหญิงอ้าปากหาวบิดตัวอย่างเกียจคร้านก่อนที่เจ้าตัวจะกวาดตามองไปรอบ ๆ “ข้ากลับมาห้องได้ยังไง” คนตัวเล็กรำพึง ยังไม่ทันหาคำตอบให้กับตัวเองได้มู่ตานก็เปิดประตูเข้ามาพอดี “คุณหนูท่านตื่นแล้ว รู้สึกเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ ตอนที่ท่านล้มข้าน้อยตกใจ

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 138

    (เห็นทีข้าจะต้องหัดขี่ม้า) เด็กหญิงคิด และเมื่อสองเท้าของคนตัวเล็กเดินเข้าไปในลานบ้านนางก็มองเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของท่านปู่กับอาชิงแต่ไม่เห็นป้าสะใภ้รอง ‘เฮยเฮยคงไม่ใช่อย่างที่ข้าคิดใช่ไหม’ อันอันถามพลางกลืนน้ำลายลงคออย่างหวาดหวั่น ‘เป็นอย่างที่เจ้าคิดนั่นแหละ รีบเข้าเถอะท่านป้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status