공유

บทที่ 12 เสแสร้ง

작가: นครแสงจันทร์
ชาร์ล็อตขี่รถมอเตอร์ไซด์สีทองกลับไปยังที่จอดรถด้านนอกเดอะเพิร์ล

ซาร่าห์เดินไปหาเธอ ทำท่าทาง และสีหน้าประชดประชัน

“ฉันชื่นชมเธอนะ ผู้หญิงอย่างเราจะหมดคุณค่าเพราะผ่านการแต่งงานหรือมีลูกมาแล้ว ไม่ว่าเราจะหน้าตาดีขนาดไหน มันก็เป็นไปได้ยากนะ ที่จะแต่งงานครั้งที่สอง แล้วหาได้ดีกว่าครั้งที่ผ่านมา

"เธอช่างแตกต่าง ถึงเธอจะถูกไบรสันไล่ออกจากบ้าน แต่เธอก็ยังไปหาแซคคารีที่เก่งกว่าได้ เฮ้อ! ในที่สุดฉันก็คิดอะไรออกวันนี้ ตราบใดที่รองเท้าคู่หนึ่งดูดี แม้ว่ามันจะเป็นรองเท้ามือสองก็เถอะนะ แต่คนบางคนก็ยังหยิบมันขึ้นมาสวม โดยไม่คิดว่ามันจะสกปรก”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เธอเรียกชาร์ล็อตว่าเป็นรองเท้าคู่หนึ่งที่ไบรสันเคยสวมใส่มาแล้ว...

ซาร่าห์อิจฉาชาร์ล็อตเป็นผู้หญิงที่เป็นที่ต้องการตัวของสังคมมากที่สุดในรอธเซย์ สมัยก่อนซาร่าห์มักจะชอบเยาะเย้ยชาร์ล็อต ดังนั้นชาร์ล็อตจึงไม่แปลกใจเลย เธอเม้มริมฝีปากอย่างสงบ

“ซาร่าห์ ฉันได้ยินคนนินทาเธอ ว่าเธอมันจอมเสแสร้ง”

“นี่เธอ… พูดอะไรเหลวไหล! ฉันจริงใจมาตลอด ใครบอกว่าฉันเสแสร้ง? พวกเขาไม่มีหลักฐาน ทำไมพวกเขาใส่ร้ายฉันแบบนั้น? พวกเขา... พวกเขา… พวกเขา… พวกเขาต่างหากที่เสแสร้ง และนินทาลับหลังฉัน...”

เสียงของเธอสั่น ขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนก

ชาร์ล็อตเลิกคิ้วขึ้น “อย่าร้อนตัวไปสิ เดี๋ยวคนอื่นจะคิดว่าเธอเป็นแบบนั้นนะ”

ซาร่าห์พูดไม่ออก

ชาร์ล็อตใช้มือขวาตบหน้ารถซุปเปอร์ไบค์ “โอ้ ใช่ ฉันต้องขอบคุณเธอนะ ถ้าไม่ได้เธอช่วย เจ้าของรถซุปเปอร์ไบค์สีทองคันนี้ จะให้ฉันเอามันไปแข่งได้ยังไงเนอะ?”

ใบหน้าของซาร่าห์ซีดลง “เธอ... เธอรู้ได้ยังไง?”

ชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างเย้ยหยัน “ในบรรดาคนทั้งหมดที่อยู่ในวันนี้ เธอเป็นคนที่อยากเห็นฉันล้มเหลวมากที่สุด ฉันรู้ ว่าตอนที่ฉันมาเอามอเตอร์ไซค์คันนี้ ไม่ว่าเจ้าของจะเป็นใคร เธอจะทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อโน้มน้าวเจ้าของให้ฉันยืมจนได้ เธอเชื่อว่าฉันจะแพ้ และเธอก็เต้องการเห็นฉันขายหน้าในที่สาธารณะ”

ทันใดนั้น ซาร่าห์รู้สึกราวกับว่าเธอเพิ่งถูกชาร์ล็อตตบหน้า สักพักเธอก็โกรธจนพูดไม่ออก

ชาร์ล็อตไม่สนใจซาร่าอีกต่อไป เธอปล่อยให้ซาร่าห์ยืนอยู่ตรงนั้น ขณะที่เธอหันหลังกลับและเดินไปข้าง ๆ ถนน

ประมาณ 10 วินาทีต่อมา ซาร่าห์กลับมารู้สึกตัวและกระทืบเท้าของเธออย่างแรง เธอจ้องไปที่ร่างผอมบางของชาร์ล็อตอย่างเจ็บแค้น และพูดว่า "ชาร์ล็อต อย่ามั่นใจไปหน่อยเลย เธอรู้ไหมว่าแซคคารี คอนเนอร์คือใคร? ทำไมเขาถึงต้องมาสนใจผู้หญิงที่ใช้แล้วอย่างเธอ แถมยังเคยมีลูกมาแล้วด้วย? ถ้าเธอยังยืนกรานที่จะแต่งงานกับเขา เธอก็แค่หาเรื่องใส่ตัวเท่านั้นแหละ ฉันเดาว่าเธอจะโดนแซคคารี คอนเนอร์ทิ้ง เหมือนที่ไบรสันทิ้งเธอ”

ราวกับว่ามีชั้นหมอกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชาร์ล็อต หลังจากนั้น เธอก็เปลี่ยนกลับไปแสดงสีหน้าเฉยเมย และหันหน้ากลับไปอย่างภาคภูมิใจ “มันก็ไม่ใช่เรื่องของเธออยู่ดี”

เมื่อเธอหันกลับมา ความเศร้าที่เธอพยายามซ่อนก่อนหน้านี้ ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในดวงตาของเธอ

ชาร์ล็อตไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ว่าถ้าคนที่โดดเด่นอย่างแซคคารี คอนเนอร์ต้องการจะแต่งงาน เขาจะสามารถหาผู้หญิงที่ดีกว่าเธอได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเช้านี้หลังจากที่แซคคารีช่วยชีวิตเธอและพาเธอกลับบ้าน เขาได้ขอให้เธอแต่งงานกับเขา

ทำไมแซคคารีคอนเนอร์ถึงทำแบบนั้นนะ?

เมื่อวานก่อน ชาร์ล็อตไม่เคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับแซคคารี คอนเนอร์ แต่ดูเหมือนเขาจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธออยู่แล้ว

ชาร์ล็อตไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของแซคคารีคืออะไร หรือจะมีอะไรจะรอเธออยู่ข้างหน้า แต่มันไม่สามารถหวนกลับได้แล้ว

ตั้งแต่วินาทีที่เธอตัดสินใจเดิมพันกับแซคคารี นั่นมันหมายความว่าเธอตัดสินใจทุ่มสุดตัวแล้ว แม้ว่าเธอจะต้องเสียสละตัวเอง แต่เธอก็ทำได้เพียงเดินหน้าต่อไป
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า

    "บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ

    ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า

    เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี

    ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง

    เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่

    ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status