7 เกย์ชอบผู้ชาย และสาววายล่ะ? (2)

ดังนั้น คืนนี้เธอตั้งเป้าแล้วว่า อย่างไรต้องเสียซิงแบบจริงจัง ให้แตกในเลยย่อมดีสุด ความคิดนี้แม่งโคตร บ้า... ใช่คำนี้ถูกต้องเลย

        และการเข้าโปรแกรมนัดคนแปลกหน้าเพื่อยืนยันว่าวิมลรัมภา มีรสนิยมอยากเติมเกย์ และเธอจะไม่เปลี่ยนความคิดใหม่ เพราะหากทำความฝันสำเร็จ เธอคงก้าวผ่านความกลัวที่จะมีเซกส์กับผู้ชาย และคงเหตุนี้วิมลรัมภา มุ่งมั่นอยากมีผัวออกสาวเป็นของตัวเอง

        แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่รู้ คนที่คุยกับเธอนั้น ไม่ใช่เจ้าของรูปภาพตัวจริง อีกฝ่ายสร้างข้อมูลลวงเธอ เพื่อหวังแก้แค้น ทั้งอยากให้วิมลรัมภาเสียใจกับเหตุการณ์ที่เธอเคยปฏิเสธเขา...ซึ่งผู้อยู่เบื้องหลังความชั่วร้ายก็คือ ธราวุฒิ อดีตรุ่นพี่ซึ่งวิมลรัมภาแอบปิ๊ง เขารู้จุดอ่อนของเธอว่ามีสเปค ชอบเกย์น่ารัก ตัวสูง และพูดจาดี เขาจึงทำทีเข้ามาทักทายหญิงสาว เมื่อเห็นว่าเธอเข้าร่วมในกลุ่มเพจฯ #ถึงออกสาวก็ผัวเธอ

        หลังจากวิมลรัมภาแยกย้ายจากธราวุฒิและไปกับพายุพรรษคืนนั้น ฝ่ายเขาพยายามตามสืบข้อมูลคนทั้งคู่เรื่อยมา จนรู้ว่า เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นแค่ วันไนท์สแตนด์ ไร้การติดต่อกันอีก ด้วยช่องโหว่ตรงนี้ธราวุฒิเลยปิ๊งไอเดียสวมรอย เขาใช้ความรู้ ความสามารถทางด้านเทคโนโลยีเข้าช่วย และพบว่าหญิงสาวได้สมัครร่วมเพจแนวผัวเกย์ หลายเพจ และนั่นจึงเข้าทางเขา จนสามารถนำข้อมูลพายุพรรษมาสร้างโปรไฟล์ใหม่เพื่อกลั่นแกล้วเธอ ที่น่าตลก ราวกับเป็นนิยายเรื่องหนึ่ง เมื่อธราวุฒิลองถามเรื่องประสบการณ์เสียวกับเธอผ่านการแชท หญิงสาวบอกเพียงว่า มันเคยเกิดขึ้นครั้งหนึ่ง แต่เธอไม่รู้จักชื่อเขา และใบหน้าของอีกฝ่ายเป็นสิ่งยากในการระลึกถึง เธอจำได้เพียงสันกรามที่สวยจัด แล้วน้ำเสียงเขาเท่านั้น

        ทั้งหมดนี้ จึงทำให้ วิมลรัมภาตกเป็นเหยื่อคนชั่วอย่างธราวุฒิอีกครั้ง

        วิมลรัมภานั่งรออยู่ในร้านนั่งดื่มด้วยใจที่กระหนกระวาย

เกือบห้าเดือนแล้วที่เธอได้พบกับคนแปลกหน้า ทว่าไม่มีสิ่งใดให้ได้สานต่อ ด้วยอยากลืมเรื่องของอีกฝ่าย เลยเพียรพยายามเข้าโปรแกรมฯ และหาคู่เดทแบบคนแปลกหน้า กระทั่งได้พบกับคนที่คลิกกัน

แม้จะเห็นเพียงรูปถ่าย แต่ก็ประเมินได้ว่าเขาคือคนที่เธอชอบได้ในทันที อีกทั้งลึกๆ แล้ว เธอเพ้อฝันไปว่าเขาให้ความรู้สึกเหมือนผู้ชายที่ช่วยเธอในคืนอันตราย

        หญิงมองกระเป๋าของตนเองข้างในมีอุปกรณ์เพียบ และตั้งใจว่า คนที่นัดกันบ่ายนี้ ต้องสนุกสุดเหวี่ยงอย่างที่สุด นั่นเป็นเพราะเธอจะได้ลืมเหตุการณ์ก่อนหน้า ไม่อย่างนั้นวิมลรัมภาคงมีอาการเพ้อ และตกอยู่ในอาการคล้ายๆ แอบรักข้างเดียว

        แต่... เธอใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงรออีกฝ่าย ที่ร้าน

อาหารบนห้างสรรพสินค้า พอเช็คข้อมูลอยู่หลายครั้ง ก็เห็นว่าเวลาสถานที่ชัดเจน หากจนป่านนี้เกย์หนุ่มที่คิดว่าคุยแล้วคลิกกันกลับไม่ปรากฏตัวเสียอย่างนั้น

        เธอเลื่อนหน้าจอที่เคยส่งแชทคุยกันถึงเขา ทว่าอีกฝ่ายไม่อ่าน นอกจากนั้นดูเหมือนว่าเขาไม่ได้เข้ามาในระบบหลายชั่วโมง

        เชี่ย วิมลรัมภา ถูกหลอกหรือเนี่ย ไม่ก็คงเป็นการที่เขาแอบมารอเธอที่นี่ และสังเกตการณ์ บางทีเธออาจไม่ตรงปกอย่างที่เขาชอบ

        ไอ้สันดานเสีย เธอโพล่งขึ้น และในหัวสับสนไปหมด หญิงสาวพิมพ์ข้อความเข้าไปในระบบอีกมากมาย พร้อมให้โอกาสเขามาพบกัน เพื่อเคลียร์เรื่องนี้

        ขณะเดียวกัน วิมลรัมภาเลื่อนดูรูปของเขาอีกหน ถึงไม่ได้แสดงใบหน้าชัดเจน ตามกฎของโปรแกรม แต่ส่วนสูง น้ำหนัก และรูปร่าง ทำให้คะแนนหุ่นของอีกฝ่ายได้ อีกอย่างเธอเชื่อว่าเขาต้องดูดี ภาพลักษณ์ทั้งหมด พลอยให้เธอวาดฝันไปต่างๆ นานา

        จากนั้น มือถือของวิมลรัมภามีสายโทร.เข้า หญิงสาวถอนหายใจ คนที่ติดต่อมาเป็นผู้ชายที่เธอไม่อยากให้เขารู้เรื่องโง่เขลาที่กำลังประสบปัญหาอยู่ในตอนนี้

        “เงียบไปเลยนะตั้งแต่เช้า เป็นไงจับคุณเก้งกลืนลงท้องได้ยัง วิมลรัมภาคนหื่น”

        คนปลายสายคือแสงเหนือ เพื่อนสนิทเธอ อีกฝ่ายกวนโอ๊ย ทะเล้น และยังเป็นคนที่วิมลรัมภาไว้ใจมากที่สุด อีกอย่างยังคอยเป็นกาวใจให้เธอกับพ่อและพี่ชาย แสงเหนือเติบโตมาพร้อมเธอ บ้านอยู่ใกล้กัน เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ประถม มัธยม และตอนเข้ามหาวิทยาลัยแยกย้ายไปเรียนต่างคณะเท่านั้น

        “ไอ้นั่นไม่โผล่หัวมาเลย ตอนนี้กูนอยต์มาก มึงอยู่ไหนอะ”

        “เดี๋ยว คนที่บอกว่าคุยล่าสุดในแชทงี่เง่านั่น ไหนบอกว่าจะได้ปี้กันเร็วๆ แล้วทำไม มันชิ่งหนีมึง”ปากของแสงเหนือแอบแรง แต่เขาเป็นชายแท้ แบบชายจริงๆ ไม่ได้แอ๊บแมน แต่ที่ร้ายๆ เช่นนี้ นั่นเป็นเพราะมารดาคือเจ้ใหญ่คุมซอย เปิดร้านขายหมูกระทะชื่อดัง และเสียงก็ดังด้วย นิสัยลูกชายคนเล็กเลยได้มาทุกอย่าง ส่วนเธอชอบแสงเหนือไหม บอกได้เลยว่า ถ้าโลกนี้เหลือผู้ชายคนเดียว วิมลรัมภาขอติ้วกีกี้เองเสียดีกว่า

        “แล้วนี่จะเอายังไง กลับบ้านไหม เดี๋ยวกูไปรับ ป๊ามึงถามหาบ่อยๆ ด้วยช่วงนี้ ส่วนพี่ชายมึง กำลังจะหาเมียใหม่เข้าบ้านอีกแล้ว”

        “เออๆ ขุนช้างสบายดีใช่ไหม ส่วนพระอภัยนั่น ถ้าจับดูแล้วมีรูให้เสียบได้ เขาคงเรียกว่าเมียหมดนั่นแหละ”

        วิมลรัมภาพูดถึงบิดาของตน และพี่ชาย ตอนนั้นแสงเหนือเลยหัวเราะร่วน

        “มึงก็เป็นเสียอย่างนี้ ชอบบูลลี่ผู้มีพระคุณเลยบาปหนาบาปหนัก สมแล้วละ ที่ชีวิตต้องผิดหวังจากเกย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

        “หยุดเลย ปากหมาแบบนี้ รีบมารับกูไปเที่ยวบาร์เกย์ที อยากไปแรดนานแล้ว แต่ปอดแหกกล้าๆ กลัว ๆ ถ้ามีมึงไปเป็นเพื่อน คงถึงไหนถึงกัน”

“ไอ้สัสมึงบ้าเปล่า เพื่อนเป็นผู้ชายนะ...”

        “เพราะมึงเป็นผู้ชายไง เลยขอร้องเลย บอกตามตรงเครียดฉิบหายแล้ว และถ้ามึงไม่พาไป กูจะโป้งจริงด้วย”

        “เออๆ ๆ รออยู่นั่นแหละ และเดี๋ยวไปเที่ยวกันเสร็จ กลับบ้านเลยนะ เรื่องเติมเกย์และนัดเสียวเล่นพิเรนทร์อะไรแบบนี้ เลิกเสียเถอะ กูไม่อยากเห็นมึงเป็นข่าวดัง ประเภทชะนีนมใหญ่ ถูกเกย์ฆ่าชิงทรัพย์ แต่ไม่ข่มขื่น ตายแบบบริสุทธิ์”

“ไอ้ลูกหมาเหนือ”

        วิมลรัมภาโวยวายใส่เพื่อนอีกหลายประโยคจึงตัดสายไป พร้อมกันนั้นเธอได้เข้ากลุ่มเกย์อีกหน คราวนี้เลือกลบข้อมูลทุกอย่างที่เคยคุยกับเขาคนนั้น ถึงจะยังไม่สบายใจเท่าไหร่ แต่เธอรู้ว่า การพยายามทำอะไรมากเกินไป มันทำให้สูญเสียหลายสิ่งโดยเฉพาะศักดิ์ศรีของตน และหากโลกนี้จะประทานเกย์สักคนมาให้เธอ เมื่อวันนั้นมาถึง ขอให้เธอยังฉ่ำเยิ้มพอจะเล่นสนุกกับเขาได้ อย่าให้กลายเป็นสาววายรุ่นใหญ่ที่ต้องคอยตามเปย์เกย์น้อยๆ เลย