บทที่95

“แก!”

โจวฉินโกรธจนหน้าแดง จากนั้นก็หัวเราะเยาะ “แกนี่มันดีมากเลยจริงๆ อยู่ข้างนอกมาหลายปี กลับมาทำปากคอเราะร้าย ไม่มีมารยาทเลยสักนิด!”

ตอนนั้นที่เลือกให้สือม่านอยู่ที่บ้านตระกูลสือต่อเป็นการตัดสินใจที่ถูกยิ่งนัก ไม่งั้นต้องเผชิญหน้ากับสืออวี๋ทุกวัน เธอคงโมโหจนบ้าแน่!

“ฉันไม่มีมารยาท ก็เพราะพ่อแม่ฉันไม่เคยสอน เกิดมาแต่ไม่เลี้ยง ก็ไม่สมควรเรียกว่าพ่อแม่”

พูดจบ สืออวี๋ก็ตัดสายทันที

โจวฉินฟังเสียงวางสายจากปลายสายแล้ว สีหน้าก็มืดครึ้มยิ่งนัก พูดอย่างโกรธว่า “โทรกลับไปอีก!”

เธอจะถามดูดีๆสิ เธอไม่ได้เลี้ยงเค้ายังไง?

ตอนที่รับเธอกลับบ้านตระกูลสือ อาหารและเสื้อผ้า มีอะไรที่ด้อยกว่าสือม่านบ้าง?

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเลือกที่จะอยู่กับเหลียงหยวนโจวเอง ตระกูลสือก็คงไม่ตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอ

เธอมีสิทธิ์อะไรมาหาว่าพวกเขาเกิดเธอมาแล้วไม่เลี้ยง？！

เหล่าหลิวโทรกลับไปอีกครั้ง แต่ระบบแจ้งว่ากำลังติดสายอยู่

“คุณนาย……คุณหนูรองบล็อกเบอร์ผมแล้วครับ……”

สีหน้าของโจวฉินเคร่งขรึมทันที

ดีมาก!

อยู่ข้างนอกไม่กี่ปี ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่มีมารยาทแล้ว

เธออยากสั่งให้คนขับรถกลับทันที แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของสือหมิง