LOGINEp 20 ศัตรูหัวใจ
ทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ
“วันห้ามออกไปไหน”
“นี่นายสั่งฉันหรอ”
“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ
“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย
“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”
“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”
“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย
“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่
“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”
“ห้ามไม่ได้หรอก”
“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”
มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ยิ่งคิดยิ่งโมโห สรุปเธอเป็นนักโทษใช่ไหม!
“อ๊ะ!” มายูเผลอปัดมือไปโดนหน้าอกข้างซ้าย แต่กลับรู้สึกเจ็บจี้ดเหมือนสะเก็ดของบาดแผลกำลังจะหลุด เท้าเล็กรีบวิ่งไปที่หน้ากระจกทันที ก่อนเลิกเสื้อขึ้นดูบริเวณที่คริสใช้เศษแจกันกรีดหน้าอกของเธอ ดวงตาเฉี่ยวเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อไอ้คริสกรีดชื่อของมันลงไปที่หน้าอกของเธอ “กรี้ดดดดดดด!!!”
“กรี๊ดหาพระแสงอะไร พ่อใครตาย” คริสที่อยู่ในสภาพผ้าขนหนูสีขาวพันช่วงล่างอย่างหมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำเกาะตามลำตัวบวกกับเส้นผมเปียกหมาดๆ ส่งผลให้คริสดูดีมีเสน่ห์ไปอีกแบบ แต่มันไม่ใช่กับมายู!
“แกมาสักชื่อตัวเองใส่หน้าอกฉัน!”
“แล้วไง” คริสพูดอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร พรางย่างสามขุมเข้าไปหาคนตัวเล็ก
“มาลบออกเดี๋ยวนี้เลย”
“ไม่ลบ” คริสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆพรางสูดดมกลิ่นหอมของซอกคอคนตัวเล็กเบาๆเหมือนเป็นแรงกระตุ้นยามเช้า
“...” มายูรีบดึงเสื้อลงเมื่อคริสจองมองหน้าอกอวบไม่วางตา สายตาของมันนี่ชั่งโรคจิตจริงๆ ไอ้ฝรั่งลามก! “หึ้ย!”
“หึๆ” คริสหัวเราะในลำคอเมื่อคนตัวเล็กเดินกระแทกเท้าไปหย่อนสะโพกลงบนเตียงเหมือนเดิม ใบหน้าบึ้งตึงของมายูทำให้คริสผิวปากด้วยความอารมณ์ ในขณะที่อีกคนตวัดมองด้วยความไม่พอใจ
@คฤหาสน์โคฮิระ
“ได้ข่าวว่าแอบไปซื้อห้องตรงข้ามมายูหรอ” คิโฮระถามขึ้นพรางยกขาไขว้ห้างเมื่อเห็นคริสเดินเข้ามา วันนี้มีนัดคุยเรื่องธุรกิจกับคริส
“ครับ” คริสตอบสั้นๆแล้วหย่อนสะโพกลงตรงข้ามโคฮิระ พ่อของมายูกับคริสมีสัมพันธ์กันในเรื่องธุรกิจ เพราะถ้าไม่ได้คริสธุรกิจที่ทำก็ไม่สามารถเดินต่อไปได้ รวมไปถึงอีกเรื่องที่อยากให้คริสช่วย มันเป็นที่อัดอั้นตันใจมานานแสนนาน
“ก็ดี งั้นฉันก็พอวางใจอยู่บ้าง อย่างน้อยก็มีนายช่วยดูแลมายู” โคฮิระยกชาขึ้นมาจิบ พรางปรายตามองคริสด้วยสายตาชื่นชม หากเป็นไปได้อยากให้มายูชอบคริสมากกว่าเพราะคริสทำธุรกิจแบบเดียวกันกับเขา หากวันหนึ่งที่เขาหมดบุญไปอย่างน้อยก็มีคริสที่พอช่วยเหลือมายูได้บ้าง แต่ลูกสาวของเขาดันไปชอบผู้ชายอีกคนที่เขาไม่ชอบขี้หน้า
ยาคุชิเคยได้รับความช่วยเหลือจากโคฮิระก็จริง ซึ่งตอนนั้นเขาเองก็มองว่ายาคุชิเป็นเหมือนลูกชายคนหนึ่ง จนกระทั่งมันโตขึ้นแล้วขอปลีกตัวออกนอกลู่นอกทางที่เขาวางไว้ แล้วมันเด่นและดังเกินหน้า ซึ่งยอมรับตรงๆว่าอิจฉายาคุชิ เพราะฉะนั้นทางเดียวที่จะดึงให้บริษัทของเขากลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง จำเป็นต้องยืมมือคริส
“...” คริสยิ้มกรุ่มกริ้มเพราะรู้ว่าโคฮิระเป็นห่วงมายู แต่ไม่ต้องห่วงเพราะเขาจะดูแลมายูทั้งกายและใจ ชนิดที่ยุงไม่ให้ใต่ไรไม่ให้ตอมเลยแหละ “วันนี้คุณดูอารมณ์ดีนะครับ”
“ก็แหง่สิ หุ้นเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวแบบนี้ ต้องขอบคุณนายนะที่เข้ามากู้บริษัทช่วยฉัน”
“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” คริสคลี่ยิ้มให้โคฮิระด้วยความอ้อนน้อมถ่อมตน
“ความจริงฉันอยากให้มายูหมั้นกับนายมากกว่านะ” โคฮิระรู้ดีว่าคริสแอบชอบมายู แต่ลูกสาวตัวแสบดันไปชอบไอ้ยาคุชิ ซึ่งคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนมองตาเดียวก็รู้ว่ายาคุชิมันไม่ได้ชอบมายู มันก็แค่หมั้นเพื่อรอวันถอนหมั้น
“...” คริมเม้มปากจนเป็นเส้นตรง มายูจะหมั้นกับเขาได้ยังไงแค่หน้าเขาเธอยังไม่อยากมองเลย “ผมว่าคงเป็นไปได้หรอก มายูไม่ได้ชอบผม”
“ฉันรู้ว่ามายูชอบยาคุชิ” โคฮิระถอนหายใจหนักๆ ทำยังไงลูกสาวของเขาถึงจะตัดใจจากยาคุชิซักที ที่เขายอมให้มายูหมั้นกับยาคุชิเป็นเพราะความต้องการของลูกสาว มายูกลัวมีคนมาคาบยาคุชิไป “แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอนเพราะฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน”
“...” คริสนิ่งเงียบ หากโคฮิระไม่เกลียดยาคุชิคงไม่ดึงมือเขามาร่วมงานด้วย เพราะคริสกับยาคุชิถือได้ว่าเป็นคู่แข่งทางการค้ากัน
“เพราะฉะนั้นนายต้องเข้าไปสืบเรื่องของมัน ถ้านายทำเรื่องนี้สำเร็จ ฉันจะยกมายูให้ แล้วถอนหมั้นกับไอ้ยาคุชิทันที” โคฮิระปรายตามองคริสที่กำลังนั่งเงียบ คริสใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างครุ่นคิด “ไม่ต้องห่วงนะ ต่อให้มายูไม่ชอบนาย แต่ถ้าฉันยกให้ยังไงนายก็ต้องได้อยู่ดี”
โคฮิระคงยังไม่รู้สินะว่ามายูเสร็จเขานานแล้ว ตอนนี้เขาได้ครอบครองกายเป็นที่เรียบร้อย เหลือแค่หัวใจของเธอที่ยังเป็นของคนอื่น หากกำจัดยาคุชิไปได้ก็จะหมดคู่แข่งทันที
“ขอบคุณโคฮิระซังมากครับ” คริสโค้งศีรษะให้ด้วยความเคารพ พรางยกชาขึ้นมาจิบ ลูกไม่ชอบอย่างน้อยถ้าพ่อชอบก็มีโอกาสไปแล้วห้าสิบเปอร์เซ็นต์
“อย่าลืมเรื่องที่ตกลงกันไว้ล่ะ ยิ่งจัดการมันได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดีเพราะตอนนี้ฉันเกลียดขี้หน้ามันเต็มทนแล้ว” โคฮิระกำแก้วน้ำชาไว้แน่น เขาเฝ้ารอวันที่มันจะกระอักเลือดตายโดยที่เขาไม่ได้ลงมือแม้แต่น้อย
—————————————
Ep 20 ศัตรูหัวใจทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ“วันห้ามออกไปไหน”“นี่นายสั่งฉันหรอ”“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”“ห้ามไม่ได้หรอก”“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ย
Ep 19 จูบ@เช้าวันถัดมา“อื้อออ~” มายูค่อยๆเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้ง มันปวดร้าวไปทั้งตัวเหมือนถูกช้างทับมาก็ไม่ปาน ขอบตาร้อนผล่าวค่อยๆปรับโฟกัสกับเพดานห้องสีเทา “อ้ะ! ปวดหัวจัง”“จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” คริสเดินถือถ้วยข้าวต้มมาวางโป๊กลงบนโต๊ะแก้ว กลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้มทำให้ท้องแบนเรียบของมายูร้องจ๊อกทันที“อึบ!” มายูค่อยๆหยัดกายขึ้นท่ามกลางความอ่อนเพลีย ก่อนปรายตามองไปยังคริสที่ยืนค้ำเอวมองด้วยสายตาที่เดาไม่ถูก“มากินข้าว”“ไม่หิว”“แต่มึงต้องกินยา เพราะเมื่อคืนยังไม่ได้กินยาเลยนะ” คริสส่งสายตาดุๆ“ไม่ใช่พ่อไม่ต้องบังคับ”“เหอะ!” คริสหัวเราะในลำคอพรางเบือนหน้าหนี เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงฝังใจ ทั้งๆที่เขาอยู่ข้างๆแต่กลับเพ้อหาคนอื่น “รู้งี้น่าจะปล่อยให้ตายๆไปซะตั้งแต่เมื่อคืน”“มะ...เมื่อคืนแกทำอะไร!” มายูรีบคว้ามผ้าห่มขึ้นมากอดแนบอกทันที ก่อนก้มลงมองที่เนื้อตัวของตนเอง หรือว่าเมื่อคืนเธอโดนคริสลักหลับ!“มึงไข้ขึ้นกูก็เลยเช็ดตัวให้”“คนอย่างแกเนี่ยนะทำเรื่องแบบนี้” มายูเลิกคิ้วอย่างเหลือเชื่อ คนอย่างไอ้คริสเนี่ยหรอจะลงทุนมาเช็ดตัวให้เธอ“กูก็แค่ไม่อยากให้มึงตายในห้องนี้” คริ
Ep 18 ไข้ขึ้น@กลางดึกคืนนั้น“หนาววววว~”“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”พรึ่บ!มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นส
Ep 17 ร่วมเตียง“กูให้เวลาสามสิบนาที หอบเสื้อผ้าไปห้องกู ถ้าไม่ไปคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”“อย่าดีแต่ขู่!”“ไม่ได้ขู่แต่กูทำจริง” คริสยักคิ้วให้ก่อนหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินออกไปจากห้องทันทีเมื่อประตูปิดลงมายูถึงกับกรี้ดลั่นห้อง“กรี้ดดดดดด!!! ไอ้บ้า!!!”เพล้งงง!!!แจกันที่วางอยู่บนโต๊ะถูกกวาดลงตกแตกจนเศษกระจัดกระจายเต็มพื้น มายูกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เจ็บกายไม่พอไหนยังต้องมาเจ็บใจอีก!ขาเรียวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเพราะรังเกียจคราบคาวของคริสเหลือเกิน ปล่อยให้สายน้ำชำระคราบสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเมื่อไหร่นะจะหลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆซักที!มายูใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วเรือนร่าง ร่องรอยที่ถูกคริสฟาดด้วยเข็มขัดมันแดงขึ้นเรื่อยๆจนบวมไปทั้งตัว จะเรียกว่าระบมเลยก็ว่าได้ มายูเลือกใส่เสื้อโอเวอร์ไซต์กับกางเกงวอร์ม ซึ่งมันขัดกับลุคการแต่งตัวของเธอมาก ปกติเธอชอบใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อที่ค่อนข้างวาบหวิว แต่ก็อย่างว่าแหละอยู่กับไอ้คริสจะแต่งตัวอย่างนั้นไม่ได้เดี๋ยวถูกมันจับกินอีกรอบก็อกๆๆๆไม่ถึงสามสิบนาทีมายูก็หอบเสื้ิอผ้ามาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของคริส คริ
Ep 16 ไปอยู่กับกู“อย่านะ!!” มายูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อคริสปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องท้องจนมันอุ่นวาบ“ทำไม กลัวท้องกับกูหรอ”“ใช่! ฉันไม่อยากท้องกับคนชั่วๆอย่างแก” มายูก่นด่าอย่างเหลืออดเหลือนทน“งั้นกูกับมึงคงเหมาะสมกันแล้วล่ะ”ปึด!คริสดึงแก่นกายยาวใหญ่ออกมา ส่งผลให้เลือดและน้ำรักที่คลั่งอยู่ในร่องสวาทไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นพรม คริสก้มลงมองหัวเห็ดแดงก่ำพรางรูดชักเบาๆเมื่อความต้องการมันยังไม่หมดบรืดดด!! บรืดดดด!!!~“ยี๋” มายูยี๋ปากเมื่อเห็นหัวเห็ดแดงก่ำของคริสเต็มสองตา คนตัวเล็กรีบเบือนหน้าหนีทันที ในสมองวนคิดซ้ำๆว่า ของไอ้คริสใหญ่ขนาดนั้นมิน่าล่ะทำไมถึงเจ็บเจียนตายแบบนี้บรืด! บรืด!! บรืด!!!พับ!! พับบบบบ!!!~คริสรูดชักแก่นกายเร็วขึ้นและแรงขึ้น กรามหนาขบแน่นเป็นระยะ พร้อมเสียงลมหายใจฟึดฟัด“อ๊าส์~ กูแตกใส่นมมึงนะ”“อ๊ายยยย!!! เอามันออกไป!!!” มาบูสะบัดหน้าไปมาด้วยความรังเกียจ เมื่อคริสจ่อแก่นกายที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกเข้ามาชิดกับหน้าอกอวบของเธอ ในขณะเดียวกันคริสเร่งข้อมือจนถี่ยิบ“โอ้ววว อ๊าส์~” คริสส่งเสียงครางลั่นห้อง แค่เห็นหน้าอกกับยอดประทุมถันแดงก่ำของมายู มันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งปร
Ep 15 คนอย่างเธอต้องเจอไอ้คริส!ฉึก!!!“กรี้ดดดดดดด!!!”คริสใช้เศษแจกันแหลมคมกรีดเข้าไปที่หน้าอกข้างซ้ายของมายูจนเลือดไหลซึม หญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานสุดขีด น้ำหูน้ำตาของมายูไหลพรากเมื่อโดนกรีดเนื้อสดๆคริสผละตัวออกมองดูผลงานที่ตัวเองได้กระทำต่อมายู ปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อหน้าอกข้างซ้ายของมายู ถูกกรีดจนเป็นรอยแผลเป็นแล้วมีเลือดไหลซึม‘Chris’ชายหนุ่มหนุ่มสลักชื่อของตัวเองลงไปบนหน้าอกข้างซ้าย ในขณะที่มายูร้องไห้สะอื้นด้วยความเจ็บปวดคริสโยนเศษแจกันแหลมคมเปื้อนเลือดทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วตรงเข้าไปกระชากกระโปรงและแพนตี้ตัวน้อยออกอย่างบ้าคลั่งแคว่กกกกกกก!!!!กร๊อดดดดดด!!มายูที่ตอนนี้ไร้ซึ่งแรงที่จะช่วยตัวเอง ไม่มีแม้กระทั่งแรงที่ร้อง เพราะเจ็บแสบไปทั่วร่างกาย จึงทำได้แค่เพียงกำหมัดแน่นๆ“ไง ไม่ร้องแล้วหรอ” คริสใช้เท้าเขี่ยคนตัวเล็กที่นอนแน่นิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลริน “งั้นก็เงียบให้มันตลอด”พรึ่บบ!!ซ้วกกกกกก!!!!“กรี้ดดดดด!!!!”คริสแยกเรียวขาออกแล้วยัดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทที่ไร้ซึ่งน้ำหล่อลื่นเป็นตัวนำทาง ช่องคลอดของมายูจึงฉีกขาดเป็นทางยาว หญิงสาวร้องลั่นด้วยความเจ็







