บทที่ 101

บริษัท แพลทินัม ออฟฟิศท่านประธาน

หลังจากผ่านไปสามชั่วโมงในการแปรสภาพ เม็ดยาเทวะก็ถูกกลั่นเสร็จ เทียบกับประสบการณ์สองครั้งที่ผ่านมา แดร์ริลเริ่มคุ้นเคยกับการกลั่นเม็ดยาเทวะขึ้นเรื่อย ๆ

ครั้งนี้ แดร์ริลสามารถกลั่นยาได้ถึงห้าเม็ดในครั้งเดียว

เมื่อแดร์ริลเก็บเม็ดยาไป ทันใดนั้น มือถือของเขาก็ดังขึ้น

วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน ทำไมถึงมีคนโทรหาเขาเรื่อยเลย

เป็นไปได้ไหมว่ามันอาจเป็นลูกค้าที่ต้องการจะซื้อเม็ดยาเทวะจากเขา?

แบรนดอน เจ้าหมอนั่น เขาบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปกี่คนกันแน่เนี่ย?

เมื่อเห็นว่ามันเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยที่โทรจากโทรศัพท์บ้าน แดร์ริลขมวดคิ้วลงแล้วรับสาย

"ฮัลโหล? นี่ใช่แดร์ริลรึเปล่าคะ? เราโทรมาจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลของเมืองนะคะ พ่อแม่ของคุณอยู่ที่โรงพยาบาลของเราตอนนี้ และพวกเขาต้องได้รับการผ่าตัดเดี๋ยวนี้เลย ได้โปรดมาที่นี่ให้เร็วที่สุดด้วยค่ะ" เสียงคนที่พูดอย่างเร่งรีบออกมาจากปลายสาย

หืม?

ร่างของแดร์ริลสั่นเทา เขาคิดว่าเขากำลังได้ยินอะไรผิดไป

"คุณพูดว่ายังไงนะ? พ่อแม่ผมทำไม?" แดร์ริลถามเสียงดัง

คนที่ปลายสายเริ่มหมดความอดทน "คุณตะโกนทำไม? ฉันไม่เคยเจอเด็กแบบคุณมาก