บทที่ 339

มันเป็นเวลา 2 ทุ่ม

เมืองตงไห่ยังคงสดใสและวุ่นวายด้วยแสงที่สว่างจ้าอยู่เช่นเคย

แดร์ริลมาถึงหมู่วิลล่าที่ชานเมืองจากคำเชิญของเซอร์ซี วิลล่าที่อยู่ตรงหน้าภูเขาในขณะที่ด้านหลังมีทะเลสาบ ที่ตั้งของมันค่อนข้างดี แต่ห่างไกลไม่นิด

แดร์ริลขมวดคิ้วของเขาเมื่อยืนอยู่หน้าวิลล่า เขาอดไม่ได้ที่จะถามออกมา "เซอร์ซี ทำไมเธอพาฉันมาที่นี่? ไม่ใช่ว่าฉันควรช่วยเพื่อนเธอกลั่นยาเหรอ?"

เซอร์ซีนั้นสวยระดับสุดยอด เธอทั้งน่าเย้ายวนและดูลึกลับน่าค้นหาในคืนนี้ในเดรสยาวสีดำของเธอ

เซอร์ซียิ้มให้ความสงสัยของแดร์ริลแล้วตอบอย่างนุ่มนวล "มันเป็นเพราะเพื่อน ๆ ของฉันอยู่ที่นี่ เพื่อนสนิทของฉันและตัวฉันเองจะพบกันที่นี่ในวันนี้ ฉันซื้อวิลล่านี้เมื่อวานเพื่อสนุกกับเพื่อน ๆ ของฉัน เราไม่ชอบถูกรบกวน เพราะแบบนั้นที่นี่จึงห่างไกล"

ให้ตายเถอะ

เซอร์ซีซื้อทั้งวิลล่าเพียงเพื่อจะสนุกกับเพื่อน ๆ ของเธอ

ยังไงเสีย เธอเป็นก็เป็นนายหญิงน้อยของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเกียวโตอยู่แล้ว ดังนั้นมันจึงปกติที่เธอจะใช้จ่ายฟุ่มเฟือย

แดร์ริลตะลึงมากเมื่อเขาก้าวผ่านทางเข้าหลักของวิลล่า เสียงอันร่าเริงของหญิงสาวมากมายดังออกมาจากวิลล่า

การตกแต