ฟลอเรียนเดินเข้ามาอย่างตื่นเต้น “พ่อ ผมได้ยินมาว่าเมแกนทำให้แดร์ริลบาดเจ็บ และคืนนี้เขาคงไม่น่าจะรอด จริงเหรอ?”นั่นคือข่าวดีที่สุดในโลก!ถ้าแดร์ริลตาย มันก็จะไม่มีหลักฐานว่าเขาเคยข่มขืนรีเบคก้าเดรกพยักหน้าอย่างเงียบเฉยฟลอเรียนรู้สึกโล่งอก เขายิ้ม “โอ้ ใช่! แล้วสาวน้อยคนนั้นที่เราจับมาล่ะ? เธอหมดประโยชน์กับเราแล้ว ให้ผมไปจัดการเธอไหม?”ภรรยาของเขา ยูมิได้อยู่กับเขาตลอดทั้งคืน เขาคือจึงไม่มีทางที่จะได้ไปที่ห้องลับ นี่มันเป็นโอกาสดีที่เขาจะลงมือเดรก ถอนหายใจ “ฉันปล่อยเธอไปแล้ว”“อะไรนะ? พ่อปล่อยเธอหนีไปเหรอ?” ฟลอเรียนผิดหวังเดรกไม่มีอารมณ์จะสนทนาต่อ เขาปัดมือและกล่าว “เธอเพิ่งจะออกไปได้ไม่นาน ออกไปซะตอนนี้ ฉันขออยู่คนเดียว” “ได้…” ฟลอเรียนเดินออกมาพร้อมรอยยิ้ม‘ช่างเป็นสาวน้อยที่งดงาม มันน่าเสียดายที่ฉันไม่ได้หลับนอนกับเธอ’ ฟลอเรียน เร่งรีบออกจากที่พักเพื่อมองหาควีนนี่ท้องฟ้ามืดครึ้ม และถนนมีคนอยู่ไม่เยอะ ภายในสามนาทีฟลอเรียนก็เห็นควีนนี่เดียวดายอยู่บนถนน ‘ทันเวลาพอดี!’ฟลอเรียนสะกดรอยตามอยู่ข้างหลังควีนนี่เงียบ ๆ เขาก้าวเดินเบาที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขาไม่อยากส่งเส
ฟลอเรียนเดินใกล้เข้าไปหาสาวน้อย เขาประหลาดใจที่จะเห็นควีนนี่กระโดดจากหน้าผาเขาได้ยินควีนนี่ตอนที่เธอบอกว่าเธอนั้นไม่ได้บริสุทธิ์อีกแล้ว เธอถูกข่มขืน เขางวยงงคนที่ข่มขืนเธอจะต้องเป็นใครสักคนในตระกูลดาร์บี้ ใครบางที่คนลงมือเร็วกว่าเขาและเอาเปรียบเธอฟลอเรียนก้าวเดินต่อมุ่งหน้าไปหาสาวน้อยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!” ควีนนี่ตะโกนเสียงดัง เธอกลัวฟลอเรียนที่เดินใกล้เข้ามาหาเธอควีนนี่หลับตาลง เธออยากจะกระโดดออกจากหน้าผาถึงอย่างไรเธอก็ยังเร็วไม่พอ ฟลอเรียนกระโจนไปบนตัวเธอและกดเธอทาบกับก้อนหิน เขากำลังจะจูบเธอมีรูปร่างบอบบางเร่งรีบเข้ามาหาพวกเขาฟลอเรียนนั้นประหลาดใจ เมื่อเขาเห็นผู้หญิง เธอนั้นงดงามราวกับเทพธิดาเธอสวมเสื้อคลุมยาวตามประเพณีสีม่วง เธอดูสง่างามและเธอยังสวมหน้ากาก ฉะนั้นเขาจึงเห็นหน้าเธอไม่ชัด ถึงอย่างไรมันก็เห็นได้ชัดเจนว่าเธอมีดวงตาที่น่าดึงดูดความสวยของเธอดึงดูดฟลอเรียน ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นสาวสวยมามากมาย เธอดูพิเศษและแตกต่างซวย!ฟลอเรียนรวบรวมสติ เขาข่มไปที่สุภาพสตรีและยิ้มขณะเขาถาม “สุภาพสตรีคนสวยของผม มีอะไรให้ผมรับใช้?”เพี้ยะ! หญิงสาวยกแขนขอ
ที่ไหนสักแห่งใต้หน้าผา ฟลอเรียนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาตัวเขาปกคลุมไปด้วยเลือด“ฉันยังไม่ตาย?” ฟลอเรียนอยากจะร้องไห้ เขานั้นโชคดี เมื่อตอนที่เขาตกจากหน้าผา เขาคิดว่าเขานั้นตายทันที ใครจะไปรู้ว่าต้นไม้จะช่วยเขาไว้?นั้นเป็นต้นไม้ต้นเดียวบนหน้าผา เขาคงจะตกถ้าเขาขยับตัวแม้แต่นิดเดียว “ช่วยด้วย...”ฟลอเรียนกระวนกระวาย เขาเริ่มร้องตะโกน เขาพยายามจับยึดตั้งตัวอยู่บนต้นไม้ต้นไม้ได้เติบโตยื่นออกมาจากหน้าผา หน้าผาลาดลื่นเขาจึงไม่สามารถปีนขึ้นไปที่ปลอดภัยได้ ทะเลนั้นอยู่ด้านล่างของเขา มันไม่มีทางให้เขาขยับขึ้นหรือลงไปในที่สุดฟลอเรียนก็หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาเพื่อโทรขอความช่วยเหลือเขาอยากจะร้องไห้เมื่อเขารู้ตัวว่ามันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์บนมือถือของเขา‘ซวย! ฉันไม่ได้ข่มขืนสาวน้อยคนนั้น และฉันเกือบจะต้องมาตายเพราะเธอ’ ฟลอเรียนคิดสักพักหนึ่ง ฟลอเรียนรู้ตัวว่าต้นไม้คงไม่สารถจะรองรับน้ำหนักเขาต่อไปได้อีก เขาไม่มีทางเลือกที่จะต้องกระโดนลงไปในทะเลเดือดมันอันตรายที่จะกระโดดจากความสูงขนาดนั้น ถึงอย่างไรฟลอเรียนนั้นก็อยู่ระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้า และเขาสามารถจะลงจอดได้อย่างปลอดภัยบนชายหาด อย่
”แก— โอ้ย ฉันโกรธมาก!” ซาแมนธาโวยวายลิลี่บอกว่าเธอจะรักเพียงแค่แดร์ริลคนเดียว! ซาแมนธากระทื้บเท้าและตะคอก “ฉันจะกลับมาจัดการกับแกทีหลัง!” ซาแมนธาปิดประตูเสียงดังและจากไปลิลี่ถอนหายใจ เธออยากจะร้องไห้ เธอกุมมือแดร์ริลไว้แน่นโทรศัพท์ของแดร์ริลเริ่มสั่นเตือน ลิลี่มองไปที่มือถือและรู้ว่าเป็นสายจากมิสแคท ครูประจำชั้นของแดร์ริลลิลี่รับสาย “สวัสดี นี่คือภรรยาของแดร์ริลรึเปล่า?” แคทเธอรีนถามอย่างเป็นกังวลลิลี่ตอบ “ใช่ ฉันเองค่ะ มิสแคท”แคทเธอรีนกล่าวเบา ๆ “มันยังพอมีหนทางที่อาจจะช่วยชีวิตแดร์ริลได้ ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ ถ้าเธอหาได้ก่อนแดร์ริลจะหมดลมหายใจ เธออาจจะช่วยเขาได้”ท้องน้อยเป็นจุดสำคัญที่สุดในร่างกายของเหล่าผู้บ่มเพาะ ปกติคน ๆ หนึ่งจะตายถ้าพวกเขาได้รับบาดเจ็บที่ท้อง จะมีใครที่สามารถจะปรุง โอสถบูรณาการให้กับแคทเธอรีนได้อีกถ้าแดร์ริลตาย?ดังนั้นแคทเธอรีนจึงไปศึกษาหาทางรักษาแดร์ริลจากคัมภีร์โบราณทั้งหมด จนในที่สุดเธอก็พบหนทางจากหนึ่งในคัมภีร์โบราณ ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ“จริงเหรอคะ?”ลิลี่และอีวอนทั้งสองคนต่างตื้นตันที่ได้ยินเช่นนั้น“มิสแคท คุณมียาฟื้นสภาพเก้าโอสถไหม?” ลิลี่ถาม
อีวอนกล่าวต่อ “คุณมาตอนนี้เลยได้ไหม? ฉันจะไปรอนายที่ดรีม เดสตินี่ คาเฟ่”“ได้เลย ผมจะไปที่นั่น” เจเรมีนั้นตื่นเต้นมาก ช่างเป็นข่าวที่วิเศษ เทพธิดาของเขาได้ชวนเขาออกเที่ยว!…ณ ดรีม เดสตินี่ คาเฟ่ในเวลานั้นที่ร้านมีลูกค้าอยู่ไม่มาก มีเพียงวัยรุ่นไม่กี่คนอยู่ที่นั่นอีวอนเดินเข้ามาในคาเฟ่ ชายหลายคนมองไปที่เธอ กระโปรงสั้น รองเท้าส้นสูง และใบหน้าไร้ที่ติ เธอดูสง่างามมากและต้านทานไม่ได้ถึงอย่างไรอีวอนก็ดูเป็นกังวลไม่นานหลังจากที่เธอนั่งลง ชายหนุ่มแต่งตัวแฟชั่นก็เดินเข้ามาข้างใน เขามีช่อกุหลาบในมือ ชายคนนั่นคือ เจเรมี“อีวอน นั่นคุณเหรอ?” เจเรมีมองไปที่อีวอนอย่างท่วมท้น เมื่อเขาเห็นเรือนร่างที่สมบูณร์แบบของเธอ เขากล่าว “คุณดูวิเศษมาก”เขานั้นสัตย์จริง อีวอนได้สวยวันสวยคืนมากขึ้นกว่าเดิมจากที่พวกเขาพบกันเมื่อปีก่อนอีวอนฝืนยิ้มบนใบหน้าขณะเธอรับช่อดอกไม้มา เธอกล่าว “เจเรมี ฉันจำได้ว่าคุณเคยบอกว่าครอบครัวของคุณมียาฟื้นสภาพเก้าโอสถใช่ไหม?”เจเรมีประหลาดใจ เขาตอบด้วยรอยยิ้ม “ใช่แล้ว คุณพูดถึงมันขึ้นมาทำไม?”อีวอนตกประหม่า เธอมองไปที่เจเรมีและถาม “เจเรมี คุณขายมันให้กับฉันได้ไหม? ฉั
เขาอยากแต่งงานกับเธอในสามวัน?อีวอนไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้น เจเรมี่มีชื่อเสียงเสื่อมเสียสำหรับความกระสันของเขา เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางเพศที่ยุ่งเหยิงวุ่นวายของเขากับผู้หญิงหลายคน แม้ว่าเขาจะดูชาญฉลาด เขาก็ไม่มีซึ่งมารยาท เขามักจะตะคอกใส่กับบริกรหรือยามรักษาความปลอดภัย เวลาที่พวกเขาออกไปข้างนอกด้วยกัน เขาชอบที่จะอวดเบ่ง!นั่นเป็นเหตุผลบางประการที่อีวอนไม่อยากจะออกไหนกับเขา เธอจะไปแต่งงานกับผู้ชายแบบเขาได้อย่างไร?อย่างไรก็ตาม หากเธอไม่ตกลงกับข้อเสนอของเขา เขาคงไม่มีวันยินยิมมอบเม็ดยาให้กับเธอ และเธอคงไม่สามารถที่จะช่วยเหลือแดร์ริลได้อีวอนนั้นสับสนและงวยงงเมื่อเขาเห็นว่าอีวอนยังลังเลอยู่ เจเรมี่กุมมือของเธอและกล่าว “อีวอน ผมไม่ได้จะมาเอาเปรียบคุณ ผมชอบคุณจริง ๆ ผมนั้นหลงใหลเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน มันคือความฝันของผมที่จะได้แต่งงานกับคุณ มันคือเรื่องจริง ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี ผมสัญญา”เจเรมีดูจริงใจ “ถ้าคุณยอมตกลง ผมจะเอายาฟื้นสภาพเก้าโอสถให้กับคุณ เพื่อไปช่วยแดร์ริล”อีวอนหน้าแดง เธอดึงมือกลับออย่างรวดเร็ว“ถ้าคุณไม่ตกลงกับข้อเสนอ งั้นผมจะขอตัวลาก่อน” เจเรมียืน
’ฉันยอมที่จะแต่งงานกับใครก็ได้ หากฉันจะต้องทำเพื่อคุณ ฉันอยากให้คุณมีชีวิตอยู่’…ณ คฤหาสน์ตระกูล ยังคฤหาสน์ตระกูลยังนั้นเงียบสงบและสันติเหมือนที่ผ่านมา แต่บรรยากาศในห้องโถงหลักนั้นเคร่งขรึมอีวอนกลับมาพร้อมกับข่าวการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นของเธอ เธอจะแต่งงานกับบุตรชายจากตระกูลแลงลีย์ แน่นอนที่เธอไม่ได้กล่าวถึงส่วนที่เกี่ยวกับการช่วยเหลือแดร์ริลคิงส์ตัน มองที่อีวอนและถามอย่างสงสัย “ลูกอยากจะแต่งงานกับเจเรมี่จริง ๆ เหรอ?”ตั้งแต่อีวอนพบกับแดร์ริล เธอนั้นก็หลงรักเขาหัวปักหัวปำ ดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็ถอดใจเขาเคยได้พบกับเจเรมี่อยู่สองสามครั้ง ชายหนุ่มดูเฉลียวฉลาด และตระกูลของเขานั้นมั่งคั่ง เขาเป็นตัวเลือกที่ดีมากกว่าแดร์ริลดวงตาของอีวอนนั้นแดงก่ำขณะเธอตอบอย่างเบา ๆ “คุณพ่อ ฉันได้คิดมาแล้ว ได้โปรดช่วยฉันกระจายข่าว”“ดี นั่นเยี่ยมไปเลย!” คิงส์นั้นตื้นตันเป็นที่สุด ลูกสาวของเขานั้นกำลังจะได้แต่งงาน เขาออกจากห้องโถงหลังและเริ่มโทรหาเครือญาติของพวกเขาตระกูลยัง มีเครือญาติและเส้นสายมากมายในเมืองตงไห่ ลูกสาวคนโตแห่งตระกูลยัง จะแต่งงานในอีกสามวัน! ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วเมืองตงไห่
คฤหาสน์ตระกูลลินดันมันเป็นเวลากลางวันแต่ทั้งบ้านกลับเงียบเหงามีเพียงแค่เสียงลมหายใจอันโรยรินของแดร์ริลลิลี่ได้ดูแลแดร์ริลมาเป็นเวลานานและเธอนั้นอ่อนล้ามาก แต่เธอก็ยังคงอดทนหนักแน่นเธอกำลังเฝ้ารอปฏิหาร ให้แดร์ริลลืมตาตื่นขึ้นมาและเรียกเธอว่า 'ที่รัก'อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่มั่นใจว่าช่วงเวลาเหล่านั้นจะมาถึงหรือไม่แกร็กในเวลานั้นประตูก็เปิดออกมาทันที และอีวอนท่าทางหอบหืดก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับเม็ดยาในมือ ซึ่งมีรังสีสว่างไสวในกำมือของเธอ และรีบกล่าว "ลิลี่ ดูนี่สิ ว่าฉันได้อะไรมา!""อีวอน นั่นมัน..."ลิลี่ลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น เมื่อเธอเห็นเม็ดยาในมือของอีวอน"มันคือยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ!" อีวอนร้องอุทานด้วยความตื่นเต้น และลุกลี้ลุกลนขณะรีบเดินไปข้าง ๆ และป้อนเม็ดยาใส่ลงไปในปากของแดร์ริลยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ?ลิลี่นั้นตกใจไปชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกตื้นตันใจ หญิงสาวทั้งสองยิ้มและน้ำตานองหน้าเมื่อเห็นแดร์ริลทานเม็ดยาเข้าไปอย่างไรก็ตาม ในคราวนี้มันเป็นน้ำตาแห่งความสุข!ตามที่คาดไว้ มีร่องรอยแห่งความเริงร่าฟื้นคืนสู่ใบหน้าอันซีดเซียวของแดร์ริลลิลี่มีความสุขอย่างท่วมท้น แต่ในที