Share

บทที่ 533

แดร์ริลพยักหน้าและไม่ได้ถามอะไรเพิ่ม

พวกเขามาถึงเกาะสราญรมณ์หลังจากสองชั่วโมง

มันเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงแต่เกาะสราญรมณ์ก็เปรียบเสมือนสรวงสวรรค์ที่ซ่อนเร้นไปด้วยพืชพันธุ์แปลก ๆ หลากสีสันที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกล

นกยูงเพลิงเคาะประตูห้องของนายหญิงแห่งนิกายและพูดด้วยความเคารพนับถือ “นายหญิง แดร์ริลอยู่ที่นี่แล้วค่ะ”

เสียงอันอ่อนโยนของโมนิก้าดังมาจากห้องหลังจากที่นกยูงเพลิงพูดจบ “เอาล่ะ ให้แดร์ริลเข้ามาตามลำพัง มังกรฟ้าและนกยูงเพลิง พวกเธอออกไปก่อน”

“ค่ะ นายหญิง” นกยูงเพลิงตอบแล้วหันหลังออกไป

แดร์ริลเปิดประตูและเข้าไปหลังจากที่เห็นพวกเขาเดินออกไปไกลแล้ว

อึก

แดร์ริลกลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเขาเห็นฉากตรงหน้าขณะที่เข้าไปในห้อง

ในตอนนั้นโมนิก้าสวมชุดนอนสีม่วง แดร์ริลรู้สึกว่ามันยากที่จะละสายตาไปจากสัดส่วนที่เซ็กซี่ของเธอ การแต่งหน้าที่เบาบางนั้นมีแต่จะช่วยเพิ่มความงามที่นับไม่ถ้วนของเธอเท่านั้น!

นายหญิงแห่งนิกายมีเสน่ห์เป็นพิเศษต่อแดร์ริลหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาสักพัก

“นายหญิง คุณเรียกผมมาอย่างกระทันหัน มันเป็นเพราะคุณคิดถึงผมหรือ?” แดร์ริลพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง เขากล้าหาญมากข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status