Share
บทที่ 597
Related chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 598
"ลูกสาวคุณมันไร้ค่าสิ้นดี" ซาแมนธาถ่มถุยอย่างเย็นชา"ซาแมนธา เธอหยุดก่อนสักทีได้ไหม?" คิงส์ตันกัดฟันกรอด ตลอดชีวิตของเขาคิงส์ตันคือคนที่น่าเคารพนับถือคนหนึ่ง เขาไม่เคยถูกสบถด่ารุนแรงเท่านี้มาก่อนในเวลานั้น ประตูคฤหาสน์ตระกูลยังก็เปิดออกและร่างของชายที่เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดก็เร่งรีบวิ่งเข้ามา เขาคือแดร์ริล"อีวอน อีวอน เธออยู่ที่ไหน!" นัยน์ตาของแดร์ริลเป็นสีแดงก่ำ!แม้ว่าพญาอินทรีหิมะจะบินได้รวดเร็วมากตลอดระยะการเดินทาง แต่มันก็เป็นเวลาถึงสี่ชั่วโมงแล้วที่เข็มเงินในแขนของอีวอนถูกดึงออกหัวใจของลิลี่บีบรัดเมื่อเธอเห็นแดร์ริลรีบวิ่งเข้ามาแดร์ริลหายตัวไปในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาไม่ได้แม้แต่จะบอกกับลิลี่ว่าเขาได้ไปไหนมา ถึงแม้ว่าในที่สุดเธอจะเจอเขา แต่สิ่งเดียวที่เขาคิดถึงก็คืออีวอนซาแมนธาขุ่จนเคืองมากกว่าเดิม “ลูกรัก แกเห็นมันตอนนี้ไหม? มันไม่ได้สนใจแกเลย ฉันไม่รู้ว่ามันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนมา แต่สิ่งแรกที่มันทำคือมองหานังแพศยา!”แดร์ริลโกรธเคือง เขารู้ในทันว่าไม่มีใครจะบอกเขาว่าอีวอนอยู่ที่ไหน เขาจึงรีบวิ่งไปที่ห้องของอีวอนเพราะเธอต้องอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอน!เป็นไ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 599
ในตอนที่อีวอนโทรศัพท์หาเขาก่อนหน้านี้ แดร์ริลก็เดาได้ทันทีว่าเป็นซาแมนธาที่ดึงเข็มเงินของอีวอนออก!เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปหลังจากได้ยินคำกล่าวที่โหดร้ายทั้งหมดซึ่งออกจากปากของซาแมนธา“แกไล่ฉันงั้นเหรอ?” ซาแมนธาโกรธเคืองเมื่อเธอได้ยินกับคำกล่าวของแดร์ริลถึงคราวที่ลิลี่ปรอทแตก “แดร์ริล นายพูดกับแม่อย่างนั้นได้ยังไง?”หัวใจเธอแตกสลายเมื่อเห็นแดร์ริลจับมือกับอีวอนตอนเธอเข้าไปในห้อง'ในเมื่อตอนนี้นายมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเธอแล้ว ฉันก็คงไม่มีค่าอะไรสำหรับนาย แต่ตอนนี้นายกำลังไล่ให้แม่ของฉันไปให้พ้นงั้นเหรอ?’ ลิลี่คิด เธอตะขิดตะขวงใจเฮ้อแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขานั้นรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังเพราะตอนนี้อีวอนยังคงหมดสติอยู่ เขากล่าวกับลิลี่ “ซาแมนธาคือแม่ของเธอ ไม่ใช่แม่ฉัน”ลิลี่ตัวสั่นเทาเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกผิดหวังซาแมนธายังคงเดือดดาลเมื่อเธอสบถด่า “ไอ้คนเนรคุณ! สามปีมานี้แกอาศัยอยู่กินที่บ้านของฉัน ลูกสาวฉันก็ให้ความนับถือกับแกเสมอแล้วแกตอบแทนเธอแบบนี้งั้นเหรอ? แกนี่มันแย่ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!”“ผมเองเหรอที่ไร้ประโยชน์? ผมคือคนที่เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานงั้นเหรอ?”
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 600
ซาแมนธากัดริมฝีปากและกรอกตามองไปที่แดร์ริล “แกจะหลอกใคร? เธอจะตายแค่เพราะโดนดึงเข็มสามเข็มออกไปจริง ๆรึไง?”“แม่ ได้โปรดหยุดสักที แดร์ริลเศร้าจริง ๆ มันคือความผิดของเรา ไม่ต้องพูดแล้ว" ลิลี่กระทืบเท้าของเธอ“ไอ้ลูกสาวไร้ประโยชน์!” ซาแมนธาดุ “ศักดิ์ศรีของแกหายไปไหน?”ซาแมนธารู้ตัวดีว่าเธอผิดไปแล้ว แต่เธอก็ยังห้ามตัวเองไม่ได้“ลิลี่ เกิดอะไรขึ้นกับแก? มันให้อะไรแก? ต่อให้เมื่อก่อนมันจะรวย แต่ตอนนี้มันเป็นคนจนแล้ว ทำไมแกจะต้องทนอยู่กับมัน?”“ถ้าอย่างนี้ก็ดี ฉันจะปล่อยแกไปตามกรรม ฉันไม่ใช่แม่ของแกอีกต่อไป ฉันจะย้ายออกในวันพรุ่งนี้ ฉันจะกลับบ้านไปเก็บของ เราตัดแม่ตัดลูกกัน”ซาแมนธาเดินกระแทกเท้าออกจากห้องอย่างเดือดดาลลิลี่รีบวิ่งตามซาแมนธาไปด้วยความวิตกกังวลเป็นอย่างมาก “แม่ ฟังก่อน”เสียงของพวกเธอก็ค่อย ๆ ห่างไกลออกไปเรื่อย ๆแดร์ริลไม่ได้ฉุดรั้งทั้งสองคนจากการจากไป เขานั่งข้างเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน เขารู้สึกผิดหวังเมื่อมองไปที่อีวอนซึ่งดวงตาของเธอยังคงปิดสนิทอยู่“อีวอน ได้โปรดอย่าเพิ่งจากไป แสดงสัญญาณอะไรก็ได้ให้ฉันดู ถ้าหากเธอได้ยินฉัน ขยับนิ้วของเธอหรือจะกะพริบตา อะไรก็ได้… ไ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 601
อีกด้านหนึ่ง ในคฤหาสน์ตระกูลตระกูลยังดาร์ริลกุมมืออีวอนไว้แน่นขนัด เขาโศกเศร้าเสียใจมากผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ม่านตาของอีวอนยังคงปิดสนิท เธอไม่แสดงอาการฟื้นคืนสติ แดร์ริลรู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก“อีวอน ฉันขอร้อง ได้โปรดเถอะ ฟื้นขึ้นมา ฉันขอร้อง” แดร์ริลสะอึกสะอื้น น้ำตาไหลหยดลงบนเสื้อของเขาซึ่งเสื้อของเขาเปื้อนเลือดหลังสมรภูมิรบที่ภูเขาคุนหลุน น้ำตาของเขาไหลซึมซาบลงไปในคราบเลือดแดร์ริลร้องไห้ฟูมฟายอย่างควบคุมไม่ได้ ความบริสุทธิ์ใจของเขาอาจทำให้สวรรค์สั่นสะเทือนจากการรับฟังคำวิงวอนทันใดนั้น นิ้วของอีวอนก็ค่อย ๆ ขยับมันทำให้แดร์ริลสะดุ้งตกใจจนเขาเกือบจะกระโดด เขามองไปที่อีวอนและสงสัยว่านั่นเป็นเพียงแค่ภาพหลอนของเขา จากนั้นอีวอนก็ถอนหายใจออกเบา ๆ ขณะที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาช้า ๆ“อีวอน!” แดร์ริลตะโกนแล้วเขาก็กอดสวมเธอแน่น “อีวอน! ขอบคุณเทวะเจ้า คุณไม่เป็นอะไร! คุณหายแล้ว…”ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่อีวอนได้ทานโอสถฟีนิกซ์เข้าไป แต่สำหรับแดร์ริล เขารู้สึกราวกับว่ายาวนานเป็นศตวรรษเมื่อเขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของอีวอนนั้นอุ่นขึ้น แดร์ริลก็รู้สึกสะเทือนอารมณ์ตื้นตัน เขาคิดว
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 602
เอลซ่า, วิลเลียมและสมาชิกรุ่นเยาว์อีกสองสามคนจากตระกูลลินดันก็อยู่ที่นั่น แม้แต่คุณย่าของพวกเขาก็อยู่ที่นั่นด้วยหลังจากที่ซาแมนธาแจ้งให้ตระกูลของเธอทราบ เกี่ยวกับอุบัติเหตุของลิลี่ คุณย่าลินดันก็เป็นวิตกกังวลเป็นอย่างมากกับอาการบาดเจ็บของหลานสาวถึงแม้ว่าลิลี่จะไม่ใช่หลานคนโปรดของเธอ แต่ลิลี่ก็ยังคงเป็นหลานสาวโดยสายเลือดของเธอ เมื่อไม่นานมานี้ ลิลี่ได้มอบเงินทั้งหมดที่เธอได้รับจากการไลฟ์สตรีมมิ่งเพื่อช่วยเหลือตระกูลลินดัน คุณย่าลินดันรู้สึกซาบซึ้งสำหรับสิ่งที่เธอทำซาแมนธานั่งบนเก้าอี้ตรงทางเดินขณะที่เธอร้องไห้อย่างควบคุมไม่ได้เด็กหนุ่มผู้มีผมทรงตั้งแหลมยืนอยู่ด้านนอกห้องผ่าตัด เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบและเพิกเฉยต่อป้าย "ห้ามสูบบุหรี่" ข้าง ๆ เขาเด็กหนุ่มผู้นั้นคือคนกระทำความผิด เขาคือคนขับรถที่วิ่งทับลิลี่ทั้งตระกูลจ้องมองเขาอย่างเคียดแค้นเคืองโกรธ"แกขับรถภาษาอะไร?" คุณย่าลินดันกล่าวถามเขาในระหว่างที่เอามือค้ำยันกับไม้เท้าของเธอเด็กหนุ่มผมทรงตั้งแหลมคนนี้นั้นขับรถยนต์หรูหรายี่ห้อ Maserati เขาจะต้องมาจากตระกูลที่มั่งคั่งร่ำรวยอย่างแน่นอน ในเมื่อเขามีรถแบบนั้นตั้งแต่อายุยั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 603
“เธอกำลังวิ่งข้ามถนน เธอสมควรโดนแล้ว!” ดอนกล่าวเสริมอย่างเย่อหยิ่งซาแมนธาขุ่นเคืองมากเมื่อได้ยินคำกล่าวเหล่านั้น แต่เธอไม่กล้าที่โต้ตอบเขาคือน้องชายของแองเจลล่า แค่โทรศัพท์จากพี่สาวของเขากริ๊งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้อันธพาลจากสังคมใต้ดินของเมืองตงไห่แห่กันมาคิดบัญชีแค้นให้เธอบรรดาสมาชิกตระกูลลินดันที่เหลืออยู่ก็รู้สึกว่าดอนหยิ่งผยองเกินหน้าเกินตา แต่ก็ไม่มีใครกล้าแย้งอะไรขึ้นมาแม้แต่คำเดียวในที่สุดเอลซ่าก็ทนไม่ไหว “ลิลี่ใช้ทางม้าลายตอนที่ไฟเป็นสีเขียว แล้วนายล่ะ? นายฝ่าไฟแดงไง นายยังคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูกอยู่หรือเปล่า?”ทุกคนในเมืองตงไห่รู้ดีเกี่ยวกับหญิงสาวสวยสองคนในตระกูลลินดัน ลิลี่และเอลซ่า เอลซ่ากล้าและจิตใจดี เธอไม่เกรงกลัวดอนขณะที่เอลซ่ากล่าว ผู้หญิงคนหนึ่งชักแขนของเธอและก็ส่ายหัวขณะเธอกล่าวเบา ๆ ”เอลซ่า ไม่ต้องพูด”แองเจลล่าพี่สาวของดอนคือบุคคลมีชื่อเสียง ตระกูลลินดันไม่อยากจะมีปัญหากับเธอ เอลซ่าไม่พอใจ แต่เธอก็ไม่ได้กล่าวอะไรต่อดอนมองไปที่เอลซ่าและฉีกยิ้ม “เธอนี่หน้าตาสวยงามจริง ๆ ใช่แล้ว ฉันคิดว่าถูกและฉันยังเสแสร้งทำเป็นไม่ใยดีได้ด้วย ต่อให้ฉันจะขับรถชนใคร
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 604
บรรยากาศเริ่มตึงเครียดนัยน์ตาของแดร์ริลดูน่ากลัว ดอนตัวสั่นคลอนเมื่อมองไปที่เขา แต่เขาก็ไม่เกรงกลัวเมื่อนึกถึงพี่สาวของเขา เขาชี้ไปที่แดร์ริลและกล่าว "แกคอยดูเถอะ! รอที่นี่แล้วแกจะได้เห็นดีกัน!”จากนั้นดอนก็รีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์ เมื่อเขาลงไปถึงชั้นล่าง เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์ของแองเจลล่า เธอแทบจะรับสายในทันทีดอนร้องไห้อย่างน่าสงสาร “พี่ ฉันถูกรังแกอยู่ที่เมืองตงไห่ พี่ต้องช่วยฉันด้วย”เนื่องจากความสัมพันธ์ของเขากับแองเจลล่า ผู้คนต่างหวาดเกรงเขาในทุกที่ที่เขาไป ไม่มีใครกล้าต่อยเขามาก่อน จนกระทั่งวันนี้แองเจลล่าเพิ่งเสร็จสิ้นบทบาทการเป็นเมนเทอร์พี่เลี้ยงให้กับรายการประกวดร้องเพลง เธออยู่ในห้องแต่งตัวขณะที่เธอได้รับโทรศัพท์จากน้องชายของเธอ “ดอน นายหาเรื่องใส่ตัวเองอีกแล้วใช่ไหม?”ดอนกล่าวตอบ “พี่สาว มันไม่ใช่ความผิดของฉัน ฉันขับรถชนผู้หญิงคนนึงมันเป็นอุบัติเหตุและเธอคือสมาชิกตระกูลลินดันจากเมืองตงไห่ คนในครอบครัวของเธอเริ่มต่อยฉันโดยที่ไม่ได้เข้าใจความเป็นจริงที่เกิดขึ้น พวกเขาเหิมเกริมมากถึงขนาดบอกว่าจะฆ่าฉันทิ้ง...”แองเจลล่าถอนหายใจและกล่าวถาม “นายพูดเรื่องจ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 605
อีวอนกัดริมฝีปากของเธอ สิ่งที่เธออยากรู้คืออาการของลิลี่ เธอไม่ได้คาดคิดว่าพวกเขาจะด่าทอเธอในพฤติกรรมมารยาทเยี่ยงนี้ครอบครัวของเธอคอยเอาอกเอาใจเธอมาตลอดชีวิตและทุกคนก็ให้เคารพนับถือเธอ เมื่อเธอได้ยินคำดูถูกเดียดฉันท์ที่น่าอับอายเหล่านั้นจากตระกูลลินดัน เธอรู้สึกเสียขวัญและต้องการจะหาที่ซ่อนแดร์ริลเก็บอาการโกรธเคืองของเขาไว้และกล่าวเบา ๆ กับอีวอน “รอผมในรถก่อน”สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออาการของลิลี่ ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องถกเถียงกับตระกูลลินดันอีวอนพยักหน้าและจากไปด้วยความลำบากใจเมื่ออีวอนจากไป คุณย่าลินดันก็โกรธกริ้ว เธอชี้ไปที่หน้าแดร์ริลและกล่าว “ไอ้สารเลว! ตระกูลของเรามาลงเอยกับลูกเขยที่เฮงซวยแบบนี้ได้ยังไง”“แกไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่! ไสหัวไป!”“แกไม่ได้ยินพวกเราหรือไง? ออกไปให้พ้น!”ทั้งตระกูลชี้ไปที่แดร์ริลขณะพวกเขาด่าทอไล่ตะเพิดแดร์ริลแดร์ริลขบเคี้ยวฟันของเขาและกำหมัดแน่นขนัด เขาเดือดดาลและใกล้จะปะทุ แต่เขาพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองอย่างยากลำบากเขาเพียงต้องการทราบเกี่ยวกับอาการของลิลี่เท่านั้น ว่าเธอเป็นอะไรไหม?กริ๊ง!ประตูห้องฉุกเฉินก็เลื่อนเปิดออก ผู้อำนวยการข
Latest chapter
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
- คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
