บทที่ 239

พยาบาลมือใหม่เข้าห้องผ่าตัดเป็นครั้งแรกรู้สึกหวาดผวาน้ำตาตกในกับการที่ได้เห็นสภาพของแด๊กซ์

คนทั่วไปไม่มีทางรอดชีวิตมาถึงโรงพยาบาลได้กับบาดแผลฉกรรจ์เช่นนี้

เชลลีไม่มั่นใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจแด๊กซ์กับความสู้ชีวิตของเขา

แด๊กซ์ไม่มีทางสุขุมอดทนต่อบาดแผลบนตัวของเขาได้ แต่เขาก็ไม่เคยส่งเสียงทรมานเลยแม้แต่ครั้งเดียวตลอดระยะเวลาเป็นสิบ ๆ ชั่วโมงของการผ่าตัด เขานั้นรู้สึกตัวอยู่ตลอดระหว่างผ่าตัด จนในที่สุดเขาก็ยื้อไว้ไม่ไหวและสลบไปหลังจากผ่าตัดเสร็จสิ้น

ซาอูลช็อค ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงทันทีที่ได้ยินคำกล่าวของเชลลี

‘แด๊กซ์ คือทายาทคนเดียวของตระกูลแซนเดอร์ส! หรือเขาตั้งใจจะปิดฉากตระกูลของเรา? เจ้าโดน็อก ดิกสัน ฉันจะทำให้ตระกูลของแกชดใช้ด้วยเลือด!’ ซาอูลคิด

นี่ไม่ใช่เพียงแค่ความบาดหมางข้องใจ

ตอนนี้มันคือความอาฆาตแค้น!

‘นายท่านชรา มาดาม มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น!’ สมาชิกวัยเยาว์วิ่งหน้าตาแตกตื่นมาหา ซาอูลและแนนซี่

ซาอูล ตำหนิเขา “อะไรกันนักหนา? ไม่รู้จักกาลเทศะส่งเสียงดังโวยวายได้ยังไง เกิดอะไรขึ้น?”

ชายหนุ่มหายใจหอบหืด “นายท่านชรา โดน็อก พาพรรคพวกของเขามายึดพื้นที่แด๊กซ์สตรีท”

อะไรน