Share

บทที่ 596

“ฮ่าฮ่า! มาเร็วก้าวเข้ามาอีกสองก้าวแล้วฉันจะให้โอสถฟีนิกซ์กับนาย” ลีรอยหัวเราะเยาะขณะเขายียวนแดร์ริล

แดร์ริลเนื้อตัวเปียกโชกไปด้วยเลือด เขาทิ้งร่องรอยของเลือดไว้ในแต่ละก้าวที่เขาเดิน

"โอสถฟีนิกซ์ โอสถฟีนิกซ์!" แดร์ริลกล่าวซ้ำไปซ้ำมา

“ระยำเอ๊ย! ทำไมแกยังนึกถึงโอสถฟีนิกซ์อยู่อีกในเมื่อแกกำลังจะตายอยู่แล้ว?" ลีรอยตะโกนอย่างเย็นชา เขาหมดความอดทน “แกคงได้กินโอสถฟีนิกซ์ในชาติหน้า แกจะต้องตายเดี๋ยวนี้!”

ลีรอยง้างดาบเสี้ยวพระจันทร์ขึ้น และเหวี่ยงมันไปหนแดร์ริล

“แดร์ริล!” แด็กซ์ตะโกน เขาอยากจะเข้าไปช่วยแดร์ริลแต่สมาชิกสำนักคุนหลุนล้อมตัวเขาไว้ แดร์ริลเห็นคมดาบเขารู้ตัวว่าเขาไม่สามารถหลบหลีกมันได้พ้น เขาหลับตาลงและยอมแพ้ที่จะป้องกันตัวเอง

เปรี้ยง!

ทันใดนั้น เสียงโลหะกระทบกันดังสนั่น กระบี่เล่มยาวพุ่งมาจากระยะไกลและปะทะกับคมดาบเสี้ยวพระจันทร์ขัดขวางการโจมตีของลีรอย

จากระยะไกลสาวกนิกายตำหนักอมตะนับหมื่นคนกำลังบุกเข้ามาหาพวกเขา! ผู้นำพรรคคือชายในชุดขาวถือพัดขนนก เขาคือเชสเตอร์

“แดร์ริล แด็กซ์!” เชสเตอร์นั้นโมโหมากที่เห็นเขาทั้งสองคนเนื้อตัวเต็มปกคลุมไปด้วยเลือด "โจมตี! ฆ่าพวกมันทุกคน!” เช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status