และอย่าลืมลูกชายที่แสนฉลาดและน่าเอ็นดูของเขาเขาถือว่าสองคนนี้คือครอบครัวที่แสนอบอุ่นของเขา เขาคงไม่มีความสุขไปตลอดชีวิตถ้าหากเขายอมปล่อยโมนิก้าและเด็กทารกไป‘ไม่ ไม่มีทางที่ฉันจะยอมให้มันเกิดขึ้น’ สีหน้าของเขาเคร่งเครียดและกลายเป็นเยือกเย็นเมื่อเขาคิดเช่นนั้นเขามุ่งหน้าไปที่ห้องสมุดและเรียกหาไทเลอร์ กิลทันทีที่เขากลับไปถึงพระราชวังกวนเป๋งไทเลอร์ กิล นั้นคือคนที่เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดไว้ใจมากที่สุด ไทเลอร์ติดตามเขามานานหลายปีและเป็นคนที่ซื่อสัตย์ภักดีที่สุดกับเขาคนหนึ่งภายในห้องสมุด เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด เปิดประเด็นทันทีเมื่อเห็นไทเลอร์เดินเข้ามาในห้อง และกล่าวอย่างปวดใจ “ไทเลอร์ นายรู้จักแดร์ริล ดาร์บี้ จากจักรวาลโลกไหม?”‘แดร์ริล ดาร์บี้?’ ไทเลอร์ตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะรีบกล่าวตอบ “รู้ครับ ก่อนหน้านี้กองทัพโลกใหม่ที่บุกไปรุกรานจักรวาลโลกพ่ายแพ้ก็เพราะเขา แต่เขาตายแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ ๆ ท่านมานึกถึงเขา?”“เฮ้อ!” เจ้าศักดินาเคนนี่สูดลมหายใจเข้าลึก ดวงตาเศร้าสร้อยและกล่าว “เขายังไม่ตาย”‘อะไร? เขายังมีชีวิตอยู่?’ ไทเลอร์เคร่งเครียดขึ้นมาแต่ก่อนที่เขาจะดึงสติกลับมาได้ เจ้า
’อะไร? เอาลิลี่ไปด้วย?’ สีหน้าของแลนวินเปลี่ยนไปทันทีและเปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจ “ท่านอาจารย์ ฉันจะไปลอบสังหารใครสักคน ทำไมฉันจะต้องเอาลิลี่ไปด้วย? แค่ฉันคนเดียวก็จัดการแดร์ริลได้แล้ว เอาเธอไปด้วยมีแต่จะสร้างภาระเปล่า ๆ”ตามลำดับชั้นอาวุโสน แลนวินนั้นคือศิษย์พี่ของลิลี่ แต่ถึงอย่างไรแลนวินก็เกลียดลิลี่เข้าไส้ลิลี่นั้นหน้าตาอัปลักษณ์อย่างถึงที่สุด แต่เจ้าสำนักก็รักใคร่ลิลี่มากและกระทั่งยอมรับลิลี่เป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายของเธอ แลนวินไม่เข้าใจเจ้าสำนักเลยแม้แต่น้อย!คริสตัลโบกมือ “เอาลิลี่ไปด้วยสำหรับภารกิจนี้ ลิลี่ลอบสังหารคนไปแล้วสองสามคน และบรรดาคนพวกนั้นก็ไม่ใช่ขี้ไก่ขี้กา เป้าหมายในครั้งนี้คือแดร์ริล มีข่าวลือหนาหูว่าเขาทรงพลังมาก มันก็คงจะดีที่ให้ลิลี่ได้ฝึกฝนบ้าง ในฐานะที่เธอเป็นศิษย์พี่ เธอควรจะแนะแนวทางให้และยอมให้เธอติดตามไปด้วย เธอเข้าใจไหม?”“รับทราบ” ถึงแม้ว่าท่าทางของแลนวินจะยินยอม แต่เธอนั้นรู้สึกไม่พอใจและขัดใจเป็นที่สุด แค่มองหน้าลิลี่ขี้เหร่ก็ทำให้เธอรำคาญหงุดหงิดแล้ว!ถึงอย่างไรเธอก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้ในเวลานั้น เธอทำได้เพียงแค่พยักหน้าและเดินออกไปจากห้องโถงหลัก
”นี่แกกำลังทำอะไร? พายเรือเร็วเข้าสิ” แลนวินกล่าวขณะเตะไม้พายให้ลิลี่ลิลี่ขบริมฝีปากของเธอและห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะต้องกล่าว “ศิษย์พี่ เราจะใช้เรือลำเล็กนี่พายไปจักรวาลโลกจริง ๆ เหรอ?”‘เรือลำนี้มันเล็กเกินไป และใช้แค่ไม้พายด้วย มันต้องพายไปนานแค่ไหนกว่าจะถึง?’ ลิลี่คิด“ทำไมล่ะ? แกอยากจะเช่าเรือลำใหญ่ที่มีลูกเรือเป็นสิบคนรึไง? แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกคิดว่ามาเที่ยวเล่นเหรอ?” แลนวินหน้านิ่วคิ้วขมวดและชี้ไปที่จมูกของลิลี่ลิลี่มองไปที่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลและกล่าวเบา ๆ “แต่... มันมีไม้พายแค่อันเดียว”“ก็ใช่ไง มีแค่อันเดียวให้แกพายไง!” แลนวินฉุนเฉียว “ฉันจะบอกอะไรให้ ฉันคงไม่มีวันพาแกมาด้วยหรอกถ้าหากท่านอาจารย์ไม่ได้สั่งให้แกมาด้วยเพื่อฝึกฝน! ฉันจะนั่งสมาธิและบ่มเพาะพลังไปตลอดการเดินทาง ฉะนั้นแกต้องพายเรือลำนี้ ฉันมั่นใจว่าเรื่องแค่นี้คงไม่ทำให้แกตายแน่”คำกล่าวของแลนวินเริ่มแย่ลง “แกมันก็แค่คนหน้าตาอัปลักษณ์ ได้โปรดอย่าคิดว่าตัวเองสูงส่งมากยศ อย่ามาเสแสร้งนังแพศยาต้อยต่ำ”เมื่อกล่าวเช่นนั้น แลนวินก็นั่งลงบนเรือและหลับตาลงโดยไม่ได้กล่าวอะไรต่อลิลี่ขบริมฝีปากของเธอ และค่อย ๆ ห
”ลุกขึ้นเถอะ ไม่จำเป็นต้องก้มคาราวะ” ซินดี้หัวเราะและกล่าวกับลีรอย “นายไม่จำเป็นต้องสุภาพทางการขนาดนั้นก็ได้ ในเมื่อนายก็เป็นถึงเจ้าพระราชวังคนที่แปดของพระราชวังฟูเหยาแล้ว”ความรู้สึกของลีรอยเปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้งในบุญคุญเขาพยักหน้าตอบรับอย่างกระตือรือร้น “ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจของเจ็ดเทพธิดายังไงดีเลย!”ทันใดนั้นเขาก็หยิบขวดไวน์ชั้นดีออกมา “ไม่นานมานี้ฉันได้บ่มไวน์ร้อยบุปผาในเวลาว่างและฉันอยากจะเชิญชวนบรรดาเจ้าพระราชวังชิมมันในวันนี้ในฐานะเป็นของกำนัลที่แสดงความซาบซึ้งของฉัน”เขาเปิดขวดไวน์ทันทีในขณะที่เขากล่าว และทันใดนั้นทั่วทั้งห้องโถงหลักก็อบอวลไปด้วยกลิ่นหมอรัญจวนเข้มข้นของไวน์ลีรอยยิ้มแป้นและเดินเข้าไปหาเจ็ดเทพธิดาขณะที่เขารินไวน์ใส่แก้วให้พวกเธอมันคือความจริงที่ลีรอยบ่มไวน์ด้วยตัวเอง ก่อนหน้านี้เขาเคยอ่านคัมภีร์ที่มีชื่อว่าไตรชงคุนหลุนในตอนที่เขาอยู่ในหอสมุดคุนหลุน คัมภีร์เล่มนี้สามารถสอนวิธีการบ่มไวน์ได้มีตำนานเล่าขานว่าผู้ก่อตั้งสำนักคุนหลุนเป็นคนติดสุรา มันจึงมีตำราคัมภีร์เกี่ยวกับวิธีทำไวน์ในหอสมุดในขณะนั้น ซินดี้ก็ยกแก้วขึ้นมาที่ปากและจิบไวน์ก่อนจะพยักหน้า “
ทันทีที่ออกคำสั่ง สาวกหญิงกว่าสิบคนเข้าประชิดรายล้อมรอบตัวเขาและชักกระบี่ออกมา!อย่างไรก็ตาม ลีรอยก็ยืนหยัดอยู่ตรงนั้นอย่างไม่หวาดหวั่นเส้นลมปราณของเขาเพิ่งจะฟื้นตัวกลับคืนมาและเขาจำเป็นที่จะต้องดูดซับพลังจิตวิญญาณของผู้หญิงเพื่อเติมเต็มกำลังภายในของเขา เขาได้ใช้วิถีแห่งด้านมืดอีกครั้งสาวกพระราชวังฟูเหยาบุกเข้ามาถูกจังหวะ ในตอนที่เขากำลังต้องการจะเติมเต็มพลังพอดีปัง!ลีรอยกางฝ่ามือออกมาทั้ง 5 นิ้ว และเอาฝ่ามือตบหัวสาวกหญิงสองคนโดยที่พวกเธอไม่ทันได้ตั้งตัว!สาวกหญิงสองคนนั้นสั่นสะท้านในทันที และก่อนที่พวกเธอจะทันได้ตอบโต้กำลังภายในของพวกเธอก็ถูกเขาดูดออกไปอย่างรวดเร็ว สีหน้าของพวกเธอซีดเซียวลงทันทีและล้มลงนอนกองกับพื้น!ลีรอยเย้ยหยัน ‘วิถีแห่งด้านมืดมันช่างน่าพิศวงยิ่งนัก’ เขาไม่ได้บ่มเพาะวิถีแห่งด้านมืดมานานเป็นปีแล้ว และคิดว่าการบ่มเพาะพลังของเขาที่เขาเพิ่งจะกลับมาฝึกฝนอีกครั้งจะช้ากว่าคนปกติทั่วไป ถึงแม้ว่าเส้นลมปราณของเขาจะหายดีแล้ว แต่อย่างไรก็ตามเขารู้สึกประหลาดใจขณะที่เขาสัมผัสได้ว่ากำลังภายในของเขาที่อยู่ในบริเวณสนามพลังของเขาปะทุขึ้นมาหลังจากดูดซับพลังจิตวิญญาณของสาวก
”ลีรอย แก...”เจ็ดเทพธิดานั้นโกรธมากจนสั่นสะเทือนไปทั้งตัว ในตอนนี้พวกเธอถูกสะกัดจุดปิดผนึกอยู่ลีรอยฉีกยิ้มกว้างเบิกบาน หัวใจเขาเต้นระรัวในความสุขเกษมขณะที่จ้องมองดูพวกเธออย่างสำราญ…ในระหว่างนั้น!ในคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์!มันควรจะเป็นวันพิธีวิวาห์ของอีวานและเรเชล แต่มันถูกยกเลิก เรเชลหนีออกไปจากคฤหาสน์และไม่มีใครรู้ว่าเธอจะไปที่ไหนอย่างไรก็ตาม คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ก็ยังคงมีชีวิตชีวา! ภายในห้องโถงมีโต๊ะอาหารค่ำเต็มไปด้วยอาหารเลิศรส และแขกผู้มาร่วมงานก็หัวเราะอย่างสนุกสนานเต็มโต๊ะ!แด๊กและเชสเตอร์ มาที่นี่อย่างไม่รีรอทันทีที่พวกเขารู้ว่าแดร์ริลยังไม่ตาย!พี่น้องร่วมสาบานสามคนกอดกันแน่นทันทีที่พวกเขาได้เห็นแดร์ริล บรุษผู้ทรงพลังทั้งสามคนกำลังร้องไห้ด้วยความดีใจในตอนเย็นวันนี้ จีเวลเป็นคนปรุงอาหารเลิศรสได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ในขณะที่พี่น้องร่วมสาบานสามคนรวมตัวกันตั้งวงรอบโต๊ะที่มีไวน์ พวกเขารินไวน์ให้กันและกันเพื่อชนร่วมชนแก้วดื่มฉลอง พวกเขาเมามายมากในเย็นนี้วันนี้ พวกเขาดื่มจนไม่ได้นับกันเลยทีเดียว!มิตรภาพของพวกเขาไม่สามารถอธิบายเป็นคำกล่าวได้ แต่เมื่อไหร่ที่ไวน์ได้เข้าม
แดร์ริลรู้สึกใจสลายกับความโศกเศร้าและต้องการแก้แค้นเท่านั้น ใครก็ตามที่สังหารลิลี่นั้นสมควรตาย ไม่ว่าฆาตกรจะเป็นใคร เขาจะทำให้ฆาตกรชดใช้อย่างสาสมกับความผิดครั้งนี้!“แดร์ริล ใจเย็นก่อน...” เดบร้าค่อย ๆ ก้าวเข้ามาหาและกล่าวอย่างนุ่มนวล “ฉันจะคอยติดตามนายไปทุกที่ แต่ฉันยังจะไปจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ในตอนนี้ไม่ได้ พ่อทูนหัวของนายได้รับบาดเจ็บอยู่ในขั้นวิกฤต ถ้าหากอาการของเขาแย่ลงในตอนที่เรากำลังเดินทางไปทวีปโลกใหม่ เราจะทำยังไง?”ตระกูลคาร์เตอร์ได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสล้มตายจากการต่อสู้กับทหารหลวงโดยเฉพาะอย่างยิ่งโซรันที่ได้รับบาดเจ็บถูกแทงมากกว่าร้อยแผลไปทั่วทั้งร่างกาย ผิวหนังของเขาฉีกขาดจนแทบจะไม่มีชิ้นดี ในฐานะเจ้าสำนักพราน เดบร้าก็ยังเก่งกาจเยี่ยมยุทธในด้านวิชาทางการแพทย์ก่อนหน้านี้เดบร้าได้ผสมยาสูตรพิเศษที่จะใช้รักษาอาการบาดเจ็บของโซรัน เธอจำเป็นที่จะต้องเฝ้าไข้เขาเพื่อสังเกตอาการและสรรพคุณของยา ฉะนั้นเธอยังจะไปจากคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ไม่ได้“ฮื้ม!”แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึกและหันไปมองเดบร้าเมื่อได้ยินเช่นนั้น “นานแค่ไหนกว่าอาการของพ่อทูนหัวจะดีขึ้น?”ในขณะเดียวกัน แด๊กซ์และ
ลิลี่กัดฟันและยืนนิ่งไร้อารมณ์ตลอดการเดินทาง เธอต้องอดทนกับพฤติกรรมที่ไม่มีเหตุผลของศิษย์พี่ของเธออย่างไรก็ตาม เธอก็จะไม่ยอมก้มตัวลงต่ำเพื่อไปล้างเท้าให้แลนวิน มันล้ำเส้นเกินไปลิลี่ทนกับความไร้สาระของแลนวินไม่ได้อีกต่อไป ในขณะที่ตัวของเธอสั่นไปด้วยความโกรธเคืองแลนวินโมโหมากที่เห็นว่าลิลี่ไม่ตอบรับกับคำสั่งของเธอ “นี่ ยัยขี้เหร่! ฉันบอกให้แกมาล้างเท้าไง! แกหูหนวกจริง ๆ ใช่ไหม?”แลนวินเตะกะละมังในตอนที่เธอกล่าวเช่นนั้นพรึ่บ!น้ำสาดกระเด็นออกจากกะละมังและกระเซ็นไปโดนตัวลิลี่…ในระหว่างนั้นภายในคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ แดร์ริลขังตัวเองอยู่ในห้องและนอนอยู่บนเตียงดึงผ้าห่มมาคลุมตัวและกำไว้แน่นมือเขากำลังคิดถึงลิลี่!เขาบอกกับตัวเองว่าให้รออีกแค่วันเดียวเพื่อที่จะให้พ่อทูนหัวของเขาพ้นจากขีดอันตราย เขาอยากจะกวาดล้างสำนักประกายแสงให้สิ้นซาก เพื่อล้างแค้นให้กับลิลี่!ความเจ็บปวดของเขาในตอนนี้เปรียบเสมือนถูกผ่าอกและเอามีดกรีดหัวใจ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขานึกถึงการจากไปของลิลี่!จีเวลนั้นรู้สึกเป็นกังวลที่เห็นแดร์ริลกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก เธอประตูห้องเข้าไปหาแดร์ริลและอ้อนเขาใ