EP.08 พามาฉีดยา (คุณหมอขาขอเข็มใหญ่)

“หมอขา... เสียวจังค่ะ ซี้ด...”

                “มีเสียวกว่านี้อีกนะ”            

                เจนจบบอกหล่อน ฝ่ามือข้างหนึ่งคลึงเคล้นเต้าอวบ อีกข้างเคลื่อนไปที่ต้นขา สอดเข้าใต้กระโปรงและเขี่ย

                “พร้อมมากเลยนะครับ อยากเลียจัง”

                “เลียสิคะ จะรออะไร หมอขา... พลอยอยาก พลอยเสียวค่ะ กินพลอยนะคะ”

                เสียงของหล่อนแผ่วเบาราวกระซิบ แต่เต็มไปด้วยความร้อนแรงและมั่นใจในคำพูด

                “ห้านาทีไม่ทัน”

                “นะคะหมอ ซี้ด...”

                พลอยใสหลับตาซี้ดปากเมื่อนิ้วของคุณหมอเจนจบแยงเข้ามาในร่อง กระดิกรัวจนหล่อนสะท้าน ไม่อยากได้แล้วลิ้น หล่อนอยากได้อะไรใหญ่ๆ ยิ่งใหญ่เท่าหรือใหญ่กว่าคนไข้ของรสรินก็ยิ่งดี

                หล่อนอยากได้อาวุธของคุณหมอเจนจบ ‘เข็มใหญ่’ แข็งเป็นดุ้นที่เสียดสีกับเข่าของหล่อนตอนนี้ไง

                “หมอขา... ฉีดยาพลอยนะคะ พลอยอยากได้เข็มใหญ่ของหมอ นะคะ นะคะหมอ ซี้ด...”

                หล่อนเขย่งขาตามจังหวะนิ้วของคุณหมอเจนจบสอดแทรก แต่อยากได้อะไรที่ลึกยิ่งกว่านิ้ว

                “เอาเข็มเล็กไปก่อนนะ เดี๋ยวตรวจเสร็จค่อยมาเอาเข็มใหญ่”

                พลอยใสไม่มีเวลาตอบรับหรือปฏิเสธเพราะนิ้วมือที่เพิ่มจำนวนก่อนจะแยงแหย่เข้าออกรัวเร็วพร้อมริมฝีปากที่ครอบครองเต้าอวบอัด ดูดดุน ไล้เลีย ทั้งหมดนั้นทำให้หล่อนดิ้นพล่าน

                หัวสมองมีภาพดุ้นยาวใหญ่สอดใส่ร่องของรสรินฉายซ้ำๆ อยู่เป็นทุน ประกอบกับความเสียวท่วมท้น จึงทำให้หล่อนอยากโบยบินขึ้นสวรรค์ และไม่ถึง ๒ นาทีด้วยซ้ำ ร่างอวบอิ่มก็กระตุกถี่ ร่องฉ่ำน้ำตอดรัด ๒ นิ้วของคุณหมอเจนจบเร็วรี่ หล่อนได้ส่ายหน้าครวญครางไม่ขาดปาก เพราะเสร็จสมคานิ้วของคุณหมอเจนจบไปแล้ว

.

.

                ห้องพิเศษชั้น ๗

                พลอยใสเข้าไปตรวจเช็กอาการผู้ป่วย โดยมีคุณหมอเจนจบเข้าไปด้วย แม้จะเป็นแค่การตรวจวัดไข้และตรวจอาการพื้นฐานตามที่ระบุไว้ว่าต้องตรวจเป็นเวลา แต่ก็ได้รับคำขอบคุณและคำเอ่ยชมจากคนไข้ เรื่องที่ว่าดึกแล้วแต่หมอเวรก็ยังเข้ามาร่วมตรวจด้วย ใช้ระยะเวลาไม่นานก็เสร็จสิ้น

                เมื่อออกมาจากห้องพิเศษ พลอยใสประหม่าอย่างที่สุด เพราะอารมณ์อยากเมื่อครู่ถูกระงับไปจนหล่อนไม่อยากเริ่มอีก ความละอายเริ่มเข้ามาแทนที่ เวลานี้หล่อนอยากกลับไปที่วอร์ด หรือไม่ก็ไปที่ไหนก็ได้ที่ห่างไกลจากคุณหมอเจนจบ

                หล่อนภาวนาให้มีคนมาขัดจังหวะและพาคุณหมอไปให้พ้นจากหล่อนในเวลานี้ เพราะขืนยังใกล้กัน ความละอายของหล่อนคงถูกแทนที่ด้วยความเสี้ยนแน่นอน

                แต่ครั้งนี้คำภาวนาของหล่อนไม่เป็นผล เพราะเมื่อเดินผ่านห้องพิเศษข้างเคียงซึ่งว่างอยู่ ฝ่ามือของคนที่เดินตามก็คว้าหมับ เปิดประตูห้องและดันหล่อนเข้าไปในทันที

                “คุณหมอ! พาฉันเข้ามาทำไมคะ”

                เสียงกดล็อคประตูทำให้พลอยใสตื่นไปทั้งร่าง สายตาของเขาเหมือนเสือร้ายกระหายเหยื่อ

                “พามาฉีดยา”

                แค่นั้นที่คุณหมอเจนจบพูดก่อนจะจูงหล่อนไปที่โซฟารับรองแขก ดันหล่อนลงนั่ง เขาโน้นตัวเข้าหาพร้อมฉกปากเข้ามาเร็วรี่ ลิ้นร้อนสอดแทรกไล้วน จนหล่อนแทบหายใจหายคอไม่ทัน ก่อนที่ริมฝีปากเร่าร้อนจะซอนซุกที่ซอกคอของหล่อน มือก็บีบเคล้นเต้าอวบอัดไปด้วย

                พลอยใสสะท้านไปทั้งร่าง สิ่งที่คิดว่าระงับไปแล้ว สิ้นสุดไปแล้ว ถูกกระตุ้นอีกคราและครั้งนี้คงยากจะดับได้ เพราะห้องพิเศษนี้ว่าง

                ปากพรมจูบ ลิ้นแลบออกมาเลียไล้ที่ติ่งหู ก่อนจะสอดลึกเข้าไปในรูให้หล่อนครางกระเส่า นิ้วมือก็บี้ยอดอกพร้อมกระตุกน้อยๆ ให้หล่อนตื่นตัว

                “คุณหมอ...”

                พลอยใสดิ้นพล่านไม่ใช่เพราะขัดขืนแต่เป็นเพราะหล่อนอยากอีกแล้ว รอบนี้หล่อนคงได้ ‘เข็มใหญ่’ จริงๆ สักที

                ‘อยากเห็นเข็มคุณหมอจังเลย จะใหญ่แค่ไหน’

                “คุณหมอคะ...” แต่แล้วพลอยใสก็ชะงักเพราะคุณหมอถอนจูบและลุกขึ้นยืน หล่อนมองเขาอย่างร้องขอ

                ‘ไม่นะคะคุณหมอ’ คุณหมอคงไม่ใจร้ายปล่อยหล่อนให้เสียวอยู่กลางทาง

                “อยากเลีย”