LOGINShare
บทที่ 432
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1
ฉือหว่านพบว่าสามีของเธอ ฮั่วซือหานกำลังนอกใจ เขานอกใจไปหานักศึกษาหญิงคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน ฉือหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารหนึ่งโต๊ะ แต่ในตอนนั้นเอง "ติ๊ง" เสียงดังขึ้นมา โทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานที่ลืมไว้ที่บ้านดังขึ้น ฉือหว่านจึงเห็นข้อความที่นักศึกษาหญิงส่งมา [ตอนเอาเค้กออกมาชนเข้าไปจนเจ็บเลย ฮือๆๆ] ข้างล่างแนบภาพเซลฟี่มาด้วย ภาพนั้นไม่ได้เผยให้เห็นหน้า มีเพียงแต่ขาเท่านั้นที่ปรากฏในรูป ในภาพนั้น เด็กสาวสวมถุงเท้าสีขาวยาวดึงสูง รองเท้าหนังหัวกลมสีดำ กระโปรงนักศึกษาสีฟ้าขาวถูกดันขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่เรียบเนียนและงดงาม หัวเข่าที่ขาวเนียนมีรอยแดงจากการกระแทก ผิวพรรณที่อ่อนเยาว์สดใสของเด็กสาวประกอบกับข้อความที่ออดอ้อน ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ต้องห้ามที่ยากจะต้านทาน ได้ยินว่าประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จ มักจะชอบเลือกเมียน้อยแนวนี้ ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่นจนปลายนิ้วซีดขาว ติ๊งนักศึกษาหญิงส่งข้อความมาอีกครั้ง [ประธานฮั่ว เจอกันที่โรงแรมหยุนถิงนะคะ คืนนี้ฉันจะฉลองวันเกิดให้คุณ~] วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน และเมียน้อยของเขาจะจัดงานฉลองวันเกิดใ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 2
ฉือหว่านมองเขากลับเช่นกัน น้ำเสียงเบาแต่มั่นคง “เราหย่ากันเถอะ ฮั่วซือหาน คุณชอบของขวัญวันเกิดชิ้นนี้ไหม?” ฮั่วซือหานมองเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “เพราะแค่ฉันไม่ได้ฉลองวันเกิดกับคุณ คุณถึงคิดจะหย่างั้นเหรอ?” ฉือหว่าน “ฉือเจียวกลับมาแล้วใช่ไหม?” เมื่อได้ยินชื่อฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากบางๆ อย่างเย้ยหยัน เขาหัวเราะเบาๆ เขาก้าวขาเรียวยาวเข้าหาเธอทีละก้าว “คุณหึงฉือเจียวงั้นเหรอ?” ในฐานะนักธุรกิจอายุน้อยที่ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งการค้า ฮั่วซือหานมีออร่าที่เกิดจากอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะ เขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉือหว่านเผลอก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว แผ่นหลังอ่อนบางของเธอสัมผัสถึงความเย็น เธอชนเข้ากับกำแพง ในตอนนั้นเอง ทัศนวิสัยของเธอก็มืดลง ฮั่วซือหานพุ่งเข้าหา ร่างกายเขาประชิดเธอเต็มที่ มือข้างหนึ่งยันกำแพงไว้ข้างตัวเธอ ขังเธอไว้ระหว่างอกแข็งแกร่งของเขาและผนัง ฮั่วซือหานก้มเปลือกตาหล่อเหลา มองเธอด้วยสายตาเย็นชา มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “คนทั้งไห่เฉิงรู้ว่าคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือฉือเจียว คุณไม่รู้เรื่องนี้ตอนที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อแต่งงานแทนน้องเธอมาเป็นคุณนายฮั่วเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 3
ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้งเย็นชา “ฉือหว่าน กลับมาที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฉือหว่านหัวเราะเบาๆ “คุณสั่งให้ฉันกลับมา ฉันก็ต้องกลับงั้นเหรอ? เราหย่ากันแล้ว ใครจะมาทำตามใจคุณอีกล่ะ!” ฮั่วซือหานกัดฟันแน่น “เรื่องเหตุผลการหย่า ฉันจะให้เธอโอกาสเขียนใหม่อีกครั้ง!” ฉือหว่านยิ้มกว้างขึ้น “ฉันเขียนผิดตรงไหนเหรอ ฮั่วซือหาน? คุณฟื้นมาได้ครึ่งปีแล้วใช่ไหม แต่ครึ่งปีนี้คุณไม่เคยจับมือฉันเลย คุณเป็นเจ้าชายนิทรามาสามปี ถึงแม้ตอนนี้ทุกระบบในร่างกายของคุณจะดูปกติดี แต่ฉันสงสัยอย่างมีเหตุผลว่าคุณมีปัญหาเรื่องสมรรถภาพทางเพศ คุณไม่ไหวแล้ว! รีบไปหาหมอแผนจีนดูสิ สิ่งที่ฉันขออวยพรให้คุณเป็นของขวัญหย่าคือ ขอให้คุณกลับมาฟิตสมชายไวๆ!” ฮั่วซือหาน “……” เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาเต้นตุบๆ ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว! “ฉือหว่าน สักวันฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน!” “เสียใจด้วย คุณไม่มีโอกาสนั้นแล้ว!” “ฉือหว่าน!” เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ดังขึ้น สายโทรศัพท์ถูกตัดไป ในขณะที่ฮั่วซือหานโกรธจัดจนยังไม่ได้ระบายออก เขาก็ได้ยินเสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ของสายที่ถูกตัดไป เขา “……” ฉือหว่าน!!! ...ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 4
ฉือหว่านมาแล้วหลังจากการช้อปปิ้งที่ห้าง ซูเสี่ยวฝูก็พาฉือหว่านตรงมายังบาร์ 1996 และคืนนี้เธอจะจัดปาร์ตี้ฉลองชีวิตโสดให้กับฉือหว่านที่นี่ฉือหว่านไม่คิดว่าจะมาพบกับฮั่วซือหานและพวกเขาที่นี่ และเธอก็ได้ยินการเยาะเย้ยจากพวกเขาฉือหว่านรู้จักคนในห้องวีไอพีรวมถึงกู้เป่ยเฉิน พวกเขาเล่นในวงเดียวกับฮั่วซือหาน กู้เป่ยเฉินยังเป็นเพื่อนสนิทของฮั่วซือหาน ตอนที่ฮั่วซือหานและฉือเจียวคบกันอย่างร้อนแรง พวกเขาทุกคนชอบฉือเจียว และกู้เป่ยเฉินยังเรียกฉือเจียวว่า “พี่สะใภ้”สามปีที่ผ่านมา ฉือหว่านไม่สามารถเข้ากลุ่มของพวกเขาได้ และพวกเขาทุกคนไม่เคยให้ความเคารพเธอด้วยซ้ำแท็กที่พวกเขาแปะให้เธอมีแค่ว่า “ตัวสำรองแต่งงานแทน” “ลูกเป็ดขี้เหร่” “สาวบ้านนอก”...ถ้าผู้ชายไม่รักคุณ เพื่อนของเขาก็จะไม่ให้ความเคารพคุณเช่นกันซูเสี่ยวฝูโกรธจนแทบระเบิด เธอจึงยกแขนเสื้อขึ้นและอยากจะเข้าไปทำร้ายพวกเขา “ฉันจะไปฉีกปากพวกนี้ให้แหลก!”ฉือหว่านจับแขนของซูเสี่ยวฝูไว้ “เสี่ยวฝู พอเถอะ! หย่ากันแล้ว ไม่ต้องไปเสียเวลาใส่ใจกับพวกนี้!”เห็นท่าทางเย็นชาของฉือหว่าน ซูเสี่ยวฝูจึงฝืนอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ และในตอนนั้นสายตาจากคนในบาร์ก็เริ่ม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 5
ฉือหว่านขมวดคิ้ว “ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ฮั่วซือหานกัดฟันพูด “ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแรดแบบนี้?” อะไรนะ? แรด? “ฮั่วซือหาน คุณพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ!” ฮั่วซือหานก้มตามองกระโปรงสั้นของเธอ “ต้นขาของเธอจะโผล่หมดอยู่แล้ว เธออยากให้คนอื่นมองขาเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” กระโปรงที่ฉือหว่านใส่อยู่นั้นสั้นจริงๆ และเป็นตัวที่ซูเสี่ยวฝูเลือกให้ คำพูดของซูเสี่ยวฝูคือ “หวานหว่านของฉันแค่ไม่โชว์ขา ดูสิว่าฉือเจียวจะกล้าอวดอะไร คืนนี้ให้ทุกคนได้เห็นกันว่าใครคือเจ้าของเรียวขาคู่สวยที่สุดในไห่เฉิง” ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวงามขึ้นเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าประธานฮั่วจะมองขาฉันแล้วนะ” ฮั่วซือหานชะงักไป ฉือหว่านพิงกำแพงด้วยท่าทางที่งดงามและดูเฉื่อยชา เธอยกขาขวาขึ้นช้าๆ ปลายเท้าสวมรองเท้าส้นสูงประดับคริสตัลของเธอไล้ไปที่ข้อเท้าของเขา ผู้ชายในกางเกงสแลคสีดำ โชว์เรียวขายาวทรงพลังของเขา ดูสง่างามและเย็นชาในแบบที่ยากจะหักห้ามใจ ปลายเท้าขาวเนียนของฉือหว่านไล้จากข้อเท้าของเขาขึ้นไปอย่างเชื่องช้า ลูบไล้ที่น่องของเขาอย่างชวนให้หลงใหล นี่คือการยั่วยวน และการท้าทาย ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 6
กู้เป่ยเฉินตกใจ “16 ปี?” ที่กลุ่มคนของกู้เป่ยเฉินยอมรับฉือเจียว ไม่ได้เป็นเพียงเพราะความสวยของเธอ แต่เพราะเธอเรียนเก่งตั้งแต่เด็ก มีวุฒิการศึกษาสูง และเป็นนักศึกษาชั้นยอดจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ มองไปทั่ววงการไฮโซของไห่เฉิงก็หาคนที่โดดเด่นกว่าเธอไม่ได้ เธอคู่ควรกับฮั่วซือหาน ผู้หญิงที่มีเพียงความสวยอย่างเดียวคือจุดจบ แต่ถ้ามีความสวยและวุฒิการศึกษา นั่นถึงจะเป็นไพ่ตาย สำหรับชนชั้นสูง พวกเขายิ่งให้ความสำคัญกับวุฒิการศึกษาของผู้หญิง ความรู้สึกดีๆ ที่กู้เป่ยเฉินเคยมีกับฉือหว่านหายไปหมด เขาพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก “ฉือหว่าน เธอเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ น่ะเหรอ?” ฉือหว่านมองฉือเจียวที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนยิ้มบางๆ “ใช่ ฉันเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะ “งั้นบังเอิญจังเลย พี่รองของฉันก็เลิกเรียนตอนอายุ 16 เหมือนกัน แต่พี่รองของฉันเป็นคนพิเศษ ตอนอายุ 16 ก็จบปริญญาโทสองใบจากฮาร์วาร์ด สร้างประวัติศาสตร์เลยล่ะ แต่เธอน่ะอายุ 16 เลิกเรียนแล้วยังไม่มีแม้แต่วุฒิมัธยมปลายเลย ฮ่าๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะเสียงดัง ฉือเจียวมองด้วยความหยิ่งทะนง ไม่มีใครมองฉือหว่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 7
ฉือเจียวยิ้มมุมปาก หัวใจเต็มไปด้วยความหวาน เธอเอนตัวอ่อนนุ่มซบอกฮั่วซือหานก่อนเงยใบหน้าที่งดงามขึ้นมองเขา “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ใจร้าย คุณไม่มีทางทิ้งฉัน” ฮั่วซือหานในฐานะมหาเศรษฐีแห่งไห่เฉิง หล่อเหลาสง่างาม ทรงอำนาจจนสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ตามใจ เขาคือผู้ชายที่เติมเต็มทุกจินตนาการของเธอ แต่เมื่อสามปีก่อน เขาประสบอุบัติเหตุและกลายเป็นเจ้าชายนิทรา หมอทุกคนบอกว่าเขาจะไม่มีวันฟื้นอีกในชาตินี้ แล้วเธอจะปล่อยให้ช่วงวัยอันงดงามของเธอสูญเปล่าอยู่กับเขาได้อย่างไร? ดังนั้น เธอจึงหนีไป ใครจะไปคิดว่าเมื่อฉือหว่านแต่งงานแทนเธอ ผ่านไปเพียงสามปี ฮั่วซือหานกลับฟื้นขึ้นมาได้ จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าฮั่วซือหานฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร หรือว่าโชคชะตาของฉือหว่านเหมาะสมที่จะนำโชคลาภมาให้? หมอต่างก็พูดว่านี่คือปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ ดังนั้น เธอจึงกลับมา เธอรู้ว่าฮั่วซือหานรักเธอ และไม่มีทางทิ้งเธอ ฮั่วซือหานมองใบหน้างดงามของฉือเจียว “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อก่อน…คุณคิดว่าผมจะตามใจคุณขนาดนี้เหรอ?” เมื่อพูดถึง “เรื่องเมื่อก่อน” ฉือเจียวก็ชะงัก ดวงตาเผยความรู้สึกไม่สบายใจ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 8
รุ่นน้องสาวอัจฉริยะคนนั้นปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของเขาดื้อๆ! ในขณะนั้น เลขาจ้าวเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟ เมื่อเขาเห็นหน้าจอโทรศัพท์ของเจ้านาย ก็ถึงกับตกใจ มีคนปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของท่านประธานงั้นเหรอ??? นี่มันเรื่องไม่น่าเชื่อในชีวิตเลยนะ? เลขาจ้าวพูดอย่างระมัดระวัง “ท่านประธาน รุ่นน้องสาวอัจฉริยะของคุณนี่...พิเศษจริงๆ ครับ” ฮั่วซือหานหัวเราะเยาะเบาๆ “พิเศษจริงๆ” เธอคือคนแรกที่ปฏิเสธเขา ไม่เพิ่มก็ช่างเถอะ ฮั่วซือหานยกกาแฟขึ้นมาดื่มหนึ่งอึก ก่อนจะขมวดคิ้วทันที เลขาจ้าวถามอย่างรีบร้อน “ท่านประธาน กาแฟไม่ถูกใจใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมทำใหม่” ฮั่วซือหานจู่ๆ ก็รู้สึกคิดถึงกาแฟที่ฉือหว่านเคยทำ นั่นแหละที่ถูกปากเขามากที่สุด ฮั่วซือหานพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เขียนเช็คที่มีเลขศูนย์แปดตัว นี่คือเงินชดเชยการหย่าที่จะให้ฉือหว่าน” เธอบอกว่าจะออกไปตัวเปล่า เขาไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ผู้หญิงบ้านนอกที่เลิกเรียนตอนอายุ 16 แบบเธอ จะหาเงินได้จากที่ไหน? เธอแค่ทำเป็นเล่นตัวเพื่อให้ได้เงินมากขึ้นเท่านั้น เช็คที่มีศูนย์แปดตัวนี้ก็เหมือนการจ่ายค่าทดแทนสำหรับสามปีที่ผ่านมา หลั
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 432
ในตอนนั้น คุณนายใหญ่ฉือ หลี่หลัน และฉือถังต่างก็เดินเข้ามาในห้องพัก พวกเธอมีสีหน้าตื่นเต้นดีใจคุณนายใหญ่ฉือว่า "ประธานฮั่ว เทพ C ตัวจริงมาถึงไห่เฉิงแล้วจริงๆ เหรอคะ?"ฮั่วซือหานพยักหน้า "ใช่ คืนนี้เทพ C จะไปงานเลี้ยง"โอ้โหคนตระกูลฉือพลันตื่นเต้นกันยกใหญ่ฉือถังแสดงสีหน้าชื่นชมออกมา "เทพ C ตัวจริงมาในที่สุด ท่านคือไอดอลและเป้าหมายของฉัน เป็นแบบอย่างที่ฉันอยากเป็น ฉันจะได้เจอตัวจริงแล้ว"คุณนายใหญ่ฉือว่า "เทพ C คนนี้เหมือนมังกรที่เห็นแค่หัวไม่เห็นหาง ช่างลึกลับจริงๆ ก่อนหน้านี้พวกเรายังโดนเทพ C ตัวปลอมหลอกเลย ตอนนี้ในที่สุดเราจะได้เห็นตัวจริงแล้ว"หลี่หลันเองก็เต็มไปด้วยความอยากรู้ "พวกคุณว่าจริงๆ แล้วเทพ C เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่?"ฉือเจียวส่ายหัว "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน คืนนี้พวกเราจะได้รู้แล้ว"คุณนายใหญ่ฉือว่า "ประธานฮั่ว คืนนี้พาพวกเราไปร่วมงานเลี้ยงด้วยนะ พวกเราอยากเจอเทพ C ตัวจริง"ฮั่วซือหานพยักหน้า "ได้"ในตอนนั้นเอง เสียงใสๆ ก็ดังขึ้น "ทุกคนคุยเรื่องอะไรกันถึงได้สนุกกันขนาดนี้?"ฮั่วซือหานหันไปมอง เขาเห็นร่างบางสะอาดสะอ้านยืนอยู่ตรงประตู ฉือหว่านมาถึงแล้วฉือเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 431
ฉือหว่านรู้สึกว่าควรจะปรากฏตัวเสียที ตระกูลฉือเป็นคนฆ่าพ่อของเธอ เรื่องพวกนี้เธอควรสะสางทั้งหมดรวมถึงฮั่วซือหาน เขาอยากรู้มาตลอดว่าเทพ C คือใครไม่ใช่หรือ วันนี้เธอจะบอกเขาเอง!…………ฮั่วซื่อกรุ๊ปในห้องทำงานของประธาน ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน กำลังตรวจเอกสาร เขาถือปากกาหมึกซึมเซ็นชื่อลงบนเอกสารอย่างรวดเร็วขณะนั้น เลขาจ้าวเปิดประตูเข้ามา รายงานด้วยเสียงต่ำว่า "ประธานครับ มีข่าวจากเทพ C แล้วครับ"มือที่ถือปากกาของฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อย แล้วเขาเงยหน้าขึ้นมองเลขาจ้าว "ว่ามา""ประธานครับ เมื่อสักครู่ทางเทพ C ส่งข่าวมาว่า คืนนี้เทพ C จะมาปรากฏตัวที่งานเลี้ยง จริงๆ แล้วได้เดินทางมาถึงไห่เฉิงแล้ว และนัดพบประธานที่งานเลี้ยงครับ"แววตาของฮั่วซือหานลึกซึ้ง เขาตามหาเทพ C คนนี้มานานมากแล้ว หลายครั้งที่พลาดไป ยังมีเหตุการณ์เทพ C ตัวปลอมอีก แต่ตอนนี้ตัวจริงได้มาถึงแล้วคืนนี้ เขาต้องดูให้ได้ว่าเทพ C คือใครกันแน่ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "ดี คืนนี้เจอกันในงานเลี้ยง"…………ฮั่วซือหานเดินทางมาถึงห้องพักฟื้น VIP ตอนเช้าหลี่หลันโทรมา บอกว่าฉือเจียวมีอาการหัวใจไม่ดีอีกแล้ว ต้องก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 430
ฉือหว่าน "ประธานฮั่ว เวลามันดึกแล้วนะ คุณไปได้แล้ว"ฮั่วซือหาน "ดึกแล้ว นอนได้แล้ว"คืนนี้เขาจะนอนที่นี่เหรอ?"ประธานฮั่ว เลขาของคุณยังไม่เอากุญแจมาให้อีกเหรอ?""พรุ่งนี้เช้าถึงจะเอามา เพราะงั้นคืนนี้ฉันต้องนอนที่นี่""...ไม่ได้"ฮั่วซือหานเหลือบตามองเธอ "ฉันมาแจ้งให้รู้ ไม่ได้ขอเธอเลือก"ฉือหว่านยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่จู่ๆ ภาพตรงหน้าก็พลันมืด ฮั่วซือหานก้มลงจูบเธออีกครั้ง…………ในห้องพักฟื้น ฉือเจียวโทรหาฮั่วซือหานไม่หยุด แต่ก็ไม่มีใครรับสายฉือเจียวโทรหาโทรศัพท์ของฉือหว่านบ้าง แต่ก็ไม่มีคนรับเหมือนกันโทรหาฮั่วซือหานก็ไม่ได้ โทรหาฉือหว่านก็ไม่ได้ตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?คิดถึงภาพที่เห็นในวิดีโอเมื่อครู่ ฉือเจียวก็เดือดจนแทบระเบิด เธอยกมือขึ้น "เพล้ง" ขว้างโทรศัพท์ในมือลงพื้นทันที"ฉือหว่าน นังสารเลว ฉันจะฆ่าแก!"หลี่หลันรีบเข้ามาปลอบ "เจียวเจียว อย่าโกรธนะ ตอนนี้สภาพร่างกายเธอห้ามโกรธ"ฉือเจียวผลักหลี่หลันออก "แม่ ถ้าแม่รักฉันจริง ก็ช่วยฉันหน่อยสิ แม่ดูสิ ฉือหว่านมันกำลังจะแย่งซือหานไปแล้ว รู้งี้ไม่ควรให้ฉือหว่านไปแต่งแทน ไม่ควรปล่อยให้ฉือหว่านเจอกับซือหานเลย!"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 429
ไม่เป็นไปไม่ได้ฉือเจียวไม่อยากเชื่อ เธอระเบิดอารมณ์ออกมา "ฉือหว่าน เธอกับซือหานทำอะไรกันอยู่ เธอมันนังสารเลว ต้องเป็นเธอแน่ที่ยั่วซือหาน! ซือหานตอนนี้เป็นแฟนของฉันนะ เธอไม่มีละอายใจบ้างหรือไง!""ฉือเจียว เธอดูให้ดีๆ ตอนนี้แฟนของเธอต่างหากที่รังควานฉันอยู่!""เธอ!"ฉือเจียวกำลังจะพูดอะไรต่อ แต่แล้ววิดีโอก็ตัดไปทันทีที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ ฉือหว่านยังถูกฮั่วซือหานกดอยู่บนตัว เธอจริงๆ แล้วก็อยากจะพูดกับฉือเจียวต่อ แต่โทรศัพท์ในมือก็ถูกฮั่วซือหานแย่งไปแล้ว เขาคว้ามือถือจากมือเธอแล้วกดวางสายดวงตาของฮั่วซือหานเต็มไปด้วยความต้องการที่น่ากลัว "พูดพอหรือยัง?"ฉือหว่าน "ยังไม่พอ ฉันยังมีอีกหลายอย่างอยากพูดกับฉือเจียว แต่เอาเถอะ ฉือเจียวน่าจะจินตนาการไปไกลแล้ว ฮั่วซือหาน นายรอรับกรรมได้เลย"ฮั่วซือหานโยนมือถือของฉือหว่านลงบนโต๊ะน้ำชา "พูดพอแล้วก็มาต่อ"เขาก้มลงจูบเธออีกครั้งฉือหว่าน "......"ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงของฮั่วซือหานก็ดังขึ้นมา ไม่ต้องดูเลยก็รู้ว่าฉือเจียวโทรมาฉือหว่านรีบผลักเขา "ฮั่วซือหาน ฉือเจียวโทรมาแล้ว! ปล่อยฉัน รีบไปรับสายสิ!"ฮั่วซือหานไม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 428
"ฮั่วซือหาน ฉันจะโทรหาฉือเจียวแล้วนะ!"ในเมื่อเซียวอี้โทรมาเขายังกล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ งั้นเธอจะโทรหาฉือเจียว ให้ฉือเจียวได้เห็นกับตาผลก็คือ ร่างสูงใหญ่ที่กดทับอยู่บนตัวเธอก็หยุดชะงักลง ฮั่วซือหานมองเธอจากที่สูงด้วยสายตาคมกริบฉือหว่านหัวเราะเยาะ เธอรู้อยู่แล้วว่าชื่อฉือเจียวใช้ได้ผล "ฮั่วซือหาน รีบออกไปจากบ้านฉันซะ ไม่งั้นฉันจะให้ฉือเจียวรู้เรื่องที่นายลวนลามฉันคืนนี้ ถึงแม้ฉือเจียวจะไม่ทำอะไรเอง แต่เธอมีวิธีทำให้นายหมดหนทางได้ทุกอย่าง"ฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาเร่าร้อน น้ำเสียงทุ้มพร่า "ฉือหว่าน เธอเป็นอะไรไป"ฉือหว่านชะงัก เธอกำลังพูดถึงฉือเจียวนี่ เขามาถามแบบนี้ทำไมเป็นอะไรเหรอ?ฮั่วซือหานก้มลง จูบติ่งหูขาวนวลของเธอเบาๆ "ฉือหว่าน เธอรั่วออกมาแล้ว"รั่วอะไร?ฉือหว่านเหมือนโดนสายฟ้าฟาด นึกขึ้นได้ทันที ตั้งแต่ตั้งครรภ์ ร่างกายเธอก็มีการเปลี่ยนแปลง หน้าอกตึงมากในช่วงไม่กี่วันมานี้ แล้วเมื่อคืนก็มีของเหลวสีขาวซึมออกมาสมองของฉือหว่านระเบิดอีกครั้ง เธอรีบยื่นมือไปผลักฮั่วซือหาน "ออกไป!"แต่ฮั่วซือหานกลับบีบคางเล็กของเธอไว้ แล้วจูบเธออีกครั้งเขาจูบอย่างหนักหน่วง ดุเดือดเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 427
ฮั่วซือหานรู้สึกเจ็บ เธอยังเหมือนเดิม ชอบกัดคนเหมือนเคยฮั่วซือหานเอื้อมมือผลักเธอไปตรงโซฟาโดยตรงร่างนุ่มนิ่มของฉือหว่านล้มลงไปบนโซฟา เธอกำลังจะลุกขึ้น แต่ตอนนั้นเอง ร่างสูงใหญ่ของฮั่วซือหานก็ทับลงมา กดเธอแน่นกับโซฟาฉือหว่านใช้สองมือเล็กๆ ดันแผงอกแข็งแกร่งของเขา ขมวดคิ้ว "ฮั่วซือหาน นายทำอะไร... อื้อ!"ริมฝีปากแดงของเธอถูกปิดกั้น ฮั่วซือหานก้มหน้าลงจูบริมฝีปากเธอทันทีดวงตากลมโตดำขาวของฉือหว่านเบิกกว้างด้วยความตกใจ ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาใกล้ชิดกันคือที่หมู่บ้านนั่น ครั้งนั้นเขาบังคับเธอ หลังจากกลับมาก็ไม่ได้มีอะไรอีกตอนนี้กลิ่นกายสะอาดเย็นของเขากลับมาอีกครั้ง ทั้งแข็งกร้าวทั้งบังคับ รุกไล่เปิดริมฝีปากของเธอ ลมหายใจของเขาไหลบ่าเข้าไปในปากเธอ จนสมองของฉือหว่านว่างเปล่าไปหมด"ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!"ฉือหว่านดิ้นรนสุดแรง มือของเธอดันอยู่บนเสื้อสูทสีดำของเขา แล้วไปสัมผัสกับเข็มกลัดประดับที่เสื้อ ความเย็นเฉียบของโลหะทำให้เธอสะดุ้งผู้หญิงใต้ร่างดิ้นรนรุนแรง ฮั่วซือหานรู้สึกเหมือนมีไฟเผาอยู่ในลำคอ เขาดูดกลืนความหวานจากริมฝีปากเธออย่างบ้าคลั่ง แล้วเลื่อนริมฝีปากไปไล้ข้างแก้มและติ่งหูข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 426
ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ "ที่นี่ตกแต่งไปไม่น้อยเลยสินะ?"ฉือหว่าน "แล้วไง?""เงินทั้งหมด เซียวอี้เป็นคนออกเหรอ?""ใช่ แฟนฉันเป็นคนจ่ายหมด ทั้งรถหรูเขาก็ซื้อให้ คอนโดหรูก็เขาซื้อให้ ฉันแค่ถือกระเป๋าเข้ามาอยู่เฉยๆ"ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง ขณะนั้นเองเขาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างบนโต๊ะน้ำชา"นั่นอะไร?" ฮั่วซือหานเดินไปทางโต๊ะน้ำชาฉือหว่านเงยหน้ามอง ดวงตากลมใสเบิกกว้างทันที เพราะบนโต๊ะมีชุดตรวจครรภ์วางอยู่ฉือหว่านรีบเอื้อมมือจะไปหยิบแต่ฮั่วซือหานไวกว่า เขาหยิบมันขึ้นมาก่อนแล้วเขาดูชุดตรวจครรภ์ แล้วเงยหน้ามองเธอ "เธอซื้อที่ตรวจครรภ์มาทำไม?"ฉือหว่านมองดู โชคดีที่ชุดตรวจครรภ์นี้ยังใหม่ ยังไม่มีสองขีดแดง ไม่อย่างนั้นเรื่องที่เธอท้องคงปิดไม่อยู่แน่ในเมื่อเขาไม่ชอบเด็ก ไม่คิดจะเป็นพ่อ เธอก็ไม่คิดจะบอกเขาจริงๆ แล้วฉือหว่านเองก็ไม่แน่ใจในท่าทีของเขา ถ้าเขารู้ว่าเธอท้อง เขาจะยอมให้เธอเก็บลูกเอาไว้ไหมถ้าเขาไม่อยากให้เธอมีลูกของเขา เขาจะบังคับให้เธอไปทำแท้งหรือเปล่าเธอไม่กล้าเสี่ยง"ฉือหว่าน ทำไมไม่พูดอะไร ฉันถามว่าทำไมถึงมีที่ตรวจครรภ์"ฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาคมกริบฉือหว่า
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 425
ฉือหว่านถูกฮั่วซือหานลากออกมาจากร้านอาหาร ฮั่วซือหานก้าวขายาว ฉือหว่านเลยได้แต่สะดุดล้มลุกคลุกคลานตามหลังเขาไปฉือหว่านขมวดคิ้ว "ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!"ฮั่วซือหานเปิดประตูรถหรู ยัดเธอเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ จากนั้นตัวเขาเองก็อ้อมไปขึ้นที่เบาะคนขับรถหรูโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นฉิวอยู่บนถนน ฉือหว่านขมวดคิ้ว "ประธานฮั่ว คุณกินข้าวเสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่าสาวสวยในชุดแดงเต้นรำยังรั้งคุณไว้ไม่ได้?"ฮั่วซือหานโผล่เข้าไปในบาร์อย่างกะทันหัน เป็นสิ่งที่ฉือหว่านไม่คาดคิดเลย เพราะเมื่อครู่เธอยังเห็นเขากำลังดูสาวสวยเต้นอยู่เลยมือใหญ่ที่สวมเรือนเวลาหรูของฮั่วซือหานกดอยู่บนพวงมาลัย แสงนีออนในเมืองฉาบบนใบหน้าหล่อเหลาคุณชายของเขา งดงามจนดูเหลือเชื่อ "เธอเห็นฉันเหรอ?"ฉือหว่านพยักหน้า "เห็นสิ ฉันเห็นประธานฮั่วมีสาวๆ มารุมรักไม่ขาดสายอีกแล้ว หัวใจสาวๆ นี่ตกใส่ประธานฮั่วเป็นแถวเลยนะ"ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "แล้วเธอล่ะ ไม่ใช่ว่าไปเที่ยวบาร์หนุ่มนายแบบเหมือนกันเหรอ สนุกดีไหม ถ้าฉันไปช้าอีกนิด เธอคงรูดบัตรฉันซื้อบริการหนุ่มๆ ไปหลายคนแล้วมั้ง?"ฉือหว่าน "......" ปากร้ายจริงๆฉือหว่านเป็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 424
เฉินจิ้นยกผ้าห่มขึ้นมาบังหน้าหล่อๆ ของตัวเอง ไม่รู้จะพูดอะไรดี แล้วก็ไม่อยากพูดด้วยทำเรื่องไม่ดีครั้งแรกก็โดนเธอจับได้ แบบนี้มันซวยเกินไปแล้วเย่ฮวนเอ่อร์เอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าของเขาออก "เฉินจิ้น พูดสิ นายดูวิดีโอแบบนั้นทำไม"ตอนนี้เฉินจิ้นนอนราบอยู่บนเตียงอย่างหมดอาลัย หนึ่งขาเหยียดออกไปครึ่งหนึ่ง ทั้งคนดูขี้เกียจแต่ก็แฝงไปด้วยความดิบเถื่อนอย่างไม่เกรงใจใครเย่ฮวนเอ่อร์กดเขาไว้ ร่างกายอ่อนนุ่มของเด็กสาวกดทับลงมาบนตัวเขาเฉินจิ้นทำใจแล้ว "ก็ฉันดู แล้วไง""นาย!" เย่ฮวนเอ่อร์ถึงกับพูดไม่ออกกับความด้านหน้าด้านหลังของเขาเฉินจิ้นมองใบหน้าเล็กๆ รูปไข่ของเธอ "เธอออกไปได้แล้ว""ไม่ออก""งั้นเธอจะทำอะไร""ฉันก็จะดูด้วย!"เฉินจิ้นหรี่ตาลง แล้วเอื้อมมือไปแย่งมือถือคืน ไม่ยอมให้เธอดูแต่เย่ฮวนเอ่อร์กดเปิดไปแล้ว เธอเองก็ไม่เคยดูมาก่อนเหมือนกัน เลยอยากรู้อยากเห็น"เย่ฮวนเอ่อร์!"เฉินจิ้นแย่งมือถือ เย่ฮวนเอ่อร์หลบ ทั้งสองคนกลิ้งไปมาบนเตียง เฉินจิ้นโอบเธอจากด้านหลังเหมือนกอดเธอไว้ทั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์กะพริบตายาวสวยสดใส "เฉินจิ้น ดูด้วยกันนะ"เฉินจิ้นมองเธอแต่ไม่พูดอะไรเย่ฮวน
