บทที่ 585

เย่ฮวนเอ่อร์มองไปยังคุณชายผู้นั้น พยายามดึงข้อมือเรียวของตัวเองออกจากมือเขา “ฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟ มีหน้าที่แค่ส่งเหล้า ฉันไม่รับดริ้ง ปล่อยฉัน!”

คุณชายนั่นไม่ยอมปล่อย ตรงกันข้าม การต่อต้านของเย่ฮวนเอ่อร์กลับยิ่งกระตุ้นความสนใจของเขา “หนู เธอก็ออกมาทำงานหาเงินไม่ใช่เหรอ มากินกับพี่สักแก้ว เดี๋ยวพี่ให้เงิน”

เย่ฮวนเอ่อร์ส่ายหัว “ฉันไม่เอาเงินของคุณ!”

ทันใดนั้นคุณชายนั่นดีดนิ้วเสียงดัง ลูกน้องของเขาหิ้วกระเป๋าใบหนึ่งเดินเข้ามา

คุณชายผู้นั้นเปิดกระเป๋า ด้านในเต็มไปด้วยธนบัตรใบแดง

เขาหยิบเงินปึกหนึ่งขึ้นมา “หนู นี่ห้าหมื่น กินกับพี่แก้วเดียว”

เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันไม่เอา!”

“งั้นเพิ่มราคาเป็นสองแสนห้า สองแสนห้ากินแค่แก้วเดียว”

“ฉันไม่เอา!”

คุณชายจ้าวหัวเราะ “หนู เธอกำลังเล่นเกมแสร้งปล่อยเพื่อจับเหรอ? งั้นเธอประสบความสำเร็จแล้วล่ะ พี่สนใจเธอแล้วจริงๆ!”

เสียงโห่แซวดังขึ้นรอบโต๊ะ “หนู รู้ไหมว่ามีผู้หญิงตั้งเท่าไหร่ที่อยากกินเหล้ากับคุณชายจ้าวของพวกเรา เธอน่าจะรู้ว่าควรหยุดตอนไหน อย่าปล่อยให้พลาดโอกาสทองนี้ล่ะ”

“ดูท่าแล้วคุณชายจ้าวเราจะชอบน้องสาวคนนี้จริงๆ ไม่เคยเห็นคุณชายจ้าวสนใจผู้หญิงคนไ