พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว

พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว

By:  เฉียนเสี่ยวซีCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
8.4
62 ratings. 62 reviews
274Chapters
102.9Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หลังจากแต่งงานไปได้สองปี หมิงซีก็ได้ตั้งท้องขึ้นมา เธอตั้งหน้าตั้งตารอด้วยความสุข แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบสำคัญการหย่าแทน อุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น หมิงซีนอนจมกองเลือด เธอขอร้องให้คุณชายฟู่ช่วยเหลือลูกของพวกเขา แต่เธอกลับต้องเห็นเขากอดยอดดวงใจจากไปต่อหน้าต่อตา เธอสิ้นหวังและไร้เรี่ยวแรง จากนั้นค่อยๆ หลับตาลงอย่างเชื่องช้า ต่อมาได้ยินมาว่า คุณชายฟู่ในเมืองเป่ยเฉิงมีชื่อต้องห้ามที่ไม่ให้ใครพูดถึง ในงานแต่ง จู่ๆ คุณชายฟู่ก็เกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมา เขาคุกเข่าลงกับพื้น และหันไปมองผู้หญิงใจดำคนหนึ่งด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “พาลูกของฉันมาด้วยแบบนี้ เธออยากจะแต่งงานกับใครงั้นรึ?”

View More

Chapter 1

บทที่ 1

“ยินดีด้วยนะครับ คุณตั้งครรภ์แล้วครับ”

แต่ตอนนี้จิตใจของหมิงซีไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ในสมองของเธอเต็มไปด้วยคำพูดที่คุณหมอพูดเมื่อตอนบ่าย

ทันใดนั้นเองฟู่ซือเยี่ยนก็บีบแขนเธออย่างแรง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คิดอะไรอยู่เหรอ?”

เธอยังไม่ทันได้ตอบ เขาก็คว้าล็อกท้ายทอยแล้วจูบอย่างดูดดื่มเสียแล้ว

หลังจากนั้น ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำ

หมิงซีนอนอยู่บนเตียงกว้าง เธอไร้เรี่ยวแรง ไรผมเปียกโชก นัยน์ตาเหมือนจมอยู่ในน้ำ และดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากผ่านไปสักพัก เธอก็เปิดลิ้นชักแล้วหยิบใบรายงานผลการตรวจครรภ์ออกมา

ตอนบ่ายเธอรู้สึกไม่สบายท้องจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากตรวจเลือดแล้วคุณหมอก็บอกกับเธอว่าเธอตั้งท้องได้ห้าสัปดาห์แล้ว

ในตอนนั้นหมิงซียังรู้สึกมึนงงและสับสน ทั้งๆที่เธอป้องกันทุกครั้งนี่นา

เธอเค้นสมองนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเหมือนมีอยู่ครึ่งหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงจบลง ฟู่ซือเยี่ยนก็พาเธอมาส่งที่บ้าน เมื่อมาถึงที่ประตู จู่ๆเขาก็ถามเธอขึ้นมาว่า “อยู่ในระยะปลอดภัยหรือเปล่า?”

คิดไม่ถึงว่าระยะปลอดภัยนั้นก็เชื่อถือไม่ได้…

เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ ข้างในนั้นคือสามีที่เธอแอบแต่งงานมาแล้วสองปี และยังเป็นเจ้านายของเธออีกด้วย ฟู่ซือเยี่ยนท่านประธานของบริษัทตระกูลฟู่กรุป

ครั้งแรกนั้นเกิดขึ้นจากความเมา หลังจากเธอเข้าทำงานได้ไม่นาน เธอก็ปีนขึ้นเตียงของท่านประธานอย่างมึนๆงงๆ

ต่อมาคุณปู่ของฟู่ซือเยี่ยนก็เกิดล้มป่วยอย่างกะทันหัน เขาจึงจัดงานแต่งงานปลอมๆ ขึ้นมา เพื่อให้คุณปู่ได้สมความปรารถนาก่อนสิ้นใจ

ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกัน ทั้งสองก็ได้เซ็นสัญญาเอาไว้ฉบับหนึ่ง โดยมีเนื้อหาใจความว่างานแต่งงานนี้จะเป็นความลับ และสามารถยุติได้ตลอดเวลา

ตอนนั้นหมิงซีรู้สึกว่าส้มลูกใหญ่ได้หล่นลงบนหัวของเธอแล้ว

แค่ฝันเธอยังไม่กล้าฝัน คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะได้แต่งงานกับเทพบุตรที่เธอแอบชอบมาตั้งแปดปีแบบนี้ได้ เธอจึงตกลงอย่างง่ายดาย

หลังจากแต่งงานไปแล้วฟู่ซือเยี่ยนก็ยุ่งมาก หนึ่งเดือนมียี่สิบห้าวันที่เขายุ่งจนหายเงียบไปอย่างไร้ร่องรอย

แต่สองปีที่ผ่านมานี้ข้างกายของเขาก็ไม่มีผู้หญิงคนอื่นเลย และก็ไม่มีข่าวลืออื้อฉาวใดๆอีกด้วย

นอกจากนิสัยของเขาที่เย็นชาเล็กน้อย ฟู่ซือเยี่ยนก็เป็นสามีที่เพอร์เฟคมาก!

เมื่อหมิงซีมองดูใบรายงานผลการตรวจครรภ์ในมือของตัวเอง เธอทั้งดีใจและก็ลังเลใจในเวลาเดียวกัน

เธอตัดสินใจที่จะบอกเขา!

เธอยังอยากบอกเขาอีกว่า เมื่อสองปีก่อนนั้นไม่ได้เป็นการเจอครั้งแรกของพวกเขา แต่เธอรักเขามาสิบปีเต็มแล้ว!

เสียงน้ำภายในห้องน้ำค่อยๆ หยุดลง

ทันทีที่ฟู่ซือเยี่ยนเดินออกมา เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาพันผ้าขนหนูแล้วออกไปรับโทรศัพท์ที่ริมระเบียง

ตอนที่หมิงซีหันไปดูนาฬิกา นี่มันก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว

เธอรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ดึกขนาดนี้แล้วใครกันที่โทรมาหาเขา?

หลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จ ฟู่ซือเยี่ยนก็เดินเข้ามา แล้วดึงผ้าขนหนูออกทันที

หุ่นของเขาดีมาก กล้ามเนื้อเรียงกันสวยงามและชัดเจน ขายาวสะโพกได้รูป ดูเซ็กซี่แบบสุดๆ

แม้ว่าเธอจะพบเห็นมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ใบหน้าของหมิงซีก็ยังแดงก่ำ และหัวใจก็ยังเต้นโครมครามอยู่ดี

ฟู่ซือเยี่ยนเดินมาที่หัวเตียง ก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวขึ้นมาสวม นิ้วเรียวยาวผูกเนกไท ใบหน้าหล่อเหลา สง่างามและสูงค่า

เจริญตาเจริญใจจนตกอยู่ในภวังค์

“รีบพักผ่อนนะ” เขาพูดขึ้น

นี่หมายความว่าเขาจะออกไปข้างนอกใช่หรือไม่?

หมิงซีรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย มือข้างที่ถือใบรายงานผลการตรวจครรภ์หดลงเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว แต่เธอก็พูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า “นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ”

มือข้างที่ผูกเนกไทของฟู่ซือเยี่ยนหยุดชะงักลงเล็กน้อย แล้วยื่นมือไปบีบติ่งหูของเธอ พร้อมกับค่อยๆกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นมา “คืนนี้ไม่อยากนอนแล้วเหรอ?”

ใบหน้าของหมิงซีแดงก่ำ ไม่สามารถควบคุมหัวใจที่เต้นเร็วและแรงได้ ในตอนที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ผู้ชายคนนั้นก็ปล่อยมือจากเธอแล้วพูดขึ้นว่า “เป็นเด็กดีนะ ผมมีธุระ ไม่ต้องรอผมนะ”

จากนั้นเขาก็เดินออกประตูไป

“ซือเยี่ยน”

หมิงซีเรียกเขาเอาไว้

ซือเยี่ยนหันหน้ากลับมามอง สันกรามแหลมคม สายตาของเขาจดจ้องมองมาทางเธอ

“มีอะไรเหรอ?”

น้ำเสียงของเขาเหมือนจะได้รับผลกระทบจากไอเย็นด้านนอก และทำให้อุณหภูมิภายในห้องลดต่ำลง

หัวใจของหมิงซีเหมือนถูกปิดกั้น จากนั้นเธอก็ถามเบาๆออกมาว่า

“พรุ่งนี้คุณมีเวลาพาฉันไปเยี่ยมคุณยายไหม?”

ตอนนี้สุขภาพของคุณยายเธอย่ำแย่มาก เธอจึงต้องการพาฟู่ซือเยี่ยนไปด้วยเพื่อทำให้คุณยายเธอสบายใจ

“พรุ่งนี้ค่อยว่ากันนะ” ฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้ตอบรับ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ จากนั้นเขาก็เดินออกไป

หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว หมิงซีก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง แต่กลับนอนไม่หลับเลย

เธอจึงลุกขึ้นมาอุ่นนมร้อนให้กับตนเอง
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

10
82%(51)
9
0%(0)
8
0%(0)
7
2%(1)
6
3%(2)
5
2%(1)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
5%(3)
1
6%(4)
8.4 / 10.0
62 ratings · 62 reviews
Write a review
default avatar
T
ลงไม่จบเรื่องนี้เทคนอ่านเรียบร้อย
2025-03-30 12:18:23
0
user avatar
ท้อแต่ ไม่ถอย
แปลได้แย่มากแล่อยออกมาให้อ่านได้ยังไงไม่ทบทวนก่อนรึเสียดายตังค์มาก็เลย
2025-02-27 21:57:02
0
user avatar
KAIIBUEK
โครงเรื่องดี แต่แปลใช้ภาษาได้แย่มาก ......... คนที่กำลังจะเริ่มอ่านรีบหนีไปปปปปปปปปปปป เรื่องนี้โดนเทแล้ว -- มีแค่ 274 ตอนและไม่จบเด้อ
2025-01-12 18:11:27
10
default avatar
Applejack
ใช้อะไรแปลภาษาอ่าอ่านแล้วงงมาก
2024-12-03 21:59:49
2
user avatar
Rujira Neverdie
เราพอละ..ไม่มีเรื่องไหนจบเลย.ไม่เทคนอ่าน ก็ยืดซะไม่มีจุดจบเลย
2024-10-21 10:13:46
6
user avatar
Daan
ทั้งเรื่อง วนเวียนอยู่แต่ในโรงพยาบาล โดนซ้อมตลอดทั้งเรื่อง
2024-10-08 09:21:44
1
default avatar
Kochaporn boon-on
ตกลงเรื่องนี้ครึ่งๆกลางๆอีกแล้ว
2024-10-01 12:30:44
0
user avatar
เพลินพิษ จันทะพันธ์
ขอความกรุณาอย่าขียนครึ่งกลางๆๆแล่วไม่ลงต่อ
2024-08-25 12:39:29
1
user avatar
jing jai
เรื่อง "ประธานลี่ ไว้อาลัยภรรยาที่รัก" ก็สปอยไว้แล้วนะคะ ไปอ่านได้จ้า
2024-07-08 14:24:02
1
user avatar
jing jai
อ้าวหายไปนานลงว่าจบแล้ว ผ่านไปร่วม 2 เดือนมาอัพเดทเฉย ลงไปไม่กี่ตอนบอกจบอีกแล้ว ... ยังไม่จบจ้าเรื่องนี้พันกว่าตอนนางนางท้องจากไป 5 ปีความจำเสื่อมมีลูกสาว พระเอกพัวพันท้องลูกแฝด 2 เป็นชาย นังตัวร้ายตายยากมากกกแล้วมีตัวร้ายวัยเด็กของพระเอกโผล่มาอีกตัวนี้ร้ายกว่าเดิมแต่พระเอกไม่ชอบนางหลงรักพระเอก
2024-07-03 13:45:14
5
user avatar
Sam Sung
บอกว่า จบ แล้ว จะกลับมาคืนดีกันไกม ไม่รู้ ตอนสุดท้ายจะด่ายัยตัวร้าย ก็ด่านิ่มๆ กนูๆ(อยากอ๊วก) ด่าแรงก็กลัวผู้มีพระคุณ เจ็บปวดใจ ส่วนนางเอกเจ็บทั้งกายใจจนชาไปหมดก็นึกแค่เห็นใจ โธเอ้ย! ให้ฟู่ๆ อะไรนี่ยเป็นพระเอกไม่คุ้มไม่สมบทบาทอ่อนเปลี้ยกับนางร้ายเกินไปเหมือนงูกลัวเชือกกล้วยดีละจบแบบให้นางเอกหมดใจ
2024-07-02 19:34:02
1
user avatar
jing jai
เรื่องนี้ตัวร้ายตายยากมากกกกกกขอบอก เพื่อนนางเอกก็รัดทดมากกกกพระรองรักนางรองแต่ความเข้าใจผิดก็เครียด​แค้นมากกว่าจะรู้ตัวก็สาย ... ลงไม่จบเดี๋ยว​มาสปอยล์​จ้า .นางเอกหายไป 5 ปีกลับมามีลูกสาวแต่ยังไม่จบอีกยาว ส่วนเพื่อนนางเอกก็โดดทะเลฆ่าตัวตาย 5 ปีกลับมามีลูกชาย ยาวค่ะเรื่องนี้แต่สนุกลุ้นตลอดซ่อนเงื่อน
2024-07-01 22:17:22
1
user avatar
ชื่นจิตต์ หงส์ทอง
ไม่เห็นจบซักเรื่อง..เทคนอ่านตลอด..
2024-07-01 21:58:11
1
user avatar
ชลดา สุขเจริญ
หายไปสองวันแล้วไม่ใช่เททิ้งอีกแล้วนะคะ
2024-06-29 17:30:22
0
user avatar
Sam Sung
274 ตาสว่างแล้ว ทั้งที่ในใจเคยสงสัยเคยคิดเรื่องต่างๆที่ผ่านมาว่าจะเป็นฝีมือ หนูๆ(โค่งอย่างกะควาย) ของยัยตัวร้าย แต่ยังโลกสวย บุญคุณ(อะไรไม่รู้)บังตาซะบอด นาวเอกเจ็บแต่ละครั้งเฉียดตายก็ยังไม่เชื่อ บทจะเชื่อก็เชื่อซะดื้อๆ แต่ก็ดี จะดูว่านังร้ายโดนไรมั่งอย่าใจอ่อนเชียวนะ ฟู่ตาบอดตาใส
2024-06-27 18:23:38
1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
274 Chapters
บทที่ 1
“ยินดีด้วยนะครับ คุณตั้งครรภ์แล้วครับ”แต่ตอนนี้จิตใจของหมิงซีไม่อยู่กับเนื้อกับตัวในสมองของเธอเต็มไปด้วยคำพูดที่คุณหมอพูดเมื่อตอนบ่ายทันใดนั้นเองฟู่ซือเยี่ยนก็บีบแขนเธออย่างแรง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คิดอะไรอยู่เหรอ?”เธอยังไม่ทันได้ตอบ เขาก็คว้าล็อกท้ายทอยแล้วจูบอย่างดูดดื่มเสียแล้วหลังจากนั้น ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำหมิงซีนอนอยู่บนเตียงกว้าง เธอไร้เรี่ยวแรง ไรผมเปียกโชก นัยน์ตาเหมือนจมอยู่ในน้ำ และดูเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่งหลังจากผ่านไปสักพัก เธอก็เปิดลิ้นชักแล้วหยิบใบรายงานผลการตรวจครรภ์ออกมาตอนบ่ายเธอรู้สึกไม่สบายท้องจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากตรวจเลือดแล้วคุณหมอก็บอกกับเธอว่าเธอตั้งท้องได้ห้าสัปดาห์แล้วในตอนนั้นหมิงซียังรู้สึกมึนงงและสับสน ทั้งๆที่เธอป้องกันทุกครั้งนี่นาเธอเค้นสมองนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเหมือนมีอยู่ครึ่งหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงจบลง ฟู่ซือเยี่ยนก็พาเธอมาส่งที่บ้าน เมื่อมาถึงที่ประตู จู่ๆเขาก็ถามเธอขึ้นมาว่า “อยู่ในระยะปลอดภัยหรือเปล่า?”คิดไม่ถึงว่าระยะปลอดภัยนั้นก็เชื่อถือไม่ได้…เสียงน้ำไหลดังออกมา
Read more
บทที่ 2
บนหน้าจอมือถือมีข่าวบันเทิงแจ้งเตือนขึ้นมาเธอไม่ได้สนใจข่าวพวกนี้แต่อย่างใด ขณะที่กำลังจะปิดหน้าข่าวกลับเหลือบไปเห็นชื่อของคนรู้จัก จึงอดไม่ได้ที่จะกดเข้าไปดูสักหน่อย#ดีไซเนอร์ชื่อดัง “หลินเสวี่ยเวย” แห่ง EV เดินทางกลับประเทศ ได้ปรากฏตัวพร้อมแฟนหนุ่มลึกลับที่สนามบิน#ในภาพถ่ายหลินเสวี่ยเวยสวมหมวกบักเก็ต ผู้ชายที่มากับเธอเป็นเพียงเงาร่างที่ดูเลือนราง แต่ก็สามารถมองเห็นรูปร่างที่โดดเด่นนั้นได้หลังจากที่หมิงซีขยายภาพให้ใหญ่ขึ้น ก็มีเสียง “หึ่งๆ” ดังขึ้นในหัวของเธอนึกไม่ถึงเลยว่าเงาร่างนั้นจะเป็น——ฟู่ซือเยี่ยน!ดังนั้น การที่เขาได้ยกเลิกการประชุมในช่วงบ่ายอย่างกะทันหัน ก็เพื่อไปรับอดีตแฟนสาวหลินเสวี่ยเวยงั้นเหรอ?ทันใดนั้น หมิงซีก็รู้สึกราวกับว่ามีหินใหญ่ได้กดทับจิตใจของเธอเอาไว้ และทำให้เธอกระวนกระวายเป็นอย่างมากมือของเธอสั่นเทา และไม่รู้ว่าเผลอไปกดโทรออกเบอร์ของฟู่ซือเยี่ยนตั้งแต่ตอนไหนหมิงซีกระวนกระวายและทำอะไรไม่ถูก ขณะที่กำลังจะตัดสายไปก็มีเสียงดังออกมาจากปลายสายว่า“สวัสดีค่ะ——”น้ำเสียงของหญิงสาวอ่อนโยนเป็นอย่างมากหมิงซีหยุดไปชั่วครู่ และตัดสายโทรศัพท์ทิ้งทันที
Read more
บทที่ 3
กู้เหยียนโจวเป็นคนที่มาเปิดประตู เขาเหมือนอยากจะหลบหนีไปอย่างไงอย่างงั้นหมิงซีบีบนิ้วมือเอาไว้แน่น ปรับอารมณ์ของตัวเอง และพยักหน้า “สวัสดีค่ะท่านประธานกู้”จากนั้น เธอก็เดินผ่านเขาไปเพื่อนำเอกสารเข้าไปส่งด้านในหน้าโต๊ะทำงานสุดหรู ชายคนนั้นสวมชุดสูทมูลค่ามหาศาล ซึ่งทำให้เขาดูหล่อเหลาเป็นพิเศษแต่หมิงซีกลับดูออกว่า เสื้อผ้าชุดนี้ มันไม่ใช่ชุดที่เขาใส่เมื่อคืนนี้อย่างแน่นอนเธอลดสายตาลง “ท่านประธานฟู่คะ รายงานการตลาดค่ะ รบกวนท่านประธานช่วยเซ็นหน่อยนะคะ”ฟู่ซือเยี่ยนไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเขาแต่อย่างใดในขณะที่เขาเซ็นชื่อและส่งคืนเมื่อรับเอกสารมาแล้ว หมิงซีก็เดินออกไปทันที และพบว่ากู้เหยียนโจวที่มีสีหน้าแปลกๆยังคงยืนอยู่ที่ประตูจนกระทั่งแผ่นหลังของหมิงซีได้เดินหายลับไปที่ประตูเข้าลิฟต์ เขาจึงได้พูดออกมาว่า “ชิป เสี่ยวหมิงซีคงไม่ได้ยินอะไรหรอกใช่ไหม?”ดวงตาเรียวสวยของฟู่ซือเยี่ยนราบเรียบ และคำพูดของกู้เหยียนโจวก็ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของเขาแต่อย่างใดหมิงซีนั้นว่าง่ายมาโดยตลอด และไม่เคยแสดงอาการหึงหวงออกมาเลยแม้แต่น้อยขอแค่เธอทำตัวดีๆไปตลอด เขาก็จะไม่ให้เธอต้องขาดทุนอย่างแน่
Read more
บทที่ 4
เธอทำหน้าเยอะเย้ย: "ดูได้ใจทุกวันๆ อย่าคิดว่าคนอื่นไม่รู้ เจ้าก็เป็นแค่ไอ้สารเลวที่ไม่มีพ่อไม่มีแม่ ... ""--ตึ้ง!"คำพูดที่เหลือของซ่งซินถูกขัดจังหวะด้วยการตบอย่างดังเธอคิดไม่ถึงว่า หมิงซีที่ปกติอดทนไม่กล่าวอะไรจะตีเธอ ยังคงงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็แยกเขี้ยวยิงฟันและพูดว่า "แก กล้าตีฉันเหรอ!"หมิงซี มองเธออย่างเย็นชา: "ฉันกำลังสอนเธอว่าความสุภาพคืออะไร"เธอสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กมาก แต่เธอก็ไม่ยอมให้ใครใส่ร้ายสีหน้าของซ่งซินซีดลงด้วยความโกรธ ในฐานะลูกพี่ลูกน้องของ ฟู่ซือเยี่ยน เธอคุ้นเคยกับการถูกคนอื่นยกย่องมานานแล้วและนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเผชิญกับการฟาดฟันเช่นนี้"แกมันเลว!"เธอรีบวิ่งขึ้นไปอย่างบ้าคลั่ง ยกฝ่ามือขึ้นสูงๆ และกำลังจะประทับลงบนหน้าของหมิงซีคราวนี้ หมิงซี ระวังตัว โดยเอื้อมมือออกไปคว้าข้อมือของซ่งซินไว้แน่น เพื่อให้เธอขยับไม่ได้ซ่งซินตัวเล็กและไม่สูงเท่ากับ หมิงซี ในขณะนี้ เธอแสดงท่าทางกางกรงเล็บเหมือนหมึกยักษ์ซึ่งดูขบขันเล็กน้อยเธอโกรธมากและตะโกน: "แกคิดว่าแกเป็นใคร เป็นเพียงคนอุ่นเตียงสำหรับพี่สีหยาน แกมันไร้คุณธรรม!"สิ
Read more
บทที่ 5
แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ ก็ไม่สามารถชดเชยความอับอายที่เธอได้รับได้เธอพูดด้วยความโกรธ: "พี่ซีหยาน ฟังสิ่งที่นังคนนี้พูดสิ! เธอตบหน้าฉันแบบนี้และยังคงเย่อหยิ่งมาก พี่เรียกเธอกลับมา ฉันจะตบเธอร้อยครั้ง!"ฟู่ซือเยี่ยน มองไปที่แผ่นหลังบางๆ หมิงซี โดยมีเงาปกคลุมเปลือกตาบางของเขา“นั่นสินะ” เขาพูดอย่างเย็นชาวิธีการของซ่งซินนั้นโหดเหี้ยมมาโดยตลอด เธอรู้สึกว่า ฟู่ซือเยี่ยน ไม่ได้ชอบ หมิงซี ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนที่เขาใส่ใจเธอกัดฟันและพูดด้วยสายตาที่น่ากลัว: "ครั้งต่อไป ฉันจะหาคนมาฉีกหน้าเธออย่างแน่นอน!"“ซ่งซิน!”ม่านตา ฟู่ซือเยี่ยน แคบลงซ่งซินรู้สึกเพียงว่ามือและเท้าของเธอชาใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดมน: "ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียว เลิกคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ และอย่าแตะต้องเธอ"ซ่งซินถูกครอบงำด้วยรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ และกลอุบายอันชั่วร้ายที่เพิ่งงอกขึ้นมาในใจของเธอถูกกลืนกลับไปเธอพูดตะกุกตะกักและพูดว่า: "ทราบ ฉันทราบแล้วค่ะ..."ฟู่ซือเยี่ยน เหลือบมองที่ซ่งซินอย่างเย็นชา และเมื่อเขาจากไป เขาก็สั่งให้โจวมู่ที่อยู่ข้างหลังเขา: "ไม่อนุญาตให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามาอีก"ซ
Read more
บทที่ 6
ร่างสูงของชายคนนั้นขยับจากที่ไกลเข้ามาใกล้ โดยเดินผ่านเธอไปไม่หยุดไม่รู้ว่ามองไม่เห็นหรือว่าเมินเฉยแต่ หมิงซี เห็นว่าหญิงสาวในอ้อมแขนของเขามีใบหน้าแบบเดียวกับที่เห็นในข่าว——คือหลินเสวี่ยเว่ยหมิงซี ออกจากโรงพยาบาลด้วยก้าวเดินอันหนักหน่วงเธอสติหลุดลอยจนร่างกายชาไปทั้งตัวบนรถแท็กซี่ คนขับถามหมิงซีว่าเธอกำลังจะไปไหนคำถามง่ายๆ ทำให้ หมิงซี ตกตะลึงเธอไม่อยากกลับไปที่คฤหาสน์เยว่จิ่ง บางทีมันอาจจะไม่ใช่บ้านของเธอในเร็วๆ นี้หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เธอก็พูดว่า: "คุณลุง ไปส่งที่อ่าวชิงสุ่ยค่ะ"อพาร์ทเมนท์ในอ่าวชิงสุ่ยถูกซื้อหลังจากการแต่งงานของเธอตอนแรกเธอกำลังที่จะพาคุณยาย มาใช้ชีวิตในวัยชราจึงซื้ออพาร์ทเมนต์พร้อมจำนองขนาด 69 ตารางเมตร แม้ว่ามันจะเล็กแต่ก็เพียงพอสำหรับคนสองคนในเวลานั้น ฟู่ซือเยี่ยน ไม่เข้าใจและเสนอว่าจะให้บ้านหลังใหญ่แก่เธอ แต่ถูกเธอปฏิเสธเมื่อคิดดูแล้ว นี่อาจกล่าวได้ว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องเพียงอย่างเดียวที่เธอทำเมื่อลงบันไดจากอพาร์ตเมนต์ เธอก็นั่งคนเดียวในสวนสาธารณะเพื่อตากลมเย็นพยายามปลุกตัวเองให้ตื่นเมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตมีทั้งความหวานและขมขื่
Read more
บทที่ 7
หมิงซี ฝืนยิ้ม แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดในใจ ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังฉีกหัวใจของเธอออก"เกี่ยวข้อง"ฟู่ซือเยี่ยน กระตุกมุมปากของเขาและยิ้มอย่างเย็นชา: " หมิงซี ความเกี่ยวข้องของเราในสายตาของคุณคืออะไร?"คำถามของชายคนนั้นทำให้ หมิงซี หายใจติดขัดใช่แล้ว แรกเริ่มท่าทีของ ฟู่ซือเยี่ยน ก็ตรงไปตรงมาแต่แรก เขาตกลงที่จะแต่งงานและไม่พูดถึงความสัมพันธ์นอกเตียง ในสายตาของคนอื่น พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์นอกงานฟู่ซือเยี่ยน ยังเป็นหนุ่มโสดที่โด่งดังที่สุดในเป่ยเฉิง ซึ่งเป็นเป้าหมายของผู้หญิงชื่อดังหลายคนที่พยายามไล่ล่าเขาตอนนี้ชายคนนี้กำลังเตือนเธออีกครั้ง เขากลัวว่าเธอจะเกาะเขาหรือเปล่า?หมิงซี กัดริมฝีปากล่างของเธอ กลืนความรู้สึกฝาดในลำคอ พยักหน้าแล้วพูดว่า "ฉันขอโทษคุณฟู่ ฉันคิดมากไป เชิญคุณกลับไปได้แล้ว อีกหน่อยก็ไม่จำเป็นต้องมาที่อ่าวชิงสุ่ยอีก"หลังจากพูดอย่างนั้น หมิงซี ก็ยังอดไม่ได้ที่จะขอบตาแดงรื้นเธอจะไม่เสียใจได้อย่างไรนี่คือผู้ชายที่เธอรักมาสิบปี...แต่ถึงแม้จะยาก แต่เธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวางเธอไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองใช้ชีวิตเหมือนเรื่องตลกได้ไฟเซ็นเซอร์ในทา
Read more
บทที่ 8
ฟู่ซือเยี่ยน หยุด ดวงตาของเขาตกลงไปที่นิ้วเรียวที่ดึงเสื้อของเขา และดวงตาของเขาก็มองลึกลง"ทำไม?"หมิงซี หรี่ตาลงและโกหก "ฉัน...กลัว"หมิงซี ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นหลังจากแก้ตัวที่งี่เง่าเช่นนี้ และไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เธอกล่าวเสริมด้วยเสียงแผ่วเบา: "ฉันเพิ่งกินยาไป ฉันจะไม่เป็นไรถ้าได้นอนพักสักครู่"ฟู่ซือเยี่ยน หลับตาลง จากมุมของเขา เขาสามารถมองเห็นใบหน้าของ หมิงซี ที่สว่างครึ่งหนึ่งและซ่อนอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครึ่งหนึ่งเธอมีใบหน้าเล็กและดวงตาที่สวยงาม ขนตาที่โค้งงอทำให้เกิดเงาใต้ดวงตาของเธอ เนื่องจากเธอเป็นไข้ ผิวขาวของเธอจึงแต่งแต้มด้วยสีชมพู ทำให้เธอดูอ่อนแอเป็นพิเศษหัวใจของ ฟู่ซือเยี่ยน อ่อนลงอย่างอธิบายไม่ได้เขาหันกลับมาเปิดประตูอย่างชำนาญแล้วส่งผู้หญิงคนนั้นไปที่เตียงในห้องนอนหมิงซี รู้สึกโล่งใจ เธอเหงื่อออกไปทั่วตัวเพราะความกังวลใจ ทำให้ร่างกายของเธอเหนียวและแม้แต่ผมของเธอเปียก ตอนนี้เธอแค่อยากจะอาบน้ำแล้วนอนอีกครั้ง“ฉันสบายดี” เธอตั้งใจจะไล่แขกออกไปท้ายที่สุดแล้ว ฟู่ซือเยี่ยน เคยชินกับการนอนในวิลล่าหลังใหญ่และไม่เคยต้องอาศัยอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ของเธอเล
Read more
บทที่ 9
หัวใจ หมิงซี สับสนวุ่นวาย และเธอก็มองดูกระจกด้วยความงุนงง ผมสีดำของชายคนนั้นเปียกโชก และเขาดูแตกต่างไปกลิ่นที่คุ้นเคยยังคงเข้ามาในจมูกของเธอ ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวการเข้าใกล้ของเขาเป็นการทรมานเธอ และเธอกลัวว่าเธอจะลังเลที่จะปล่อยมือไปหลังจากเป่าผมแห้งแล้ว เธอก็มองไปที่ชายในกระจกแล้วกระซิบขอบคุณฟู่ซือเยี่ยน ยืนอยู่ข้างหลังเธอ และทั้งสองคนก็อยู่ใกล้กันมากเขาท้าวเคาน์เตอร์ด้วยมือเดียวแล้วมองเธอในกระจกอย่างเกียจคร้าน เขาถามว่า "ฉันจะขอบคุณได้อย่างไร"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หมิงซี ก็แทบจะสำลัก ดวงตาที่สวยงามของเธอก็เบิกกว้าง และเธอก็มองดู ฟู่ซือเยี่ยน อย่างพูดไม่ออกเมื่อก่อนเธอใช้ร่างกายเพื่อขอบคุณเธอ แต่ไม่ใช่ตอนนี้พวกเขากำลังจะหย่าร้างกันแล้ว!ในกระจก มุมตาของหญิงสาวเป็นสีดอกพีช และปลายจมูกของเธอก็ยังเป็นสีชมพูอ่อน ดูเหมือนเลืดลมพลุ่งพล่านฟู่ซือเยี่ยน รู้สึกเสียใจอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้น เขาก็เอื้อมมือไปบีบคางของ หมิงซี หันหน้าแล้วพูดอย่างดุเดือดเล็กน้อย: "อย่ามองคนอื่นแบบนั้นอีกในอนาคต"หมิงซี ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง และค่อนข้างสับสนว่าเขาหมายถึงอะไรดวงตา ฟู่ซือเยี่ยน มืดลงแ
Read more
บทที่ 10
ทันทีที่มือที่อ่อนนุ่มและมีกลิ่นหอม ฟู่ซือเยี่ยน แตะเอวของเขา เขาก็ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัวมือของ หลินเสวี่ยเหวย แขวนค้างอยู่ในอากาศ มองเขาอย่างว่างเปล่าภายในห้องเงียบสงัด และบรรยากาศก็น่าอึดอัดใจหลินเสวี่ยเหวยดึงมือของเธอออกแล้วกำมันไว้ในกำปั้นใต้ร่างของเธอ และกำมันแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำ: "พี่อาหยาน คุณเกลียดฉันหรือเปล่า?"“ไม่ อย่าคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้”ฟู่ซือเยี่ยน ยื่นกระดาษทิชชูให้เธอและปลอบโยนเธอ“ฉันรู้ ตอนนี้ฉันเป็นภาระ...”หลินเสวี่ยเหวยยังคงสะอื้น: "ฉันไม่ควรกลับมา"“อย่าพูดเกี่ยวกับตัวเองแบบนั้น!” ฟู่ซือเยี่ยน เข้ามาใกล้อีกก้าว จับไหล่ของหลิน เสวี่ยเว่ย และปลอบเธอ: “ฉันจะดูแลคุณตลอดไป”“พี่อาหยาน ฉันรู้ว่าคุณจะไม่มีวันทอดทิ้งฉัน” หลินเสวี่ยเหวยจับมือเขาไว้แน่น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหลงใหลหลังจากที่ หลินเสวี่ยเหวยหลับไป ฟู่ซือเยี่ยน ก็จากไปหลังจากที่ประตูปิด หลินเสวี่ยเหวยซึ่งหลับอยู่บนเตียงเมื่อวินาทีก่อนก็ลืมตาขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้ เธอได้กลิ่นบนร่างกายของ ฟู่ซือเยี่ยน ที่ไม่ใช่ของเขา แม้ว่าจะจางมาก แต่เธอก็แน่ใจว่าเป็นกลิ่นของผู้หญิงนอกจาก หมิงซี ที
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status