공유

บทที่ 685

작가: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ลี่เจียวร้อนรนสุดๆ “ฉันไม่ได้เบี้ยวนัดพวกนาย แต่พ่อฉันกลับมาแล้ว แล้วที่นี่ก็มีปัญหานิดหน่อย”

“คุณหนูลี่ แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าคุณพูดจริง? ตอนแรกก็บอกจะเพิ่มเงินให้ แต่เงินก็ไม่เพิ่ม ตัวก็ไม่โผล่ นี่มันหมายความว่ายังไง?”

ลี่เจียวอธิบาย “ฉันจะเพิ่มเงินให้พวกนายแน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เอาล่ะ อย่าเพิ่งเสียงดังเลย ตอนนี้มืดแล้ว พ่อฉันน่าจะเข้านอนแล้ว เดี๋ยวฉันจะออกไปตอนนี้เลย”

“ได้เลยคุณหนูลี่ หวังว่าคราวนี้คุณจะมาแบบจริงๆ นะ”

“แล้วยายแก่กับเด็กคนนั้นยังอยู่ดีไหม?”

“ยังดีอยู่ ไม่มีคำสั่งจากคุณ เราไม่กล้าทำอะไรอยู่แล้ว”

จริงๆ แล้วลี่เจียวโกรธ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนี้พาคุณหญิงฮั่วมาด้วย เรื่องคงไม่ยุ่งยากขนาดนี้ ลั่วเป่าเอ่อร์แค่นั้น เธอจัดการได้ง่ายจะตาย

ลี่เจียววางสายแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง

ตอนนี้ในคฤหาสน์ใหญ่โตเงียบสงบไปหมด ทุกคนพักผ่อนกันหมดแล้ว ลี่เจียวเดินลงบันไดอย่างเบาๆ เปิดประตูใหญ่ของคฤหาสน์หวังจะออกไปข้างนอก

แต่ทันทีที่เปิดประตู ก็พบกับกลุ่มบอดี้การ์ดชุดดำยืนเฝ้าอยู่ “คุณหนูครับ!”

ลี่เจียวตกใจ “พวกนายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

“คุณหนู เรามาเฝ้าประตู คุณห้ามออกไปครับ”

อะไรนะ?
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1109

    ลู่หนานเฉิงไม่คิดเลยว่าจะมาเจอหลินซีเหยาอยู่ที่นี่ เขาถามขึ้นว่า “เธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ?”หลินซีเหยาถือแบบร่างงานออกแบบอยู่ในมือ “ฉันมาทำงานที่นี่น่ะ พอออกมาก็เจอคุณพอดี!”หลินซีเหยาหันไปมองฮั่วซือหานกับฉือหว่านแล้วพูดว่า “ไม่คิดจะแนะนำเพื่อนของคุณให้ฉันรู้จักหน่อยเหรอ?”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “นี่พี่น้องสนิทของฉัน ฮั่วซือหาน แล้วก็นี่เพื่อนสนิทของฉัน ฉือหว่าน!”หลินซีเหยาหันไปมองฮั่วซือหานแล้วกล่าวว่า “สวัสดีค่ะ ประธานฮั่ว”จากนั้นเธอก็หันไปมองฉือหว่าน “หมอฉือ ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณมาก่อนนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”ผู้หญิงสวยจริงกับผู้หญิงเก่งจริงมักจะถูกชะตากันเสมอ ฉือหว่านมีความประทับใจที่ดีกับหลินซีเหยา และหลินซีเหยาก็รู้สึกชอบฉือหว่านอยู่ไม่น้อยเช่นกันฉือหว่านยิ้มบาง ๆ แล้วพูดว่า “สวัสดีค่ะคุณนายลู่ลั่วเป่าเอ่อร์พูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ ว่า “สวัสดีพี่สาวคนสวย ฉันชื่อเป่าเอ่อร์~”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “เป่าเอ่อร์ เธอเรียกเขาว่า ‘พี่สาว’ แต่เรียกฉันว่า ‘อา’ แบบนี้ลำดับญาติมันสับสนไปหมดแล้วนะ”ลั่วเป่าเอ่อร์พูดว่า “แต่ฉันก็อยากเรียกแบบนี้นี่~”ลู่หนานเฉิงพูดว่า “ก็ได้ ๆ ขอแค่เป

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1108

    “ฉือหว่าน ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เย็นนี้ฉันเลี้ยงข้าว”ลู่หนานเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ตอนนี้เขามองฉือหว่านในฐานะเพื่อนที่ดี เพราะครั้งก่อนเธอเคยเลี้ยงเขามาก่อน คราวนี้เขาอยากตอบแทนคืนบ้างหลังจากถูกหลินซีเหยาทำให้หัวหมุนทั้งเช้า เขารู้สึกว่ามีเพียงตอนอยู่กับฉือหว่านเท่านั้นที่ใจจะสงบลงได้“ลู่หนานเฉิง คืนนี้ฉันไม่มีเวลา ฉันอยู่กับเป่าเอ่อร์อยู่”ช่วงนี้ฉือหว่านยุ่งมาก แทบไม่มีเวลาว่างจะอยู่กับลั่วเป่าเอ่อร์เลยลู่หนานเฉิง “ตอนนี้เป่าเอ่อร์อยู่กับเธอเหรอ?”ฉือหว่าน “ใช่ พวกเราอยู่ที่สวนสนุก ฮั่วซือหานก็อยู่ด้วย”ฮั่วซือหานก็อยู่ด้วย?ลู่หนานเฉิงพูดขึ้นทันที “พวกเธออยู่ที่ไหน ฉันจะไปหา”ฉือหว่าน “งั้นฉันส่งโลเคชั่นไปให้นะ”ทั้งสองวางสายกัน และไม่นานฉือหว่านก็ส่งที่อยู่มาให้ลู่หนานเฉิงวางเอกสาร หยิบกุญแจรถ แล้วมุ่งหน้าไปที่สวนสนุกทันที…………ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลู่หนานเฉิงก็มาถึงสวนสนุกขนาดใหญ่เขาเพียงมองไปรอบๆ แวบเดียวก็เห็นฮั่วซือหาน ฉือหว่าน และลั่วเป่าเอ่อร์อยู่ท่ามกลางผู้คนครอบครัวสามคนที่ชายหล่อหญิงสวย แถมยังมีลูกสาวตัวเล็กน่ารักราวตุ๊กตาแบบนี้ ไม่ว่ามองจากมุมไหนก็โดดเด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1107

    ลู่หนานเฉิงเงยหน้าจากเอกสาร มองไปที่ผู้ช่วยหลี่ “ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง คือเพื่อนคนนี้เขาแต่งงานกับภรรยาแล้ว แล้วก็…ได้อยู่ด้วยกันแบบสามีภรรยา…”ยังไม่ทันพูดจบ ผู้ช่วยหลี่ก็ตาเป็นประกายทันที “ประธานลู่ คุณกับคุณนายเข้าหอกันแล้วเหรอครับ?”ลู่หนานเฉิง “……หูนายหนวกหรือไง ฉันบอกแล้วว่า เพื่อนฉัน! ไม่ใช่ฉัน! เป็นเพื่อนของฉัน!”ผู้ช่วยหลี่ “ประธานลู่ ปกติถ้าใครบอกว่ามีเพื่อนคนหนึ่ง คนคนนั้นก็คือตัวเขาเองเกือบทั้งนั้นแหละครับ!”ลู่หนานเฉิงวางเอกสารลง พิงหลังกับเก้าอี้ “……เราคุยกันดีๆ ได้ไหม?”ผู้ช่วยหลี่ “ได้ครับ ได้แน่นอนครับ ประธานลู่เชิญพูดต่อเลยครับ”ลู่หนานเฉิง “ก็คือ หลังจากคืนนั้น ภรรยาของเขากลับมีท่าทีแปลกๆ เย็นชา แล้วก็บอกว่าจะถือว่าเรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้น อยากให้ทั้งคู่ไม่ต้องมีภาระทางใจอะไร ฉัน ไม่ใช่สิ ฉันหมายถึง เพื่อนของฉันก็ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่”ผู้ช่วยหลี่ “ประธานลู่ หมายความว่าเมื่อคืนคุณกับคุณนายไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรเหรอครับ?”ลู่หนานเฉิง “……”ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนได้ ผู้ช่วยหลี่คงถูกเขามองแทงไปเป็นหมื่นครั้งแล้ว “จะให้ฉันพูดอีกกี่รอบกัน ว่าเป็นเพื่อน ไม่ใช่ฉัน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1106

    เดิมทีบ้านพักตากอากาศหลังนี้มีลู่หนานเฉิงอยู่เพียงคนเดียว ที่นี่จึงไม่ได้เตรียมของพวกนั้นไว้เลยเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเมื่อเทียบกับสีหน้าของเขา หลินซีเหยากลับดูสงบมาก “น้าหรง ฉันรู้แล้ว”น้าหรงยิ้มอย่างดีใจ “เดี๋ยวฉันจะมาทำความสะอาดห้องให้นะคะ อาหารเช้าพร้อมแล้ว คุณชายคุณหญิงรีบมาทานเถอะค่ะ”หลินซีเหยา “ได้ค่ะ”ลู่หนานเฉิงกับหลินซีเหยานั่งลงที่โต๊ะอาหาร น้าหรงยกซุปถ้วยหนึ่งมาเสิร์ฟก่อน “คุณหญิง ทานซุปถ้วยนี้ก่อนนะคะ ซุปนี้ช่วยบำรุงพลังที่สตรีสูญเสียไปได้ดีเลยค่ะ”หลินซีเหยา “ขอบคุณน้าหรงนะ”เธอเริ่มยกซุปขึ้นดื่มลู่หนานเฉิงหยิบแก้วนมขึ้นมาจิบพลางมองหญิงสาวตรงข้าม ไม่รู้เพราะฤทธิ์ของคืนก่อนหรืออย่างไร วันนี้หลินซีเหยาดูเหมือนคนที่แช่อยู่ในน้ำผึ้ง ใบหน้าดูชุ่มชื่นขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัดบางทีอาจจะรู้ตัวว่าถูกมอง หลินซีเหยาเงยหน้าขึ้นสบตาเขา “มองฉันทำไมเหรอ คุณอยากลองดื่มไหม?”ลู่หนานเฉิง “ไม่… ไม่เป็นไร ขอบคุณ”น้าหรงหัวเราะ “คุณหญิงไม่ต้องให้คุณชายดื่มพวกนี้หรอกค่ะ! คุณชายของเราน่ะโสดบริสุทธิ์มากว่ายี่สิบปี แข็งแรงทั้งแรงทั้งฝีมือแน่นอนค่ะ!”ลู่หนานเฉิงถ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1105

    เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ส่องลอดผ้าม่านเข้ามา ลู่หนานเฉิงขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาตื่นขึ้นมาเขารู้สึกได้ทันทีว่ามีคนหนึ่งนอนอยู่ในอ้อมแขน ร่างนุ่มหอม เขาก้มลงมอง เห็นว่าเป็นหลินซีเหยาหลินซีเหยาซบอยู่ในอกเขา หลับสนิทความทรงจำเมื่อคืนไหลย้อนเข้ามาเหมือนคลื่นทะเล ลู่หนานเฉิงหลับตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกหมดแรงดูท่าว่ามันไม่ใช่ความฝัน เมื่อคืนเขากับหลินซีเหยาทำเรื่องนั้นจริงๆเขาแทบจำไม่ได้ว่าทั้งคู่คลั่งกันไปนานแค่ไหน เหมือนจะถึงตีหนึ่งตีสองถึงได้หลับไป ส่วนหลินซีเหยายังไม่ตื่นลู่หนานเฉิงถอนหายใจในใจ เขาเองก็ไม่รู้จะนิยามความสัมพันธ์ของการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์นี้ยังไงดีอีกต่อไปขณะนั้น หลินซีเหยาที่อยู่ในอ้อมแขนขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาขึ้น ดวงตายังพร่ามัวจากความง่วง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงก้มมองเธอ ทั้งคนดูงัวเงีย ดวงตาคู่นั้นไม่มีความเย็นชาเหมือนทุกวัน แต่กลับดูอ่อนโยนและน่ารักขึ้นมากลู่หนานเฉิง “ตื่นแล้วเหรอ”หลินซีเหยาเอามือขยี้ตาเบาๆ “อืม…มอนิ่ง”ลู่หนานเฉิง “มอนิ่ง”เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง “เราสองคน…”แต่หลินซีเหยากลับถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา ลุกขึ้นนั่ง “ฉันจะลุก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1104

    หลินซีเหยาพยักหน้าตามอย่างว่าง่าย “ได้ ฉันจะไปอาบน้ำเย็นหน่อย”เธอยกผ้าห่มขึ้น ก้าวลงจากเตียง เท้าเปล่าแตะพื้นตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เพียงพริบตาเดียว ข้อเท้าก็พลิก พร้อมเสียง “อ๊ะ” หลุดออกมา ร่างทั้งร่างล้มโผเข้าหาลู่หนานเฉิงโดยตรงลู่หนานเฉิงรีบยื่นมือออกไปโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงเข้ามาในอ้อมแขน “ระวังหน่อย!”ตอนนี้ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน เพียงแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้ ระหว่างความอ่อนนุ่มและความแข็งแรงลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าไฟร้อนที่เพิ่งกดไว้เมื่อครู่ ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างหลินซีเหยามองหน้าเขา “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนมากเลย~ ช่วยฉันหน่อยสิ~”พูดจบเธอก็เอื้อมแขนโอบคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าแล้วจุมพิตเขาลู่หนานเฉิงชะงักไป รู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มหอมของหญิงสาวแนบเข้ามาอย่างแผ่วเบา กดบดเล็กน้อยจนประกายไฟแล่นพล่านไปทั่วเขารีบยกมือดันเธอออก “หลินซีเหยา ตั้งสตินะ!”แต่หลินซีเหยายังโอบคอเขาไว้ “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนจริงๆ ช่วยฉันเถอะ”เธอจูบเขาอีกครั้งคราวนี้ริมฝีปากเธอเปิดออกลำคอของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง ความร้อนในร่างทั้งหมดไหลรวมลงที่หน้าท้องชั่วขณะนั้น ความมีสติที่

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status