บทที่ 943

หลินเจี๋ยย่อมไม่สามารถบอกความจริงกับเสี่ยวอู่ได้ว่าเธอร่วมมือกับจ้าวอี้ คนพวกนี้ล้วนเป็นคนของจ้าวอี้ทั้งสิ้น เธอแสร้งยิ้มและพูดว่า “คนพวกนี้น่ะ ฉันจ้างมาทั้งนั้น!”

“จ้างมา?”

เสี่ยวอู่ยังคงมีสีหน้าสงสัย หลินเจี๋ยรีบเบี่ยงประเด็น “เสี่ยวอู่ นายลืมแล้วเหรอว่าพวกเราคุยกันไว้ยังไง? ต้องช่วยอวิ๋นเซินนะ วันนี้เราต้องสั่งสอนคุณหนูใหญ่เย่ให้ได้!”

เสี่ยวอู่พยักหน้า ความสงสัยในใจจึงลดลงไปบ้าง

หลินเจี๋ยสั่ง “พาตัวเธอไป!”

เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกถึงลางร้าย ร่างกายเธอเริ่มดิ้นรนสุดแรง “ปล่อยฉันนะ! สิ่งที่พวกคุณทำมันผิดกฎหมาย! เสี่ยวอู่ ฉันรู้ว่านายไม่ได้เลวร้ายอะไร อย่าปล่อยให้หลินเจี๋ยพาฉันไปเลยนะ... นายต้องรู้ไว้ ว่าฉันกำลัง…”

แต่คำพูดของเธอหยุดลงทันที เพราะหลินเจี๋ยส่งสัญญาณทางสายตาอย่างรวดเร็ว ชายชุดดำที่อยู่ข้างๆ ก็รีบยื่นมือมาปิดปากเธอ

เย่ฮวนเอ่อร์ส่งเสียง “อื้ม... อื้ม...” ด้วยดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอมองไปยังเสี่ยวอู่อย่างขอความช่วยเหลือ

เสี่ยวอู่รู้สึกแปลกใจ “เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะพูดอะไรเหรอ?”

หลินเจี๋ยรีบพูดแทรก “เสี่ยวอู่ อย่าไปฟังที่เธอพูด เธอโกหกเก่งที่สุดแล้ว ฟู่อวิ๋นเซินถึงได้ถ