บทที่ 0078

เดือนหน้าจะถึงวันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีของคุณยายหรง

หรงฉือกับหรงฉ่างเซิ่งก็เลยปรึกษากันว่าจะจัดงานอย่างไรให้คุณยายพอใจ

แต่พอคุณยายฟังแล้วกลับไม่รู้สึกชอบจึงพูดว่า “ไม่ต้องจัดหรูหราอะไรหรอก แค่ครอบครัวเราทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันก็พอแล้ว”

เหอหมิงเสว่ ป้าสะใภ้ของหรงฉือเอ่ยว่า “แต่วันเกิดครบรอบเจ็ดสิบปีเลยนะคะ ยังไงก็ต้องจัดใหญ่สักหน่อย…”

หรงฉือและหรงฉ่างเซิ่งก็คิดเช่นนั้น

เมื่อเห็นว่าเป็นควมตั้งใจของลูกหลาน คุณยายจึงไม่ได้ปฏิเสธอะไรอีก

พรุ่งนี้เฟิงจิ่งซินต้องไปโรงเรียน หรงฉือจึงขับรถพาลูกกลับหลังจากทานมื้อค่ำเสร็จ

เมื่อถึงวิลล่า เฟิงจิ่งซินก็กระโดดลงจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้านอย่างร่าเริง

ส่วนหรงฉือยังนั่งนิ่งอยู่ในรถ และพูดกับเฟิงจิ่งซินว่า “เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จแล้วก็รีบเข้านอนนะ แม่มีธุระต้องไปก่อน”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฟิงจิ่งซินหายไปทันที “หา?”

เธอเดินย้อนกลับมาเกาะข้างรถ แล้วขมวดคิ้วน้อยๆ พลางมองหรงฉือ “คุณแม่มีธุระต้องทำอีกแล้วเหรอคะ?”

หรงฉือเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ใช่จ้ะ หนูตั้งใจเรียนนะ ถ้ามีอะไรก็โทรหาแม่”

เฟิงจิ่งซินเบะปากอย่างไม่ค่อยพอใจ แต่สุดท้ายก็พูดว่า “ก็ได้ค่ะ”

เวลาเฟิง