บทที่ 10

แต่เขาไม่ได้คิดมาก คิดเพียงว่าหรงฉืออาจจะกลับบ้านตระกูลหรงก็ได้

ขณะที่เขาเข้าไปในห้องอาบน้ำ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้หรงฉือจะพาเฟิงจิ่งซินไปด้วยทุกครั้งที่กลับบ้านตระกูลหรง

แต่วันนี้แปลกที่ไม่ได้พาลูกสาวไปด้วย

หรือว่าเธอไม่ได้กลับบ้านตระกูลหรง?

แต่ว่า บางทีที่บ้านตระกูลหรงอาจมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ได้

ในหัวของเขาผุดคำพูดของเฉิงหยวนเมื่อบ่ายวันนี้ตอนที่เขาออกจากบริษัท เฟิงถิงเซินก็ยืนยันในเรื่องนี้

เขาหยุดเดินชั่วขณะ แต่ก็ไม่ได้คิดสนใจ

เช้าวันรุ่งขึ้น เฟิงถิงเซินพูดกับเฟิงจิ่งซินขณะทานอาหารเช้าว่า “ทำเรื่องเข้าเรียนเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้เช้าไปรายงานตัวที่โรงเรียน”

“รู้แล้วค่ะ” เฟิงจิ่งซินย่นจมูกเล็กน้อย “งั้นพรุ่งนี้คุณพ่อไปส่งหนูที่โรงเรียนได้ไหมคะ”

“พ่ออาจจะไม่ว่าง”

“ก็ได้” เฟิงจิ่งซินกรอกตา แต่จู่ๆ ดวงตาพลันเปล่งประกาย และพูดอย่างดีใจว่า “งั้นเดี๋ยวหนูจะโทรหาน้าอู๋อู๋ ให้น้าอู๋อู๋ไปส่งหนูที่โรงเรียน”

เฟิงถิงเซินยังไม่ทันพูด โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

เป็นคนจากบ้านเก่าโทรมา

ทันทีที่เขารับสาย เสียงของคุณหญิงย่าเฟิงก็ดังมาจากปลายสาย

“ได้ยินว่าแกกลับประเทศแล้วเหรอ”