Share

บทที่ 115

Penulis: อวินจงมี่
ทางด้านนี้ไม่ค่อยมีคน ฉู่จื่อหลานกำลังคิดจะพูด ทว่าบริเวณด้านข้างกลับมีเสียงพูดดังขึ้นเบา ๆ

“จี่เฟิงนี่นาย...สนใจผู้หญิงของเฟิงถิงเซินเหรอ?”

“ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอก แต่ว่า…เธอก็ดูน่าสนใจจริง ๆ”

หรงฉือกับฉู่จื่อหลานชะงัก

ที่แท้เป็นเหรินจี่เฟิงกับเพื่อนของเขา

แต่ทว่า พวกเขาหันหลังให้พวกเธอ ซ้ำยังถูกบังสายตาด้วยเครื่องดื่มที่ถูกจัดเรียงรายไว้เป็นแถว จึงไม่เห็นหรงฉือกับฉู่จื่อหลาน

“ในงานประมูล ฉันเห็นว่านายดูสนใจสาวสวยผู้อ่อนช้อยคนนั้นที่อยู่ข้าง ๆ ฉู่จื่อหลานด้วยนี่ ตอนนี้เธอก็น่าจะยังอยู่ในห้องโถงนี้นะ จะไม่ไปทักทายหน่อยเหรอ?”

หรงฉือคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ หัวข้อสนทนาของพวกเขาจะเปลี่ยนมาเป็นเธอได้

หรงฉือยังไม่ทันได้คิดอะไร ฉู่จื่อหลานก็เลิกคิ้วขึ้น กำลังคิดจะลากหรงฉือไปเพื่อจับคู่ใหม่ให้สักหน่อย ทางด้านเหรินจี่เฟิงก็ส่ายหน้าไปมา ก่อนเอ่ยด้วยสีหน้าไร้ความสนใจ “ไม่ละ”

ฉู่จื่อหลานชะงัก

“เอ๋? เพราะอะไรกันล่ะ? จู่ ๆ ก็ไม่สนใจแล้วงั้นเหรอ?”

เหรินจี่เฟิง “อืม สาวงามคนนั้นก็สวยจริง ๆ แหละ แต่ว่านะ…ท่าทางดูชดช้อยและพูดน้อยไปหน่อย ไม่มีความโดดเด่นอะไร ก็เลยรู้สึกว่าไม่น่าสนใจแล้ว”

“แหม ยังจ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 149

    ส่วนหรงฉือนั้น เธอไม่แม้แต่จะชายตาแลด้วยซ้ำเห็นได้ชัดเจน ว่าคนที่เธอขอโทษนั้นไม่ได้รวมหรงฉือไว้ด้วยความสนใจของเหรินจี่เฟิงไม่ได้อยู่ที่ตัวหรงฉือ แน่นอนว่าไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดอะไรพวกนี้ เขากล่าวว่า “ไม่กี่นาทีเท่านั้นเอง ไม่เป็นไร”“ประธานเหรินก็ช่างใจกว้างจริง ๆ” อวี้มั่วซวินลุกขึ้นยืน กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ในเมื่อลงมาแล้ว ก็อย่ามัวทำให้พวกเราเสียเวลาอยู่เลย รีบเริ่มเถอะ”เฟิงถิงเซินกล่าวขึ้นในตอนนั้นด้วยความสุภาพ “พวกเราเป็นฝ่ายผิดเอง ประธานอวี้ เชิญ”อวี้มั่วซวินแค่นเสียงเฮอะอย่างเย็นชา ลากหรงฉือให้เดินนำออกไปจากห้องประชุมอวี้มั่วซวินลากหรงฉือไปอย่างสนิทสนมนั้น เฟิงถิงเซินก็เห็นแล้ว ทว่ากลับละสายตาออกไปทันที เห็นได้ชัดว่าไม่สนใจเป็นเฮ่อฉางปั่วที่มองอยู่ที่พวกเขาสองคนนานสักหน่อยในกลุ่มคนทั้งกลุ่ม เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋อยู่ตรงกลางเมื่อมาถึงลานทดสอบรถ เจ้าหน้าที่ได้เข้ามารายงานด้วยความเคารพ “ประธานเฟิง คุณหลิน พวกเราเตรียมพร้อมแล้วครับ”ท่าทางแบบนี้ ชัดเจนเลยว่าเห็นหลินอู๋เป็นประธานบริษัทอีกคนเฟิงถิงเซิน “เริ่มเถอะ”“ครับ”พวกเขาเห็นสถานการณ์การทดสอบขับรถได้อย่

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 148

    หลังกินข้าว หรงฉือเพิ่งกลับมาถึงบ้าน อวี้มั่วซวินก็โทรศัพท์เข้ามาหาแล้วพอรู้ว่าหนานจื้อจือพาเธอไปทำธุระอะไรมาแล้ว เขาเลยพูดว่า “เหรินอี้อันกับจี้หวนอิงเหรอ? ผมรู้จักแล้วละ”จากนั้นก็พูดอีกว่า “ใช่แล้ว อันที่จริงเหรินจี่เฟิงนั่นก็เป็นลูกชายของเหรินอี้อันนะ ชิ พ่อเก่งขนาดนี้ ไม่รู้ทำไมลูกชายถึงได้ตาถั่วทั้ง ๆ ที่อายุยังน้อยอยู่แท้ ๆ”หรงฉือคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเหรินจี่เฟิงจะเป็นลูกชายของเหรินอี้อันแต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเมื่อมาถึงวันอังคาร เป็นการทดสอบรถยนต์ไร้คนขับของซวิ่นตู้เบื้องต้น หรงฉือกับอวี้มั่วซวินเดินทางไปซวิ่นตู้ตั้งแต่เช้า ตอนพวกเขาไปถึง พวกเหรินจี่เฟิงกับเหยาซินปั๋วก็มาถึงแล้วครั้นเห็นว่าเป็นพวกเขา ก็ทำแค่มองเล็กน้อยแล้วจึงเก็บสายตากลับไปอวี้มั่วซวินคร้านจะสนใจ เขาลากหรงฉือไปทำการทดสอบเห็นว่าทำงานที่ต้องเตรียมการไว้เป็นการเบื้องต้นเสร็จแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ยังไม่มีความคิดที่จะเริ่มทำการทดสอบ อวี้มั่วซวินจึงเอ่ยถาม “ทำไมยังไม่เริ่มล่ะ?”ผู้อำนวยการเฉวียน “ประธานเฟิงจะมาดูการทดสอบด้วยตัวเอง อีกเดี๋ยวพอประธานเฟิงมาถึงแล้ว พวกเราถึงจะเริ่ม”อวี้มั่

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 147

    แน่นอนว่าคำพูดนี้เป็นการล้อเล่นอวี้มั่วซวินจะให้หรงฉือจ่ายเงินได้อย่างไรอีกทั้งเขาเองก็กังวลว่าหนานจื้อจือจะรู้เข้าว่าเขาพาหรงฉือมาดื่มเหล้าที่บาร์ หลังกลับไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์บาร์ ก็เดินทางกลับพร้อมกับหรงฉือ เที่ยงวันต่อมาหรงฉือขับรถไปรับหนานจื้อจือที่คฤหาสน์ของเขาหลังหนานจื้อจือขึ้นรถแล้ว เธอก็เอ่ยถาม “อาจารย์ พวกเราจะไปที่ไหนกันเหรอคะ?”หนานจื้อจือบอกที่อยู่ของสถานที่หนึ่งครึ่งชั่วโมงให้หลัง หรงฉือกับหนานจื้อจือเดินทางมาถึงภัตตาคาร พวกเขาได้คนพาเข้าไปยังห้องส่วนตัวยามพวกเขาผลักประตูเข้าไป ด้านในก็มีคนนั่งอยู่แล้วด้วยกันสองคนเป็นชายวัยกลางคนที่บุคลิกไม่ธรรมดาสองคนเห็นพวกเขาเข้ามาแล้ว ทั้งสองคนเลยยืนขึ้น “มากันแล้ว”“เหรินอี้อัน จี้หวนอิง” หนานจื้อจือยังคงแนะนำพวกเขาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนอย่างเคย “นี่หรงฉือ ลูกศิษย์ผมเอง”หรงฉือเคยเห็นพวกเขาในข่าวมาก่อนพวกเขาสองคน คนหนึ่งดำรงตำแหน่งสำคัญในกองทัพ คนหนึ่งเป็นบุคคลเลื่องชื่อในแวดวงการเมืองทว่าท่าทียามที่พวกเขาเห็นหรงฉือนั้นกลับอบอุ่นเป็นอย่างยิ่ง จับมือกับเธอพลางกล่าวว่า “ได้พบหน้าสักที”แม้ว่าหรงฉือจะงุนง

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 146

    หลังวางสาย หรงฉือก็เข้าสู่โหมดทำงานอีกครั้งกระทั่งตอนสามทุ่มกว่า หลังจากเธอถูกล้างสมองด้วยความรู้ไปรอบหนึ่ง อารมณ์ของหรงฉือก็ดีขึ้นไม่น้อยตอนนี้เองที่อวี้มั่วซวินโทรศัพท์เข้ามาหา“อยากออกมาเที่ยวเล่นหน่อยไหม?”ครึ่งชั่วโมงต่อมา หรงฉือก็เดินทางมาถึงบาร์อวี้มั่วซวินออกมารับเธอที่หน้าประตู พลางเอ่ยถาม “อยากดื่มอะไรสักหน่อยไหม”หรงฉือชะงักเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ดื่มสักหน่อยแล้วกัน”อวี้มั่วซวินเขยิบเข้าไปมองเธอใกล้ ๆ “อารมณ์ไม่ดี?”“ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแล้ว”อวี้มั่วซวินไม่ได้ถามอะไรมากอีก เขาสั่งค็อกเทลสีฟ้ารสไม่แรงให้เธอหนึ่งแก้วหรงฉือถือแก้วไว้ในมือ เธอจิบทีละน้อย ๆ ไปพลาง ฟังอวี้มั่วซวินพูดคุยกับเพื่อนไปพลางไม่ว่าเธอหรืออวี้มั่วซวิน ต่างไม่มีใครสังเกตว่ากำลังมีคนมองพวกเขาจากเคาน์เตอร์บาร์ชั้นบนเหยาซินปั๋ว “ที่แท้ก็เธอกับอวี้มั่วซวินนี่เอง”ชายหนุ่มข้างกายมองตามสายตาของเขาไป พอเห็นหรงฉือก็ถึงกับชะงักไปเหยาซินปั๋วเห็นเข้า ก็ยิ้ม “สเปคนาย?”เพื่อนของเขาไม่ตอบ เพียงแค่ถามว่า “นายรู้จัก?”“ใช่เลย” เขาว่า “ก็ผู้หญิงคนนั้นที่เมื่อสองวันก่อนฉันเล่าให้นายว่าจี่เฟิงชอบตั้งแต่แรก

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 145

    “...”ตอนหรงฉือออกมาจากห้องน้ำนั้น เวลาได้เลยผ่านไปสิบนาทีแล้วหลังกินข้าวเป็นเพื่อนฉู่จื่อหลาน อยู่ ๆ เธอเกิดอยากไปสถานพักฟื้นขึ้นมาทว่าเมื่อนึกถึงอาการของหรงอิ้งเซิ่งกับคำพูดของผู้อำนวยการสถานพักฟื้นที่บอกว่าแม่ไม่อาจพบเจอคนใกล้ชิดได้ แต่รถของเธอขับมาถึงหน้าประตูสถานพักฟื้นแล้ว สุดท้ายเธอก็ขับรถกลับบ้านโดยที่ไม่ได้เข้าไปกลับถึงบ้าน เธอก็ขังตัวอยู่ในห้อง เริ่มจัดการธุระของตัวเองก็ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไรโทรศัพท์ของเธอแผดเสียงดังลั่นขึ้นมาอีกครั้งเป็นสายจากเฟิงถิงเซินหรงฉือเหลือบมองเล็กน้อย บันทึกข้อมูลในมือต่อ ไม่ได้สนใจแล้วโทรศัพท์ก็ตัดสายไปเองผ่านไปไม่กี่นาทีก็โทรเข้ามาอีกครั้งหรงฉือยังคงไม่รับสายผ่านไปสักพัก เฟิงถิงเซินก็ส่งข้อความเข้ามา ‘คุณย่าให้พวกเรากลับไปกินข้าวที่บ้านเดิม’หรงฉือไม่ตอบกลับทางฝั่งเฟิงถิงเซิน เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ตอบกลับ ก็ได้แต่ถือโทรศัพท์ไว้เงียบ ๆ อยู่สักพักตอนนี้เอง เสียงของเฟิงจิ่งซินพลันดังขึ้นมาจากตรงบันได “พ่อ พ่อกลับมาแล้ว”ยามพูดจบ เฟิงจิ่งซินก็มาถึงชั้นล่างแล้ว ทั้งยังพุ่งเข้าใส่อ้อมกอดเขาเฟิงถิงเซินพยุงตัวเธอไว้ พลา

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 144

    หลังจากหรงฉือกินข้าวกับเฮ่อฉางปั่ว และขับรถออกมาได้สักพัก ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากฉู่จื่อหลาน“เสี่ยวฉือ เธออยู่ที่ไหนน่ะ? ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว รีบมารับฉันไปกินข้าวทีสิ”หรงฉือไม่ได้บอกว่าตัวเองกินมาแล้ว “เธออยู่ไหน?”“อวี่เหลียนย่วนน่ะ” ฉู่จื่อหลานว่า “ก็โครงการที่พักสไตล์โบราณที่พัฒนาเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ไง ฉันมาดูบ้านที่นี่พร้อมกับแม่ตั้งแต่เช้าแล้ว เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”“ได้สิ”หลังวางสาย หรงฉือก็เปลี่ยนหมุดจีพีเอส มุ่งหน้าไปยังอวี่เหลียนย่วนสิบนาทีต่อมา ฉู่จื่อหลานก็โทรศัพท์เข้ามาหาอีกครั้ง “แม่เจ้า! เธอรู้ไหมฉันเจอใครมาที่นี่?”หรงฉือชะงักคนที่ทำให้ฉู่จื่อหลานพูดหยาบคายได้ตั้งแต่อ้าปากในช่วงนี้ เหมือนจะมีก็แค่...“เฟิงถิงเซินกับบ้านของหลินอู๋ทั้งบ้านน่ะสิ! เขาพาคนตระกูลหลินมาดูบ้าน!”สายตาของหรงฉือมองไปด้านหน้า เธอร้อง “อือ” ออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉยปกติแล้วเวลาที่ถิงเซินกับหลินอู๋ออกไปข้างนอก ดูเหมือนว่าส่วนใหญ่มักจะพาเฟิงจิ่งซินไปด้วยวันนี้เฟิงถิงเซินให้เฟิงจิ่งซินอยู่ที่บ้านคนเดียว ที่แท้ก็เพราะว่าเขาต้องพาคนตระกูลหลินไปดูบ้านนี่เองมันก็จริง คนตระกูลซุนย้าย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status