บทที่ 119

“ที่แท้ก็ประธานฝานนี่เอง”

เห็นประธานฝานเดินเข้ามาทางพวกเขาแล้ว หลินลี่ไห่กับหลินอู๋จึงจับมือกับเขาด้วยท่าทางเกรงอกเกรงใจ จากนั้นก็พูดทักทายกันตามมารยาท “ประธานฝานกำลังเจรจาธุรกิจกับประธานอวี้อยู่เหรอครับ?”

“ใช่ครับ ช่วงนี้บริษัทประธานอวี้มีหลายโพรเจกต์ที่ผมค่อนข้างสนใจทีเดียว ก็เลยมาคุยกับประธานอวี้สักหน่อยน่ะครับ”

เห็นว่าอวี้มั่วซวินกับหรงฉือยืนอยู่กับที่ไม่ได้เดินเข้ามา หลินลี่ไห่จึงชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก

ประธานฝานไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง จึงรู้สึกว่าการกระทำนี้ของอวี้มั่วซวินน่าสงสัยเล็กน้อย

อย่างไรก็เป็นนักธุรกิจ ต่อให้อวี้มั่วซวินไม่รู้จักคนตระกูลหลิน แต่เข้ามาทักทายกันและผูกมิตรไว้ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร

ในขณะที่หลินอู๋กับพวกหลินลี่ไห่พูดคุยอยู่กับประธานฝาน หลังจากคุณย่าหลินทักทายประธานฝานเสร็จแล้ว ก็เดินมาทางหรงฉือและอวี้มั่วซวินพร้อมกับซุนเยว่ชิงด้วย

อวี้มั่วซวินมองหรงฉือ

หรงฉือมองพวกเขาเดินเข้ามา ไม่ได้ขยับตัว

คุณย่าหลินเอ่ยปากพูดด้วยท่าทางใจดีมีเมตตา “เสี่ยวฉือ ไม่เจอกันนานเลยนะ”

หรงฉือไม่ได้พูดอะไร

คุณย่าหลินเห็นหรงฉือทำท่าดื้อรั้น จึงทอดถอนลมหายใจออก