Home / อื่น ๆ / จะรักหรือจะร้าย / บทที่ 14 รู้ความจริง

Share

บทที่ 14 รู้ความจริง

last update Last Updated: 2025-01-03 12:11:08

          ติ๊ง~ ดาวเหนือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอ่าน หลังจากได้ยินเสียงข้อความแจ้งเตือน

          ใบหน้าแสนหวานเผยรอยยิ้มบาง เมื่อเห็นว่าคนที่ส่งข้อความมาหาคือ ‘ฟริน’ แฟนหนุ่มที่คบหาดูใจกันมาเป็นระยะเวลาเกือบครึ่งปีแล้ว

          ฟริน : มาหาหน่อย รอที่เดิม

          ดาวเหนือ : ตอนเย็นค่อยเจอกันได้มั้ย

          ฟริน : อยากเจอตอนนี้

          ดาวเหนือ : คิดถึงเหนือใช่มั้ย

          ฟริน : อืม

          ดาวเหนือ : ถ้าไม่ตอบไม่ไป

          ฟริน : คิดถึง

          ดาวเหนือ : คิดถึงแค่ไหน

          ฟริน : รีบมาอย่าลีลา

          ดาวเหนือ : บอกเหนือมาก่อนสิ

          ฟริน : คิดถึงมาก

          ดาวเหนือกดอ่านข้อความด้วยหัวใจพองโต รีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายเตรียมตัวไปหาตามที่นัดหมาย

          “เดี๋ยวฉันมานะ”

          “จะไปไหน” มินดารีบคว้าแขนของเพื่อนสนิทที่จู๋ๆ ก็ลุกพรวดพราดออกไปไม่บอกไม่กล่าว

          “ไปหาฟรินที่ห้องสมุด”

          “แกติดมันหรือมันติดแก” มินดาถอนหายใจกลอกตามอง ไม่มีเลยสักวันที่สองคนนี้จะห่างกันได้ ถ้าเหนือไม่ไปหา ฟรินจะส่งข้อความหรือไม่ก็โทรมาตามทุกวัน

          “ไม่เห็นหน้ากันครึ่งวันแล้วมันจะตายหรือยังไง คลั่งรักทั้งผัวทั้งเมีย”

          “ตัวติดกันอย่างกับปลาท่องโก๋” เจ้าขาพูดกระแหนะกระแหนสมทบ จะว่าหมั่นไส้ก็ได้เพราะที่ผ่านมาเพื่อนเธอรักฟรินยิ่งกว่าอะไร ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ยอมให้ได้ทุกอย่าง

          “…..”

          “หายไปอยู่ด้วยกันทีไร กลับมามีรอยแดงทุกที มันจะหวงอะไรแกขนาดนั้น” มินดามองไปยังรอยคริสมาร์กจางๆ บนลำคอของเพื่อนสนิทที่ฟรินได้ทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ

          “จะไปก็รีบไป ขืนชักช้าเดี๋ยวมันก็โผล่หน้ามาตรงนี้หรอก”

          “…..”

          “เหนือมาแล้ววว รอนานมั้ย” หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปกอดคอชายหนุ่มไว้แน่นจากทางด้านหลัง

          ใบหน้าคมคายเงยหน้าขึ้นมองคนที่ใหม่ ก่อนจะก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ

          “ช้าไปหกนาที มัวทำอะไรอยู่”

          “แวะเข้าห้องน้ำมา แค่นี้ต้องจับเวลาด้วยเหรอ” ดาวเหนือขยับเข้าใกล้ ด้วยความอยากรู้ เมื่อเห็นว่าฟรินกำลังใจจดจ่อทำบางสิ่งบางอย่างในโน๊ตบุ๊คด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

          “ฟรินทำอะไรอยู่ ขอดูหน่อย”

          “ทำรายงานให้เธอนั่นแหละ ลืมไปแล้วหรือไง” ปลายจมูกโด่งคมคลอเคลียพวงแก้มอมชมพูของหญิงสาวเบาๆ ยามที่คนตัวเล็กขยับใบหน้าเข้าหา

          “แอบแต๊ะอั๋งเหนือเหรอ”

          “แต๊ะอั๋งอะไร มากกว่านี้ยังทำมาแล้ว”

          “ไม่ต้องพูด”

          “มานั่งบนตักมั้ย จะได้จูบถนัดๆ”

          “ไม่ต้องมาสนใจเหนือ ทำงานของตัวเองไปเถอะ”

          ดาวเหนือเลือกที่จะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างกัน ท้าวแขนลงบนโต๊ะจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่ม

          “มีผู้ชายมาวุ่นวายกับเธอบ้างหรือเปล่า?”

          “ไม่มี”

          “ถ้าฉันรู้ทีหลังมันเจ็บหนักนะ” ฟรินบอกด้วยน้ำเรียบนิ่ง จ้องมองด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา แต่เธอกลับรู้สึกได้ถึงความเด็ดขาดจากคำพูดพวกนี้

          “ก็พูดจริง ไม่มีใครยุ่งกับเหนือหรอก”

          คนตัวเล็กกำชายกระโปรงนักศึกไว้แน่นยามที่เขาโน้มริมฝีปากลงมาขบกัดที่ลำคอก่อนจะออกแรงดูดจนเกิดรอยช้ำ

          “ฟะ…ฟริน”

          “เห็นว่ารอยมันเริ่มจางแล้ว แค่อยากซ้ำรอยเดิมให้”

          “…..”

          “ไม่ต้องมามองแบบนั้น”

          “เกินไปแล้วน่ะสิ”

          “ไม่รู้หรือไงว่าผัวเธอมันโรคจิต”

          “…..”

          “ถ้าไม่พอใจเดี๋ยวให้ดูดคืน เอามั้ยล่ะ”

          “ไม่ทำหรอก เหนือไม่ได้โรคจิตเหมือนฟรินสักหน่อย”

          “เย็นนี้ไปดูหนังกันมั้ย” ที่ถามแบบนี้เพราะเขามีงานเร่งด่วนที่ต้องรีบทำส่งอาจารย์เลยทำให้ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาว่าง

          “ไปดูที่ห้องฉันสิ”

          “มันจะไม่ได้ดูหนังน่ะสิ”

          “ดูเหมือนจะฉลาดขึ้นนะ” ฟรินหัวเราะเบาๆ ในลำคออย่างนึกเอ็นดู ใช้ปลายนิ้วเรียวลูบไล้ริมฝีปากบางเบาๆ เดี๋ยวนี้ดาวเหนือเริ่มรู้ทันเขามากขึ้นแล้วสิ

          “จะบอกว่าเหนือโง่ใช่มั้ย”

          “แล้วคิดว่าตัวเองโง่มั้ย”

          “ก็คงโง่แหละ ถึงโดนฟรินหลอกอยู่บ่อยๆ” ที่ผ่านมาตามแผนเขาไม่ค่อยทัน เลยถูกฟรินลวงไปเชือดถึงห้องอยู่บ่อยๆ

          “เลิกเรียนแล้วรีบมา เดี๋ยววันนี้จะพาไปดูหนัง”

          “ดูหนังแน่นะฟริน?” ดาวเหนือทำเสียงล้อเลียนหรี่สายตามองอย่างไม่ไว้ใจ

          “อืม คำไหนคำนั้น”

          “ไม่เชื่อหรอก คำพูดฟรินมันเชื่อไม่ได้”

          “ดูหนังเสร็จแล้วค่อยไปเอากันต่อ ต้องให้พูดแบบนี้ใช่มั้ย”

-หลังเลิกเรียน-

          “เดี๋ยวก่อนเหนือ”

          ดาวเหนือหยุดชะงักหลังจากได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคยเคย

          “องศามีอะไรหรือเปล่า พอดีเหนือกำลังรีบ” คนตัวเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อองศาเดินมาขวางหน้าไว้

          “บังเอิญผ่านมา เลยแวะมาเข้าทักทาย ว่าแต่เหนือกำลังจะไปไหน”

          “มีนัดกับฟรินน่ะ”

          “ตั้งแต่ไปคบกับไอ้ฟริน เหนือไม่ค่อยคุยกับเราเลยนะ พยายามหลบหน้าเราตลอดเลย”

          ความจริงก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่ไม่มีทางเลือก และเธอก็ไม่อยากทำให้ใครมีปัญหาเลยคิดจะหลีกเลี่ยงเพราะรู้ว่าองศากับฟรินไม่ค่อยถูกใจกัน

          “เหนือขอโทษนะองศา เหนือไม่อยากมีปัญหากับฟริน”

          ไม่ใช่แค่เธอ แต่องศาอาจจะพาลเดือดร้อนไปด้วย ยังไงองศาก็เป็นเพื่อนเธอเหมือนกัน

          “องศาเข้าใจเหนือใช่มั้ย”

          “เข้าใจ เรามันแค่เพื่อน จะไปสำคัญเท่าแฟนแบบไอ้ฟรินได้ไง” องศาพูดเสียงเบามองดาวเหนือด้วยความรู้สึกมากมาย รู้อยู่เต็มอกว่าเธอรักมัน แต่เขาก็รักเธอไม่แพ้ใคร!

          “เหนือยังรู้สึกดีกับองศาเหมือนเดิม เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม”

          “วันไหนว่างแวะไปกินข้าวกับเราหน่อยสิ เรามีเรื่องอยากจะเล่าให้เหนือฟังเยอะแยะเลย”

          “เรื่องอะไร”

          “เรื่องสำคัญ”

          “มันเป็นเรื่องของเหนือเหรอ”

          “จะว่าแบบนั้นก็ได้ เพราะมันเกี่ยวกับเหนือ เกี่ยวกับไอ้ฟรินด้วย”

          คิ้วสวยขมวดเข้าพอหากันด้วยความสงสัยพอได้ยินชื่อของแฟนหนุ่ม แล้วฟรินเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้

          “องศาหมายถึงเรื่องอะไร”

          “ถ้าเหนืออยากรู้ต้องมาหาเรา จะได้ตาสว่างสักที”

          “มีอะไรก็พูดมาเลยได้มั้ย เหนือรอฟังอยู่”

          “ไอ้ฟรินมันไม่ได้รักเหนือ”

          “…..” ดาวเหนือยืนฟังในสิ่งที่องศากำลังจะบอกเธอ

          “มันแค่อยากเอาชนะเรา มันไม่ได้จริงจังกับเหนือเลยนะ”

          “เหนือไม่รู้ว่าที่องศาพูดแบบนี้เพราะต้องการอะไร” ดวงตาคู่สวยเริ่มสั่นไหวสับสน ที่ผ่านมาฟรินก็ดูรักเธอ ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำแบบนั้น

          “เราไม่ได้โกหกนะ เราพูดจริง แค่ไม่อยากให้เหนือโดนมันหลอก คนอย่างไอ้ฟรินมันไม่เคยรักใคร”

          “เหนือขอตัวก่อนนะ”

          “ถ้าเหนือไม่เชื่อ เรามีหลักฐาน”

          “หลักฐานอะไร” สองขาเรียวหยุดนิ่ง ค่อยๆ หันหลังกลับไปมองเพื่อนชายอย่างต้องการคำตอบก่อนที่องศาจะเปิดคลิปเสียงแล้วยืนให้คนตัวเล็กที่ยืนอยู่

          ‘เหนือเป็นยังไงบ้าง คงสบายดีใช่มั้ย’

          ‘ถามหาเมียชาวบ้านกูว่ามันเสียมารยาทไปหน่อยนะ’

          ‘กับคนอย่างมึงมันก็ไม่น่ามีมารยาทด้วยเท่าไหร่หรอก’

          ‘นอกจากปากเก่งแล้วมึงยังมีอะไรที่เก่งอีกบ้าง หรือว่าเก่งแค่ปาก’

          ‘…..’

          ‘แต่ดูแล้วคงเก่งแค่ปาก! ขนาดคนที่มึงรักนักรักหนา กูยังแย่งเอามาทำเมียได้เลย’

          ‘ดาวเหนือไม่เกี่ยว’

          ‘พอดีว่าอยากให้เกี่ยว’

          ‘ถ้ามึงกับเพื่อนมึงไม่ใช่วิธีสกปรกแบบนั้น ดาวเหนือคงไม่มีวันยอมแน่ๆ’

          ‘มึงก็เคยคิดจะใช้วิธีสกปรกแบบนี้กับเหนือเหมือนกันลืมไปแล้วเหรอ ถือว่าหายกัน ของแบบนี้ใครดีใครได้’

          ‘กูรู้มึงไม่ได้จริงจังกับเธอมึงแค่อยากเอาชนะกู เลิกยุ่งกับเหนือซะ!’

          ‘ตอนนี้ยังไม่เบื่อ ไว้ถ้ากูเบื่อเมื่อไหร่จะบอกแล้วกัน ถนัดกินของเหลือจากกูอยู่แล้วนิ’

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 10

    “อืม…” แสงแดดสาดกระทบเข้ามาภายในห้องนอน ช่วยปลุกคนที่หลับอยู่ให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา “อรุณสวัสดิ์” ดาวเหนือขยับพลิกตัวไปมา ก่อนจะลืมตาขึ้นมองเมื่อถูกหอมแก้มซ้ำแล้วซ้ำอีก “สายมากแล้ว วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอคะ” “ให้ป๋าไปดูงานแทน วันนี้เลยมีเวลาว่างทั้งวัน” “ชนินทร์งอแงไหมคะ” หญิงสาวหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง เอนหลังพิงหัวเตียง มองดูลูกชายคนเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของสามี “อยู่กับป๊าเป็นเด็กดี ไม่งอแงเลยครับ” “ปะ…ป๊า~” ชนินทร์ในวัยสิบเดือนเริ่มส่งเสียงเจื้อยแจ้ว วางหน้าซบลงบนลาดไหล่ของผู้เป็นพ่ออย่างออดอ้อน “ว่าไงสุดหล่อ อ้อนป๊าทำไม” “ป๊า~” “อยากมีลูกอีกสักสิบคน” ไม่พูดเปล่า แต่ยังปรายสายตามองไปทางภรรยาด้วยสีหน้าจริงจัง “เพ้อเจ้อ” “ถ้าเธอไม่หนีไปทำหมัน ป่านนี้คงกำลังท้องลูกฉันอยู่” “ใจคอไม่คิดจะให้พักบ้างเลยหรือไง เหนือเป็นคนนะ ไม่ใช่แม่วัว” ดาวเหนือถอนหายใจลากยาวด้วยความท้อใจ เพราะวันๆ ฟรินเอาแต่คิดหมกมุ่นอยู่กับเธอ ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี เข

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 9

    “ทำไมที่คอของแม่มีรอยแดง” ดาวเหนือหยุดชะงัก รีบดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดลำคอ หลังจากได้ยินคำถามของลูกสาว “ป๊าทำเอง” ฟรินรีบออกรับแทน พลางไล่สายตามองปฏิกิริยาของภรรยา “ป๊ากับแม่ทะเลาะกันเหรอ บีบคอแม่ทำไม” “ป๊าไม่ได้บีบคอแม่ ป๊าแค่จุ๊บแรงๆ” “แล้วแม่เจ็บไหม” ลูกสาวคนโตหันมาถามผู้เป็นแม่อย่างไร้เดียงสา “จะ…เจ็บค่ะ” ดาวเหนือพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่สามีด้วยความไม่พอใจ “ทีหลังป๊าห้ามจุ๊บแม่แรงนะ ศุกร์ให้จุ๊บเบาๆ ก็พอ” “งั้นคราวหน้าป๊าจะจุ๊บเบาๆ” “ฟรินนั่งคุยกับลูกไปก่อนนะ เดี๋ยวเหนือจะเข้าครัวไปหยิบจานผลไม้มาให้” “อย่าไปนาน…คิดถึง” ดึงมือของหญิงสาวมาหอมซ้ำไปซ้ำมา รู้ตัวว่าเสพติด รู้ว่าคลั่งเธอมาก แต่ก็หยุดพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้ “ปัญญาอ่อนฉิบหาย” แฟรงก์ที่นั่งเงียบอยู่นาน เบะปากมองคว่ำด้วยความรำคาญใจ สองผัวเมียคู่นี้มันยอมกันที่ไหน ไอ้แว่นมันคิดจะทำอะไรก็ทำโดยไม่สนสถานที่หรือผู้คน “สาธุ…กูขอให้เหนือมีผัวใหม่ในเร็วๆ นี้ จะได้หลุดพ้นจากคนประสาทอย่างมึง”

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 8

    “นิ่งเฉยอยู่ทำไม หรืออยากใช้มากกว่าปาก?” ดาวเหนือคุกเข่าลงตรงหน้า เลื่อนสองมือเข้าไปถอดกางเกงของชายหนุ่มออกอย่างรู้งาน ดวงตาคู่สวยไหวสั่น มองความเป็นชายที่กำลังขยายตัว ถึงแม้จะเห็นอยู่แทบทุกวันแต่หัวใจยังคงเต้นแรงทุกครั้ง ปากบางครอบลงบนแก่นกายอย่างละเมียดละไม เรียวลิ้นอุ่นเลียวนไปทั่วบริเวณส่วนปลาย ก่อนจะออกแรงดูดเบาๆ สัมผัสได้ถึงน้ำสีใสที่ไหลซึมเปียกแฉะไปทั่วริมฝีปาก ฟรินก้มลงมองการกระทำของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยา ท่าทางไม่ประสีประสาแต่เขากลับมองว่ามันน่าหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น “แค่เห็นหน้าเหนือก็เหมือนจะแตก” “อึก…” ใบหน้าแสนหวานเบ้เบี้ยว เมื่อแก่นกายขยายใหญ่คับริมฝีปากจนเธอเริ่มรู้สึกหายใจติดขัด ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยพวงแก้มแดงระเรื่ออย่างนึกเอ็นดู ภาพที่เธอกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเป็นสิ่งที่เขาอยากเห็นมากที่สุด มือสากเลื่อนเข้าไปจับศีรษะของหญิงสาวไว้มั่น ก่อนจะอัดกระแทกความเป็นชายเข้าออกในโพรงปากเล็กตามจังหวะที่ต้องการซ้ำแล้วซ้ำอีก “อยากให้แตกใส่ตรงไหน” “แล้วแต่ฟรินจะทำ”

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 7

    “ชนินทร์น่ารักจังเลย หนูขอจับน้องได้มั้ยคะ” ดาวศุกร์เกาะขอบเตียงเขย่งปลายเท้าขึ้นมองน้องชายด้วยความตื่นเต้น “ได้ค่ะ จับน้องเบาๆ นะคะ” “ศุกร์รักน้องค่ะแม่” ดาวศุกร์เผยรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อมองเห็นน้องชายตัวจิ๋ว “เป็นพี่น้องต้องรักกันนะคะ” “ถ้าศุกร์โต เดี๋ยวศุกร์จะเป็นคนเลี้ยงน้องแทนแม่กับป๊าเอง” เพราะเห็นว่าป๊าทำงานหนักเลยอยากแบ่งเบาภาระช่วยดูแลแม่กับน้อง “ลูกสาวของแม่คนนี้เก่งที่สุดเลยค่ะ” “ป๊าแฟรงก์เคยสอน บอกว่าถ้าศุกร์เป็นเด็กดีจะมีแต่คนรักเรา” เด็กน้อยยืดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจ เพราะถ้าดื้อมากๆ จะโดนป๊าแฟรงก์ดึงหู “ใช่แล้วค่ะ ถ้าหนูเป็นเด็กดี ทุกคนจะรักหนู” “ศุกร์สัญญาเลยว่าจะไม่ดื้อไม่ซน ป๊ากับแม่จะได้รักศุกร์มากๆ” โชคดีที่ดาวศุกร์เป็นเด็กเลี้ยงง่าย อาจจะซุกซนไปบ้างตามวัยแต่มีจิตใจดี ชอบสงสารและช่วยเหลือคนอื่นอยู่เป็นประจำ “…..” “เอาอีกดิไอ้แว่น” แฟรงก์สะกิดน้องชายเบาๆ เพื่อให้หันมองลูกทั้งสามคนที่กำลังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน “อะไร?”

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 6

    “ทำไมวันนี้คนสวยตื่นเช้า ไม่นอนต่ออีกสักหน่อยเหรอ” ชายหนุ่มเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวเล็กไว้แน่นจากทางด้าน โน้มริมฝีปากพรมจูบที่ลำคอขาวเบาๆ ด้วยความหวงแหน วันนี้ดาวเหนือตื่นเช้ากำลังยืนดูพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ริมระเบียงห้องของบ้านพัก “อยากดูพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ” “สวยมาก” “ใช่ค่ะ สวยมากเลย” “ไม่ได้หมายถึงพระอาทิตย์ แต่ฉันหมายถึงเธอ” ปลายนิ้วเรียวลูบไล้พวงแก้มอมชมพูอย่างอ่อนโยน “ตื่นมาก็อ้อนเมียแต่เช้าเลยนะคะ” เขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มของสามีเบาๆ “อยากทำมากว่าอ้อนอีก” “…..” ใบหน้าแสนหวานเห่อร้อนด้วยความเขินอาย ขยับถอยหนีแต่ฟริน ยังคงเดินตามไม่ห่างไปไหน “อยากย้ายมาอยู่ที่นี่มั้ย เธอจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน” “เหนือชอบที่นี่ แต่ฟรินเองก็ยังมีธุรกิจและลูกน้องที่ต้องดูแล เอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะ” “ขอแค่บอกมาคำเดียว เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง” อะไรที่เป็นความสุขของลูกกับเมียเขายินดีทำให้แบบไม่มีข้อแม้ “คงต้องถามลูกๆ ก่อนว่าอยากมาอยู่ที่นี่ไหม เหนือแล้วแต่ลูก” “ส่วนฉั

  • จะรักหรือจะร้าย   บทพิเศษ 5

    “กินผักเยอะๆ หลานแฟรงก์จะได้แข็งแรง” แฟรงก์ยื่นจานผักและผลไม้ให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ดาวเหนือท้องแก่ใกล้คลอดจำเป็นต้องกินแต่ของที่มีประโยชน์ “เหนือว่าคนนี้ต้องตัวโตมากแน่เลย” คนตัวเล็กเผยรอยยิ้มบางๆ อย่างมีความสุข ทุกคนในครอบครัวล้วนแต่เฝ้ารอที่จะได้เห็นหน้าสมาชิกใหม่ “ตัวโตก็ดีแล้ว จะได้ดูแลปกป้องพี่สาวได้” “ศุกร์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาปกป้องหรอก” ดาวศุกร์พูดขึ้นลอยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานของตัวเอง “ตัวแค่นี้อย่าทำซ่าส์นะศุกร์” “ก็ป๊าฟรินเป็นคนสอนหนูเองว่าให้ลูกเข้มแข็ง” “สภาพอย่างไอ้แว่นเนี่ยนะจะมาเข้มแข็ง ตอนโดนเมียทิ้งร้องไห้จะเป็นจะตาย” แฟรงก์หรี่สายตามองหน้าน้องชายอย่างเอือมๆ “ป๊าต้องไปนั่งเฝ้านอนเฝ้า อดหลับอดนอน จนจะเป็นบ้าตามมันไปอีกคน” “กูอยู่ของกูดีๆ ไอ้แฟรงก์ อย่ามาลามปาม” คนที่ถูกกล่าวหา เกิดอาการร้อนตัวรีบพูดแทรกขึ้น เขาอุตส่าห์นั่งเงียบๆ แต่ก็ก็ยังมิวายโดนพูดจากระแทกแดกดัน “กูพูดความจริงทั้งนั้น มึงรับไม่ได้เหรอ” “แล้วเมียของป๊าเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status