เพราะแววตาที่คุณหมอฌอว์นมองหนูนาเพื่อนรักเธอนั้นถ้าไม่ใช่เด็กแล้วก็คงมองออก แต่เธอก็ยังเชื่อในจรรยาบรรณหมอ เพราะเขาเป็นแพทย์เชี่ยวชาญที่มีชื่อเลยก็ว่าได้ ไม่เคยมีประวัติเสื่อมเสียและคุณวุฒิเองที่รู้จักกับคุณหมอคนนี้ก็ยืนยันว่าเขาเป็นคนที่น่านับถือคนหนึ่งเลยทีเดียว
“พรุ่งนี้เจอกันนะหนูนา...เดี๋ยวเย็นผมโทรหานะ” ปีเตอร์กล่าวลาพร้อมหอมแก้มทั้งสองข้างของหนูนาต่อหน้าแขกทั้งสาม และก่อนเดินจากไปปีเตอร์ก็กล่าวลาแขกทั้งสาม แต่ฝากฝังหนูนาไว้กับนีออนจนเธอเองยังแปลกใจเพราะตั้งแต่ที่ได้เจอกับสามีเพื่อนคนนี้ ครั้งนี้เขาพูดกับเธอยาวมากเป็นพิเศษ จนหนูนาที่ได้ยินยังแอบยิ้มและหัวเราะคิกๆเสียงเล็กๆออกมา “อยากจะเห็นหน้าพีทตอนนี้จัง”หนูนาคิดในใจ
เมื่อแขกที่ได้รับเชิญอีกสองคนมาถึงคือ มาเรียและโคล ต่างก็ขึ้นนั่งประจำที่ แต่คราวนี้ฌอว์นบอกว่าเขาต้องนั่งกับหนูนาเพราะมันเกี่ยวกับการรักษาเพราะรถตู้สีดำคันนี้จัดที่นั่งระดับวีไอพีเพียงหก
ปีเตอร์ดูดรั้งยอดเกสรดอกไม้ตูมตามอารมณ์และแรงการขยับมือนั้นที่จังหวะเปลี่ยนไปจนเร็วขึ้นเรื่อยๆ ความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นในตัวของเขาทำให้ระบบการเต้นของหัวใจเป็นจังหวะที่เร็วขึ้น เขาผละออกจากดอกไม้ตูมหนูนาก็ขยับตามแต่มือเล็กทั้งสองยังไม่ยอมหยุดกระทำการต่อไปจนปีเตอร์แหงนหน้าพิงกับพนักโซฟาหายใจใบหน้าแดงก่ำจากการกระทำอย่างต่อเนื่องของมือเล็กๆของเธอ หนูนาเร่งจังหวะมือให้เร็วขึ้นเมื่อเสียงครางอย่างพึงพอใจของสามีดังออกมาอย่างต่อเนื่อง หนูนาผละมือออกข้างหนึ่งเพื่อที่จะดึงกางเกงยีนส์ออกจากสามีแต่มืออีกข้างก็ยังคงทำหน้าที่สร้างความกระสันเสียวซ่านให้กับสามีต่อไป ปีเตอร์ให้ความร่วมมือกับหนูนาเป็นอย่างดีจนตอนนี้ตัวเขาไม่มีอาภรณ์ชิ้นใดบนร่างกาย หนูนาแทรกตัวเองเข้าไประหว่างขาของปีเตอร์ที่เขาขยับให้กว้างขึ้น เธอย่อตัวคุกเข่าลงนั่งกับพื้นปากอิ่มเปิดกว้างและเข้าครอบครองแก่นกายที่ขยายพองตัวแข็งแรง และกระทำการสร้างความเสียวให้กับปีเตอร์เพิ่มเป็นทวีคูณ ป
“พ่อพีทครับ...ผมเก่ง...สมเป็นลูก...พ่อมั้ย...ครับ” คราวนี้เด็กชายอลันพูดเป็นภาษาอังกฤษ ปีเตอร์หันมายิ้มกับหนูนา “รักพ่อ...กับแม่มากๆ...ครับ” เด็กชายอลันโบกมือบ้ายบายกับกล้อง และกล่าวเป็นภาษาอังกฤษกับผู้เป็นพ่อ และเมื่อเขาพูดกับผู้เป็นแม่เขาจะพูดเป็นภาษาไทย หนูนาหันไปมองปีเตอร์และอดยิ้มไม่ได้ เมื่อคิดไปถึงเช้าวันหนึ่งที่จู่ๆ ปีเตอร์ตื่นนอนขึ้นมาและเขารู้สึกวิงเวียนศีรษะและมีอาการคลื่นไส้ “พีท...เป็นอะไรคะ...” หนูนารู้สึกตัวตื่น เมื่อได้ยินเสียงสามีอาเจียนอยู่ในห้องน้ำ “ขอโทษนะที่ทำให้หนูนาต้องตื่น...ผมไม่รู้เป็นอะไรจู่ๆก็คลื่นไส้” “อาหารเป็นพิษหรือเปล่าคะ?
ทีมที่ถูกจัดให้เดินทางไปประเทศไทยคือ โคล ฌอว์น และมาเรียที่เดินทางกลับมาพร้อมกับฌอว์น โดยที่มาเรียต้องปลอมตัวมา เพื่อไม่ให้เป็นที่เห็นของสมาชิกแก๊งของพ่อเธอและแน่นอนแผนนี้ อีธาน เบนเน็ต รู้เป็นอย่างดีและอีกคนในสมาชิกแก๊งที่รู้ก็คือ ดอม มือขวาของอีธานนั้นเอง เพราะดอมเป็นผู้อารักขาเด็กชายอลัน ซาวันเดอร์ ไปประเทศไทย และสมาชิกที่ติดตามไปอีกกว่าสิบคนจะเป็นคนของฌอว์นที่จะปะปนไปกับเครื่องบินที่จะบินไปประเทศไทยในวันนี้ เพราะเครื่องบินเที่ยวพิเศษถูกจองกว่าครึ่งลำเพื่อทีมอารักขาทุกคนโดยทันที แผนการณ์นี้ถูกเตรียมไว้ทันที เมื่อหนูนารู้ตัวว่าท้องและทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไปเมื่อเด็กในท้องของหนูนาเป็นผู้ชาย เพราะเขาจะต้องเกิดมาเป็น อลัน เบนเน็ต ไม่ใช่ อลัน ซาวันเดอร์ แต่หนูนาไม่สามารถที่จะให้ลูกของตัวเองต้องเข้าไปเติบโตในแก๊งที่ยังคงเป็นสีเทา เพราะเธอไม่ต้องการให้ลูกของเธอต้องแปดเปื้อนกับสิ่งเหล่านี้ เพราะจนถึงตอนนี้ปีเตอร์เองก็เป็นเพียงทายาทเพราะอีธาน ยังคงรับตำแหน่งต่อไป เพราะอีธานเองก็คิดเหมือนหนูน
ปีเตอร์ หยุดยืนอยู่หน้าห้องโดยที่ยังไม่ผลักประตูเข้าไป เพราะว่าตอนนี้เขาเองก็รู้สึกอ่อนแอและเจ็บปวดเช่นกัน ปีเตอร์ได้รับแจ้งจากมาเซลหลังจากที่เขาทำการแสดงจบ ว่าลูกชายเขาหายตัวไปจากโรงพยาบาลในขณะที่เขากำลังวาดลวดลายทั้งร้องทั้งเต้นบนเวทีแสดงคอนเสิร์ตให้เหล่าแฟนเพลง มาเซลต้องรอให้เขาแสดงจบก็กว่าชั่วโมงแล้วที่ลูกเขาถูกลักพาตัวไป มาเซลได้ประสานงานกับทีมค้นหากันโดยตลอด ข่าวที่ลูกชายของเขาได้หายไปล่วงรู้ไปยังสมาชิกแก๊งมาเฟียแล้ว อีธาน เบนเน็ต ได้จัดทีมเฉพาะกิจขึ้นมาเพื่อติดตามหาหลานชายของตนเองทั่วทุกรัฐในอเมริกา ปีเตอร์ต้องเดินทางกลับจากลานคอนเสิร์ตด้วยเฮลิคอปเตอร์ที่ถูกส่งไปรอรับเขาทันที ปีเตอร์สูดหายใจยาวๆเข้าออกก่อน และเขาค่อยๆเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูและค่อยๆผลักเข้าไป พร้อมกับสมาชิกในวงที่ต่างก็เดินตามเขาเข้ามา หลังจากที่ไรอัลกับพอลได้พยุงตัวมาเซล ส่งให้กับการ์ดที่ยืนมองไม่ห่าง ต่างเข้ามาช่วยเพื่อพามาเซลไปทำแผล เหล่าสมาชิกต่างมองกลับมาที่
“หนูนา...โอ้วว...” ปีเตอร์ร้องบอกพร้อมกับขยับสะโพกกระแทกแรงขึ้นเมื่อเขาถูกตอดรัดมากขึ้น และเขาก็ใกล้ที่จะถึงจุดปลดปล่อย และอีกเพียงไม่กี่ครั้งเสียงร้องครางจากหนูนาและปีเตอร์ก็ดังเมื่อปีเตอร์เป็นผู้สร้างสวรรค์บนดิน ณ ที่แห่งนี้ให้กับเธอและตัวเขาเองอีกครั้ง ปีเตอร์ดึงหนูนาลงมานั่งบนตักเขา เมื่อเขาปลดปล่อยธารน้ำใส่ภายในตัวของหนูนา โดยที่จุดประสานยังคงตราตรึงอยู่ในตัวเธอ ปีเตอร์นั่งนิ่งๆปล่อยให้หนูนาได้พักหายใจ เขารอจนเธอระบบการหายใจเข้าสู่ปกติและค่อยๆถอดแก่นกายออกมา และเขาเอื้อมมือดึงกระดาษทิชชู่เช็ดทำความสะอาดให้หนูนา และช่วยแต่งตัวให้เธอจนเรียบร้อยและหันมาจัดการตัวเองจนทุกอย่างเรียบร้อยเขาก็จูงมือหนูนาเดินออกจากห้องหนังสือเพื่อไปยังห้องอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อยตามเวลาดินเนอร์ “อิ่มจัง...ถ้ากินแบบนี้ทุกมื้อมีหวังหนูนากลายเป็นหมูแน่ๆ” หนูนาเดินเอามือข้างที่ว่างลูบท้อง หลังจากที่ทั้งเธอและปีเตอร์ทานดินเนอร์เสร็
“ผมต้องการให้หนูนาเซ็นเอกสารในซองนี้” ปีเตอร์พูดพร้อมกับเอื้อมหยิบซองที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาและส่งให้หนูนา ซึ่งเธอก็รับมาพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจและเธอก็ดึงเอกสารที่อยู่ข้างในขึ้น “นี้มัน!...” หนูนาพูดออกมาทันทีเมื่อเห็นหัวกระดาษ นี้เป็นเอกสารการครอบครองทรัพย์สินร่วมกันและในเอกสารก็มีชื่อจริงของสามีและชื่อเธอ “เซ็น...” ปีเตอร์พูดพร้อมกับส่งปากกาให้หนูนา ส่วนมืออีกข้างก็กอดรัดเอว หนูนาไว้อย่างไม่ต้องการให้หนูนาลุกออกจากเขาไปได้จนกว่าเขาจะอนุญาต “ไม่เซ็น...” หนูนากล่าวปฎิเสธทันทีเมื่อพลิกดูใบต่อไป “ผมบอกแล้วนะ...ถ้ารู้แล้ว...ห้ามดื้อ...ห้ามขัด...ต้องทำตามที่ผมสั่งทุกอย่าง” ปีเตอร์รั้งเอวหนูนาไว้แน่น เพราะหน