Chapter: บทที่ 21 ถอดเสื้อให้ผม...นางฟ้าของผมปีเตอร์หยุดสูดดมซอกคอหนูนาและดึงเสื้อกล้ามปราการด่านเกือบสุดท้ายออกจากหนูนา เผยให้เห็นหน้าอกของเธอที่ตอนนี้มีรอยแดงที่เกิดจากการ กระทำของเขาเมื่อสักครู่ ปีเตอร์กลับลงไปครอบครองมันอีกครั้งโดยไร้ปราการป้องกันใดๆ เนื้อแนบเนื้อดูดกัดยอดเกสรสลับไปมากับมือที่ทั้งบีบทั้งเคล้นตามอารมณ์ อาร์ส อาร์สสส หนูนาแหงนหน้าขึ้นและครางออกมาอย่างไม่รู้จะปลดปล่อยความรู้สึกเสียวซ่านแบบนี้ได้อย่างไร เพราะการทำแบบนี้ของปีเตอร์สร้างความเจ็บเล็กน้อย แต่สร้างความรู้สึกซ่านเสียวให้เธอมากกว่า จนหนูนาจิกเล็บลงบนไหล่ของเขาจนเกิดรอยตามแรงอารมณ์ที่ต้องการระบายความซ่านเสียวนี้ ถึงแม้ช่วงล่างจะมีกางเกงตัวจิ๋วกั้นความเป็นหญิงของเธอและความเป็นชายของเขา แต่การเสียดสีระหว่างกันจากการขยับของเธอเข้าหาแบบไม่รู้ตัว ทำให้บริเวณดอกกุหลาบงามของหนูนาชื้นแฉะอย่างไม่รู้ตัว “พีท...หนูนาไม่ไหวช่วยหนูนาด้วย” หนูนาทนไม่ไหวต้องร้องขออย่างลืมควา
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 20 เริ่มที่อาบน้ำด้วยกัน“ใช่!อาบน้ำกัน” ปีเตอร์เมื่อเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนก็ค่อยๆวาง หนูนาให้หันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา และภารกิจต่อมาก็ดำเนินการทันที เอื้อมมือไปถอดเสื้อตัวนอกของหนูนาออก หนูนาหัวใจเต้นแรงมากและตื่นเต้นมาก“ก็มันยังไม่เคย”ปีเตอร์ถอดเสื้อตัวนอกของเขาออกเช่นกัน ตอนนี้ท่อนบนทั้งเขาและเธอยังมีเสื้อกล้าม แต่หนูนามากกว่าปีเตอร์หนึ่งชิ้นคือบราเซียอีกหนึ่งด่าน และจู่ๆเขาก็หันไปทางกระจกหยิบแปรงสีฟันของหนูนาบีบยาสีฟันให้และส่งให้เธอ และต่อจากนั้นก็ของเขา ปีเตอร์อยากให้หนูนาได้ผ่อนคลาย เพราะเธอดูตื่นเต้นมาก ขยายเวลาให้เธออีกสักนิด “อีกนิดเดียวเท่านั้น” ปีเตอร์บอกกับตัวเองเมื่อภารกิจการแปรงฟันผ่านไปอย่างเชื่องช้าและยาวนานมากสำหรับ ปีเตอร์ แต่สำหรับหนูนามันช่างจบเร็วเสียจริงๆ “ขอแปรงอีกสักรอบได้มั้ยเนี่ย...ก็คนมันยังไม่...” ยังคิดต่อไม่ทันจบ...ปีเตอร์ใช้แขนข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอไว้อีกมือเชยคางเธอขึ้น เพราะเธอ ก้มหน้าตลอดเวลา ไม่ยอมมองสบตาเขาเลย ปีเตอร์ค่อยๆโน้ม
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 19 “เป็นของผมนะ หนูนา” “ใช้ได้...และก็มีความสามารถในการเต้นรำบ้าง แล้วฝึกสเต็ปเพิ่มให้อีกนิดหน่อยผมว่าไม่น่าจะใช้เวลานานมาก” พอลให้ความเห็นในเชิงวิเคราะห์ “อะ...ไร...คะ?” หนูนาทำหน้างงๆ “นักแสดงนำหญิงมิวสิควีดีโอเพลง Angel คือนีน่า” สตีฟเป็นฝ่ายพูดชี้แจงต่อข้อสงสัยของเธอ “อะไรนะคะ!!!!” หนูนาร้องออกไปอย่างตกใจมาก เกือบเท่ากับตอนที่ได้ยิน ปีเตอร์บอกรักในไอพอดเลย “นีน่า...เอ่อ...นีน่าทำไม่ได้หรอกค่ะ” การแสดงในชีวิตเคยซะที่ไหน ขนาดงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังมีหน้าที่ในการขนของเป็นคนเบื้องหลังอย่างชัดเจน แล้วนี่ให้เป็นนางเอกมิวสิคเพลงของนักร้องชื่อดังขนาดนี้หรือเธอหลับอยู่ ใช่! มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรกคิ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 18 ปาร์ตี้“HAPPY BIRTH DAY” ทันทีที่หนูนาผลักประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอ ซึ่งถือว่ามันเป็นสถานที่ทำงานของเธอ สมาชิกในวงครบทุกคน และเพิ่มสมาชิกอีกสองคนเป็นสาวต่างชาติที่สวยงามกันคนละแบบ “สาวน้อยจะไม่เอ่ยอะไรสักนิดหรือ?” ไรอัลเดินเข้ามา “อืม...ขอบคุณค่ะ ทุกคน” พูดออกไปน้ำตาก็มาคลออยู่ที่ดวงตา และเลยไปสบตากับทุกคนไปเรื่อยๆรวมถึงสองสาวที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักแต่ก็ได้รับรอยยิ้มจากคนทั้งคู่ “Hi...นีน่าเธอน่ารักมากแบบที่จอนนี่เล่าให้ฟังจริงๆด้วย ฉันแคทรีนยินดีที่ได้รู้จัก เธอต้องเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์แน่ๆ” ขณะที่พูดก็เหลือบตาไปมองที่ปีเตอร์เป็นการสื่อความหมายในสิ่งที่พูดกับนีน่า “ค่ะ!...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หนูนาตอบกลับออกไปเช่นกันและรู้สึกชอบ แคทรีน เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักช่างเหมาะกับจ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 17 “HAPPY BIRTH DAY”“เอางั้นเหรอ...รอตรงนี้อย่าไปไหนนะ” พูดไปพร้อมมองไปรอบๆ และหยุดสายตาที่ชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกลมาก และหรี่ตาลงพร้อมพยักหน้าเหมือนให้สัญญาณบางอย่าง ทางฝั่งคนรับสัญญาณนั้นก้มศีรษะลงอย่างเข้าใจ แต่พฤติกรรมทุกอย่างนั้น หนูนาไม่ได้สังเกตเห็นแม้แต่นิดเดียว เพราะยังอยู่ในห้วงความเหนื่อยมากมาย “นั่งพักตรงนี้ห้ามไปไหน" พูดพร้อมดึงเธอมานั่งที่ม้านั่งข้างๆทางเท้าใต้ต้นไม้ หนูนาพยักหน้าและปีเตอร์หันหลังและออกวิ่งไป หนูนาเอาหูฟังมาใส่หูนั่งฟังเพลง แน่นอนต้องเป็นเพลงของปีเตอร์ มาร์ส นั่งคิดถึงย้อนไปตอนที่เธออาบน้ำเสร็จเมื่อเช้านี้ แล้วเดินออกมาในชุดเสื้อคลุม เพราะในตู้ห้องน้ำไม่มีชุดอื่นนอกจากชุดนอนกับผ้าขนหนู เสื้อคลุม เมื่อเดินออกมาชุดสำหรับวิ่งของหนูนาก็แขวนรอนอกตู้ ส่วนปีเตอร์เมื่อเห็นหนูนาเขาก็เดินสวนเข้าห้องน้ำพร้อมชุดวิ่งของเขาในมือเข้าห้องน้ำไป หนูนาก็เดินไปจัดการตัวเอง ชุดวิ่งของเธอจะมีสามชิ้นคือกางเกงขายาว เส
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 16 “บอกรัก” “อื้ม...!ช่วย…ด้วย” หนูนาพยายามร้องขอความช่วยเหลือ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกดูดลงสู่ก้นบึ้งสายธารา หนูนาพยายามจะถีบตัวเองและแวกว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำ แต่เหมือนมีบางอย่างเป็นเงามืดกดทับตัวไว้ แล้วจู่ๆบริเวณหน้าท้องก็ร้อนวูบวาบบอกไม่ถูก ทั้งๆที่ตอนนี้เธอกำลังดำดิ่งสู่ความมืดมิดใต้ผิวน้ำ แต่แปลกทำไมใต้น้ำถึงมีฝูงผีเสื้อบินในน้ำได้ และนี้เธอก็จมมาหลายนาทีแล้วทำไมเธอยังรับรู้ถึงความรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว มันควรจะหนาวสิไม่ใช่ร้อนดั่งโดนไฟเผาแบบนี้ “อ๊ะ!!!....” หนูนาตกใจเมื่อทั้งแขนทั้งมือในฝันเธอกำลังแวกว่ายที่กำลังพยายามจะเอาชีวิตรอดกลับกลายเป็นว่ากำลังโอบจับอะไรบางอย่าง หนูนาค่อยๆลืมตาขึ้นที่นี่มันห้องนอนไม่ใช่ใต้ผิวน้ำ และปีเตอร์กำลังคลอเคลียดอมดมบริเวณลำคอของเธอ “พีท” หนูนาเอ่ยออกไป เมื่อตอนนี้ปีเตอร์กำลังไล่ลงไปที่ดอกไม้ตูมซึ่งกำลัง ชูชันต้อนรับเขา ปีเตอร์ไม่รอช้าทั้งดูดทั้งกัดเพื
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 20 อยู่ได้มั้ยคนเดียว“เดี๋ยวฉันต้องออกไปทำงาน...เธอพักผ่อนอยู่ที่นี่แล้วกัน...อยู่ได้มั้ยคนเดียว” อดัมลุกขึ้นหลังจากที่จัดการกับอาหารเช้าเสร็จ เขาก็หันมาพูดกับน้ำฟ้า “…ที่ไหนที่ไม่มีนาย...ให้รำคาญหูรำคาญตา...ฉันก็อยู่ได้อย่างมีความสุข...เชอะ!” น้ำฟ้าพูดพร้อมกับลุกขึ้นหยิบจานเปล่าแก้วเปล่าเดินไปโซนครัวเพื่อล้างเก็บ “นี่เธอ!...ฝากไว้ก่อนเถอะ” อดัมหันมามองพร้อมเม้มปากแน่นอย่างระงับอารมณ์ไม่พอใจความอวดดีของหญิงสาวตรงหน้า น้ำฟ้าไม่สนใจและเกรงกลัวต่อคำอาฆาตนั้น เมื่ออดัมหันหลังเดินกลับไปห้องนอน น้ำฟ้าก็แลบลิ้นใส่แผ่นหลังที่องอาจนั้น เจอาร์ได้แต่ยิ้มและกลับเข้าห้องตัวเองไป เพื่อเตรียมตัวเพราะเขาต้องไปกับเจ้านายเขาด้วย อดัมกลับออกมาอีกครั้งด้วยเครื่องแต่งกายอีกแบบ น้ำฟ้าหันไปมอง
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 19 การวางยา“อยู่นี้เอง” น้ำฟ้าพูดเบาๆ พร้อมรอยยิ้มและลากกระเป๋าเข้ามาในห้องนอน และไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ กันกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง และกวาดสายตามองหาห้องน้ำและเดินพร้อมกระเป๋าไปยังทิศทางนั้น อดัมเพียงลืมตาเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวปิดประตูห้องน้ำ และหลับตาลงเข้าสู่นิทราอีกครั้งเหมือนเป็นเรื่องปกติ โดยที่อดัมไม่ได้ฉุกคิดสักนิดว่าเวลาเพียงไม่กี่วันเรื่องระหว่างเขากับน้ำฟ้าหรือนาวามันไม่ใช่สิ่งปกติที่เกิดขึ้นกับชีวิตเขาอยู่ตอนนี้ น้ำฟ้าเมื่อเข้ามาในห้องน้ำ เธอก็เปิดกระเป๋าสะพายใบเล็กโดยทันที และเมื่อสิ่งที่เธอซุกไว้ยังคงอยู่ น้ำฟ้าก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกและหยิบสิ่งที่ได้จากเฮเลนพร้อมกระดาษโน้ต “จงใช้มันเมื่อยามจำเป็น...เพราะยาสองตัวนี้มีทั้งคุณและโทษ...จะเป็นคุณก็ต่อเมื่อใช้อย่างเหมาะสม...” น้ำฟ้าอ่านรายละเอียดนั้น “ยาขวด
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 18 สงครามย่อมๆ ที่เบาะหลังเจอาร์และคนขับรถที่นั่งอยู่ด้านหน้าได้แต่เงียบกับสงครามย่อมๆ ที่เบาะหลัง แต่สำหรับเจอาร์แล้วนี้ก็เป็นครั้งแรกเช่นกันที่เขาเห็นผู้หญิงของ เจ้านายที่กล้าพอที่จะสร้างความขุ่นเคืองไม่พอใจให้กับผู้เป็นนาย “ไหนเธอบอกอีกครั้งสิว่า...ชื่ออะไร” อดัมจ้องเข้าไปในตากลมที่ตอนนี้ใบหน้าเหเกเพราะความเจ็บปวดที่ข้อมือ “น้ำฟ้า...อุ๊บ!” น้ำฟ้าย้ำชื่อตัวเองอีกครั้ง และเมื่อสิ้นเสียงนั้นปากงามก็โดนปิดโดยปากหยักของคนที่นั่งข้างๆ น้ำฟ้าขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อลิ้นร้ายถูกส่งเข้ามา พร้อมมือหนาอีกข้างก็ทำงานอัตโนมัติโดยบีบปลายคางเธอเพื่อให้เธอเปิดทางของลิ้นร้ายเข้าไปในโพรงปากดูดดื่มความหอมหวานปานน้ำผึ้งจากปากบางสีชมพูระเรื่ออย่างธรรมชาติ และเมื่อเวลาผ่านไป มือน้อยๆที่เป็นอิสระพยายามจะผลักอกหนาให้พ้นทางก็เริ่มอ่อนแรงลงเมื่อมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย &ld
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 17 ต่อไปเธอคือ นาวา เบนเน็ตส่วนเจอาร์เมื่อออกมาจากห้องครัวก็เดินมานั่งที่โต๊ะในห้องอาหารด้านขวาของอดัมพร้อมกับยื่นซองเอกสารที่ถือมาด้วยส่งให้กับอดัม อดัมรับไว้และเปิดออกดูในขณะที่รอเฮเลนจัดอาหารมาให้ “น้ำฟ้า ศิริสินธร” อดัมเอ่ยเพียงแค่นั้น และไล่อ่านข้อมูลที่มือขวาจัดการมาให้ และเมื่อเขาดูจนถึงใบสุดท้ายก็เก็บเข้าซองไว้ตามเดิมพร้อมรอยยิ้มปรากฎที่มุมปาก เจอาร์ขมวดคิ้วไม่ได้แปลกใจกับรอยยิ้ม แต่กำลังเตรียมรับฟังสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาต่างหาก “เอาไปทำลาย” อดัมส่งคืนซองนั้นให้กับเจอาร์พร้อมกับคำสั่งใหม่ “…?…” อดัมยิ้มเล็กน้อยเมื่อมองหน้ามือขวาคนสนิท ที่แสดงออกถึงคำถาม “…ทำเอกสารใหม่...ต่อไปเธอคือ นาวา เบนเน็ต และที่เหลือก็จัดการตามความเหมาะสม”&
Terakhir Diperbarui: 2025-08-02
Chapter: บทที่ 16 และ ‘ไอ้ผู้ชายแปลกหน้า...นามว่าอดัม’“เฮเลนคะ...หนูขออยู่คนเดียวได้มั้ยคะ...ขอบคุณนะคะ” น้ำฟ้าหันไปพูดกับเฮเลนพร้อมรอยยิ้มทั้งน้ำตาให้กับเธอ และทรุดตัวลงนอนอีกครั้ง เพราะน้ำฟ้ารู้สึกว่าเรี่ยวแรงก่อนหน้านี้หายไปไหนหมดก็ไม่รู้ “คะ...ถ้าคุณต้องการอะไรก็บอกดิฉันได้นะคะ” เฮเลนพูดก่อนที่จะออกจากห้องไป ปล่อยหญิงสาวไว้ตามที่เธอต้องการ น้ำฟ้าค่อยๆ ลืมตาขึ้นอีกครั้งและคิดว่าเธอไม่ควรจะมาเสียน้ำตาให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอและผู้ชายคนนี้ ความอ่อนแอมันไม่ช่วยให้เธอหลุดพ้นจากความทุกข์ที่เธอต้องเผชิญทั้งจากผู้ที่ได้ชื่อว่า ‘พ่อ’ และ ‘ไอ้ผู้ชายแปลกหน้า...นามว่าอดัม’ อดัมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจเพราะถึงตอนนี้ผู้หญิงในอ้อมแขนเขาแม้เธอจะลืมตาแต่เธอก็ไม่ขยับหรือขัดขืนต่อต้านเขา เธอทำเพียงอย่างเดียวคือนอนนิ่งๆ และกะพริบตาตามธรรมชาติเท่านั้น “เธออายุเท่าไหร่?” น้ำฟ้าเหลือกตาขึ้นมามองอดัม และขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าเขาจะอยากรู้ไปทำไม “ฉันอยากเข้าห้องน้ำ” น้ำฟ้ากลับพูดอีกอย่าง อดัมเลิกคิ้วและยิ้มที่มุมปาก และยอมปล่อยแขนปล่อยมือที่พันธนาการเธอไว้ น้ำฟ้าค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดนั้นจากช้าๆก็
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 15 ไม่ยินยอม“เออ!!!...ฉันอยากฆ่านายด้วยมือของฉันเลยละ...” น้ำฟ้าสวนกลับอย่างไม่เกรงกลัวอะไร “คงหายเหนื่ยแล้วสิ...ถึงได้ปากกล้าขนาดนี้” “ปล่อยฉันนะ...ไอ้คนบ้า...ฮืออออ” น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างคับแค้นใจ เมื่อน้ำฟ้ารู้ตัวว่าต้องพ่ายแพ้ในพละกำลังกับชายข้างกาย “…….” อดัมจู่ๆเสียงก็หาย เมื่อเห็นน้ำตาของหญิงสาวข้างกาย “…เลว...คุณมันเลว...” “…นี่เธอ!...ระวังปากไว้ด้วย...” อดัมเตือนหญิงสาวตรงหน้าอย่างใจเย็น เพราะคนอย่างเขาไม่ใจเย็นพอที่จะให้ผู้หญิงที่เขาเก็บได้ มานั่งด่าเขาป่าวๆได้ “…….” คราวนี้เป็นน้ำฟ้าที่เป็นฝ่ายเงียบ เธอปิดเปลือกตาลงไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายตรงหน้า และคิดไปถึงตอนเที่ยงเมื่อวานนี้ที่เธอรู้สึกตัวและเห็นสถานที่ไม่คุ้นตาและตอนนั้นเธอตกใจมาก “คุณเป็น...ใคร?...แล้วที่นี่คือที่ไหน?” น้ำฟ้าร้องถามทันทีที่สายตากวาดไปจนทั่วและมาสบตากับหญิงสาวชาวต่างชาติ “ตื่นแล้วเหรอคะ?...รู้สึกอย่างไรบ้างคะ...ฉันเฮเลนคะเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้คะ” เฮเลนพูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ใจดีพร้อมรอยยิ้มที่คนที่ได้มอง เห็นแล้วสบายใจ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: ตอนที่ 18 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_กาลครั้งนั้น“มันอยู่ตรงไหน” เลน่าจำได้ว่านอกจากตัวบ้านแล้วเธอไม่เห็นสิ่งที่เรียกว่าแผลโซลาร์เซลล์เลย ลีโอชี้นิ้วไปอีกด้านของฝั่งยอดเขาสูง “โรงงานผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ในพื้นที่เกือบสี่ไร่ทางด้านโน้น ความจริงมันก็มากเกินไป แต่เผื่อเหลือดีกว่าขาด ตราบใดที่พระอาทิตย์ไม่หมดไป บนเกาะนี้ก็จะมีไฟฟ้าใช้นานกว่ายี่สิบปี” เลน่ามองลีโออย่างทึ่งๆเขายังเสริมต่อด้วยว่า “การใช้พลังงานไฟฟ้าจากแสงอาทิตย์มันมีแต่ดี เราช่วยโลกไว้ด้วย ปัจจุบันเป็นที่รู้ดีว่าทรัพยากรธรรมชาติได้ร่อยหรอลงไปไม่น้อย ลดการใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้แล้วหมดไป มาเป็นการใช้พลังงานแสงอาทิตย์ที่ถึงแม้จะมีแค่ดวงเดียวแต่ไม่มีวันหมด ดีกว่ามากเลยใช่มั้ย”“ลีโอ...ทำไมถึงดีกับฉันขนาดนี้” ลีโอกระพริบตามองเลน่าอย่างไม่เข้าใจ เมื่อจู่ๆเลน่าก็เปลี่ยนเรื่อง แต่ลีโอกลับมีความสุขเมื่อได้เห็นสายตาที่มองเขาด้วยความภาคภูมิใจ“ถ้าต้องการคำตอบ...มันก็เป็นคำตอบเดิมๆที่ตรงกับใจ เพราะผมรักคุณไงเลน่่า” เขาพูดพร้อมกับคว้าผ้าขนหนูในมือเธอมาถือไว้และช่วยเธอเช็ดผมอย่างเบามือ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: ตอนที่ 17 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_วันสบายๆ ไปทะเลกันลีโอกระหยิ่มอมยิ้มอย่างขบขัน แต่ก็เก็บอาการไว้ เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เธอคิด เขาจะยังไม่บอกความลับนี้แก่เธอจนกว่าเขาจะแน่ใจว่าเธอเลน่าสายเลือดใหม่คนนี้จะเข้าใจจริงใจกับเขาและมาวินอย่างสนิทใจ แม้เธอจะเป็นผู้เอาความลับนี้ของเขากลับคืนมาก็ตามลีโอกระชับชายเสื้อคลุมค่อยๆเลื่อนขึ้นทีละน้อย เลน่าไม่ได้ขัดขืนหรือห้ามปรามแต่อย่างใด พรึ่บ! อื้มมมม ลีโอครางออกมาอย่างพอใจเมื่อเสื้อคลุมพ้นศีรษะเธอเผยแผ่นหลังบางขาวเนียนที่ยังปรากฎร่องรอยคิสมาร์กจางๆ จุ๊บ ลีโอประทับจุมพิตกลางกระดูกสันหลัง อื้มมมม เลน่าครางหดเกร็งร่างกายตามสัญชาติญาณในทันที“นอนคว่ำ” เขากระซิบบอก เลน่าทำตามในทันที เปิดเผยด้านหลังดีกว่าเปิดด้านหน้า แบบนี้เธอยังเก็บหน้าที่เขินอายจนแดงไว้ได้บ้าง ควับ!“นอนเฉยๆนะ” เสียงเขาลีโอแหบพร่า เขาก็กำลังระงับอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองอยู่ “รอให้แดดอ่อนลงกว่านี้สักหน่อยแล้วค่อยลงไปเล่นน้ำกัน” อื้ม เลน่าขานรับในคอสั่นๆ มุดหน้าเข้าสู่วงแขนและหายใจหอบกระชั้นถี่แรงอย่างระงับไม่ได้เธอรู้สึกถึงการขยับตัวของลีโอ แต่เขายังไม่ได้สัมผัสตัวเ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: ตอนที่ 16 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_วันสบายๆ ไปทะเลกัน“ไปเปลี่ยนชุดกัน” เขาจูงมือเธอเดินเข้าไปด้านใน ด้านนอกไม่ได้มีอะไรมาก มีแต่เฟอร์นิเจอร์ที่ต้องมีที่ต้องใช้ แต่ไม่ต้องบอกเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้นนี้ราคา...เฮ้ยยย อย่าไปสนใจเลยดีกว่าลีโอเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงว่ายน้ำของตนออกมา และหยิบชิ้นผ้าสองชิ้นสีเหลืองออกมายื่นส่งให้เลน่า “เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนในห้องน้ำ” เลน่าเบิกตากว้าง“ฉันจะไปเปลี่ยนในห้องน้ำ” ขืนเขาออกมาจากห้องน้ำแล้วเธอยังเปลี่ยนไปเสร็จ ชายหาดน้ำทะเลคงไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเธอแน่ๆ เลน่าเดินเข้าไปในห้องน้ำ !!! แต่เมื่อกางสิ่งที่ลีโอยัดใส่มือให้ ใบหน้าเธอหดเล็กลงเหลือสองนิ้วคงได้นะนี่!!!! นี่มันอะไรกัน เลน่ามองชุดว่ายน้ำของเธอที่ลีโอจัดเตรียมไว้ให้ ชิ้นหนึ่งมีสายโยงยางกับชิ้นผ้าทรงสามเหลี่ยมขนาดสักสามคูณสามเซ็นเห็นจะได้ นี่มันปิดได้แค่ยอดเกสรหน้าอกเธอเท่านั้น เลน่ามือสั่นเล็กน้อยเมื่อหยิบอีกชิ้นขึ้นมากาง มีสายโยงยางกับเศษชิ้นผ้าทรงสามเหลี่ยมเหมือนกันขนาดของมัน เธอไม่อยากวัดเลย มันใหญ่กว่าอันแรกนิดหน่อยก็อก ก็อก ลีโอเคาะประตูและผลักเปิดเข้ามา เมื่อเห็นแววตาตั้งค
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: ตอนที่ 15 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_วันสบายๆ ไปทะเลกัน“ไปช้อปปิ้งกัน” เลน่าดวงตาเป็นประกาย แต่เพียงชั่วครู่ความแวววาวก็หม่นแสงลง เธอไม่มีเงินจะไปจับจ่ายสักหน่อย“ทำไม” ลีโอแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ เลน่าคนนี้แปลก คนเดิมที่เขารู้จักก็น่ารักไปอีกแบบ “ไม่อยากไปเหรอ” เลน่าพยักหน้า“ถ้างั้นไปเที่ยวทะเลกันดีมั้ย” เลน่ากระพริบตาถี่ๆ ไปเที่ยวทะเลก็ดี ค่าใช้จ่ายคงไม่เท่าไหร่“ไป” เลน่าตอบรับเสียงใส แต่จู่ๆก็... “เราจะไปกันแค่สองคนเท่านั้นเหรอ แล้วพี่มาวินละคะ”“เราส่งข้อความให้เขาตามไปหลังจากที่เขาเสร็จธุระแล้ว เป็นไง”“ส่งข้อความไป...ส่งข้อความได้ แล้วทำไมไม่โทรหาเขาล่ะคะ”“ข้อความไม่ได้ไปรบกวนเขาสักหน่อย...ทำไมคิดถึงเขามากเหรอ” ลีโอชำเลืองมองแต่มือก็กดพิมพ์ข้อความเพื่อส่งหามาวิน เลน่ามองข้อความที่เขาพิมพ์ส่งไปก็ไม่มีอะไรพิเศษแค่ในตอนท้ายเขาย้ำบอกมาวินว่าเธอคิดถึงมาวินมาก“อ้า! เลน่าบอกเมื่อไหร่กันว่าคิดถึงเขามาก”“งั้นลบออก” อ้า! เลน่ากับลีโอเกิดการต่อสู้ยื
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: ตอนที่ 14 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_วันสบายๆ ไปทะเลกันเธออาจจะเป็นพวกที่รู้ตัวรู้ใจตัวเองช้าก็ได้ เธอรู้ใจตัวเองหลังจากที่เห็นมาวินสนิทสนมกับเลน่า ถ้าตาไม่บอดเธอต้องดูออกว่าสองคนนั้นมีความลึกซึ้งกัน และเมื่อเธอกลับมาที่ผับแห่งนี้อีกครั้ง จึงทำให้เธอได้รู้ว่ามาวินจากไปแล้ว ในตอนนั้นเธอเกิดการสิ้นหวัง หัวใจเธอปวดร้าว แต่ในความมืดมนนั้นจู่ๆ จอก็ฉายภาพมาวินกับเลน่า แน่นอนว่าเลน่าถูกเบลอภาพไว้ แต่เพราะเธอเคยเจอเลน่ามาก่อน จึงมองออกว่านั่นเป็นเลน่า เธอจึงต้องกลับมาใช้บริการเป็นลูกค้าของที่นี่ เพื่อให้ได้มีสิทธิ์มีแต้มที่จะได้เข้าประมูลมาวินในคืนนี้ ความจริงแล้วสำหรับเธอแล้ว สามสิบล้านเธอไม่ได้รู้สึกเลยว่ามันมากถ้าเทียบกับตัวมาวิน เท่าไหร่ก็ไม่อาจนำมาตีมูลค่าเขาได้ควับ! โรซาลีใช้สิทธิ์ของตัวเองในทันที เธอขึ้นคร่อมนั่งบนตักของมาวิน สองแขนคล้องโอบศีรษะเขาไว้ เธอมอบรอยยิ้มให้กับเขา “เซอร์ไพรส์” มาวินทำเพียงแค่มองเธอ ในตอนนี้มาวินเกิดความกังวลอยู่ลึกๆ แต่เขาปกปิดความรู้สึกนี้ไว้โรซาลีรู้ว่าตอนนี้เขากับเลน่ามีความสัมพันธ์พิเศษกัน และเธอก็รู้ว่าเขากลับมาที่นี่ เธอยังรู้อีกว่าเลน่าเคยมาที่นี่ เขาจะต้องไม่ให้เธอรู้ว่
Terakhir Diperbarui: 2025-07-31
Chapter: ตอนที่ 13 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_ความลับของมาวินซึ่งในคืนนั้นเขาเสียน้ำให้เธอด้วยเงินเพียงไม่เท่าไหร่ที่ออกจากกระเป๋าของเธอ ค่าเหล้าหนึ่งขวดยังแพงกว่าตัวเขาในคืนนั้นด้วยซ้ำ แต่คืนนั้นเป็นคืนที่เขามอบจูบแรกที่ดูดดื่มให้กับหญิงสาวที่ประมูลตัวเขาไป เลน่า นั่นคือชื่อเธอ และเธอก็ทำให้เขาโด่งดังเมื่อผับปล่อยคลิปสั้นๆที่ตัดต่ออย่างงดงามระหว่างเขากับเธอออกไปให้เฉพาะแขกที่เข้ามาในผับได้เห็นเป็นการเรียกน้ำย่อยทางผับเบลอใบหน้าเธอ แต่กลับไม่ปิดบังดวงตาไร้เดียงสาที่แสดงความรู้สึกยามที่ถูกเขาทิ่มแทงกระแทกใส่ เขารู้ดีว่าความรู้สึกที่ถูกเผยแพร่ไปไม่ใช่การแสดงเกินจริง อย่าว่าแต่ผู้ชายเลยที่ได้เห็นเธอ ผู้หญิงอื่นที่ได้เห็นเธอยามอยู่ใต้ร่างเขา เลน่าก็กลายเป็นผู้หญิงที่ถูกอิจฉาในทันทีมาวินเดินออกจากห้องชุดสุดหรูไปยังเวที อย่างไรก็ต้องให้ผู้ประมูลได้ยลชมสินค้าก่อน ไม่มีใครสามารถคาดเดาอารมณ์ความรู้สึกของคนผู้นี้ได้ ดวงตาเขานิ่งสงบ ท่วงท่าท่าทางเขามั่นคง นี่เหรอผู้ชายที่ขายตัวได้ เขามาวันนี้ก็เพื่อเอาร่างกายมาบำเรอให้กับผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศและเงินมหาศาลแต่ที่ผับแห่งนี้ไม่ได้เห็นเงินสำคัญยิ่งกว่าชีวิตของลูกค้า ผู้หญิงที่
Terakhir Diperbarui: 2025-07-31
Chapter: บทที่ 15 วันที่ 2 [++]เบลแสดงใบหน้าหนักใจทันที “คุณแป้ง” เธอครางออกมาเบาๆ เรื่องระหว่างเธอกับคุณกลาง คุณแป้งต้องรู้แน่ๆ เบลอยากจะถามคุณแป้งเหลือเกินว่าทำแบบนี้ทำไม แต่เมื่อรั้งสติคิดถึงยอดรายได้ที่ตนได้รับมาแล้วและจะได้รับต่อไป เบลจึงเปลี่ยนใจ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ต้องเจอหล่อนเข้า เธอก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไปซะ เพราะต่างก็กุมความลับของกันและกันไว้ เบลสลัดเรื่องระหว่างเธอกับคุณแป้งทิ้งไป เบลร้องบอกตัวเองว่า “คุณกลาง” เธอจะสนใจแต่คุณกลางเท่านั้น ซึ่งนั่นคือสิ่งที่คุณแป้งผู้ร้ายลึกต้องการให้เบลเป็น แล้วใครจะล่วงรู้ดีเท่า คุณแป้งได้ เบลเก็บล้างทุกอย่างเมื่อเธออิ่มท้องแล้ว การกลับบ้านค่ำมืดๆไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับครอบครัวเธอ เพราะแม่รู้ดีอยู่แล้วว่าเธอทำงานที่บ้านของเศรษฐีหลังเลิกเรียน เบลขึ้นไปชั้นสาม ประตูถูกเปิดและล็อคทันที ห้องนอนสีโอโรสสว่าง
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 14 ข้อตกลงครั้งละหมดกล่อง [++]“แล้วคุณจะใช้ปากกับของหนูมั้ย” กลางพยักหน้า เรื่องอะไรเขาจะไม่กินหล่อนละ เขายังจำรสชาติที่ได้ลองไปนิดหน่อยได้ ยังคิดเลยว่าจะต้องได้เต็มๆสักครั้ง “นั่นไม่นับ นับกันที่น้ำของฉันไม่ใช่น้ำของเบล” เบลเม้มปากแต่ก็พยักหน้ารับ “สรุปเราตกลงราคากันเป็นที่เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย” “ค่ะ เบลกลับบ้านนะคะ” “ตอนนี้ดึกแล้ว ฉันไปส่งแล้วกัน” เบลพยักหน้าและขยับผละออกจากเขา เมื่อเป็นอิสระแล้วเธอเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำเพราะเสื้อผ้าของเธออยู่ในนี้ทุกชิ้น ในห้องน้ำเสื้อผ้าของเธอไม่ได้ระเกะระกะอยู่บนพื้น มันถูกเก็บขึ้นไปวางไว้ข้างๆอ่างล้างหน้า เบลเดินเข้าไปในตู้อาบน้ำชำระล้างร่างกายหยิบผ้าขนหนูผืนใหม่มาใช้ และแต่งตัว ส่องตัวเองในกระจกใบหน้าเกลี้ยงเกลา เธอห
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 13 แม่สาวคาวเกิร์ล [++]ร่างกายเธอสวยงามเพียงใด มีหรือว่าเธอจะไม่รู้ตัว ใบหน้าเธอก็เป็นที่ให้ชายใดก็ตามที่ได้เห็นจำต้องเหลียวหลังหันมามองเธอ นั่นเธอก็ชินแล้ว “ฉันไม่ชอบบังคับใคร ถ้าอยากได้ต่อไป ก็ตอบตกลง ไม่อยากก็ตามใจ” กลางเอ่ยอย่างไม่แคร์อะไรมากมาย เบลมองเขา คำตอบเธอมีอยู่แล้ว เธอไม่อยากโง่ถ้าต้องโดนต้องเอากับใครแล้ว คนตรงหน้าเนี่ย สวยหล่อ รวย รูปร่างเขาก็ได้เห็นทุกซอกทุกมุม งามหมดจดจริงๆ ลีลานะเหรอไม่รู้หรอกว่าเขาเจ๋งหรือเปล่าเพราะไม่มีข้อเปรียบเทียบ “คุณเอาแต่บอกว่าจะเอาหนู เอาหนู แล้วข้อเสนออย่างอื่นละคะ” กลางยิ้มกว้างเห็นฟันขาวที่เรียงตัวสวยในทันที มือเขาเลื่อนลงต่ำ จับสองเต้าเคล้าคลึงเล่นไปพลาง และเอ่ยต่อว่า “สามหมื่นต่อเดือน ไม่มีข้อจำกัดในการเอา แน่นอนว่าช่วงประจำเดือนของเธอเป็นช่วงเวลาพักร้อน และไม่ต้องห่วงฉันไม่เอาเธอทุกวันหรอก”
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 12 กลางครางประสานพร้อมไปกับเสียงของเธอ [++]“เบล...น่ารักดี...ยินดีที่ได้รู้จักสาวน้อยเบล” กลางเอ่ยยืดยาวข้างริมหู เมื่อเอ่ยจบเขาขบเม้มหยอกล้อเบาๆ ทีหนึ่งก่อนจะผละถอยมา ฝ่ามือทั้งสองประคองสะโพกจับให้มั่นคงได้ระดับ สวบบบบ และเขาก็ยัดดุ้นเนื้อแข็งค้างอยู่นานของตนเข้าโพรงหลืบเล็กแคบไปอีกครั้ง พั่บ ครั้งเดียวรวดเดียวอย่างรวดเร็ว หน้าท้องลอนซิกแพคแนบชิดสะโพกสาว กลางยกสะโพกและกดแผ่นหลังของหล่อน เขากำลังแนะนำสอนให้หล่อนรู้จักระดับและเข้าใจว่าทำไมเธอต้องคงระดับไว้แบบนี้ “มันจะโดนทุกครั้ง” เขาพูดพร้อมกวาดมือไปด้านหน้าไปลูบคลำกลีบสาวฉ่ำบาน อื้มมมม เบลครางอื้ม อย่างเข้าใจ และเธอก็กรีดร้องระบายความเสียวกับหมอนอีกครั้ง กรี๊ดดด เขายัดดุ้นเข้าไปครั้งเดียวและยังไม่ได้ขยับอะไรต่อเลย แต่เธอก็เสียวจนเหงื่อกามผุดออกมาอีกครั้ง พั่บ พั่บ พั่บ พึ่บ พึ่บ สะโพกสอบขยับกระแทกถี่ๆ แรงๆ เร็วมากทุกจังหวะ อ๊ะ อ๊ะ อ
Terakhir Diperbarui: 2025-08-01
Chapter: บทที่ 11 หาประโยชน์อะไรไม่ได้เลยกับการบอกความจริงไป [++]อึก เบลกลืนน้ำลายลงคออีกครั้ง ด้วยความยากลำบาก เธอจะบอกความจริงได้อย่างไร บอกไปใครจะเชื่อ หลักฐานอะไรก็ไม่มี แล้วเธอเป็นใคร คุณแป้งเป็นใคร หาประโยชน์อะไรไม่ได้เลยกับการบอกความจริงไป เบลส่ายศีรษะไปมาเป็นคำตอบทันที กลางไม่พอใจแต่เขาก็เก็บไว้ในใจ แม่สาวน้อยคนนี้ปากแข็ง “ได้!” กลางตอบกลับมาสั้นๆ “ฉันหิวน้ำ” เขาเอ่ยขึ้น และเหลือบตาไปมองขวดน้ำที่เบลนำมาซึ่งยังเหลืออยู่ เขาอยากรู้จริงๆ ว่าแม่หล่อนจะดื่มมันได้มั้ย เขาย่อมรู้ดีว่าน้ำในขวดนั้นมีบางอย่างผสมอยู่ เบลลงจากเตียงเมื่อกลางยอมปล่อยแขน สะโพกกลมขยับน่าดูชมเหลือเกินยามที่เธอเยื้องย่างเดินเปลือยเปล่าไปยังขวดแก้วดีไซน์หรู และเธอก็รินน้ำที่เหลือใส่แก้ว เธอหันกลับมา กลางมองอกอวบอึ๋มและไล่ลงมองกลีบสาวกลางลำตัว สายตาเขาจับจ้องอย่างไม่ปิดบัง
Terakhir Diperbarui: 2025-07-31
Chapter: บทที่ 10 “จะฟัดกันต่อมั้ย” [++]กลางเบิกตาโพลงกว้าง เขาอ้าปากค้าง ที่คิดไม่ถึงว่าแม่สาวจะไม่เคยมาก่อน เฮ่อออออ กลางสูดลมหายใจเข้าปอด “จะฟัดกันต่อมั้ย” เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเอ่ยถามไปแบบนี้ เพราะตั้งแต่แรกเริ่มเขาก็ไม่ได้บังคับฝืนใจเธอเลย เฮ่อ เฮ่อ เบลหอบหายใจ หลับตาลงและลืมตาขึ้น และเธอพยักหน้าเป็นคำตอบ กลางไม่อยากจะหยั่งหรือคาดคะเนประเมินอะไรเธอทั้งนั้นแล้ว เพราะร่องเธอมันรัดตอดเขาแน่น เขาไม่อยากคิดเลยว่า สภาวะสถานการณ์แบบนี้ถ้าหล่อนปฎิเสธ เขาก็คงต้องฟัดหล่อนอยู่ดี แต่ก็ดีใจที่ถามออกไป เพราะหลังจากพอใจสบายกายกันทั้งคู่แล้ว เขาจะได้ไม่ต้องซวยขึ้นโรงพักคดีข่มขืน ควับ! แค่กลางขยับเบลก็เป็นฝ่ายล้มไปนอนอีกครั้งโดยที่ดุ้นเนื้อยังแน่นอยู่ในตัวเธอ กลางยกขาทั้งสองของเธอชูขึ้นสูงและดันไปข้างหน้าใช้สองแขกกำยำรองรับไว้พร้อมกับที่เขาโน้มตัวยืดขาไปข้างหลัง อู้ยยยย เบลร้องออกมา เมื่อมันลึกเข้าไปอีก
Terakhir Diperbarui: 2025-07-31