Share

บทที่ 232

Author: มู่เหลียนชิง
ยิ่งเจ็บปวดแบบนี้ หนิงหนานเสว่ถึงรู้สึกว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่

หลังจากฟู่เฉินออกไปก็จับแขนของสวีจือหรู แล้วดึงไปที่รถของตัวเองตลอดทาง ขมวดคิ้วมองเธอแล้วพูดว่า “โทรหาสวีจ้าว”

“อาเฉิน?” สวีจือหรูมองฟู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“คุณเชื่อในสิ่งที่คุณหนิงพูดจริงเหรอ คุณคิดจริง ๆ หรือว่าเป็นฝีมือของน้องชายฉัน?”

“โทร!” ฟู่เฉินไม่สนใจคำพูดของเธอ แค่ย้ำคำพูดของตัวเองอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่การปรึกษาแต่เป็นคำสั่ง!

สวีจือหรูย่อมไม่กล้าฝ่าฝืน เพียงทำตาแดงเพราะความอัดอั้นใจ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเริ่มโทรหาสวีจ้าว

ณ เวลานี้สวีจ้าวถูกจับแขวนและถูกเฆี่ยนตีอย่างรุนแรง

เขาร้องเสียงดังเหมือนหมูในวันขึ้นปีใหม่ ดิ้นรนไม่หยุด วินาทีที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น สวีจ้าวรู้สึกเหมือนเป็นเสียงสวรรค์

“พี่ชาย พี่ชาย ฉันมีเงิน ให้ฉันรับโทรศัพท์เถอะ ขอร้องละ!”

สวีจ้าวอ้อนวอนหลายครั้งหลายหนจนเขาทนไม่ไหวจริง ๆ

เฉียนซานสะบัดมือที่เมื่อยล้าของตน รู้สึกรังเกียจ แล้วพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ผู้ชายตัวโต ๆ แบบแกก็เก่งแต่กับผู้หญิง ยังมีหน้ามาขอร้องพวกเราอีก! ถุย! เงินสกปรกของแก ใครจะสนวะ?”

พูดจบก็เริ่มเฆี่ยนตีอย่างหนักอีก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 234

    “ไสหัวไป!” ฟู่เฉินคำรามด้วยความโมโห เห็นได้ชัดว่าจะแตกหักแล้วคนดูแลคนนี้อายุมากแล้ว ไม่รู้จักฟู่เฉิน และไม่ทราบสถานะของเขา จึงพูดออกมาทันทีว่า “คุณคะ ฉันต้องปกป้องคนไข้ของฉัน กรุณาออกไปด้วย ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”“ป้าหวัง ป้าออกไปก่อนเถอะ เขาเป็นสามีของฉันเอง” หนิงหนานเสว่พูดคำว่าสามีด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันเมื่อป้าหวังได้ยินแบบนี้ก็มองหนิงหนานเสว่อย่างไม่อยากเชื่อ เธออยู่ดูแลหนิงหนานเสว่ที่นี่ตลอดเวลา เคยเจอแต่เจียงเหยียนเชิน ไม่รู้เลยว่าฟู่เฉินต่างหากที่เป็นสามีของเขานี่... มีสามีที่โหดร้ายป่าเถื่อนขนาดนี้ที่ไหนกัน?เธอมองหนิงหนานเสว่อย่างเป็นห่วง “คุณหนิง ไม่ต้องให้ป้าช่วยแจ้งตำรวจจริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“ไม่ต้องค่ะ ป้าไปเถอะ” หนิงหนานเสว่ยิ้มอย่างอ่อนโยน บีบหลังมือของเธอเบา ๆ เพื่อปลอบใจป้าหวังส่งเสียงฮึดฮัด แล้วมองฟู่เฉิน “ฉันยืนอยู่หน้าประตู ถ้าคุณกล้าลงมือ ฉันก็กล้าโทรแจ้งตำรวจ! คนบ้าอะไรกัน หน้าตาก็ดีแต่นิสัยแย่ กล้าลงไม้ลงมือกับเมีย ถุย!”พูดจบก็ชนฟู่เฉินให้เปิดทางแล้วเดินออกไปข้างนอกมองเห็นสีหน้าขมึงทึงของฟู่เฉิน หนิงหนานเสว่กลับกลั้นขำไม่ไหว คาดว่าชีวิตนี้ฟู่เฉิงคงไ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 233

    หนิงหนานเสว่บอกว่าเป็นฝีมือของสวีจ้าว เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย น้องชายคุณคนนี้ไม่มีการศึกษา การจะทำอะไรเกินขอบเขตออกมาก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ฟู่เฉินวิเคราะห์อย่างมีเหตุผลทว่าสวีจือหรูที่อยู่ข้าง ๆ กลับเข้าใจเรื่องหนึ่งขึ้นมา นั่นก็คือสถานะของเธอในใจฟู่เฉินลดลงกว่าเมื่อก่อนแล้วก่อนหน้านี้ เรื่องของเธอฟู่เฉินเคยใช้เหตุผลเมื่อไหร่กัน? มีแต่ทำตามใจชอบทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ?ตอนนีกลับดี ถึงกับใช้เหตุผลกับเรื่องของเธอได้แล้ว นี่ก็คือไม่แคร์แล้วสินะ?“อาเฉิน คุณ...ไม่รักฉันแล้วใช่ไหม?”สวีจือหรูรู้สึกน้อยใจอย่างมาก น้ำตาพาลไหลลงมาเฉย ๆ“ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นแบบนี้มันแย่มาก ขอโทษนะคะ แต่ว่าฉันควบคุมตัวเองไม่ได้จริง ๆ ฉันรักคุณมากเกินไป ฉันขาดคุณไม่ได้ ฉันขาดคุณไม่ได้จริง ๆ!”สวีจือหรูพูดพลางขดตัวอยู่ที่เบาะข้างคนขับ ตัวสั่นระริกเห็นเธอเป็นแบบนี้ ฟู่เฉินใจอ่อนลงชั่วครู่ พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงว่า “ผมไม่ได้มีเจตนาจะตำหนิคุณ และผมก็จะไม่ทิ้งคุณ คุณวางใจเถอะ”“ฉันจะวางใจได้จริง ๆ เหรอ?”“คุณจะไม่ทิ้งฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”สวีจือหรูช้อนดวงตาที่เปียกชื้นขึ้นมามองเขาอย่างอ้อนวอนฟู่เฉินสบดวงตาท

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 232

    ยิ่งเจ็บปวดแบบนี้ หนิงหนานเสว่ถึงรู้สึกว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่หลังจากฟู่เฉินออกไปก็จับแขนของสวีจือหรู แล้วดึงไปที่รถของตัวเองตลอดทาง ขมวดคิ้วมองเธอแล้วพูดว่า “โทรหาสวีจ้าว”“อาเฉิน?” สวีจือหรูมองฟู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ“คุณเชื่อในสิ่งที่คุณหนิงพูดจริงเหรอ คุณคิดจริง ๆ หรือว่าเป็นฝีมือของน้องชายฉัน?”“โทร!” ฟู่เฉินไม่สนใจคำพูดของเธอ แค่ย้ำคำพูดของตัวเองอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่การปรึกษาแต่เป็นคำสั่ง!สวีจือหรูย่อมไม่กล้าฝ่าฝืน เพียงทำตาแดงเพราะความอัดอั้นใจ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเริ่มโทรหาสวีจ้าวณ เวลานี้สวีจ้าวถูกจับแขวนและถูกเฆี่ยนตีอย่างรุนแรงเขาร้องเสียงดังเหมือนหมูในวันขึ้นปีใหม่ ดิ้นรนไม่หยุด วินาทีที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น สวีจ้าวรู้สึกเหมือนเป็นเสียงสวรรค์“พี่ชาย พี่ชาย ฉันมีเงิน ให้ฉันรับโทรศัพท์เถอะ ขอร้องละ!”สวีจ้าวอ้อนวอนหลายครั้งหลายหนจนเขาทนไม่ไหวจริง ๆเฉียนซานสะบัดมือที่เมื่อยล้าของตน รู้สึกรังเกียจ แล้วพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ผู้ชายตัวโต ๆ แบบแกก็เก่งแต่กับผู้หญิง ยังมีหน้ามาขอร้องพวกเราอีก! ถุย! เงินสกปรกของแก ใครจะสนวะ?”พูดจบก็เริ่มเฆี่ยนตีอย่างหนักอีก

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 231

    “หนิงหนานเสว่ ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอจริง ๆ ตกลงเธอจะเอายังไงก็พูดมาเลยเถอะ”ฟู่เฉินนวดหว่างคิ้วด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า ตอนนี้บริษัทกำลังอยู่ในช่วงสำคัญของการเปลี่ยนรูปแบบธุรกิจ แถมทางบ้านก็ยังไม่สงบ เวลานี้เขาต้องเผชิญทั้งศึกนอกบ้านและศึกในบ้าน เหนื่อยล้าจนถึงขีดสุดจริง ๆเห็นเขามีท่าทางอ่อนล้าแบบนี้ หนิงหนานเสว่ก็อดยิ้มไม่ได้ ก้มหน้าลงแล้วพูดว่า “ฟู่เฉิน ฉันอยากหย่ากับคุณ ตามรูปแบบของความยุติธรรม ของที่ควรให้ฉัน คุณต้องให้ทั้งหมด”อะไรนะ?ฟู่เฉินเคยคิดไว้หลายความเป็นไปได้ แม้กระทั่งเตรียมใจว่าจะมีลูกอีกคน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าสิ่งที่เธอคิดกลับเป็นการเอาเงินและจากไป?ทันใดนั้น อารมณ์ดี ๆ และความอดทนทั้งหมดก็สลายหายไป ฟู่เฉินก้าวพรวดไปข้างหน้า บีบคอหนิงหนานเสว่แน่น “เธอรีบหย่ากับฉัน อยากจะแบ่งสมบัติของฉันขนาดนี้ ก็เพื่อจะเอาไปจุนเจือไอ้หนุ่มตระกูลเจียงนั่นเหรอ! เธอมันแพศยา! พวกเธอรวมหัวกันตั้งแต่เมื่อไหร่!”หนิงหนานเสว่มองผู้ชายที่ยืนเกรี้ยวกราดอยู่ใกล้ ๆ ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดอย่างดูแคลน “คนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานคือคุณแท้ ๆ ตอนนี้ยังมีหน้ามาโยนความผิดให้ฉันอีกเหรอ?”“หนิงหนา

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 230

    ดวงตาของหนิงหนานเสว่หลุบต่ำลง น้อยใจเหลือเกิน มองแล้วทำให้หัวใจของฟู่เฉินอ่อนยวบลงทันทีสวีจือหรูไม่คิดเลยว่าตอนนี้หนิงหนานเสว่จะเล่นบทสาวใสไร้เดียงสาได้ถึงขนาดนี้เธอเห็นสีหน้าของฟู่เฉินเริ่มอ่อนลง หัวใจเธอเหมือนมีสัญญาณเตือนดังลั่น “อาเฉิน อาจ้าวไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอนค่ะ คุณหนิงกำลังใส่ร้ายป้ายสีอยู่!”“ใช่ ๆ ๆ ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน คุณพูดอะไรก็ถูกทั้งนั้น”หนิงหนานเสว่พยักหน้าทันทีเหมือนกับลูกไก่จิกข้าว เห็นด้วยกับคำพูดของเธอ เมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของหนิงหนานเสว่ สวีจือหรูก็เดือดขึ้นมาอีกครั้งทันที ก้าวเข้ามาหาแล้วกัดฟันพูดว่า “หนิงหนานเสว่ ฉันรู้ว่าเพราะอาเฉิน คุณถึงไม่เคยชอบฉันเลย แต่คุณไม่ชอบฉันก็ลงโทษฉันสิ ทำไมต้องเล่นงานน้องชายฉันด้วย? น้องชายฉันทำอะไรผิดล่ะ? เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่คุณทำกับเขาแบบนี้ มันไม่ยุติธรรม!”“ฉันไปทำอะไรเขาล่ะ?”“ฉันไปตบเขา หรือด่าเขาแล้วหรือไง?”ใบหน้าของหนิงหนานเสว่แสดงออกว่าไม่ได้ทำผิดเธอชี้ไปที่ซี่โครงของตัวเองแล้วมองฟู่เฉินแบบนั้น “คุณจะยืนมองให้คนนอกมาตะโกนใส่หน้าเมียของคุณแบบนี้เหรอ? บนโลกนี้มีสามีแบบคุณได้ยังไงกัน?”เขาย

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 229

    ฟู่เฉินฮึเสียงเย็นในลำคอ ก่อนจะหยิบยกสถานะของตัวเองขึ้นมาอ้าง ไม่ว่าพูดจะอย่างไร เขาย่อมมีสิทธิที่จะโกรธมากกว่าคนตรงหน้าพอเห็นท่าทางของเขาแบบนั้น เจียงเหยียนเชินก็รู้ทันทีว่าการคุยกับเขาต่อไปมีแต่จะเสียเวลา จึงเพียงยกมุมปากอย่างไม่ใส่ใจ “คุณรู้จักและเข้าใจสถานะของตัวเองได้แม่นแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ หวังว่าคุณจะไม่ทำตัวเป็นพวกยึดที่ไว้แต่ไม่ทำห่าอะไรนะ!”“นี่! เจียงเหยียนเชิน คุณทำลายครอบครัวคนอื่น แถมยังมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับเมียชาวบ้าน ถ้าผู้ใหญ่ที่บ้านคุณรู้เรื่องนี้ คุณยังจะกล้าทำตัวเย่อหยิ่งแบบนี้อยู่อีกไหม?” ฟู่เฉินฮึเสียงเย็นในลำคอ ฟู่เฉินฮึเสียงเย็นในลำคอ แฝงทั้งความดูแคลน นี่เป็นทั้งการขู่และคำเตือน“เป็นถึงประธานฟู่ซื่อกรุ๊ป กลับทำได้แค่ฟ้องผู้ใหญ่เหรอ? ฮ่า ๆ ช่างน่าขำจริง ๆ เด็กน้อยเสียเหลือเกิน!” เจียงเหยียนเชินพูดอย่างไม่เกรงใจแม้แต่น้อย พอข่มอีกฝ่ายเสร็จ ก็หันมามองหนิงหนานเสว่แวบหนึ่งก่อนจะหมุนตัวเดินจากไปหนิงหนานเสว่นั่งเงียบอยู่ตรงนั้น สูดหายใจเข้าลึกหลายครั้ง พอจะบรรเทาความเจ็บปวดบนร่างกายได้บ้าง พอเงยหน้าขึ้นมาก็สบเข้ากับดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธของฟู่เฉิน“หนิงหนา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status