Home / ระบบ / ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย / ตอนที่83 ข้าไม่ใช่แม่สื่อนะเจ้าคะ

Share

ตอนที่83 ข้าไม่ใช่แม่สื่อนะเจ้าคะ

“หากเจ้าคิดว่าดีแล้วก็ทำเถอะอาจารย์จะช่วยสนับสนุนเจ้าอีกแรง”

“ขอบพระคุณเจ้าค่ะ” ผู้เป็นศิษย์ยิ้มรับกล่าวขอบคุณอาจารย์ตนด้วยความซึ้งใจ

“เสี่ยวเซียวนี่เป็นเงินค่าสมุนไพรของเจ้า หากว่าเจ้าสามารถปลูกพวกมันได้จริงข้าหลวนคุนรวมทั้งโรงหมอถงซานจะเป็นลูกค้ารายใหญ่ และจะปกป้องเจ้าเองเจ้าไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาทำร้ายครอบครัวของเจ้าได้” หลวนคุนกล่าวพร้อมกับส่งถุงเงินที่เขามักพกติดตัวอยู่ตลอดให้เด็กหญิงตัวน้อย

“ข้าต้องรบกวนท่านปู่แล้วเจ้าค่ะ” ฉินเซียวส่งยิ้มกล่าวกับชายชราด้วยความขอบคุณ

“เจ้าแก่ เจ้าลืมไปหรือเปล่าว่านางเป็นศิษย์ของข้า จะมีใครกล้าแตะต้องนางได้กัน” ซินฉีกล่าวกับสหายอย่างอวดตัว

“ศิษย์ของเจ้าแล้วอย่างไร สำหรับข้ากับนางนั้นเราเป็นคู่ค้ากันข้าก็ต้องย่อมปกป้องคู่ค้าคนสำคัญอยู่แล้ว” หลวนคุณก็เถียงอย่างไม่ยินยอม

ซึ่งการถกเถียงอันไม่ยอมใครของชายชราทั้งสอง ทำให้ฉินเซียวรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก แม้ว่านางยังไม่ได้เอ่ยปากร้องขอพวกเขาก็พร้อมที่จะปกป้องนาง

“แล้วเราจะมาเถียงกันเพื่ออะไร ยังไงซะพวกเราก็มีเป้า หมายเดียวกันนั่นก็คือปกป้องนางอยู่แล้ว”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่93 ทดลองทำสบู่

    เมื่อเสี่ยวเป่าได้ยินคำถามมันจึงวิ่งนำหน้าเด็กทั้งสามไปยังหลังโรงครัวที่ผู้เป็นนายตัวน้อยกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่“น้องเล็กเจ้ากำลังทำสิ่งใด” ซานหนิวเดินไปหาเด็กหญิงพลางมองสิ่งที่น้องน้อยกำลังทำด้วยความใคร่รู้“ทำน้ำด่างเจ้าค่ะ ข้าจะเอามาใช้ทำสบู่อีกที” คนเป็นน้องละสายตาจากสิ่งที่ทำหันมาตอบคนเป็นพี่“น้ำด่างคืออะไร สบู่คืออะไรกินได้ไหม” คนชอบกินเอ่ยถามน้องอีกครั้ง“น้ำด่างคือน้ำแช่จากขี้เถ้าเจ้าค่ะ ส่วนสบู่นั้นเป็นสิ่งของที่เอาไว้ทำความสะอาดผิวหน้าและผิวกายซึ่งมันกินไม่ได้” เด็กหญิงยิ้มแย้มตอบเด็กชายแก่กว่าที่ทำหน้าครุ่นคิดเมื่อได้ยินคำตอบของตน“ทำความสะอาดผิวอย่างไร” เอ้อเหมยเอ่ยถามน้องสาวออกมาบ้างหลังจากที่นางวางเสี่ยวเป้ยตัวน้อยลงบนพื้นแล้ว“เอาไว้ล้างหน้าและอาบน้ำเจ้าค่ะ” เด็กหญิงบ่ายหน้าไปตอบพี่สาวที่กำลังทำหน้างง“เอาไว้ทำเสร็จแล้วข้าจะสาธิตให้พวกท่านดู” ฉินเซียวเอ่ยบอกพี่ทุกคน“ตกลง” เด็กทั้งสามพยักหน้า ก่อนที่จ้าวซิงจะถามน้องน้อยอย่างหวังดี “ให้พวกพี่ช่วยไหม”“ดีมากเลยเจ้าค่ะ” ฉินเซียวยิ้มรับจากนั้นจึงได้ใช้งานพวก

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่92 ฉินเซียวผู้ไม่เคยหยุดนิ่ง

    หลังมื้อเช้าของเด็กหญิงตัวเล็กของบ้านนางจึงได้เอ่ยชวนคนในบ้านช่วยกันทำสมุนไพรบำรุงผิวหน้าจากดอกบัวหิมะแต่นางลืมไปถึงบรรจุภัณฑ์จึงได้เอ่ยถามบิดาที่นั่งอยู่ด้วยกัน“ท่านพ่อเจ้าคะ ท่านสามารถทำตลับไม้แบบนี้ได้หรือไม่” ฉินเซียวได้ส่งรูปภาพตลับไม้ที่ตนวาดให้บิดาดูเพราะนางต้องการนำมาใส่สมุนไพรบำรุงผิวหน้า“พ่อไม่เคยทำสิลูก แต่ว่าในหมู่บ้านของเรามีคนที่สามารถทำได้อยู่นะเจ้าจะลองไปให้เขาทำดูหรือไม่” ฉินเต๋อหลังจากดูภาพวาดในกระดาษบอกลูกสาว“เป็นใครหรือเจ้าคะ”“ท่านปู่เจียนน่ะ เขายังส่งหลานของตนไปเรียนกับพวกลูกด้วยอย่างไรเล่า” ฉินเต๋อตอบบุตรีพร้อมกับพับกระดาษที่ลูกสาวส่งให้ไว้ในอกเสื้อ“ปู่ของพี่เจียนกั๋วหรือขอรับ” ฉินฟู่ผู้เป็นมิตรกับคนทั่วไปย้อนถามบิดา“ใช่แล้วละ”“ถ้าอย่างนั้นข้าขอไปกับท่านพ่อด้วยนะขอรับ”“ได้สิ”“ท่านพ่อลองไปถามดูเลยเจ้าค่ะ แบบธรรมดาข้าจะให้ตลับละห้าเหรียญทองแดง หากเป็นตลับแกะสลักข้าให้หนึ่งตำลึงเงินเจ้าค่ะ”“ได้สิ พ่อจะไปถามให้เดี๋ยวนี้”“ส่วนพี่รองข้าช่วยรบกวนท่านไปตามท่านป้าหน่อยเถอะเจ้าค่ะ”

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่95 คนที่เกลียด

    ในระหว่างที่คนทั้งสามกำลังสนทนากันอยู่ จีเยว่เสียงที่จำฉินเซียวได้ นางจึงได้รีบเดินมาทางเด็กหญิงด้วยความดีใจ“เด็กน้อยเจ้าเลือกเรียนที่นี่อย่างนั้นหรือ” เด็กสาวอายุสิบสามสวมชุดคลุมสีแดงตัดกับเสื้อตัวในสีขาวเดินยิ้มร่าเข้ามาหาเด็กหญิงที่เคยช่วยเหลือตนในร้านตัดเสื้อเมื่อครั้งอดีต“พี่สาวเยว่เสียง” ฉินเซียวส่งยิ้มให้อีกฝ่ายกล่าวทักทายอย่างดีใจไม้แพ้กัน“ใครอย่างนั้นหรือลูก” ฉินเต๋อเอ่ยถามบุตรสาวด้วยความสงสัย“นางเป็นคนที่ข้าเคยเจอที่ร้านผ้าเจ้าคะ พี่สาวเยว่คนนี้คือบิดาข้าชื่อจ้าวฉินเต๋อ” เด็กหญิงตอบบิดาก่อนจะหันไปแนะนำให้เด็กสาวรู้จักกับพ่อของตน“คารวะท่านอาจ้าว” จีเยว่เสียงย่อกายเคารพฉินเต๋อด้วยความสุภาพอย่างไม่ถือตัว“เจ้าอย่าได้เกรงใจ”ในระหว่างที่จีเยว่เสียงทักทายคนทั้งสามอยู่ก็ได้มีอาจารย์ของสำนักศึกษาเดินออกมาบอกให้คนที่ต้องการสมัครเรียนเข้าไปลงชื่อด้านใน เยว่เสียงจึงได้ขันอาสาพาเด็กหญิงทั้งสองไปเอง“ท่านอาเจ้าคะ ต่อจากนี้ให้เป็นหน้าที่ของข้าดูแลน้องสาวเถอะเพราะคนนอกจะไม่สามารถเข้าไปได้”“ได้สิอาต้องรบกวนเจ้าแล้วขอบใจ

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่91 มันเป็นเพียงฝันร้ายจริงหรือ

    “เจ้าอัปลักษณ์เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม” กระจกเทพที่รับรู้คลื่นอารมณ์ของเด็กหญิงเอ่ยถามน้ำเสียงวิตก“คือ...ข้า” ฉินเซียวรู้สึกว่าลำคอแห้งผาก ปวดหัวเอ่ยตะกุกตะกัก“เสี่ยวเซียวลูกเป็นอะไรหรือไม่แม่ปลุกเจ้าตั้งนาน เมื่อเห็นเจ้ากระสับกระส่ายใจคอแม่ไม่ดีนักแม่ก็เลยให้พ่อไปตามท่านอาจารย์ของเจ้ามา” หนิงเซียนเอ่ยถามบุตรสาวใบหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเพราะนางเขย่าตัวทั้งร้องเรียกลูกน้อยอย่างไรนางก็ไม่ยอมลืมตา“นะ...น้ำ” เด็กหญิงร้องขอน้ำกับมารดาซึ่งนางอยากจะพูดให้มากแต่ก็จนใจ“น้องเล็ก นี่น้ำ” ฉินอู๋รีบส่งน้ำให้คนเป็นน้องแต่มือที่เด็กหญิงยกมารับจอกน้ำนั้นสั่นจนนางไม่อาจควบคุมได้ ทำให้จอกน้ำตกลงข้างลำตัวที่ตอนนี้นางได้ถูกย้ายมายังในห้องนอนของตนตั้งแต่เมื่อไรนางก็ไม่รู้“แม่ป้อนเจ้าเอง” หนิงเซียนกลั้นน้ำตาก่อนจะเอามือมารับจอกน้ำจากบุตรชายอีกครั้งก่อนจะจ่อไปยังปากบุตรสาวที่มองตนอย่างขอบคุณ“ข้าพาท่านหมอมาแล้ว” ฉินเต๋อส่งเสียงขึ้นพร้อมกับสาวเท้ายาวเดินนำชายชราเข้ามายังห้องบุตรสาวด้วยความร้อนใจไม่แพ้คนที่ตามมาทั้งหมด“ศิษย์น้อยเจ้าเป็นอย่างไรไม่สบายตรงไห

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่94 สำนักศึกษา

    “เจ้าไปพักก่อนเถอะ” หนิงเซียนนำผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้บุตรสาวกล่าวอย่างอ่อนโยน“เจ้าค่ะ” ฉินเซียวไม่ดื้อดึงเนื่องจากทุกขั้นตอนที่ควรทำก็เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว“พวกเจ้าเองก็ออกไปกับน้องเถอะ ตรงนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแม่กับป้าของเจ้าเอง” หนิงเซียนเมื่อเห็นลูกสาวเดินออกไปแล้วนางจึงได้หันมาบอกบุตรชายรวมทั้งหลานคนอื่นด้วยเด็กทั้งหมดก็พากันเดินออกมา จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันไปเล่นกับเสือทั้งสี่บ้าง ทบทวนบทเรียนบ้าง จนกระทั่งปลายยามเซิน“น้องสาววันนี้ข้ากับอาหลิวต้องกลับแล้วเอาไว้วันพรุ่งข้าจะมาหาเจ้านะเพื่อดูว่าสบู่ที่เราทำกันวันนี้เป็นอย่างไร” หนิงลี่เอ่ยบอกหนิงเซียนหลังจากที่พวกนางใช้เวลาตลอดบ่ายอยู่ด้วยกัน“เจ้าค่ะ วันนี้ข้าต้องขอบใจพี่และน้องสะใภ้มาก”“เราเป็นครอบครัวเดียวกัน พี่สะใภ้รองอย่าได้เกรงใจเจ้าค่ะ” หลิวม่านส่งยิ้มให้หนิงเซียนที่ออกมาส่งพวกตนรวมทั้งเด็กทั้งสามที่ตามออกมาด้วย“จริงอย่างที่หลิวม่านบอก” หนิงลี่ยกยิ้มคล้อยหลังคนทั้งสองกับหลานทั้งสามจากไปหนิงเซียนจึงได้เข้าครัวลงมือทำอาหารเย็น นางทำไปได้ไม่เท่าไหร่ฉินเต๋อก

  • ฉินเซียวเมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย   ตอนที่87 จะเจอตัวอะไรอีกไหมขอรับ

    “เจ้าอัปลักษณ์เจ้าจะบ่นอะไร เจอหมูป่าก็ดีแล้วนี่จะได้มีเนื้อเพิ่ม อีกทั้งยังได้แบ่งขายให้ชาวบ้านเป็นการซื้อใจคนเหล่า นั้นได้อีกมันไม่ดีตรงไหน” กระจกเทพถามสหายอย่างงุนงง“มันไม่ดีตรงที่ข้ากลัวอันตรายนะสิ” ฉินเซียวกล่าวสีหน้าเป็นกังวล“เจ้าเชื่อข้าเถอะเจ้าแมวยักษ์สองตัวนั้นจัดการได้” โป๊ยข่วย อวยเสือตัวโตทั้งสอง“เจ้ามั่นใจนะ แต่ข้าขอลองถามเจ้าตัวเขาดูสักหน่อยดีกว่า” ฉินเซียวหยุดสนทนากับกระจกเทพก่อนจะหันไปถามไป๋หู่เพื่อเป็นการยืนยัน“ไป๋หู่เจ้ามั่นใจว่าจะสู้หมูป่าสองตัวนั้นได้ไหม”“เจ้าถามใคร เหตุใดข้าจะสู้มันไม่ได้ต่อให้มันมากันสองสามตัวข้าตัวเดียวก็สู้มันได้สบาย” ไป๋หู่เชิดคอขึ้นสูงกล่าวอย่างเย่อหยิ่ง“เหอะ ๆ เอาแค่ตัวเดียวก็พอเถอะ” ฉินเซียวยิ้มแหย แต่พอนางได้ยินคำพูดของกระจกเทพสีหน้าของนางก็ซีดเผือดลง“เจ้าอัปลักษณ์ดูเหมือนคำพูดเจ้าแมวยักษ์จะเป็นจริงนะ มันมีอยู่สองตัวแต่ละตัวเขี้ยวโง้งเชียว”“สหายรัก ข้ายินดีด้วยมีหมูป่าตั้งสองตัวเจ้าก็จงระวังตัวอย่าให้บาดเจ็บนะ ข้าจะให้ท่านพ่อช่วยยิงหน้าไม้ช่วยอีกแรง” ฉินเซียวเอามือลูบหัวของไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status