ตอนที่15 มารดาผู้ส่งเสริม

ตั้งแต่วันนั้นเมื่อเหยาซิงอีมองหน้าเหยาซีฮันและเหยาหวังเหว่ย เขาก็ยิ่งอดสงสารพี่ใหญ่ไม่ได้ เพราะมันช่างทรมานเหลือเกินทั้งที่เขาเพิ่งรู้ยังเจ็บปวดขนาดนี้ เขาแทบนึกไม่ออกเลยว่าพี่ใหญ่ของเขาที่ต้องทนทรมานมานานถึง10ปีจะเจ็บปวดรวดร้าวมากเพียงใด

ใจหนึ่งเขาก็อยากสังหารหลัวฮองเฮาเพื่อชำระแค้นให้มารดาผู้ให้กำเนิด แต่เขาก็ไม่อยากให้พี่ใหญ่ที่เติบโตมาด้วยกันต้องเจ็บปวดมากไปกว่านี้ และมิอาจทำลายความสัมพันธ์ที่มีมานานได้ เขารู้ดีว่าหากเสด็จแม่มองอยู่ ก็คงไม่อยากให้เขาทำเช่นกัน

ไม่เพียงแค่นั้นหากเขาทำลงมือฆ่าหลัวฮองเฮา พี่รองก็ต้องรู้สาเหตุการตายของเสด็จแม่ พี่รองของเขาหาได้ปรานีเช่นเขาไม่ หากเป็นเช่นนั้นคนที่เกี่ยวข้องกับหลัวฮองเฮาและตระกูลหลัวคงต้องมอดม้วยไปตามกัน แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เหยาซิงอีสนใจ เพียงแต่เขากังวลเรื่องโกลาหลที่จะตามมาภายหลังมากกว่า

แต่หากจะให้เขาไปฟ้องเสด็จพ่อทั้งที่ไม่มีพยายาทหลักฐาน ต่อให้เสด็จพ่อมีคำสั่งรื้อค้นคดี ก็ไม่ต่างจากเทพเซียนต่อสู้กัน ผีน้อยรับเคราะห์ เหล่าผู้น้อยอย่างพวกนางกำนัลขันทีรวมถึงหมอหลวงที่ดูแลเสด็จแม่ก็คงไม่อาจพ้นผิดและถูกโบ้ยความผ