ตอนที่24 บุตรที่ไม่ได้ดั่งใจ

ฟางหนิงหลินแอบยิ้มอยู่ในใจ เมื่อรู้ว่าน้ำตาของนางได้ผล เพราะสายตาและสีหน้าของเหยาหวังเหว่ยในตอนนี้บ่งบอกให้นางรู้ได้ชัดเจนว่าเขากำลังรู้สึกผิดที่พยายามจะฝืนใจนาง

“ข้าคิดน้อยไป ต่อไปข้าจะระวังให้มากกว่านี้ เรื่องในวันนี้ข้าขอโทษด้วย เช่นนั้นข้าจะพาเจ้าไปส่งขึ้นรถม้ากลับจวน” น้ำเสียงของเหยาหวังเหว่ยแฝงไปด้วยความรู้สึกผิด

เหยาหวังเหว่ยยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้สตรีตัวน้อยพร้อมยกยิ้มให้นาง ก่อนที่จะหันตัวหมายจะเดินออกไปจากห้อง แต่กลับถูกสตรีตัวน้อยดึงแขนเสื้อเอาไว้ก่อน บุรุษตัวโตหันมายังมือน้อย ๆ ที่กระตุกแขนเสื้อของเขาอยู่

“ท่านอ๋องเพคะ รอหม่อมฉันหน่อยได้หรือไม่ ถึงมันจะยากเพราะเพียงแค่ได้ยินเรื่องของคนผู้นั้น หม่อมฉันก็นึกถึงเรื่องในอดีตทุกครั้ง แต่หม่อมฉันจะทำเพื่อท่านอ๋องนะเพคะ ให้สมกับที่ท่านอ๋องยอมเป็นดาบและโล่ให้หม่อมฉัน” น้ำเสียงของฟางหนิงหลินถึงจะยังมีเสียงสะอื้นอยู่บ้าง แต่ท่าทางและสีหน้าของนางราวกับกำลังออดอ้อนเขาอยู่ก็ไม่ปาน

ฟางหนิงหลินได้เห็นดวงตาที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ นอกจากความเศร้าในแววตาของเหยาหวังเหว่ยแล้ว ก็ไม่กล้าป