LOGINShare
บทที่ 1717
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1720
เดิมทีตั้งใจจะเชิญชวนกู้หว่านเยว่เข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้าง แต่นางคงไม่ยอม แต่เมื่อครู่เมื่อมีสหายร่วมรบเกินกว่าครึ่งต่างก็ให้การสนับสนุน หลันเตี๋ยก็ได้แต่จนปัญญา แต่บัดนี้ครั้นเห็นกู้หว่านเยว่กล้าปฏิเสธการคำเชิญชวนของพวกเขาเช่นนี้ นางก็ยิ่งรู้สึกโกรธเคืองแบบทวีคูณ สตรีผู้นี้มีสิทธิ์อะไร? “ทหารรับจ้างฉื่อหรงอย่างพวกเราพอมีชื่อเสียงบนที่ราบแห่งความโกลาหล นอกจากทหารรับจ้างเก่าแก่อย่างเสินสุ่ยแล้ว ใครเล่าจะกล้าเทียบเคียงกับทหารรับจ้างฉื่อหรงอย่างพวกเรา” หลันเตี๋ยค่อนข้างอวดดี “พวกเจ้าเป็นแค่ผู้ลี้ภัย ได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรง ก็ควรจะต้องซาบซึ้งใจสิ ไม่คิดว่าจะช่างเลือกเช่นนี้?” น้ำเสียงของนางเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าพลาดตรงไหม?” สตรีผู้นี้ช่างไม่รู้จักให้เกียรติผู้อื่นยิ่งนัก! “หลันเตี๋ย!” ลั่วหรงขมวดคิ้วแน่น “หุบปาก” สายตาของเขาดูไม่พอใจมาก หลันเตี๋ยล่วงเกินนางสามครั้งแล้ว สิ้นสุดเสียง กู้หว่านเยว่ที่อยู่ตรงข้ามก็ขยับตัวเล็กน้อย แต่จู่ ๆ ก็มาปรากฏตัวตรงหน้าของหลันเตี๋ยอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ยกมือตบหน้าของนางสองฉาดใหญ่ “ช่วยพูดจาส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1719
“ขอรับ” ชิงเยี่ยน “ออกไปเถอะ”เขาพยักหน้าอย่างว่าง่ายกู้หว่านเยว่เปิดม่านหน้าต่าง จากนั้นก็ตะโกนไปด้านหลัง “เหล่าสหายข้างหลัง พวกเจ้าตั้งใจจะตามพวกเราไปถึงเมื่อไหร่ ไม่สู้ออกมาเจอกันซึ่ง ๆ หน้าดีกว่าไหม?”ลั่วหรงไอกระแอมด้วยความลำบากใจ ก่อนจะเดินเกาศีรษะออกไปด้านหลังคือสหายร่วมรบที่มีท่าทีลำบากใจเช่นเดียวกัน ทุกคนต่างจ้องเขม็งไปยัง “พี่น้อง” คู่หนึ่งบนรถม้าด้วยความระแวดระวัง“ขอประทานอภัย พวกเราไม่ได้มีเจตนาไม่ดี”ลั่วหรงกล่าวอย่างจริงใจ ในช่วงแรกเขากังวลว่าจะถูกโจรซุ่มทำร้าย แต่ต่อมาก็ต้องตกตะลึงกับทักษะการต่อสู้ของชิงเยี่ยน“พวกเราเคยเจอกันในโรงเตี๊ยม เจ้ายังจำได้หรือไม่?”ลั่วหรงอธิบายกับกู้หว่านเยว่ ความชอบพอทางสายตายิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเขาเป็นคนฉลาด ดูจากท่าทีที่ชิงเยี่ยนมีต่อกู้หว่านเยว่ ก็เดาสถานะของนางได้แล้ว“ข้าจำได้”กู้หว่านเยว่พยักหน้าอย่างเหมาะสมและสุภาพเรียบร้อย ถูกจับได้ก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจแต่อย่างใด“ดังนั้นเหตุใดพวกเจ้าถึงต้องสะกดรอยตามข้า?”แววตาของนางดูสุขุมเยือกเย็น ระหว่างที่สบตากัน ลั่วหรงได้เอ่ยถึงเป้าหมายอย่างรู้สึกผิด“หัวหน้า ท่านรีบพูดสิ” สหา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1718
แววตาของชิงเยี่ยนเปล่งประกาย“เมื่อครู่เหตุใดข้าถึงคิดไม่ได้กันน่ะ? ท่านฉลาดยิ่งนัก”“อื้อ จับพวกเขามัดแล้วโยนไปข้างทาง แล้วเราก็เดินทางกันต่อเถอะ”กู้หว่านเยว่เก็บตำลึงเงินอย่างรวดเร็ว เพราะไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่นานนัก“ขอรับ”ชิงเยี่ยนพยักหน้า จากนั้นก็เดินมาตรงหน้าของโจรกลุ่มนั้น ใช้มือข้างหนึ่งกระชากคอเสื้อของพวกเขาขึ้นมาแล้วโยนพวกเขาไปข้างทางแม้ว่าตัวเขาจะดูเล็ก แต่กลับมีพละกำลังมหาศาลไร้ที่สิ้นสุดจับโยนทีละคนราวกับโยนแตงกวา“ไปกันเถอะ”หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ชิงเยี่ยนก็กระโดดบนรถม้าต่อ คว้าสายบังเหียนมาถือในมือแล้วเดินทางต่อ“เอ๊ะ มีคนตามมาด้านหลังนี่?”กู้หว่านเยว่ที่นั่งอยู่บนรถม้าหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่าคนเหล่านั้นจะไม่ได้มีเจตนาไม่ดี จึงไม่ได้สนใจเท่าไหร่เส้นทางหลังจากนี้เหมือนกับที่นางคาดเดาไว้ พวกเขาเจอกับโจรอีกสามกลุ่มอย่างที่คิดไว้จริง ๆ ซึ่งเหมือนกับโจรกลุ่มก่อนหน้านั้นไม่ต้องให้กู้หว่านเยว่ลงมือ ลำพังแค่ชิงเยี่ยนคนเดียวก็จัดการพวกเขาได้หมดแล้วหลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว ก็เก็บรวบรวมตำลึงเงินบนตัวของพวกเขา จากนั้นก็โยนพวก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1717
ท่ามกลางป่าทึบตรงหน้า รถม้าคันหนึ่งถูกโจรป่ากลุ่มหนึ่งล้อมจับเอาไว้เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งอยู่หน้ารถม้าถือกระบี่ในมือแน่นแม้ว่าจะมองไม่เห็นสีหน้าท่าทาง แต่ก็รู้ว่าเด็กหนุ่มรูปร่างผ่ายผอมผู้นี้กำลังตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดกลัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับโจรกลุ่มใหญ่เช่นนี้ส่วนเด็กสาวบนรถม้าน่าจะตกใจทำอะไรไม่ถูกอย่างแน่นอนคงจะกำลังรอใครสักคนตกลงมาจากฟากฟ้า มาช่วยนางให้พ่นจากหายนะเป็นแน่ลั่วหรงกำหมัดแน่นเขาเองก็อยากพุ่งไปช่วยกู้หว่านเยว่อย่างไม่ลังเล แต่ด้านหลังของเขาคือสหายร่วมรบของเขาเขาจะทิ้งสหายร่วมรบไปเพราะสตรีเพียงผู้เดียวไม่ได้แต่เวลานี้เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่ตกอยู่ในอันตรายแล้วไม่ช่วย ในใจของเขาคล้ายกับกำลังทุกข์ทรมานและดิ้นรนเอาตัวรอดจากน้ำมันที่ร้อนระอุอย่างไรอย่างนั้นในขณะที่ลั่วหรงกำลังตัดสินใจ คิดจะพุ่งเข้าไปช่วยเหลือเพียงลำพังนั้นจู่ ๆ ชิงเยี่ยนบนรถม้าก็ลอยตัวลงมา กระทั่งไม่เห็นด้วยซ้ำว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร เวลานี้ได้ล้มโจรไปแล้วเจ็ดถึงแปดคน“ไอหยา เจ็บนัก”โจรหนึ่งในนั้นถูกชิงเยี่ยนกระทืบเท้า เจ็บปวดจนต้องยกมือปิดหน้าเลยทีเดียวคนที่เหลือพากันร้องขอชีวิต“นั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1716
เส้นทางนี้ล้วนเต็มไปด้วยป่าทึบที่มีพืชพันธุ์สีเขียวชอุ่ม ทั้งสองคนปรึกษาแล้วว่าจะไม่แวะพัก จะเดินทางต่อในคืนนั้นเลย“องค์หญิงน้อย ระวังตัวด้วย ทางนี้โจรเยอะ”นอกจากกองกำลังหลากหลายเมืองบนที่ราบแห่งความโกลาหลแล้ว เหล่าทหารรับจ้างและโจรก็ยังแบ่งออกเป็นสองพรรคสองพวกอีกด้วยแม้ว่าระหว่างโจรเหล่านี้จะไม่มีการติดต่อกัน แต่กลับมีให้เห็นทั่วทุกหนแห่ง สามถึงห้าคนก็สามารถตั้งกลุ่มได้แล้วโดยเฉพาะป่าทึบที่มีต้นไม้นับไม่ถ้วนแห่งนี้ อาจจะมีพวกโจรบุกเข้ามาตอนไหนก็ได้“หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้ ลงมาจากรถม้าซะ!”ในขณะที่กำลังคุยกัน จู่ ๆ ก็มีชายปริศนาจำนวนสามสี่คนปิดหน้าพุ่งออกมาจากในป่าชิงเยี่ยน ....เขาเป็นคนปากอัปมงคลจริง ๆครั้นกู้หว่านเยว่เห็นม้าหยุดกะทันหัน น้ำเสียงที่เคลือบแคลงสงสัยก็ดังออกไปจากรถม้า “เกิดอะไรขึ้น”ชิงเยี่ยนเกาศีรษะอย่างรู้สึกผิด“พูดถึงโจร โจรก็ออกมาทันที....”ในระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังคุยกัน โจรกลุ่มนั้นก็หมดความอดทนเสียงตะคอกของผู้นำดังขึ้น “ข้าสั่งให้พวกเจ้าลงมาไม่ได้ยินหรือไร? มัวชักช้าอะไรกันอยู่!”คนที่เหลือมองดูรถม้าคันนี้ด้วยสายตาละโมบโลภมากสำหรับบนที่ราบแห่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1715
กู้หว่านเยว่ย้อนนึกถึงแผนที่ที่ชิงเยี่ยนให้นางดูเมื่อครู่ จากเมืองเฟิงย่ไปถึงพระราชวังเป่ยตี้ ทั้งหมดต้องผ่านสิบหกเมือง หนึ่งคูเมืองใหญ่นางตัดสินใจแล้ว ระหว่างผ่านสิบเจ็ดสถานที่แห่งนี้ จะระเบิดทุกหนแห่งให้เละมอบบทเรียนอันลึกซึ้งให้แคว้นเป่ยตี้ขณะเดียวกัน หน้าประตูเมืองลั่วหรงกำลังพาขบวนคนทางด้านหลังออกจากเมืองอย่างยิ่งใหญ่เมื่อครู่ตอนเขาอยู่ในโรงเตี๊ยมได้ยินว่าเกิดเรื่องกับองค์ชายรองภายในจวนผู้ว่าการ สังเกตเห็นว่าเมืองเฟิงเย่กำลังจะตกอยู่ในความโกลาหล ไม่อาจอยู่นานได้ นี่จึงรีบพาคนจากไปตอนเดินทางมาถึงหน้าประตูเมือง หางตาของเขาก็มองเห็นชิงเยี่ยน“สหายน้อย เหตุใดเจ้ามาอยู่ที่นี่เพียงลำพัง?”ลั่วหรงยกมือขึ้นสั่งหยุดขบวนคน เร่งฝีเท้ามาหยุดข้างกายชิงเยี่ยน สายตากวาดหาเงาร่างของกู้หว่านเยว่“พี่สาวของเจ้าเล่า?”ชิงเยี่ยนอายุยังน้อย อีกทั้งยังเชื่อฟังกู้หว่านเยว่ ลั่วหรงย่อมเห็นเขาเป็นน้องชายของกู้หว่านเยว่“นาง นางมีธุระจากไปก่อนแล้วขอรับ”ชิงเยี่ยนหาข้ออ้างอย่างหนึ่งแม้ว่าลั่วหรงมีท่าทีสนิทสนม แต่เพียงมองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นคนฉลาดแต่เขากังวลฐานะถูกเปิดเผย“จากไปก่อนแล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1714
มีคนต่างพากันร้องตะโกน วิ่งออกไปอย่างร้อนรน วุ่นวายไปทั้งจวนตอนนี้กู้หว่านเยว่มาถึงถนนใหญ่แล้วนึกถึงเรื่องใหญ่ชวนให้ตกตะลึงพรึงเพริดที่นางได้ทำภายในจวนผู้ว่าการเมื่อครู่ คาดว่าอีกไม่นานจะต้องมีหน่วยลาดตระเวนประกาศจับนางถึงตอนนั้น ภาพวาดของนางก็จะถูกติดเต็มถนนใหญ่และตรอกเล็กตรอกน้อยกู้หว่านเยว่หาตรอกไร้ผู้คนพบ เข้าไปภายในมิติปลอมตัวเป็นผู้ชายภายในมิติ อีกทั้งยังแปลงโฉมเป็นผู้ชายถึงออกมาอีกครั้ง“เปลี่ยนเป็นเช่นนี้ ต่อให้พวกเขาเห็นข้า ก็น่าจะจำไม่ได้แล้ว”กู้หว่านเยว่หยิบคันฉ่องออกมาหนึ่งบาน ส่องใบหน้าตนนางพยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นโยนคันฉ่องเข้ามิตินึกได้ว่าระหว่างเดินทางอาหารแห้งที่พวกเขาเตรียมไว้ถูกกินหมดแล้ว เสบียงอาหารภายในมิติและอาหารของเมืองเฟิงเย่แตกต่างกันมาก ระหว่างกู้หว่านเยว่เดินทางออกจากเมืองก็แวะตลาดแห่งหนึ่ง ซื้ออาหารแห้งที่จำเป็นระหว่างเดินทางบางส่วนรอจนกระทั่งนางซื้ออาหารแห้งออกมา ทั่วทั้งเมืองเฟิงเย่ก็วุ่นวายเละเป็นโจ๊กหนึ่งหม้อ“พวกเจ้าได้ยินแล้วหรือไม่? คนของเมืองตงโจวกลับมาแก้แค้นแล้ว”“หา เกิดเรื่องใดขึ้น?”“ของลับขององค์ชายรองเป่ยตี้ถูกตัดไปแ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1713
กู้หว่านเยว่หัวเราะออกมาอย่างซุกซน เหินบินขึ้นชายคาเรือน เสียงร้องแตกตื่นของทหารดังอยู่ทางด้านหลัง“แย่แล้ว แย่แล้ว องค์ชายรอง...”“เกิดเรื่องแล้ว ของลับขององค์ชายรองถูกตัดไปแล้ว!”“เป็นฝีมือของผู้หญิงคนนั้น รีบจับตัวนางมาเร็วเข้า” หนึ่งในทหารมองเห็นเงาร่างตอนหนีไปและมีดเปื้อนเลือดในมือของกู้หว่านเยว่ รีบชี้เงาด้านหลังนางพลางร้องตะโกนทันใดนั้น ทหารกลุ่มใหญ่เข้ามาล้อมกู้หว่านเยว่ไว้“เกิดเรื่องอันใดขึ้น องค์ชายรองเป็นอะไรไป?” ผู้ว่าการวิ่งเหยาะๆ เข้ามา ยังลื่นล้มกลางทางอีกด้วยได้ยินว่าเกิดเรื่องกับข่าหมี่ เขาตกใจจนจิตวิญญาณหลุดลอย ยังคิดว่าข่าหมี่ได้รับบาดเจ็บ หวังเพียงให้อาการบาดเจ็บของเขาไม่ร้ายแรงจนกระทั่งได้ยินว่าของลับของข่าหมี่ถูกคนตัดไปแล้ว เบื้องหน้าพลันมืดสนิทจนเกือบหมดสติไป“แย่แล้ว แย่แล้ว!”“องค์ชายข่าหมี่เป็นองค์ชายที่ฝ่าบาทของพวกเราโปรดปรานที่สุด ภายภาคหน้ายังต้องรับสืบทอดแคว้นเป่ยตี้ บัดนี้เกิดเรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ภายใต้การปกครองของข้า ฝ่าบาทจะต้องฆ่าข้าแน่!”ผู้ว่าการทรุดลงบนพื้น เขานึกบางอย่างขึ้นได้ จู่ๆ ก็ชี้ไปทางกู้หว่านเยว่“จับผู้หญิงคนนั้น จะต้องจับน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1712
ช่วยด้วย พวกนางอยากกลับบ้านไปหามารดากู้หว่านเยว่โบกมือเบาๆ “เอาแส้ให้ข้า”ข่าหมี่ถูกฮ่องเต้แคว้นเป่ยตี้อบรมอย่างเข้มงวดตั้งแต่เด็ก หากไม่เป็นไปตามความต้องการก็จะถูกลากไปลงโทษภายในห้องมืดเล็กเริ่มแรกเขาต่อต้านอย่างรุนแรงทว่าหลังคุ้นชินแล้ว กลับชมชอบความรู้สึกถูกคนตี“สมเป็นคนงามที่ข้าถูกใจตั้งแต่แรกพบ กล้าหาญยิ่งนัก”ข่าหมี่หรี่ตามองกู้หว่านเยว่แวบหนึ่ง วางแส้ลงในมือนางภายภาคหน้ายามย้อนคิดถึงเรื่องนี้ เขาอาจเสียใจต่อการกระทำของตนไปชั่วชีวิตกู้หว่านเยว่รับแส้ไป เหล่าผู้หญิงทางด้านหลังรีบหลบไปไกลๆ“ดูท่าแล้วเจ้าชอบความรู้สึกถูกคนตียิ่งนัก”นางง้างแส้ขึ้น ฟาดลงบนร่างกายของข่าหมี่อย่างแรง“โอ้!”ข่าหมี่ร้องออกมาอย่างสุขสม เรี่ยวแรงนี้มากอยู่บ้าง แต่นี่คือครั้งแรก เขายังไม่ทันสังเกตเห็นความผิดปกติ“เช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าสมปรารถนา” กู้หว่านเยว่ฟาดลงไปแรงๆ อีกครั้ง“โอ้ อ๊า!” ข่าหมี่กระโดดขึ้นมา สีหน้าน่าสงสารอยู่บ้างฟาดลงไปแรงๆ อีกครั้ง“อ๊า เจ็บเหลือเกิน!”ข่าหมี่ปิดก้น เริ่มกระโดดอย่างบ้าคลั่ง สีหน้าบิดเบี้ยวอย่างมาก“อย่า...” ตีไปแล้วยังไม่ได้พูดออกมา กู้หว่านเยว่ไล
You may also like
บุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง15.5K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน20.3K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง111.1K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน23.5K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.5M viewsคุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว
ฉู่เฉียว768 viewsหลงกลิ่นลีลาวดี
ิิิิดอกบุหงา-253711 viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์327 views
