Share

บทที่ 1737

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“เจ้าคิดว่าตัวเองยังเป็นแม่ทัพของแคว้นตงโจวอยู่อีกหรือ ตงโจวของพวกเจ้า ล่มสลายไปนานแล้ว!”

“โดนลากจนใกล้จะตายแล้วสินะ?”

คนของหน่วยลาดตระเวนนั่งอยู่บนหลังม้า ส่งเสียงเย้ยหยันอย่างไม่เกรงกลัว ไม่เห็นชีวิตคนอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย

ทันใดนั้น สองร่างก็ทะยานเข้าใส่

คนหนึ่งอยู่หน้า คนหนึ่งอยู่ข้างหลัง จัดการปลิดชีพคนสองคนโดยตรง

“พวกเจ้า...” ในมือของทั้งสองคนถือกริช ก่อนที่หน่วยลาดตระเวนจะได้ส่งเสียงร้องออกมา พวกเขาสองคนก็ปลิดชีพไปสี่คนอย่างรวดเร็ว

เลือดสีแดงสดไหลนองพื้น

กู้หว่านเยว่และชิงเยี่ยนสบตากัน ให้ชิงเยี่ยนเข้าไปแบกร่างชิงสือที่นอนอยู่บนพื้นขึ้นมา ส่วนนางก็หันไปจัดการอีกสองคนที่เหลืออย่างรวดเร็ว

“ไปกัน”

เพียงชั่วพริบตาเดียว หน่วยลาดตระเวนทั้งหกคนบนถนนก็เสียชีวิตทั้งหมด

ทิ้งไว้เพียงร่างไร้วิญญาณเกลื่อนพื้น และม้าหกตัวที่สับสนงุนงง

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ช่วยด้วย เลือดเต็มไปหมดเลย ฆ่าคนตายแล้ว!” ชาวบ้านที่เดินผ่านปากทางเข้าถนนร้องเสียงหลง “คนของหน่วยลาดตระเวนตายแล้ว!”

เวลานี้ กู้หว่านเยว่และชิงเยี่ยนได้พาคนหลบไปยังมุมที่ปลอดภัยแล้ว

“แม่ทัพสือ ตื่นสิ ได้ยินที่ข้าพูดหรือไม่?” ชิงเยี่ย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2152

    เมื่อพูดถึงเรื่องนี้สีหน้าชิงเหลียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย“ช่วงก่อน ฮูหยินผู้เฒ่าฟู่เคยมาหนึ่งครั้ง แต่ว่าอยู่ในจวนองค์หญิงใหญ่เพียงครึ่งวัน ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น จึงกลับไปด้วยความโมโห หลังจากนั้นไม่เคยมาอีกเลยเพคะ”กู้หว่านเยว่คาดเดาว่ายัยเด็กจิ่นเอ๋อร์น่าจะได้สติแล้ว รู้ว่าจะปล่อยให้คนอื่นมารังแกโดยไม่มีสาเหตุอีกต่อไปไม่ได้ จึงไล่ยายแก่นั่นไปซะระหว่างพูดคุยกันทั้งสองมาถึงตำหนักบรรทม กู้หว่านเยว่นวดขมับ“เจ้าออกไปก่อนเถอะ ไปแจ้งพวกท่านพ่อท่านแม่ แล้วก็พวกจิ่นเอ๋อร์ว่าพวกเรากลับมาแล้ว”ชิงเหลียนพยักหน้า แล้วรีบจากไปทันทีกู้หว่านเยว่เข้าไปพักผ่อนในตำหนัก ตำหนักบรรทมแห่งนี้มีคนมาปัดกวาดทุกวัน การตกแต่งและภายในห้องเหมือนกับตอนนางจากไปยามค่ำ นางนอนหลับสนิท ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมา เพียงเงยหน้าก็มองเห็นซูจิ่งสิงกำลังตรวจฎีกาอยู่หน้าโต๊ะ“ท่านพี่ ท่านมาตั้งแต่เมื่อใด?”กู้หว่านเยว่นวดขมับตั้งแต่ตั้งครรภ์ ความระแวดระวังตัวของนางลดต่ำลงมาก ถึงขนาดไม่สังเกตว่ามีคนเข้ามาในห้องซูจิ่งสิงหันมองนางแวบหนึ่ง “เจ้าตื่นแล้วหรือ?”“อยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว เห็นว่าเจ้านอนหลับอยู่จึงไม่ได้รบกวน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2151

    กู้หว่านเยว่รู้สึกสนใจ สนใจ สนใจอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงสีหน้าซูจื่อชิงเมื่อครู่ที่เหมือนท้องผูก รวมถึงทิศทางที่หญิงสาวผู้นี้จากมา กู้หว่านเยว่พอจะเข้าใจแล้ว “นี่ก็คือเรื่องยุ่งยากที่จื่อชิงบอกหรือ?”ชิงเหลียนก้มหน้า “เพคะ”กู้หว่านเยว่กระเดาะลิ้น “ดังนั้นหญิงสาวผู้นี้ถูกมอบให้จื่อชิง?”ชิงเหลียนพยักหน้า “ท่านอ๋องให้นางอยู่ในวังหลังเพคะ”กู้หว่านเยว่หมดคำพูด ในใจก่นด่าซูจื่อชิงไปแล้วหนึ่งยกเจ้าเด็กเวรคนนี้ไม่มีปัญญาจัดการปัญหา เลยให้คนมาอยู่ในวังหลัง รอให้นางกลับมาจัดการ ช่างเพ้อเจ้อเสียจริงกู้หว่านเยว่มองดูคนตรงหน้า “ผู้ตรวจการเกลือทางใต้ นามว่าหวังฉงสินะ? เจ้าคือบุตรสาวคนโตของหวังฉงหรือ?”กู้หว่านเยว่จำได้ว่า หวังฉงอายุไม่เกินสี่สิบ มากสุดก็สามสิบเจ็ดสามสิบแปดหวังโหรวเจาอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยอย่างโมโห “เจ้าเป็นใคร? ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อเต็มของท่านพ่อ”นางเคยเห็นพระชายาผู้สำเร็จราชการแทน หน้าตาไม่ใช่อย่างนี้แน่นอน อีกอย่างต่อให้เป็นพระชายาผู้สำเร็จราชการแทน ก็ควรเรียกพ่อนางว่าใต้เท้าหวังตกลงหญิงสาวตรงหน้าโผล่มาจากไหน เหตุใดจึงไร้มารยาทเช่นนี้ ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อเต็มของพ่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2150

    ช่วงนี้ทางใต้อากาศไม่ค่อยดี อุทกภัยเกิดขึ้นบ่อยครั้ง เขามัวแต่จัดการน้ำท่วม แต่เขาไม่รู้วิธีควบคุมน้ำท่วมเท่าใดนัก บัดนี้เวลาผ่านไปร่วมครึ่งเดือน เมื่อเห็นผลลัพธ์การควบคุมน้ำท่วมมีเพียงน้อยนิด จึงปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างมากซูจื่อชิงคิดแต่จะช่วยพี่ใหญ่ปกครองบ้านเมือง เพื่อยืนยันให้พี่ใหญ่เห็น ว่าเขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์หนึ่งปีที่ผ่านมาฝนตกต้องตามฤดูกาลปกครองมาอย่างดี แต่ครึ่งปีมานี้ทางใต้ดันเกิดอุทกภัยบ่อยครั้งเช้านี้ซูจื่อชิงยังกังวล หากเขาปกครองบ้านเมืองจนเละเทะวุ่นวาย กลับมาพี่ใหญ่ต้องต่อว่าเขาแน่นอน“ลำบากแล้ว” ซูจิ่งสิงตบบ่าซูจื่อชิงเบา ๆ สองพี่น้องสบตากันแวบหนึ่ง ต่างเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย คำพูดที่เหลือไม่จำเป็นต้องเอ่ยกู้หว่านเยว่ถอนใจ “ดูท่าคนเราทำงานไม่ได้จริง ๆ จื่อชิง เจ้าดูราวกับเป็นตาแก่น้อยคนหนึ่ง”ซูจื่อชิงไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะ “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย หากเป็นห่วงน้องจริง ไม่สู้ให้พี่ใหญ่รีบให้ข้าเป็นท่านอ๋องเจ้าสำราญเถอะ”ความร่ำรวยและอำนาจเหมือนหมอกควันที่พัดผ่าน อำนาจสูงสุดก็ใช่ว่าจะควบคุมได้ง่าย ทุกวันมีฎีกาที่ตรวจไม่หมด มีงานที่จัดการไม่หม

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2149

    เกาเจี้ยนฝืนหยุดฝีเท้า ซูจิ่งสิงพูดมามีเหตุผล เขาจะทำให้สถานการณ์แย่ลงไม่ได้“สวรรค์โปรดคุ้มครอง ขอให้ยางเอ๋อร์ปลอดภัย”เขาพนมมือเข้าหากัน อธิษฐานในใจเงียบ ๆไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด ในที่สุดด้านในก็มีเสียงร้องไห้ดังขึ้นขณะเดียวกันประตูห้องที่ปิดสนิทถูกเปิดออกอีกครั้ง ร่างเกาเจี้ยนสั่นสะท้าน รีบวิ่งเข้าไปกู้หว่านเยว่ล้างมืออยู่ข้างใน หมอตำแยอุ้มเด็กน้อยที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าห่อตัว ใบหน้ายิ้มแย้ม “ยินดีกับท่านแม่ทัพ ขอแสดงความยินดีกับท่านแม่ทัพ ที่ได้ลูกชาย”“เป็นเด็กชายหรือ?”เกาเจี้ยนเผยความผิดหวังชั่วครู่ แต่เมื่อเห็นเด็กน้อยที่จ้ำม่ำตัวขาวน่ารัก ก็เผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง“เด็กผู้ชายก็ดี ต่อไปข้าจะสอนวรยุทธ์ทั้งหมดให้เขา เราทั้งสองคนจะได้ช่วยกันปกป้องอายาง”ซูจิ่งสิงยื่นหัวไปมองแวบหนึ่ง แอบบ่นในใจว่าน่ารักสู้จ้านจ้านตอนเด็กไม่ได้ แล้วสอบถาม “ตั้งชื่อหรือยัง?”เกาเจี้ยนส่ายหน้าอย่างอึกอัก ก่อนคลอดปรมาจารย์แพทย์บอกว่าต้องเป็นลูกสาวแน่นอน เขากับลั่วยางจึงคิดชื่อเด็กหญิงมาเป็นกระบุง ไม่ได้คิดชื่อเด็กชายไว้เลยสักชื่อ“รอให้ยางเอ๋อร์ตื่นแล้ว ค่อยให้นางคิดเถอะ” ลั่วยางเป็นคนคลอดล

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2148

    เกาเจี้ยนรีบเอ่ยอย่างร้อนใจ “พระนางฮองเฮา ข้าไม่มีเวลาพูดกับท่านแล้ว ยางเอ๋อร์คลอดยาก ท่านรีบตามข้าไปจวนลั่วสักครั้งเถอะ”“ยังมีเวลาอีกหนึ่งเดือนกว่าจะคลอดไม่ใช่หรือ?” กู้หว่านเยว่ปาดเหงื่อนางคำนวณเวลากลับมาแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าลั่วยางจะคลอดก่อนเกาเจี้ยนอยู่ข้างหน้านำทางไปด้วยอธิบายไปด้วย “หมอเองก็บอกว่าเดือนหน้าถึงจะคลอด แต่ใครจะไปคิดเมื่อคืนหลังกินข้าวเสร็จจู่ ๆ นางก็ปวดท้อง จากนั้นไม่นานน้ำคร่ำก็แตกแล้ว”กู้หว่านเยว่คำนวณเวลาอยู่สักครู่ ทันใดนั้นก็ตระหนักถึงความรุนแรงของปัญหา“อย่าเดินเลย ขี่ม้าไปดีกว่า ไม่อย่างนั้นจะไม่ทันการ”ระหว่างที่พูด นางหันหลังกลับ ปลดเชือกของม้าที่ผูกติดกับรถม้า ต่อมากระโดดขึ้นหลังม้า แล้วขี่ม้ามุ่งหน้าไปจวนลั่วอย่างรวดเร็ว“พระนางฮองเฮา!” เกาเจี้ยนตะโกนเสียงดัง แล้วรีบตามไปสีหน้าซูจิ่งสิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ทำอะไรกู้หว่านเยว่ไม่ได้ จึงได้แต่ตามไปโดยดียังดีที่ระหว่างทางไม่พบคนสัญจรไปมา กู้หว่านเยว่มาถึงหน้าจวนลั่วอย่างราบรื่น“ท่าน พระนางฮองเฮา...”พ่อบ้านตรงประตูรู้จักกู้หว่านเยว่ หลังจากได้เห็นนาง สีหน้าตื่นตระหนกจนเตรียมจะคุกเข่าลง กู้หว่า

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2147

    ซูจิ่งสิงไม่รู้ว่าลูกชายแอบบ่นอยู่ในใจ จึงก้มหน้า “กลับไป พ่อก็สอนวรยุทธ์ให้เจ้าได้”จ้านจ้านกระพริบตาอย่างบ้าคลั่ง “ท่านพ่อลำบากแล้ว จ้านจ้านไม่อยากให้ท่านเหน็ดเหนื่อย”ซูจิ่งสิงก้มหน้ามองเขาชั่วครู่ ต่อมาตบฝ่ามือไปที่หน้าผากของเขาหนึ่งที“พูดจาเหลวไหล ช่างเถอะ เช่นนั้นเจ้าอยู่ที่ตงโจวก็แล้วกัน”ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ล้วนเป็นพ่อแม่ที่เคารพความคิดของลูก สำหรับความคิดของจ้านจ้าน ขอเพียงไม่เกี่ยวพันถึงเรื่องชั่วร้าย พวกเขาทั้งสองจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวมากนักในอนาคตถ้าจ้านจ้านมีหญิงสาวที่ชื่นชอบ ทั้งสองเลือกที่จะสนับสนุน“ขอบพระทัยเสด็จพ่อเสด็จแม่”จ้านจ้านทำหน้าเชื่อฟัง“ระหว่างทางเสด็จพ่อเสด็จแม่ก็ต้องระวังตัวด้วยนะ”วันนั้น กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงออกเดินทางเลย ตอนทั้งสองนั่งเฮลิคอปเตอร์ ผ่านหมู่บ้านซิงซิงอีกแล้วเวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งเดือน หมู่บ้านซิงซิงเปลี่ยนแปลงไปมากเมื่อมองลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ กู้หว่านเยว่มองเห็นอย่างชัดเจน ด้านหลังหมู่บ้านซิงซิงป่าถูกตัดออกไปผืนใหญ่ถนนคอนกรีตคดเขี้ยวจากหมู่บ้านซิงซิง ทอดไปสู่ส่วนลึกของป่าซิงโต้วเนื่องจากการสร้างถนนที่นี่ ไม่เพียงมี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status