LOGINShare
บทที่ 449
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 450
“ตามที่พวกเราได้หารือกันก่อนหน้านี้ ข้าได้สั่งให้คนของสกุลอวิ๋นเข้าไปในเขาหูหลางเงียบ ๆ เพื่อขุดเหมืองน้ำมันก๊าด ตอนนี้น้ำมันก๊าดจำนวนมากได้ถูกสกัดออกมา กำลังถูกขนส่งไปที่เจดีย์หนิงกู่อย่างลับ ๆ ในนั้นบางส่วนได้มาถึงเจดีย์หนิงกู่แล้ว”ต้องขอบคุณเส้นทางการค้าที่ครอบคลุมและแหล่งเงินทุนที่เพียบพร้อมของสกุลอวิ๋น หากเป็นคนอื่นต้องการขนส่งน้ำมันก๊าดไปยังหเจดีย์หนิงกู่ ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นนี้กู้หว่านเยว่พยักหน้า “ท่านช่วยข้าขนน้ำมันก๊าดทั้งหมดไปที่ภูเขาหลังหมู่บ้านสือหานที”นางวางแผนที่จะหากลุ่มคนที่เชื่อถือได้มาผลิตดินปืนในภูเขา ทันทีที่มีดินปืน เจดีย์หนิงกู่ของพวกเขาจะเทียบเท่ากับถังเหล็กหนึ่งใบ เป็นเรื่องยากสำหรับบุคคลภายนอกที่จะเข้ามาโจมตีอวิ๋นมู่รีบพยักหน้า “ได้ ข้าบังเอิญได้รู้จักถนนเส้นหนึ่ง สามารถแอบขนน้ำมันก๊าดเข้ามาได้อย่างเป็นความลับ ท่านไม่ต้องกังวล ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าเอง ข้าต้องจัดการได้เป็นอย่างดีแน่นอน”ในเมื่อกู้หว่านเยว่ช่วยคลายพิษให้นายท่านผู้เฒ่าอวิ๋นมู่ เช่นนั้นเรื่องที่นางชี้แจง เขาย่อมได้รับหัวใจเต็มร้อย“มอบให้ท่านจัดการแล้ว ข้าก็วางใจ”หลังจากหารือกั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 451
เวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างเงียบเชียบโดยไม่รู้ตัวซูจิ่งสิงจูงมือกู้หว่านเยว่ เดินรอบคฤหาสน์หนึ่งรอบจนกระทั่งรู้สึกเมื่อยขาแล้ว ทั้งสองคนถึงจูงมือกันออกจากคฤหาสน์ กู้หว่านเยว่เพลิดเพลินจนลืมทางกลับบ้าน คฤหาสน์หลังนี้ถูกใจนางทั้งหมด เดาได้ไม่ยากว่าซูจิ่งสิงใส่ใจมากน้อยเพียงใดกู้หว่านเยว่เขย่งปลายเท้า จุมพิตมุมปากของซูจิ่งสิงทีหนึ่ง “ท่านพี่ ข้าชอบคฤหาสน์หลังนี้มาก ไม่มีของขวัญใดดีไปยิ่งกว่าสิ่งนี้แล้ว!”ซูจิ่งสิงใส่ใจมาก ซื้อคฤหาสน์หลังนี้ก็เพื่อเอาใจกู้หว่านเยว่บัดนี้แลกมากับรอยยิ้มพิมพ์ใจ สายตาเขาลึกล้ำ กระหายความอบอุ่นที่มุมปาก จับหลังคอของกู้หว่านเยว่ กลีบปากเยียบเย็นประทับลงบนกลีบปากแดง จูบนี้ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นอย่างสุดระงับกู้หว่านเยว่ไม่ปฏิเสธจูบของเขา หลับตาพริ้ม เพลิดเพลินกับท่วงท่าเกี่ยวกระหวัดชวนเศร้าของทั้งคู่เงียบๆจนกระทั่งเสียงมาอย่างไม่ถูกเวลาดังขึ้นจากภายนอกรถม้า ขัดการกระทำของพวกเขา“เรื่องใด?”สีหน้าซูจิ่งสิงรำคาญอยู่บ้าง งอขาทั้งสองข้างเล็กน้อย กลัวถูกกู้หว่านเยว่สังเกตเห็นบางอย่างฉู่เฟิงพูดผ่านประตูรถม้ากั้น “นายท่าน คนจากบ้านสามสกุลหลี่มาแล้ว พูดว่าขอเชิญ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 452
“แม่นางกู้ หากเจ้ายินดีไปรักษาลูกสาวที่จวนข้า ภายภาคหน้าข้าจะตกรางวัลเจ้าอย่างงาม”ผู้อาวุโสลำดับสามครุ่นคิดภายในใจ บางเรื่องเขาอดทนได้ก็ต้องอดทนขอเพียงกู้หว่านเยว่ไม่ทำเลยเถิดเกินไปนัก ภายภาคหน้าก็ไม่เป็นปรปักษ์กับกู้หว่านเยว่อีกแล้วกู้หว่านเยว่ได้พบบ่าวรับใช้สกุลหลี่ ก็เพราะผู้อาวุโสลำดับสามดูเบา จึงไม่ยินดีช่วยเหลือบัดนี้ผู้อาวุโสลำดับสามมาเชิญด้วยตนเองแล้ว นางย่อมไม่ปฏิเสธ ยกมุมปากยิ้มทีหนึ่ง“รบกวนผู้อาวุโสลำดับสามรอสักครู่ ข้าจะไปหยิบกล่องยาของข้า”พูดไป หมุนตัวไปหยิบกล่องยา พูดเสียงเรียบ “ไปเถอะ”“น้องหญิง ข้าไปกับเจ้า” ซูจิ่งสิงรีบตามติดข้างกายกู้หว่านเยว่ กลัวกู้หว่านเยว่ออกไปแล้วถูกรังแกผู้อาวุโสลำดับสามผินมองซูจิ่งสิงแวบหนึ่ง ใคร่ครวญภายในใจ ดีร้ายอย่างไรเจิ้นเป่ยอ๋องก็เป็นชายชาตรีคนหนึ่ง เหตุใดเป็นทาสเมียเช่นนี้?ทว่าเขาคล้ายไม่มีสิทธิ์พูดคำนี้ เพราะเขาเองก็เป็นทาสเมียคนหนึ่งเฉกเช่นเดียวกัน“ไป”สองสามคนขึ้นรถม้า กู้หว่านเยว่ยังนั่งรถม้าของตน ผู้อาวุโสลำดับสามนำทางอยู่ข้างหน้าระหว่างทาง ผู้อาวุโสลำดับสามเร่งความเร็วอย่างอดไม่ได้ เห็นได้ชัดว่ากังวลอยู่บ้าง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 453
ผู้อาวุโสลำดับสามสงสัยวิชาแพทย์ของกู้หว่านเยว่ขึ้นมาในทันใด หาไม่แล้วก็เป็นนางยังแค้นใจ ตั้งใจหลอกพวกเขากู้หว่านเยว่เดาะลิ้น เอ่ยปากอย่างไม่สบอารมณ์ “ข้าเดินทางมาเพื่อหลอกท่านกระนั้นรึ?”“แม่นางกู้ พวกเรามิได้หมายความเช่นนี้”ฮูหยินสามนี่ถึงมองเห็นว่ากู้หว่านเยว่กำลังตั้งครรภ์ ไฉนเลยจะมีหญิงตั้งครรภ์มาหลอกคนได้เล่า? กู้หว่านเยว่ยอมช่วยเหลือก็คือไว้หน้าพวกเขาแล้ว พวกเขาจะเสียมารยาทไม่ได้เป็นอันขาด“ท่านหุบปาก ดีร้ายอย่างไรลูกสาวก็กำลังเผชิญหน้ากับอันตราย ท่านอย่าได้สร้างความวุ่นวายเป็นอันขาด”“ข้า...” ผู้อาวุโสลำดับสามอึดอัดใจ นี่เขากำลังสร้างความวุ่นวายอะไร กำลังร้อนใจจนไม่รู้สมควรทำเยี่ยงไรต่างหาก“แม่นางกู้ เจ้าอย่าขุ่นเคืองไปเลย ข้าเชื่อเจ้า ในเมื่อเจ้าพูดว่าชิวเตี๋ยมิได้ป่วย เช่นนั้นตกลงนางเป็นอะไรกันแน่?”ฮูหยินสามถามต่อ บัดนี้นางกังวลลูกสาวที่ยังนอนหมดสติอยู่ตลอดของตนที่สุดกู้หว่านเยว่เองก็ล้มเลิกการแกล้งปิดเงียบไว้ พูดตามสัตย์จริง“ทังฮูหยินนี่คือป่วยใจ เรื่องของทังต่าทำร้ายนางหนักมากเกินไป นางไม่ยินดีฟื้นขึ้นมาเผชิญหน้ากับความจริง ดังนั้นจึงเลือกใช้วิธีนี้หลบหนี ทำใ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 454
มิสู้ให้คนอยู่ต่อที่จวน หากหลี่ชิวเตี๋ยมีอาการอะไร จะได้เรียกคนมาได้ทันท่วงทีซูจิ่งสิงเอ่ยปากอย่างไม่สบอารมณ์ “ภรรยาข้ามิใช่หมอประจำจวนของพวกท่าน”สามารถมาได้ก็นับว่าไว้หน้ามากแล้ว พูดว่าอยู่ต่อก็อยู่ต่อคือสถานการณ์อะไรกัน?ฮูหยินสามรีบพูดว่า “นายท่านซู ข้าจะดูแลแม่นางกู้อย่างดีแน่นอน หากท่านไม่วางใจ สามารถอยู่ต่อด้วยกันที่นี่ได้”นางไฉนเลยจะกล้าล่วงเกินกู้หว่านเยว่ หากกู้หว่านเยว่ยินดีอยู่ต่อจริงๆ ย่อมต้องได้รับการปรนนิบัติเป็นแขกทรงเกียรติก็มิปานซูจิ่งสิงเพียงกังวลสกุลหลี่จะทำให้กู้หว่านเยว่ลำบากจึงเอ่ยปากเตือนแต่ลงท้ายคนตัดสินใจย่อมต้องเป็นกู้หว่านเยว่“น้องหญิง เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“อยู่ก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ใคร่ครวญดูแล้ว อยู่ต่อก็สะดวกต่อการตรวจอาการหลี่ชิวเตี๋ยจริงนั่นล่ะยิ่งไปกว่านั้นนางเองก็อยากเห็นว่าตกลงเกิดอันใดขึ้นกับบ้านสามนี้ ภายภาคหน้าจะสร้างปัญหาให้ตนหรือไม่ หากยังแยกแยะได้ไม่ชัดเจน นางก็ยินดีอยู่ในเมืองอวี้มากอีกสองสามวัน กำจัดบ้านสามทิ้งไปเสียเลย“ข้าจะไปจัดแจงเดี๋ยวนี้เลย”ฮูหยินสามรีบส่งแม่นมข้างกายตนออกไป พากู้หว่านเยว่ไปที่พักด้วยตนเอง“ต้องกระตือ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 455
ขณะเดียวกันกู้หว่านเยว่เพิ่งตื่นนอนบังเอิญพบซูจิ่งสิงที่ออกไปสืบสถานการณ์ยามราตรีกลับมาพอดี“เป็นเช่นไร?” กู้หว่านเยว่เอ่ยถามอย่างอดใจรอแทบไม่ไหว เป้าหมายในการมาของนางในครั้งนี้ ก็คือต้องการยืนยันว่าบ้านสามสกุลหลี่มีเจตนาร้ายหรือไม่“บ้านสามสะอาดมาก ภายในจวนไม่มีของได้มาอย่างไม่ถูกต้อง ผู้อาวุโสลำดับสามและฮูหยินสามสกุลอวี้รักกันมานานหลายปี เงินภายในคลังล้วนมีไว้ให้หลี่ชิวเตี๋ย”ซูจิ่งสิงลดผ้าปิดหน้าลง สืบมาตลอดทั้งคืน เขามีสีหน้าอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด“ลำบากท่านพี่แล้ว” กู้หว่านเยว่รีบยกนมร้อนๆ หนึ่งแก้วออกจากมิติ เร่งให้ซูจิ่งสิงนอนพักผ่อนในเมื่อผู้อาวุโสลำดับสามนับว่าประพฤติดี นางก็วางใจแล้ว ส่วนที่เหลือมากที่สุดคือผู้อาวุโสลำดับสามไม่ยอมแพ้ตนเองและซูจิ่งสิงก็เท่านั้น ภายภาคหน้ากู้หว่านเยว่ย่อมหาทางเปลี่ยนความคิดของเขาผู้อาวุโสลำดับสามเคยนำสกุลหลี่ไปขับไล่ศัตรูจากต่างแดน ชื่อเสียงน่าเกรงขาม สำหรับเขาผู้นี้หากไม่หาเรื่องได้ย่อมดีที่สุดหลังพักผ่อนกับซูจิ่งสิงดีแล้ว บังเอิญฮูหยินสามก็มาหาพูดว่าหลี่ชิวเตี๋ยฟื้นแล้วกู้หว่านเยว่รีบกินมื้อเช้าให้เสร็จ ถือเข็มเงินไปยังเรือนด้าน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 456
“หากฮูหยินจดจำบุญคุณของข้าไว้จริง มิสู้พบผู้อาวุโสลำดับสามและพูดดีๆ”เรื่องกู้หว่านเยว่เรียกผู้ว่าการอำเภอสองสามท่านไปที่จวนโหว ฮูหยินสามเองก็ได้ยินแล้ว นางได้ยินผู้อาวุโสลำดับสามสบถด่าอยู่ภายในบ้านนานทีเดียวเพียงกู้หว่านเยว่เอ่ยปาก นางก็เข้าใจความนัยแล้ว รับคำเสียงเข้ม“แม่นางกู้วางใจได้ ข้ามีแผนแล้ว”พูดจบ นางลอบมองซูจิ่งสิงทางด้านข้างแวบหนึ่ง เห็นสีหน้าซูจิ่งสิงเป็นปกติ ลอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง“เช่นนั้นข้าขอลาแล้ว ฮูหยินสาม ไว้พบกันใหม่”เป้าหมายสำเร็จแล้ว กู้หว่านเยว่ไม่มีเหตุผลให้อยู่ต่อ พยักหน้าบอกลา“อืม”ฮูหยินสามมองเงาคนทั้งสองพลางถอนหายใจ นึกบางอย่างขึ้นได้ รีบหมุนตัวไปพบผู้อาวุโสลำดับสาม“เกิดเป็นคนต้องฉลาด เมื่อแรกชิวเตี๋ยจะแต่งงานกับทังต่าให้ได้ ข้าคิดว่าทังต่ามิใช่คนดี ความจริงพิสูจน์แล้ว เป็นเช่นนั้นดังคาด บัดนี้ข้าคิดว่าแม่นางกู้และซูจิ่งสิงมิใช่คนรังแกง่าย หวังว่านายท่านจำไม่เป็นปรปักษ์กับพวกเขาอีก หาไม่แล้วเป็นไปได้มากว่าคนบาดเจ็บก็คือตนเอง”ฮูหยินสามพร่ำบ่นไปแล้วหนึ่งยก หลี่เฉิงเต๋อกลับไม่เก็บมาใส่ใจ เบ้ปากพูดอย่างโอหัง“เจดีย์หนิงกู่เป็นของสกุลหลี่ พวกเขาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 457
นางเพียงกวาดทรัพย์สินคลังส่วนพระองค์ของฮ่องเต้ มิได้แตะต้องท้องพระคลังหลวงเลยแม้แต่น้อย เหตุใดราชสำนักไม่บรรเทาทุกข์เล่า?หรือว่าฮ่องเต้ชั่วนำเงินจากท้องพระคลังหลวงออกมาเสพสุขแล้ว?นึกถึงจุดจบของคนสกุลจี้ ทันใดนั้นนางคิดว่านี่เป็นไปไม่ได้สายตาซูจิ่งสิงดำทะมึน เอ่ยเสียงเรียบ “หากฮ่องเต้ชั่วโง่เขลาเบาปัญญาเพียงนี้ เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องประทับบนบัลลังก์มังกรอีกต่อไปแล้ว”เขาเสี่ยงอันตรายเข่นฆ่าศัตรูในสนามรบปกป้องบ้านเมือง มิใช่เพื่อให้ฮ่องเต้ชั่วทำลายเช่นนี้“ต้องเร่งมือสร้างเจดีย์หนิงกู่เสียแล้ว”กู้หว่านเยว่ถูปลายนิ้วเล็กน้อย รอสร้างเสร็จแล้ว ก็สามารถมอบดินแดนในอุดมคติแห่งหนึ่งให้ผู้ลี้ภัยได้ขณะเดียวกัน ก็สามารถรับสมัครทหารซื้อม้าได้อย่างอิสระ นางหวังอย่างยิ่งให้ถึงวันนี้“เอาล่ะ เหลืออีกเพียงครั้งเดียวแล้วเจ้าค่ะ”การฝังเข็มจบลงโดยไม่รู้ตัวกู้หว่านเยว่เก็บเข็มเงิน พูดยิ้มๆ“หลังฝังเข็มครั้งสุดท้าย นายท่านผู้เฒ่าก็สามารถหลุดพ้นจากผงพระจันทร์เสี้ยวได้แล้ว นับแต่นี้ไปก็ไม่ต้องถูกคนบังคับอีก”นายท่านผู้เฒ่าอวิ๋นรู้ว่าพิษภายในร่างกายตนใกล้ถูกถอนออกตั้งนานแล้ว แต่ได้ยินกู้หว่
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
