공유

บทที่ 789

작가: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“เจ้าลูกคนนี้”

หนานหยางอ๋องมองเพียงว่าเมี่ยชิงหว่านกำลังเขินอาย จึงไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก แต่กลับไม่รู้ว่าเมี่ยชิงหว่านนั้นปรารถนาจะสังหารเผยเสวียนเหลือเกิน

“ท่านพ่อตา ชิงหว่านอาจจะได้ยินเรื่องการแต่งงาน จึงเขินอายไปหน่อย”

เผยเสวียนยิ้มออกมาเหมือนสุภาพบุรุษผู้มีคุณธรรม

หนานหยางอ๋องจะไปเข้าใจความคิดของลูกสาวได้อย่างไร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเมี่ยชิงหว่านที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูจากเขามาตั้งแต่เด็ก เผยเสวียนพูดเช่นนี้ เขาก็เชื่อแล้ว

“ท่านพ่อตา ใช้ชาแทนเหล้า เขยขอดื่มให้ท่านหนึ่งจอก”

“ดี ๆ ๆ เอามาจอกหนึ่ง”

ทางด้านนี้หนานหยางอ๋องและเผยเสวียน “ชนแก้วแลกจอก” ดื่มด่ำสำราญร่วมกัน ในขณะที่อีกด้านหนึ่งกู้หว่านเยว่ก็แอบเตะซูจิ่งสิงใต้โต๊ะ

ทั้งสองหาข้ออ้างเดินออกมาระหว่างงานเลี้ยง แต่แล้วก็พบเมี่ยชิงหว่านยืนสองจิตสองใจอยู่นอกห้องของซูจื่อชิง

“ชิงหว่าน?”

กำลังลังเลใจว่าจะเข้าไปดีหรือไม่ แต่ซูจื่อชิงก็เห็นนางก่อนแล้ว

มือทั้งสองถูกพันแผลจนเหมือนบ๊ะจ่างลูกใหญ่ ฉู่เฟิงกำลังป้อนอาหารเขาอยู่

“เจ้ามาที่นี่ได้ยังไง รีบเข้ามาสิ มัวยืนอยู่หน้าประตูทำไม?”

ซูจื่อชิงเดินออกไปด้วยความตื่นเต้น ดวงตาทั้งคู่ส่อ
이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2274

    ลั่วยางเพิ่งอยู่ไฟเสร็จไม่นาน ทว่าใบหน้ากลับแดงระเรื่อ รูปร่างก็ฟื้นฟูไปได้เจ็ดแปดส่วน นางสวมชุดกระโปรงยาวสีน้ำเงินเข้ม ด้านนอกมีผ้าคลุมห่มไว้อีกชั้นกู้หว่านเยว่กวัดมือเรียกนาง “อุ้มลูกมาให้ข้าดูหน่อยสิ”ลั่วยางจะปฏิเสธได้อย่างไร สายตาที่มองกู้หว่านเยว่เต็มไปด้วยความตื้นตัน หากไม่มีกู้หว่านเยว่ ก็ไม่มีนางกับลูกน้อย“เจิ้งเอ๋อร์คารวะพระนางฮองเฮา” นางอุ้มลูกประสานมือคารวะ จากนั้นอุ้มเด็กน้อยเข้าไปใกล้เด็กทารกตัวกลมที่เหมือนหิมะ ทำให้สตรีว่าที่ท่านแม่ทั้งสองซึ่งใกล้คลอดบนรถม้าชื่นชอบยิ่งนัก กู้หว่านเยว่หยอกเขาอยู่สักครู่ จึงถามลั่วยาง “เจ้าจะไปที่ใด?”ใบหน้าลั่วยางมีความสดใส “อยู่ไฟในจวนจนแทบจะอุดอู้ตายอยู่แล้ว ได้ยินว่านอกเมืองจัดงานแข่งขันขี่ม้าตีคลี จึงคิดว่าจะพาลูกน้อยไปชมเพคะ”ซูจิ่นเอ๋อร์ยื่นหัวออกมา “พี่หญิงลั่ว บังเอิญเสียจริง ข้ากับพี่สะใภ้ใหญ่ก็จะไปงานแข่งขันพอดีเลย”กู้หว่านเยว่เป็นฝ่ายเชื้อเชิญ “รถม้าของข้ากว้างขวางมาก เจ้าอุ้มลูกขึ้นมาด้วยกันเถอะ ระหว่างทางพวกเราจะได้พูดคุยกันด้วย”ลั่วยางดีใจมาก จึงรีบกล่าว “ขอบพระทัยพระนางฮองเฮาเพคะ”กู้หว่านเยว่มองนางกำนัลแว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2273

    กู้หว่านเยว่ต้องมาฟังเรื่องหวานชื่น จึงกุมขมับอย่างระอาใจ “ครั้งหน้าอย่าพูดเรื่องพวกนี้กับข้า ข้าไม่อยากฟัง”ซูจิ่นเอ๋อร์หัวเราะเสียงเจื่อนไปสองที รอให้กู้หว่านเยว่กินอาหารเช้าอยู่ด้านข้างก่อนนางจะมาถึง กู้หว่านเยว่กินอาหารไปครึ่งหนึ่งแล้ว ดังนั้นซูจิ่นเอ๋อร์จึงไม่ได้รอนานนัก เพียงไม่นานกู้หว่านเยว่ก็กินอาหารเช้าเสร็จซูจิ่นเอ๋อร์หันซ้ายแลขวา “แม้พี่สะใภ้ใหญ่จะไม่แต่งหน้า ทว่ายังคงงดงามโดดเด่นดุจนางฟ้ามากกว่าผู้ใด”กู้หว่านเยว่สั่งการชิงเหลียนไม่กี่ประโยค บอกนางว่าหากมีเรื่องด่วนให้รีบไปหานางนอกวัง เมื่อได้ยินคำชื่นชมของซูจิ่นเอ๋อร์ จึงหัวเราะอย่างแง่งอน “ไม่เกินจริงขนาดนั้นหรอก ปากของเจ้ายิ่งฉอเลาะมากขึ้นแล้วนะ”ซูจิ่นเอ๋อร์ส่ายหน้าอย่างกลุ้มใจ ทั้งที่นางพูดความจริง ใบหน้าเช่นนี้ของพี่สะใภ้ใหญ่ไปอยู่ที่ไหนก็โดดเด่นทั้งนั้น!เมื่อใดที่ปรากฏตัว ต้องดึงดูดสายตาของทุกคนแน่นอนเมื่อมองดูผิวกายของกู้หว่านเยว่ที่ขาวผ่องดุจหิมะ ซูจิ่นเอ๋อร์ส่องกระจกดูตัวเอง “ทั้งที่ตั้งท้องเหมือนกัน พี่สะใภ้ใหญ่เหตุใดผิวของท่านจึงขาวผ่องขนาดนี้ แต่ใบหน้าข้ากลับเต็มไปด้วยตุ่ม นี่มันเรื่องอะไรกัน!”

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2272

    กู้หว่านเยว่นิ่งเงียบไม่ตอบ ถือว่ายัยเด็กคนนี้ได้ตามต้องการแล้วเมื่อกลับไปถึงวังหลวง เดิมทีพระราชวังก็ใหญ่อยู่แล้ว ในวังที่กว้างใหญ่มีเพียงกู้หว่านเยว่คนเดียว นางรู้สึกไม่ค่อยชิน“ต้องหาอะไรทำหน่อย”กู้หว่านเยว่เข้าไปในมิติก่อน แล้วเก็บสมุนไพรในแปลงที่โตเต็มที่เข้าไปในคลังสินค้า แล้วมาตรงหน้าครัวอาหารเลิศรส กดปุ่มรับโค้กและไก่ทอด สุดท้ายเด็ดองุ่นที่สุกงอมอีกเล็กน้อย ค่อยกลับเข้ามาในตำหนักบรรทมจากนั้นหยิบตำราแพทย์ติดมือมาหนึ่งเล่ม กู้หว่านเยว่อ่านหนังไปพลาง กินอาหารไปพลาง“หลายวันนี้ให้ส่งฎีกามาให้ข้าที่นี่” กู้หว่านเยว่สั่งการหนึ่งประโยค “หากแนวหน้ามีข่าวใด ให้รีบส่งมาที่ตำหนักเฟิ่งอี๋เป็นอันดับแรกเช่นกัน”ชิงเหลียนพยักหน้า “พระนางวางใจเถอะเพคะ บ่าวจะไปสั่งการเดี๋ยวนี้”“ใช่สิ หากอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนมีราชกิจก็ให้มาหาข้าที่นี่”กู้หว่านเยว่เอ่ยโดยไม่เงยหน้ามอง จากนั้นดื่มโค้กเข้าไปอีกหนึ่งคำ ถึงได้เงยหน้ามองชิงเหลียน“เจ้าจะเอาสักแก้วหรือไม่?”ชิงเหลียนรู้จักสิ่งนี้ ก่อนหน้านี้ก็เคยชิมแล้ว รู้สึกขมและซ่าปร่าเล็กน้อย เหมือนฮองเฮาจะปรุงขึ้นด้วยสมุนไพรบางชนิดนางไม่สนใจสิ่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2271

    กู้หว่านเยว่ยืนส่งลาอยู่บนประตูเมือง เมื่อเห็นแผ่นหลังของซูจิ่งสิงไกลออกไปเรื่อย ๆ ถึงเก็บสายตากลับมา แล้วลูบท้องตัวเองจิ่นเอ๋อร์ควงแขนกู้หว่านเยว่ “พี่สะใภ้ใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วง อีกไม่นานพี่ใหญ่ก็กลับมาแล้ว”กู้หว่านเยว่ยิ้มหน้าบาน “ข้าไม่เป็นห่วงหรอก ข้าเองก็เชื่อว่าพี่ใหญ่ของเจ้าจะกลับมาอย่างปลอดภัย”นางรู้จักความสามารถของซูจิ่งสิงดี นี่คือความเชื่อมั่นที่มีต่อสามีซูจิ่นเอ๋อร์เป็นห่วงพี่สะใภ้ใหญ่จะคิดไม่ตกระหว่างตั้งครรภ์ ถึงตอนนั้นจะทำให้ร่างกายแย่ไปด้วย บัดนี้เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่ไม่ได้รับผลกระทบเรื่องนี้ จึงโล่งอก“พี่สะใภ้ใหญ่คิดเช่นนี้ได้ ข้าเองก็วางใจ”ก่อนพี่ใหญ่จะออกเดินทางกำชับนักหนา ให้นางต้องดูแลพี่สะใภ้ใหญ่และหลานในท้องให้ดี ซูจิ่นเอ๋อร์เองก็รู้หน้าที่ตัวเอง ดังนั้นเมื่อซูจิ่งสิงจากไป นางจึงรีบมาอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่ทันที“ใช่สิ พี่สะใภ้ใหญ่ อีกไม่กี่วันภายในเมืองหลวงจะจัดงานขี่ม้าตีคลี ท่านจะเข้าร่วมหรือไม่เพคะ?”ซูจิ่นเอ๋อร์คิดหาสารพัดวิธีแก้เบื่อให้กู้หว่านเยว่งานขี่ม้าตีคลีที่ว่า ก็คือการแข่งขันขี่ม้าตีคลี แต่ซูจิ่นเอ๋อร์ไม่ใช่ให้กู้หว่านเยว่ไปลงแข่งข

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2270

    โชคดีที่เช้าวันรุ่งขึ้น ทางกรมโยธาธิการส่งข่าวมาแต่เช้า บอกว่าฟางเฉียนได้นำพาผู้ใต้บัญชาวาดภาพแบบเรือรบออกมาแล้ว เชิญซูจิ่งสิงไปดูกระทั่งอาหารเช้าซูจิ่งสิงก็ไม่ทันได้กิน รีบสั่งให้พวกเขามารอที่ตัวเองที่ตำหนักฉินเจิ้งเมื่อกู้หว่านเยว่รับรู้เรื่องนี้ ในใจรู้สึกยินดีไปกับซูจิ่งสิงด้วย เรื่องที่ซูจิ่งสิงเป็นกังวลในที่สุดก็ได้รับการคลี่คลายแล้ว“ท่านพี่ กินอาหารเช้าก่อนค่อยไปเถอะ ต่อให้เรื่องนี้สำคัญอย่างไรก็ต้องกินอาหารเช้าให้หมดก่อน”ซูจิ่งสิงส่ายหน้า “ข้าไม่มีแก่ใจจะกินอาหารเช้าหรอก น้องหญิงเจ้ากินก่อนเถอะ”พอพูดจบก็รีบร้อนเดินออกไป กู้หว่านเยว่มองดูแผ่นหลังของเขาแล้วส่ายหน้าอย่างจนใจ เมื่อคืนนอนหลับไม่ดีตลอดคืน ตอนนี้ยังรีบร้อนไปหารือราชกิจที่ตำหนักฉินเจิ้ง ต่อให้เป็นคนเหล็กก็คงจะทนไม่ไหว“ชิงเหลียน เจ้าสั่งให้ในครัวจัดเตรียมของว่างบางส่วนแล้วส่งไปที่ตำหนักฉินเจิ้ง”ชิงเหลียนพยักหน้า “พระนางฮองเฮาเป็นห่วงฝ่าบาทมากนะเพคะ”กู้หว่านเยว่หัวเราะ “ต่อไปหากเจ้ามีสามีก็จะเป็นห่วงเขาเช่นกัน เอาละ รีบไปเถอะ”ชิงเหลียนรีบออกไปทันที ในใจกู้หว่านเยว่นึกถึงบทสรุปทางตำหนักฉินเจิ้ง ก็ไม่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2269

    “อาจารย์ ต่อไปข้าจะไม่บุ่มบ่ามอีกแล้ว”เว่ยเสี่ยวฉู่เพิ่งรู้สึกตัวทีหลัง รู้สึกว่าการกระทำของตัวเองไม่เหมาะสม จึงแสดงตัวว่าต่อไปจะไม่ทำอีก“องค์ชายจะกลับมาเมื่อใดเจ้าคะ?”วันเกิดอายุครบสิบปี นางหวังว่าจะได้ฉลองพร้อมกับจ้านจ้าน ทั้งสองคบหากันมานาน ในใจนางเห็นจ้านจ้านเป็นน้องชายที่ต้องปกป้องนานแล้ววันที่สำคัญขนาดนี้ ย่อมหวังให้จ้านจ้านอยู่ด้วยกู้หว่านเยว่เข้าใจจิตใจของเว่นเสี่ยวฉู่ แต่สีหน้ายังแฝงความเสียดายจ้านจ้านอยู่ในที่ราบแห่งความโกลาหล หากอยากให้เขากลับมาในไม่กี่วัน เห็นชัดว่าเป็นไปไม่ได้“เสี่ยวฉู่ บัดนี้จ้านจ้านไม่อยู่ในต้าฉี หากอยากพาเขากลับมา อย่างน้อยไปกลับต้องใช้เวลาหนึ่งเดือน ดังนั้นวันเกิดของเจ้าเกรงว่าเขาคงกลับมาไม่ทัน ไม่สู้รอให้เขากลับมาแล้ว ค่อยชดเชยให้เจ้า เจ้าว่าดีหรือไม่?”สิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดคือ เว่ยเสี่ยวฉู่อายุสิบปีแล้ว ตัวเองพูดเหตุผลกับนาง นางย่อมต้องฟังเข้าใจหากต้องหาข้ออ้างหลอกนางกะทันหัน ไม่สู้บอกนางถึงสาเหตุที่แท้จริง นางต้องเข้าใจแน่นอนเป็นไปตามคาด หลังจากเว่ยเสี่ยวฉู่ฟังจบ ใบหน้าผิดหวังอย่างไม่อาจปกปิด แต่ก็พยักหน้าอย่างรู้ความ“อาจารย์

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status