วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน

วาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-31
Bahasa: Thai
goodnovel12goodnovel
10
3 Peringkat. 3 Ulasan-ulasan
152Bab
1.1KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

บุปผาสวรรค์ล่องลมข้ามภพ ผันบรรจบรักเหนือกาลผ่านสมัย หนึ่งบุปผาเบ่งบานกลางหทัย ท่ามตำนานบูรพาตราตรึงเอย

Lihat lebih banyak

Bab 1

๐๑ ม่านหมอกปริศนา พัดพาลอยล่อง

It was rare for my mate Alexander to take time off from his warrior duties, so I planned a family trip to the Northern Territories.

As the pack's chief healer, I could easily afford it. My private practice brought in $50,000 monthly. Alexander's warrior salary barely reached $3,000.

I spent six months choosing the safest routes and negotiating passage rights with other packs.

The Northern Territories were notorious for being hostile to outside wolves. Each territory required separate permits, some charging up to $10,000 just for safe passage.

Everyone else in the family just stood back while I handled everything - the territory permits, the safe houses, the hunting grounds, even the medical supplies we'd need.

Alexander's parents lived in our villa's guest wing. They survived entirely on my income since retiring from pack duties.

His teenage sister Emma had been my responsibility since she was ten.

I didn't mind supporting them all. Seeing the family happy was worth any effort.

My therapy practice was thriving. Wolves from all territories sought my services, especially for mate bond counseling.

Getting safe passage through other territories was tricky, so I secured our permits early.

When Emma mentioned she'd never traveled with a protected convoy before, I dipped into my savings to upgrade our entire family's travel arrangements. The extra $15,000 was worth it for their safety.

Then, just before departure, Alexander dropped his bombshell: "Victoria heard about our trip and wants to join. The protected convoy is full now, so you'll have to go through the Shadow Pack's territory alone. I've already arranged your passage permit."

He sent me the travel document through our pack link.

My blood ran cold when I saw the route - it went straight through the most dangerous part of Shadow Pack territory. Three wolves had been killed there just last month.

"What do you mean? This is supposed to be a family trip, and you're inviting Victoria?"

"Of course. Victoria wanted to come, so naturally I had to include her."

My wolf stirred angrily beneath my skin. "When my mother wanted to join us last week, what did you say? You said this was a pack-only trip, no outsiders. But the moment Victoria asks, you jump to accommodate her?"

"Victoria isn't like your mother. She's practically pack - more than pack. In my heart, she's always been family."

I felt my claws threatening to emerge. "Then why am I the one who has to travel alone? Those convoy spots were secured months ago."

"The convoy's full. I had to cancel your spot to make room for Victoria. You are strong. You can go through Shadow Pack territory on your own."

I checked the permit again. Of all the routes, he'd chosen the deadliest one.

"So Victoria gets the protected convoy while I risk my life crossing hostile territory alone?"

"You're always saying you want to explore other territories. Now's your chance."

I looked to James and Sarah, Alexander's parents whom I'd supported for years.

James turned away.

Sarah came over with a placating smile. "Scarlett, dear, Victoria and Alexander grew up running the same hunting grounds. They have so many shared memories. Of course they should travel together. Just take the longer route and meet us there."

Emma chimed in: "Sister Scarlett, Victoria is delicate. She can't handle crossing Shadow Pack territory alone. You're strong and capable - you'll manage."

I laughed bitterly. "Who's really pack here? An outsider gets treated better than your pack therapist, your provider. Anyone would think Victoria was your true mate!"

Alexander's eyes flashed gold with anger. "It's just a different travel route. Stop making such a fuss. Victoria's family - she ran with us since we were pups. We can't make her cross hostile territory alone. Make this small sacrifice - show what it means to be a proper mate!"

The front door of our villa opened then.

Emma rushed to greet Victoria, who swept in wearing designer clothes that cost more than Alexander's monthly salary.

"Victoria! I've been waiting forever! Come in, come in!"

Emma helped Victoria with her massive Louis Vuitton travel bags.

"I've missed you so much! If only you hadn't left our territory back then - you could have been my real sister when you mated with Alexander!"

Sarah grabbed Victoria's manicured hands. "Exactly! I always saw you as my future daughter-in-law. In my heart, no one compares to you!"

They said this right in front of me, without a shred of shame.

In that moment, my heart froze toward them all.
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

default avatar
Pinnolongerbe Ok
กำลังสนุกเลยมีอัพเดทอีกไหมค่ะ
2025-06-11 11:49:48
0
user avatar
Zxcvbnmm
สนุกค่ะรออัพเดท
2025-06-10 08:35:24
0
user avatar
Zxcvbnmm
สนุกดีค่ะรออัพเดทค่ะ
2025-06-08 23:19:29
0
152 Bab
๐๑ ม่านหมอกปริศนา พัดพาลอยล่อง
เดือนห้า รัชศกเทียนเหอปีที่เจ็ดสิบหก¹ยามรัตติกาลล่วงเลย อากาศเย็นเยียบจับขั้วหัวใจ ดุจไอเหมันต์แผ่ปกคลุมไปทั่วสารทิศแม้จันทราจะทอแสงนวลผ่อง แต่ก็มิอาจขับไล่ความมืดมิดที่เข้าปกคลุมดวงจิตของ ตู้เยี่ยนอวี่ ไปได้เลย เธอนอนแน่นิ่งอยู่บนผืนเตียงไม้แข็งกระด้าง ไม่อาจขยับเขยื้อนกาย ดุจท่อนไม้ที่ถูกทอดทิ้งริมธาร ใบหน้าซีดขาวดุจกระดาษ แสงเทียนริบหรี่ในมุมห้องส่องกระทบใบหน้าของเธอ เผยให้เห็นเค้าโครงอ่อนเยาว์ที่ไม่คุ้นตา“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน” เสียงกระซิบแผ่วเบาเล็ดลอดจากลำคอแห้งผาก ราวกับไม่ใช่เสียงของตนเอง สองตาเบิกโพลง พยายามปรับโฟกัสกับภาพที่เห็นตรงหน้าภาพจำสุดท้ายของตู้เยี่ยนอวี่ในวัยยี่สิบสี่ปี ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนปัจจุบันนั้น คือแสงไฟสว่างจ้าจากรถยนต์ที่กำลังพุ่งเข้าใส่ เสียงยางบดถนน และความเจ็บปวดเสียดแทงไปทั่วร่างทว่า…บัดนี้ความรู้สึกเหล่านั้นกลับเลือนหายไปสิ้น มีเพียงความมึนงงและอาการปวดร้าวบริเวณศีรษะที่หลงเหลืออยู่“นี่ฉันยังไม่ตายเหรอเนี่ย ?” เธอพยายามขยับนิ้วมืออย่างเชื่องช้า ความรู้สึกแปลกประหลาดไหลเวียนไปทั่วฝ่ามือ ดุจกระแสธารวารีที่ไหลวนในเส้นเลือด นิ้วมือที่เคยเรีย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya
๐๒ วสันต์กาลผันผ่าน ชีวิตใหม่เพิ่งผลิบาน
ยามอรุณเบิกฟ้า แสงเงินยวงของรุ่งอรุณทาบทาผืนฟ้าสีคราม ส่งมอบความอบอุ่นแก่โลกหล้า แม้จิตใจของตู้เยี่ยนอวี่จะยังคงสับสนดุจเรือน้อยกลางทะเลกว้าง แต่กายเนื้อกลับเริ่มฟื้นฟูคืนกำลังทีละน้อยเสียงเจื้อยแจ้วของนกน้อยนอกหน้าต่าง และกลิ่นไอดินที่ลอยมาตามสายลมยามเช้า ล้วนเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ค่อย ๆ แทรกซึมเข้ามาในโสตประสาทของนาง¹“คุณหนู ท่านตื่นแล้วหรือเจ้าคะ ?” เสี่ยวจูผู้เป็นดุจเงาตามตัวของนาง เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถาดอาหารเช้าที่อบอวลด้วยกลิ่นหอมกรุ่น “ฮูหยินสั่งให้บ่าวทำโจ๊กสมุนไพรบำรุงกำลังมาให้เจ้าค่ะ”ตู้เยี่ยนอวี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองไปยังเสี่ยวจูที่กำลังจัดสำรับอย่างคล่องแคล่ว ท่าทางของนางดูเป็นธรรมชาติและคุ้นเคย ดุจพี่น้องที่เติบโตมาด้วยกัน แตกต่างจากความสัมพันธ์ระหว่างนายกับบ่าวที่นางเคยจินตนาการไว้จากนวนิยายโบราณโดยสิ้นเชิง“ข้ามิได้เป็นอันใดแล้ว” เยี่ยนอวี่ตอบเสียงเบา พลางพยุงกายขึ้นนั่งพิงหมอน “แค่ยังรู้สึกมึนงงอยู่บ้าง”เสี่ยวจูส่งถ้วยโจ๊กมาให้ เยี่ยนอวี่จึงรับมาถือไว้สัมผัสถึงไออุ่นที่แผ่ออกมาจากถ้วย หน้าตาของโจ๊กนั้นขาวนวล มีกลิ่นหอมของข้าวและสมุนไพรบางชนิดลอยแตะจมูก“คุณหนูต้อ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya
๐๓ หยกงามซ่อนประกาย เปล่งรัศมีในความเงียบงัน
ยามตะวันคล้อยต่ำ แสงสีทองสาดส่องกระทบผืนน้ำในลำธารซีหลิน ทำให้ผิวน้ำเป็นประกายระยิบระยับ ดุจดวงดาวนับร้อยที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้าตู้เยี่ยนอวี่ยืนอยู่ริมท่าน้ำ มือเรียวบางกำลังซักผ้าอย่างคล่องแคล่ว ท่ามกลางเสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าสตรีในหมู่บ้านที่กำลังทำกิจวัตรประจำวัน การเรียนรู้งานบ้านงานเรือนเหล่านี้เป็นดั่งบทเรียนสำคัญที่ทำให้นางเข้าใจชีวิตของผู้คนในยุคสมัยนี้อย่างลึกซึ้งขึ้นทีละน้อย“คุณหนูเยี่ยนอวี่ ช่างขยันขันแข็งยิ่งนัก” หญิงชราผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นขณะเดินผ่านไป นางมีใบหน้ายิ้มแย้ม และแววตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม“ท่านป้ากล่าวเกินไปแล้วเจ้าค่ะ” เยี่ยนอวี่ตอบด้วยรอยยิ้มงดงาม ดุจดอกเหมยยามแรกแย้ม “ข้าเพียงช่วยแบ่งเบาภาระของท่านแม่เท่านั้นเจ้าค่ะ”คำพูดของนางดูเป็นธรรมชาติยิ่งนัก ยากที่จะมีใครล่วงรู้ว่าเบื้องลึกในจิตใจของสตรีผู้นี้ ยังคงหลงเหลือเศษเสี้ยวความทรงจำจากโลกที่ห่างไกลออกไปนับพันปีหลังจากกลับจากท่าน้ำเยี่ยนอวี่ก็ตรงไปยังห้องสมุดของตระกูลทันที ห้องสมุดแห่งนี้เปรียบเสมือนหลุมหลบภัยชั้นดีสำหรับนาง เป็นสถานที่ที่นางสามารถดำดิ่งลงไปในโลกที่เต็มไปด้วยความรู้ และค้นพบหนทางที่จะใช้ชีวิต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya
๐๔ เมล็ดพันธุ์คุณธรรม แผ่กิ่งก้านสาขา
ยามลมหนาวเริ่มพัดโชยมา ต้นไม้ในหมู่บ้านซีหลินเริ่มผลัดใบ ทิ้งความเขียวชอุ่มของฤดูร้อนไว้เบื้องหลัง ทว่าในใจของตู้เยี่ยนอวี่กลับมิได้มีแม้แต่ความเหี่ยวเฉา ดุจบุปผาที่ไม่เคยโรยรา ชื่อเสียงของหมอเทวดาตูได้แผ่ขยายออกไปไกลกว่าที่นางคาดคิด ผู้คนจากหมู่บ้านใกล้เคียงเริ่มเดินทางมาขอความช่วยเหลือมิขาดสาย ตั้งแต่ยามอรุณรุ่งจนกระทั่งยามสนธยา“คุณหนูเจ้าคะ มีชาวบ้านจากหมู่บ้านไผ่เขียวมาขอพบเจ้าค่ะ” เสี่ยวจูรายงานด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน แต่นัยน์ตากลับเปี่ยมไปด้วยความชื่นชมในตัวนายหญิงของตนตู้เยี่ยนอวี่ที่กำลังจัดเรียงสมุนไพรในห้องปรุงยา หันมายิ้มอย่างอ่อนโยน“เชิญเขาเข้ามาเถิดเสี่ยวจู”ชายวัยกลางคนผู้หนึ่ง สวมเสื้อผ้าเก่า ๆ ขาด ๆ ใบหน้าฉายแววความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เดินเข้ามาพร้อมกับเด็กสาววัยราวสิบขวบปีที่กำลังไอโขลก ใบหน้าซีดเซียว ร่างกายซูบผอม“คารวะหมอเทวดาตู้ ขอท่านโปรดช่วยบุตรสาวของข้าด้วยเถิด นางป่วยมาหลายวันแล้ว กินยาก็ไม่หาย ไอจนตัวโยน แทบจะขาดใจแล้วขอรับ” ชายผู้นั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน พร้อมกับคุกเข่าลงต่อหน้าเยี่ยนอวี่ตู้เยี่ยนอวี่รีบพยุงชายผู้นั้นขึ้น“ท่านลุงมิต้องทำเช่นนั้นเจ้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-05
Baca selengkapnya
๐๕ ลมพัดใบไผ่ สู่ห้วงสมาธิอันล้ำลึก
ยามตรุษวสันต์¹เวียนมาบรรจบ อากาศยังคงเย็นยะเยือกทว่าภายในเรือนเล็กของสกุลตู้กลับอบอวลไปด้วยความอบอุ่นและบรรยากาศอันผ่อนคลาย ตู้เยี่ยนอวี่ในวัยสิบห้าปีบริบูรณ์ นั่งอยู่บนเสื่อฟางผืนบางภายในห้องของตนเอง ดวงตาหลับพริ้ม ใบหน้าสงบนิ่ง ลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ เป็นจังหวะที่มิเร่งร้อน มิช้าเกินไปนี่มิใช่การพักผ่อนธรรมดา หากแต่เป็นการฝึกฝนวิชากำลังภายในจากม้วนคัมภีร์เก่าแก่ที่นางค้นพบโดยบังเอิญเมื่อหลายเดือนก่อน แม้ตำราจะเขียนด้วยภาษาที่ยากจะเข้าใจในตอนแรก แต่ด้วยความเพียรพยายามและสติปัญญาที่เฉลียวฉลาด ตู้เยี่ยนอวี่ก็ค่อย ๆ ตีความและทำความเข้าใจหลักการต่าง ๆ ได้ทีละน้อย‘ลมปราณคือรากฐานแห่งชีวิต พลังงานหมุนเวียนในกายเปรียบดุจแม่น้ำที่ไหลหล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง’ เสียงท่องจำในตำราดังขึ้นในห้วงความคิดของนาง ‘หากแม่น้ำบริสุทธิ์และไหลเวียนสะดวก ร่างกายย่อมแข็งแรงและอายุยืนยาว’นางจินตนาการถึงเส้นลมปราณในร่างกายของตนเอง แต่สัมผัสได้ถึงกระแสพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ภายใน ทุกครั้งที่ลมปราณไหลเวียนผ่านจุดชีพจรสำคัญ ความรู้สึกร้อนวูบวาบก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างแรกเริ่ม การฝึกฝนเป็นไปด้วยความยากลำบาก นางมิอาจคว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-05
Baca selengkapnya
๐๖ สายธารแห่งปัญญา หล่อเลี้ยงจิตใจอันบริสุทธิ์
เดือนสี่ ปีวสันต์ รัชศกเทียนเหอปีที่เจ็ดสิบเจ็ดยามอรุณรุ่งสาดส่องลงมายังหมู่บ้านซีหลิน ดุจแพรไหมสีทองที่คลี่คลุมผืนปฐพี เสียงระฆังจากวัดท้ายหมู่บ้านดังกังวานแผ่วเบา ดุจเสียงเรียกจากสรวงสวรรค์ตู้เยี่ยนอวี่ตื่นขึ้นจากห้วงนิทราด้วยจิตใจที่สงบและปลอดโปร่ง ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมานางมิเพียงแค่ร่ำเรียนวิชาการแพทย์และกำลังภายในเท่านั้น หากแต่ยังใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายกลมกลืนกับผู้คนในหมู่บ้านวันนี้นางมีนัดกับท่านผู้เฒ่าหลี่ หมอประจำหมู่บ้านที่เคยประจักษ์ในฝีมือของนางเมื่อคราวก่อน แม้จะเป็นผู้เฒ่า แต่ท่านผู้เฒ่าหลี่ก็เป็นผู้ที่มีจิตใจเปิดกว้าง ยินดีที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และมิได้ยึดติดกับความรู้เก่า ๆ เลย“คุณหนูตู้เยี่ยนอวี่ มาแต่เช้าเลยนะ” ท่านผู้เฒ่าหลี่เอ่ยทักทายด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ยามเห็นเยี่ยนอวี่ก้าวเข้ามาในเรือนยาของเขา“คารวะท่านผู้เฒ่าหลี่เจ้าค่ะ” เยี่ยนอวี่โค้งคำนับอย่างนอบน้อม “ข้าเพียงอยากมาขอคำชี้แนะจากท่านผู้เฒ่าเจ้าค่ะ”“เชิญนั่งก่อนเถิด” ท่านผู้เฒ่าหลี่ผายมือเชิญไปยังที่นั่งว่าง “มิรู้ว่าวันนี้แม่นางมีข้อสงสัยอันใดหรือ ?”ตู้เยี่ยนอวี่นั่งลงอย่างเรียบร้อย“ข้ากำลังศึกษาต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-06
Baca selengkapnya
๐๗ กายใจแกร่งกล้า ดุจหินผาต้านทานพายุ
ยามฟ้าครามสดใส แสงตะวันสาดส่องลงมายังผืนดินร้อนระอุ แม้ไอแดดจะแผดจ้าเพียงใด แต่ก็มิอาจห้ามยั้งความตั้งใจของตู้เยี่ยนอวี่ได้เลยนางยังคงฝึกฝนวิชากำลังภายในอย่างมุ่งมั่น บริเวณลานหลังบ้านที่เงียบสงบ ต้นไผ่ที่ปลูกเรียงรายส่งเสียงเสียดสีกันตามแรงลม ดุจเสียงกระซิบจากธรรมชาติที่ช่วยให้นางเข้าถึงสมาธิได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นนางเคลื่อนไหวช้า ๆ แต่แฝงด้วยความแข็งแกร่งและคล่องแคล่ว ดุจกระเรียนที่กำลังร่ายรำเพลงยุทธ์ ท่วงท่าแต่ละท่วงท่าล้วนเชื่อมโยงกันอย่างเป็นธรรมชาติ ลมปราณในกายไหลเวียนอย่างสม่ำเสมอ ดุจสายน้ำที่ไหลรินในลำธารที่แห้งแล้งบัดนี้นางสามารถควบคุมลมปราณให้ไหลเวียนไปยังจุดต่าง ๆ ของร่างกายได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น“ลมหายใจต้องเป็นหนึ่งเดียวกับลมปราณ” เสียงคำสอนในตำราดังก้องอยู่ในห้วงความคิดของนาง “เมื่อจิตมั่นคง ลมปราณย่อมบริสุทธิ์และไหลเวียนได้อย่างไร้ขีดจำกัด”ในทุก ๆ วันนางจะใช้เวลาในยามเช้าตรู่และยามค่ำคืนในการฝึกฝนวิชากำลังภายใน บางครั้งก็ฝึกซ้อมท่ารำมวยจีนโบราณ บางครั้งก็นั่งสมาธิเพื่อปรับลมปราณให้สมดุล แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใด แต่นางก็มิเคยท้อถอย เพราะรู้ดีว่าการฝึกฝนเหล่านี้จะช่วยให้ร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-06
Baca selengkapnya
๐๘ ความริษยา คลื่นใต้น้ำในจิตใจคน
ยามลมหนาวเริ่มพัดหวน บรรยากาศของหมู่บ้านซีหลินเริ่มปกคลุมด้วยความเงียบสงบยามค่ำคืน ทว่าในใจของบางคนกลับมิได้สงบนิ่งเช่นเดียวกับสายลม ตู้เยี่ยนอวี่ยังคงดำเนินชีวิตเฉกเช่นปกติวิสัย นางใช้เวลาในยามเช้าตรู่ฝึกฝนกำลังภายใน ยามสายออกตรวจเยี่ยมชาวบ้านที่เจ็บป่วย และยามบ่ายศึกษาตำราโบราณ เพื่อเพิ่มพูนความรู้ให้แก่ตนเองอย่างมิมีวันหยุดหย่อนด้วยความสามารถที่เพิ่มพูนขึ้นทุกวัน และจิตใจที่เปี่ยมด้วยความเมตตา ทำให้ชื่อเสียงของหมอเทวดาตู้แผ่ขยายออกไปไกลยิ่งกว่าเดิม ชาวบ้านจากหัวเมืองใกล้เคียงต่างหลั่งไหลมาขอความช่วยเหลือจากนางมิขาดสาย ผู้คนต่างชื่นชมในคุณธรรมและสติปัญญาของนางทว่ายามใดที่มีแสงสว่างเจิดจ้า ย่อมมีเงาอันมืดมิดติดตามความชื่นชมยกย่องที่ตู้เยี่ยนอวี่ได้รับ มิได้เป็นที่ยินดีแก่ทุกผู้คนเสมอไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฮูหยินหลี่ ภรรยาของเศรษฐีหลี่ ผู้มีฐานะร่ำรวยที่สุดในหมู่บ้าน และเป็นที่เคารพนับถือของผู้คนมายาวนาน นางเป็นสตรีผู้มีรูปโฉมงดงาม แต่ก็มักจะโอ้อวดในทรัพย์สมบัติและยศถาบรรดาศักดิ์ของตระกูลตนเสมอ ดุจนกยูงที่รำแพนอวดขนฮูหยินหลี่มองตู้เยี่ยนอวี่ด้วยแววตาที่ไม่พอใจ ยามที่นางเห็นชาวบ้านต่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-07
Baca selengkapnya
๐๙ แสงสว่างกลางเงามืด มิตรภาพความเข้าใจ
เดือนอ้าย ปีวสันต์ รัชศกเทียนเหอปีที่เจ็ดสิบแปดยามตรุษวสันต์เวียนมาบรรจบ อากาศยังคงเย็นยะเยือก เสียงประทัดดังกึกก้องแผ่วเบาจากหมู่บ้านใกล้เคียง ตู้เยี่ยนอวี่ยืนอยู่ริมหน้าต่างมองดูแสงจันทร์ที่ทอแสงนวลผ่องลงมายังลานเรือนที่ปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลน ดุจแพรไหมสีขาวที่คลี่คลุมผืนดิน เหตุการณ์เมื่อปลายปีที่แล้วยังคงตราตรึงอยู่ในห้วงความคิดของนางการที่นางสามารถรักษาชายผู้ที่ถูกวางยาพิษได้อย่างปาฏิหาริย์ มิเพียงแต่ทำให้ชื่อเสียงของนางโด่งดังยิ่งขึ้นเท่านั้น หากแต่ยังช่วยขจัดข่าวลือร้าย ๆ ที่ฮูหยินหลี่พยายามแพร่กระจาย ผู้คนในหมู่บ้านต่างมองนางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความศรัทธาและความเคารพยำเกรง ดุจเทพธิดาที่จุติลงมาโปรดสัตว์“คุณหนูเจ้าคะ หิมะตกหนักเช่นนี้ มิหนาวหรือเจ้าคะ ?” เสียงของเสี่ยวจูดังขึ้นจากด้านหลัง นางนำเสื้อคลุมตัวหนามาสวมให้เยี่ยนอวี่อย่างแผ่วเบาตู้เยี่ยนอวี่ยิ้มเล็กน้อย “มิต้องเป็นห่วงหรอกเสี่ยวจู กายของข้าแข็งแรงขึ้นมากแล้ว”“จริงเจ้าค่ะ” เสี่ยวจูกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ “คุณหนูตั้งแต่ฝึกฝนวิชาแปลก ๆ นั่น ก็ดูแข็งแรงขึ้นมาก ผิวพรรณก็ผ่องใสนักเจ้าค่ะ”ตู้เยี่ยนอวี่รู้ดีว่าวิชาที่เสี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-07
Baca selengkapnya
๑๐ จิ่นหยางวายวอด ภัยพิบัติจากฟากฟ้า
ยามตะวันทอแสงเรืองรองเหนือน่านฟ้าเมืองจิ่นหยาง ดุจไข่มุกเม็ดงามที่ทอประกายท่ามกลางหมู่เมตู้เยี่ยนอวี่่ และเสี่ยวจูได้เดินทางมาถึงเมืองใหญ่แห่งนี้โดยสวัสดิภาพ หลังจากผ่านพ้นอันตรายจากโจรผู้ร้ายกลางทาง ด้วยความสามารถและไหวพริบของเยี่ยนอวี่ จิ่นหยางเป็นเมืองที่ใหญ่โตและคึกคักยิ่งนัก ผู้คนเดินขวักไขว่เต็มท้องถนน เสียงตะโกนเรียกแขกของพ่อค้าแม่ขายดังก้องไปทั่วสารทิศ กลิ่นอายของเครื่องเทศและอาหารนานาชนิดลอยอบอวลในอากาศ“คุณหนูเจ้าคะ เมืองจิ่นหยางช่างใหญ่โตโอฬารยิ่งนักเจ้าค่ะ” เสี่ยวจูร้องอุทานด้วยความตื่นตาตื่นใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองไปรอบทิศทาง ดุจเด็กน้อยที่เพิ่งได้เห็นโลกกว้างตู้เยี่ยนอวี่เพียงยิ้มเล็กน้อย นางสัมผัสได้ถึงความพลุกพล่านของเมืองใหญ่ ที่แตกต่างจากความสงบเงียบของหมู่บ้านซีหลินลิบลับ นางกวาดสายตามองอาคารบ้านเรือนที่ปลูกสร้างอย่างวิจิตรบรรจง และผู้คนที่แต่งกายด้วยอาภรณ์หลากสีสัน“เราต้องหาโรงเตี๊ยมสำหรับพักแรมก่อนเสี่ยวจู” เยี่ยนอวี่กล่าว “แล้วพรุ่งนี้ค่อยออกหาซื้อตำราและสมุนไพร”ทั้งสองเลือกโรงเตี๊ยมที่ดูสะอาดสะอ้านและมีผู้คนไม่พลุกพล่านนัก หลังจากเก็บสัมภาระเรียบร้อย ตู้เยี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-08
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status