แชร์

ตอนที่ 20.1 เปิดประตูเมือง!

ผู้เขียน: JAOTUNTEE
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-26 03:21:46

ตอนที่ 20

เปิดประตูเมือง!

เสียงของลู่หยวนดังขึ้นพร้อมทั้งทำท่าตะเกียกตะกายในน้ำ ท่าทางตกใจเหมือนกำลังจมน้ำของนางนั้นทำให้ลี่เซียนขมวดคิ้วนิ่ง ใบหน้าหวานสำลักน้ำในสระจนใบหน้าเปียกปอนดูไม่ได้

“นางรู้หรือว่าว่าเครื่องสำอางนางไม่กันน้ำเลยสักนิด”

ลี่เซียนยืนดูนิ่ง ๆ โดยไม่ตกใจอะไร แต่เสียงตะโกนของลู่หยวนก็ทำให้ทุกคนในงานต่างตกอกตกใจวิ่งมามุงดูกันรอบสระ หลงเยี่ยนที่ยืนอยู่ห่างออกไปหันมาเห็นเหตุการณ์นั้น เขารีบวิ่งไปที่ขอบสะพานแล้วตะโกนสั่งการบ่าวในจวนทันที

"รีบเอาตัวนางขึ้นมาจากน้ำ"

บ่าวในจวนสองคนรีบกระโดดลงน้ำไปช่วยลู่หยวนขึ้นมา เขาพยายามประคองเธอขึ้นฝั่งขณะที่ทุกคนยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“พานางเข้าไปพักที่เรือนรับรองก่อน เซิ่งหลี่จัดการหาเสื้อผ้าให้นางเปลี่ยนด้วย”

“เจ้าค่ะ”

ชายหนุ่มรีบหันมามองหน้าไป๋ลี่เซียนที่ยืนงงอยู่บนสะพาน รอยยิ้มบางของเขาหายไปท่ามกลางสายตาของผู้คนที่จ้องมองมาที่ทั้งสอง

"เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง"

ชายหนุ่มเอ่ยถามพระชายาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง สองมือของเขาจับเธอหันซ้ายหันขวาเพื่อตรวจดูความผิดปกติ ท่าทางที่ร้อนใจของแม่ทัพปีศาจ ทำให้นางรู้สึกอุ่นใจขึ้นไม่น้อย

"ข้าไม่เป็น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 28.2 หลานรักของข้า

    หลังจากนั้นอีกสองวันได้มีรถม้าสกุลหลงที่เดินทางมาจากเมืองหลวง เมื่อรถม้านั้นจอดเทียบหน้าจวนเสียงของฮูหยินใหญ่ก็ดังขึ้นก่อนที่ตัวของนางจะก้าวเข้ามาเสียอีก"หลานข้าอยู่ที่ใด! พาข้าไปหาหลานเดี๋ยวนี้!"ข้ารับใช้พากันรีบหลีกทางให้ฮูหยินใหญ่กันราวกับเป็นผึ้งแตกรัง ฮูหยินใหญ่เดินตามสาวรับใช้ไปยังห้องที่ทารกน้อยนอนอยู่ สีหน้าของนางตื่นเต้นจนแทบจะกลั้นไม่อยู่ ส่วนบิดาของหลงเยี่ยนแม้จะทำหน้าขรึมแต่ก็เดินตามมาด้วยความกระตือรือร้นไม่แพ้กันไป๋ลี่เซียนที่กำลังนั่งหยอกล้อกับลูกหันไปตามเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก่อนจะเห็นฮูหยินใหญ่ที่เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง รอยยิ้มที่นางไม่เคยได้รับมาก่อนแม้แต่ตอนแต่งเข้าจวนมาใหม่ ๆ"หลานข้าาาา"เพียงพริบตาเดียวลูกชายตัวน้อยก็ถูกคว้าไปจากอ้อมแขนลี่เซียนอย่างรวดเร็ว ฮูหยินใหญ่ประคองหลานไว้แน่น สายตาเปี่ยมไปด้วยความรักและหลงใหล"โอ๊ย ดูสิ ๆ ดวงตาคู่นี้ คิ้วนี้ จมูกนี้ ทั้งหมดเหมือนหลงเยี่ยนไม่มีผิด"นางลูบแก้มกลมของทารกเบา ๆ แล้วหันไปมองบุตรชายด้วยสายตาภาคภูมิใจ"ดีมาก เจ้าสร้างทายาทที่สมบูรณ์แบบที่สุดออกมาได้"หลงเยี่ยนลูบหน้าตัวเองเบา ๆ พลางถอนหายใจ ส่วนลี่เซียนนั้นเ

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 28.1 หลานรักของข้า

    ตอนที่ 28หลานรักของข้าเธอพึมพำ มองลูกชายตัวน้อยด้วยสายตาอ่อนโยน ทารกน้อยในอ้อมแขนขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะส่งเสียงร้องอ้อแอ้ออกมาอีกครั้ง"พระชายาแข็งแรงเกินไปแล้ว ข้าทำคลอดมาหลายปีไม่เคยเจอสตรีใดที่เพิ่งคลอดแล้วดูสดใสขนาดนี้มาก่อน""ขอบคุณท่านมาก"หลังจากตรวจดูอาการพระชายาดีแล้ว หญิงสูงวัยจึงขอตัวออกไปด้านนอกพร้อมสั่งเทียบยาอยู่หลายชุดไว้ให้นางบำรุง สามีภรรยาต่างจดจ้องไปที่เด็กน้อยที่หลับตาพริ้ม เรียวนิ้วของชายหนุ่มเกลี่ยไปบนแก้มขาวของลูกชายอย่างอ่อนโยนก่อนจะก้มลงใช้ริมฝีปากจูบหน้าผากมนของเธอเบา ๆ"ท่านคิดว่าลูกชายของเราหน้าตาเหมือนข้าหรือท่านมากกว่ากัน"แม่ทัพหนุ่มมองลูกชายก่อนจะยิ้มมุมปาก"แน่นอนว่าต้องเหมือนข้าสิ"ไป๋ลี่เซียนที่แม้ว่าใบหน้าจะซีดเซียว แต่ยังสามารถยิ้มและหัวเราะได้ เธอมองใบหน้าของสามีสลับกับมองใบหน้าของเด็กน้อยในอ้อมแขน"ข้าอยากให้เขาได้ความฉลาดและความเข้มแข็งจากท่าน แต่ถ้าเป็นนิสัย.. ก็หวังว่าจะไม่ดื้อเหมือนเจ้า"หลงเยี่ยนหัวเราะ ก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าผากเธออีกครั้ง"ไม่ว่าเขาจะเป็นเช่นไร เขาคือแก้วตาดวงใจของเรา""อืม"เธอส่งยิ้มให้เขาก่อนจะรู้สึกหน้ามืดเล็กน้อย หลงเย

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 27 คุณชายน้อยมาแล้ว

    ตอนที่ 27คุณชายน้อยมาแล้วเสียงของลี่เซียนดังก้องไปทั่ว เธอไม่พูดพร่ำทำเพลงมือหนึ่งดาบหนึ่งกระแทกเข้ากลางท้องของชายคนหนึ่งจนเขาหงายหลังลงไปที่พื้นอย่างแรง คนอื่น ๆ ในกลุ่มที่เห็นดังนั้นก็เริ่มตระหนกและถอยหลังไปด้วยความหวาดกลัว"ขออภัย! ขออภัยแม่นาง!""มีผู้ใดอยากสู้อีกหรือไม่!"เธอเอ่ยออกมาเสียงเข้ม หันปลายดาบไปชี้หน้าคนเหล่านั้นที่บางคนดูมีท่าทางหวาดกลัว บางคนมีท่าทางอยากต่อสู้แต่ยังขาดความกล้าไปบ้าง หลงเยี่ยนเดินเข้ามายืนข้างเธอก่อนจะยกมือลูบหน้าท้องของนางเบา ๆ"โอ๋ ๆ ไม่ตกใจนะเจ้าตัวเล็ก โอ๋ ๆ"ลี่เซียนเหลือบตาลงไปมองสามีที่กำลังจริงจังกับการปลอบประโลมท้องของนาง ไอ้ความโกรธ โมโหเมื่อครู่กลับหายไปในพริบตา เธอค่อย ๆ ลดมือที่ถือดาบเอาไว้ลงช้า ก่อนจะยื่นไปคืนหานเจี้ยน"นางก็เป็นแค่สตรีท้องแก่ พวกเจ้าขี้ขลาดเพียงนั้นเชียวหรือ""แม่ทัพขอรับ!"หลิวหานที่ทำเพียงทำร้ายคนที่บุกรุกเข้ามาให้สลบ ไม่ประสงค์เอาชีวิตตามแบบที่ไป๋ลี่เซียนนั้นเคยออกกฎเอาไว้ หันมาเอ่ยเรียกแม่ทัพด้วยใบหน้าที่ร้องขอความเห็น ชายหนุ่มยังคงใช้มือหนาลูบท้องของนางนิ่ง ๆ ไม่ได้สนใจสิ่งรอบกายสักเท่าไหร่ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำ

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 26.2 ระวังให้ดี

    หลงเยี่ยนไม่รู้จะทำอย่างไรดีเขาจึงเริ่มลงมือทำตามที่ลี่เซียนขอ แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยถนัดเขาจึงทำช้าไปบ้างจนหญิงสาวนั้นเดินกลับมาที่ห้องครัวอีกครั้ง"ทำไมช้าจัง"เธอเดินมากระแทกโต๊ะเสียงดังทำให้หลงเยี่ยนหยุดมือและหันมองด้วยความกังวลเพราะกลัวว่านางจะได้รับบาดเจ็บ"ใกล้เสร็จแล้ว.. ข้าจะรีบทำให้เร็วขึ้น เจ้ารออีกนิดนะ""ท่านทำช้ามากเลย! ข้าหิวมาก ๆ แล้ว!"จู่ ๆ ลี่เซียนก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่สามารถห้ามตัวเองได้ หลงเยี่ยนที่เห็นน้ำตาของนางแล้วใจหาย เขารีบเข้าไปข้าง ๆ และค่อย ๆ กอดเธออย่างอ่อนโยน"ข้าขอโทษ.. ข้าจะทำให้เร็วที่สุด ขอโทษนะ"หญิงสาวเงยหน้ามองสามี แววตาของเขาไม่ได้ดูเหมือนว่าตำหนิเธอเลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับเป็นแววตาที่เป็นห่วง เธอก้มหน้าลงกับแผงอกเขาช้า ๆ ในใจรู้สึกวูบไหวราวกับคนที่กำลังสำนึกผิด ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้นางกำลังทำอะไรกันแน่ เหตุใดกับคนอื่นนางถึงระงับความรู้สึกพวกนั้นได้ แต่เมื่อใดที่เป็นหลงเยี่ยนนางถึงไม่สามารถความคุมอารมณ์ได้เลยสักครั้ง"ขอโทษนะ""หืม เจ้าว่าอย่างไรนะข้าได้ยินไม่ชัด"หลงเยี่ยนใช้แขนข้างหนึ่งกอดเธอเอาไว้ มืออีกข้างกำลังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้า"ขอโทษท่

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 26.1 ระวังให้ดี

    ตอนที่ 26ระวังให้ดีเสียงของคนหลายคนจอแจผ่านโสตประสาท ลี่เซียนรับรู้ได้และได้ยินทุกคำแต่เธอกลับลืมตาไม่ขึ้น อ้าปากพูดไม่ได้ ใช้เวลาพยายามอยู่นานหลายอึดใจ ดวงตาคู่นั้นก็ลืมขึ้นมาช้า ๆ เธอมองเห็นหลงเยี่ยนที่ยืนอยู่ข้างเตียง ด้านข้างเธอนั้นเป็นหมอคนเดิมกับที่เคยรักษาก่อนหน้านี้ เขากำลังตรวจชีพจรและดูอาการของเธออย่างละเอียด"พระชายา ท่านแม่ทัพ ขอแสดงความยินดีด้วย พระชายาตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว"คำพูดของหมอทำให้ลี่เซียนและหลงเยี่ยนต่างตกใจในตอนแรก ก่อนที่ทั้งคู่จะมองหน้ากันด้วยรอยยิ้มที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด ทั้งสองคนไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนในช่วงเวลาที่ผ่านมา แต่ตอนนี้พวกเขากลับรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขจนเกินคำบรรยาย ท่านแม่ทัพยิ้มกว้างก่อนจะรุดมานั่งข้างนางแล้วเอื้อมมือไปจับมือของเธอเอาไว้"ข้าไม่คิดมาก่อนว่าการกลับมาครานี้จะได้รับข่าวดีเช่นนี้""ข้าก็เช่นกัน"ทั้งสองนั่งกอดกันอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกยินดี แต่ใครกันจะไปคาดคิดว่านั่นเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้นเพราะหลังจากวันที่เธอตั้งครรภ์อารมณ์ของลี่เซียนก็เป็นเหมือนพายุที่พร้อมจะพัดทำลายทุกสิ่งให้ย่อยยับ ยังดีที่คนที่เธอมักหงุดห

  • ชายาไร้พ่ายแห่งจวนแม่ทัพ   ตอนที่ 25.2 เจ้าเมืองคนใหม่

    ลี่เซียนมองเขานิ่ง ๆ ก่อนจะหลุบตาลงแล้วค่อย ๆ ขยับดื่ม แม้รสชาติจะขมจนต้องขมวดคิ้ว แต่ทุกครั้งที่นางเผลอเม้มปาก หลงเยี่ยนก็จะส่งสายตาดุ ๆ มาให้อย่างรู้ทัน จนในที่สุดนางก็ดื่มยานั้นจนหมด“ดีมาก”เขาเอื้อมมือไปหยิบผลไม้แช่อิ่มมายื่นให้ นางอ้าปากกินอย่างไม่อิดออดเพราะรู้ซึ้งถึงรสชาติของยาถ้วยนั้นเป็นอย่างดี"เราอาจจะต้องอยู่ที่นี่อีกหลายวัน เจ้าพักผ่อนให้ดี"หลังจากที่ลี่เซียนอาการดีขึ้นกองทัพปีศาจก็เคลื่อนทัพกลับเมืองหลวงทันที บ้านเมืองสงบสุขคือสิ่งที่เขาปรารถนา ครอบครัวมีความสุขนั่นก็คือสิ่งที่เขาปรารถนาเช่นกัน"ท่านว่าตรงนี้เราปลูกเหมยกุยฮวาสักสองสามต้นดีหรือไม่""ตามใจเจ้า""ตรงนี้ล่ะ ท่านคิดว่าเราปลูกอะไรดี.. เซียนตานฮวาดีหรือไม่""หานเจี้ยน!""จดแล้วขอรับ""ในบ่อนั้นข้าคิดว่าอยากได้เหลียนฮวาเพิ่มอีกเสียหน่อย อืม.. ตรงนั้นสามารถปลูกไม้ต้นได้ที่นี่จะปลูกไป๋หลันฮวาหรือหวงหลันได้ไหมนะ""หานเจี้ยน!""จดหมดแล้วขอรับ!""ดี! เช่นนั้นเจ้าไปหาสิ่งที่พระชายาอยากได้มา!""พระชายาไป๋ลี่เซียน.. รับราชโองการ"แต่ยังไม่ทันที่หานเจี้ยนจะได้ไปไหน เสียงของกงกงได้ดังขึ้นจากหน้าจวน พวกเขาเดินไปรวมกันที่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status