ตอนที่ 8.2 อืม.. ก็ไม่เลว

ตอนที่ 8.2

อืม.. ก็ไม่เลว

ลี่เซียนยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเดินตามเขาไป ทิ้งให้ฮูหยินใหญ่ยืนกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ เสวี่ยเหยียนก้มหน้าลงแววตาฉายประกายบางอย่าง

ขณะที่เสียงกลองศึกดังขึ้น เป็นการประกาศการออกเดินทางของกองทัพแห่งแม่ทัพปีศาจ แต่สิ่งที่ไป๋ลี่เซียนรู้สึกตื่นตาตื่นใจมากที่สุดเห็นจะเป็นขบวนทัพด้านหน้านี้ ปกติเคยเห็นแต่ในทีวีหรือเข้าไปแสดงฉากอันตรายเท่านั้น การเดินทัพที่แท้จริงเรียกว่ามหาโหดเลยก็ว่าได้ เธอเดินออกมาที่หน้าประตูเมือง พบว่ามีเหล่าทหารในชุดเกราะพร้อมรบอีกหลายหมื่นนายที่ยืนรออยู่

ถ้าจำไม่ผิดเท่าที่เรียนมาแล้วยังไม่คืนอาจารย์ ในแต่ละวันกองทัพและม้าเหล่านี้เดินทางได้เพียงไม่กี่สิบลี้ หากเป็นสมัยปัจจุบันแค่ขับรถครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่หมายแล้ว นี่จึงเป็นเรื่องที่ลี่เซียนค่อนข้างไม่ถูกใจอยู่บ้างเล็กน้อย ในแต่ละวันคงทำได้แค่เดินทางและต้องคอยสังเกตและเก็บรายละเอียดการเดินทางเพื่อซึบซับบรรยากาศเท่านั้น

"แต่ว่านะ กองทัพปีศาจของสามีข้านี่ต้องอลังการขนาดนี้เลยเหรอ.. โอ้มายก็อด"

แต่จะให้มัวมาตื่นตาตื่นใจอยู่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก สุดท้ายแล้วไป๋ลี่เซียนพระชายาของท่านแม่ทัพหลงเยี่ยนก็ต้อ