ตอนที่ 26.2 ระวังให้ดี

หลงเยี่ยนไม่รู้จะทำอย่างไรดีเขาจึงเริ่มลงมือทำตามที่ลี่เซียนขอ แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยถนัดเขาจึงทำช้าไปบ้างจนหญิงสาวนั้นเดินกลับมาที่ห้องครัวอีกครั้ง

"ทำไมช้าจัง"

เธอเดินมากระแทกโต๊ะเสียงดังทำให้หลงเยี่ยนหยุดมือและหันมองด้วยความกังวลเพราะกลัวว่านางจะได้รับบาดเจ็บ

"ใกล้เสร็จแล้ว.. ข้าจะรีบทำให้เร็วขึ้น เจ้ารออีกนิดนะ"

"ท่านทำช้ามากเลย! ข้าหิวมาก ๆ แล้ว!"

จู่ ๆ ลี่เซียนก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่สามารถห้ามตัวเองได้ หลงเยี่ยนที่เห็นน้ำตาของนางแล้วใจหาย เขารีบเข้าไปข้าง ๆ และค่อย ๆ กอดเธออย่างอ่อนโยน

"ข้าขอโทษ.. ข้าจะทำให้เร็วที่สุด ขอโทษนะ"

หญิงสาวเงยหน้ามองสามี แววตาของเขาไม่ได้ดูเหมือนว่าตำหนิเธอเลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับเป็นแววตาที่เป็นห่วง เธอก้มหน้าลงกับแผงอกเขาช้า ๆ ในใจรู้สึกวูบไหวราวกับคนที่กำลังสำนึกผิด ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้นางกำลังทำอะไรกันแน่ เหตุใดกับคนอื่นนางถึงระงับความรู้สึกพวกนั้นได้ แต่เมื่อใดที่เป็นหลงเยี่ยนนางถึงไม่สามารถความคุมอารมณ์ได้เลยสักครั้ง

"ขอโทษนะ"

"หืม เจ้าว่าอย่างไรนะข้าได้ยินไม่ชัด"

หลงเยี่ยนใช้แขนข้างหนึ่งกอดเธอเอาไว้ มืออีกข้างกำลังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้า

"ขอโทษท่