สาธารณรัฐประชาชนจีน
"ได้เรื่องบ้างมั้ย"
"ยังเลยครับ ค้นจากประวัติที่คุณไคล์ให้มาไม่พบประวัติของผู้หญิงที่ชื่ออิงฟ้าเลยครับ ที่อยู่ ชื่อและนามสกุลก็ไม่ปรากฏในทะเบียนราษฎร์เลยครับ" ผมถอนหายใจอีกครั้งเมื่อเรียกนักสืบมาถามความคืบหน้าการตามหาเพื่อนสนิทที่มีเพียงคนเดียว สองปีกว่าแล้วที่ผมไม่ได้รับข่าวและการติดต่อจากเพื่อนคนนี้อีกเลย
เพราะอะไรวะอิง ทำไมถึงหายไปจนทำให้ใจหายแบบนี้
"ตามหาต่อไป ตราบใดที่ยังไม่มีหลักฐานการเสียชีวิต ผมเชื่อว่าเธอยังมีชีวิตอยู่" นักสืบเอกชนหลายต่อหลายบริษัทที่ผมว่าจ้างทำงานไม่ได้เรื่องเลยสักบริษัท จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมาผู้ใหญ่คนหนึ่งแนะนำบริษัทนี้มา ผ่านไปสองอาทิตย์ก็ยังไร้วี่แวว
"เป็นไปได้มั้ยครับว่าเธอจะเปลี่ยนชื่อ" ผมชะงักแล้วหันไปมองหน้านักสืบ ผมลืมคิดเรื่องนี้ไปเลยเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่อิงจะเปลี่ยนชื่อ
"อิงจะเปลี่ยนชื่อเพื่ออะไร"
"หนีคุณไงครับ"
"หนีผม" ผมชี้ตัวเองอย่างงงๆ เป็นไปไม่ได้หรอก เราสองคนไม่ได้ทะเลาะกันสักหน่อย ก่อนบินอิงก็มาส่งผมที่สนามบิน ช่วงต้นปีแรกเราก็ยังคุยกันปกติ แล้วหลังจากนั้นผมก็ติดต่ออิงไม่ได้อีกเลยไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
"เป็นไปได้ครับ ทุกอย่างในตอนนี้เป็นไปได้หมดทุกอย่าง" ผมเริ่มคิดตาม อิงหนีผมทำไม มีเหตุผลอะไรต้องทำถึงขนาดนั้น เปลี่ยนชื่อแม้กระทั่งนามสกุลด้วยเหรอ มีอะไรไม่พอใจก็ควรบอกผมสิไม่ใช่หายไปเฉยๆ แบบนี้
"ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้เอาไว้เลย ไม่เคยอยู่ในหัวเลยต่างหาก เธอจะหนีผมทำไมกัน ถ้าเปลี่ยนชื่อก็ต้องขึ้นในทะเบียนราษฎร์สิ" ในหัวตอนนี้เริ่มคิด นักสืบพูดออกมาแบบนี้ผมเริ่มกังวล อิงหนีผมทำไมหรือว่า ... เธอมีครอบครัวแล้วก็เลยหายไป ไม่ได้หรอกนะผมไม่ยอมหรอก อย่างน้อยก็ควรจะบอกกันสักหน่อย ไม่ใช่หนีหายไปแบบนี้คิดจะไม่บอกกันเลยหรือไง ผมก็เพื่อนสนิทนะให้เกียรติผมบ้างสิ
"ผมขอเวลาอีกสักพัก" ผมหันไปมองหน้านักสืบแล้วพยักหน้า รอมาเกือบสองปีแล้วทำไมจะรออีกไม่ได้ เธอเก่งมากนะ ทำให้นักสืบเอกชนหลายบริษัทตามหาไม่เจอ
"ได้สิ อีกสองเดือนผมต้องบินไปทำงานที่ไทย โปรเจ็กต์ใหญ่ด้วยอาจต้องอยู่หลายเดือน"
"เร็วๆ นี้อาจจะได้รับข่าวดีครับ" ยังไงก็ได้ขอให้ได้รู้ว่าอิงยังอยู่ ป่านนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย หรือว่ามีครอบครัวแล้วมีเจ้าตัวเล็กวิ่งรอบตัว เฮ้อ คิดเยอะไปหมด
เรื่องความสัมพันธ์ในคืนนั้นผมเองก็ยังโทษตัวเองมาจนถึงทุกวันนี้ คิดว่าความเป็นเพื่อนมันจะแตกหัก แต่ไม่เลยอิงให้อภัยผมและยังมองผมเป็นเพื่อนเหมือนเดิม รู้สึกผิดมากนะรู้มั้ย อยากขอโทษอีกครั้ง อยากรับผิดชอบมากกว่าพูดคำว่าขอโทษด้วยซ้ำ แต่ทำไงได้สุดท้ายเราก็แค่เพื่อนกัน
สามปีที่มาทำงานที่จีนเป็นช่วงพีคของผมมาก กอบโกยเงินได้มากพอจนอยากวางมือจากการเป็นซุปตาร์ไปเป็นคนธรรมดาที่บ้านเกิด ผมเบื่อ มันเกินฝันของตัวเองมากอยากกลับไปทำธุรกิจเล็กๆ ที่ไทย อยากใช้ชีวิตธรรมดามากกว่าเป็นคนดังไปไหนมาไหนก็ลำบากแบบนี้ น่าเบื่อมากกว่าที่คิด
"ไคล์ เฮ้ ทำไมถึงแคนเซิลงานซีรี่ย์ รู้มั้ยว่าเรื่องนั้นได้ประกบกับหนูหลินเชียวนะ" ผู้จัดจอมจุ้นเดินเข้ามาพร้อมกับอาการหัวเสีย คงรู้เรื่องจากพี่แคทผู้จัดการส่วนตัวของผมแล้ว ผมมีผู้จัดการสองคน คนแรกคือพี่แคทเป็นคนไทย ส่วนคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับทำท่าทางจะกินหัวผมอยู่เนี่ยเป็นคนจีน
"ผมมีสิทธิ์"
"เหอะ มีสิทธิ์ อย่าลืมสิว่าดังได้เพราะใครป้อนงานให้"
"ผมไม่ลืมใครทั้งนั้น อย่าลืมว่าผมก็มีสิทธิ์เลือกรับงาน โปรเจ็กต์ที่ไทยกับซีรีย์ที่พี่ว่าเนี่ย งานไหนที่ค่าตัวสูงกว่ากัน เลิกหวังกระแสคู่จิ้นบ้าบอได้แล้ว"
"คู่จิ้นอะไร"
"พี่แคทบอกผมหมดแล้ว ออ สัญญาที่กำลังจะหมดผมไม่ต่อแล้วนะ"
"อะไรของเธอเนี่ยไคล์ แล้วนี่จะไปไหน เดี๋ยวก่อน"
"ผมจะเลิกเป็นซุปตาร์แล้วไปหาเมียสักคน ผมเบื่อ"
"แกบ้าไปแล้วหรือไงไคล์ กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" เบื่อจะตายอยู่แล้ว ไม่คิดเลยว่ามันจะวุ่นวายขนาดนี้ อดทนอีกหน่อยสัญญาใกล้หมดแล้ว อยากกลับไทยจะแย่ เสร็จโปรเจ็กต์ที่ไทยเมื่อไหร่ก็พอดีแหละ ผมจะทิ้งชื่อเสียงแล้วกลับไปใช้เงินที่หามาได้ท่ามกลางธรรมชาติและความเรียบง่ายที่ตัวเองซุ่มเตรียมพร้อมเอาไว้
--------------
“คุณอิงปั๊มนมอยู่ค่ะ”“พาน้องคินไปอาบน้ำได้เลยนะครับ เพราะวันนี้มีนัดฉีดวัคซีน”หลังจากสั่งพี่เลี้ยงเสร็จผมก็เดินเข้ามาในห้องปั๊มนมของภรรยา เธอกำลังโยกเก้าอี้ไม้ปั๊มนมอย่างสบายใจ เห็นอิงมีความสุขก็ทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลยสักครั้งอิงคลอดลูกชายให้ผม สมบูรณ์แข็งแรงดี อิงเป็นแม่ที่แข็งแรงและเก่งมากๆ ผมตั้งชื่อลูกชายว่า อคิน ส่วนชื่อเล่นอิงเรียกน้องคิน ไออุ่นเห่อน้องชายมากๆ พยายามช่วยแม่เลี้ยงน้องเท่าที่ทำได้เพราะไม่อยากให้แม่เหนื่อยแต่ดูท่าว่าแม่จะเหนื่อยหนักกว่าเดิม“อิง ไออุ่นไปโรงเรียนแล้วนะ”“วิ่งมาหอมแก้มอิงตั้งนานกว่าจะไปได้ น้องคินล่ะคะ”“ให้พี่เลี้ยงพาไปอาบน้ำแล้ว วันนี้ลูกมีนัดฉีดวัคซีนนี่”“ไคล์ไปทำงานเลยก็ได้นะ อิงไปกับพี่เลี้ยงได้”“ไม่เป็นไรเลย ไคล์ว่าง”“โกหกเถอะ” อิงยังสวยสำหรับผมเหมือนเดิม แม้จะมีพี่เลี้ยงมาคอยช่วยแต่อิงก็ยังยืนยันว่าจะเลี้ยงลูกเอง เวลาได้ยินเสียงลูกร้องแล้วใจจะขาดขอจัดการเองดีกว่า แค่เอาเข้าเต้าลูกก็เงียบแล้วเป็นวิธีที่ง่ายแสนง่ายที่ผมได้แต่นั่งมองตาปริบๆ ด้วยความอิจฉาเพราะลูกไม่ติดเต้าผมมีแต่ผมที่ติดเต้าเมียตอนนี้ถูกลูกแย่งซุกไปแล้ว“กลัวลูกมีไข้จะได้ช่วยก
มีแต่ความสุขเลยเต็มไปหมดเลย ชีวิตของฉันตอนนี้ค่อนข้างลงตัวสุดๆ ไปเลย ไออุ่นมีผู้ติดตามในไอจีหลักแสนแล้วตอนนี้ คลิปล่าสุดที่ไออุ่นร้องเพลงก็เป็นไวรัลยอดแชร์เกือบหมื่นเพราะเป็นการร้องเพลงคู่กับพ่อของเขาครั้งแรก ไม่ได้ตกแค่แฟนคลับในไทยเท่านั้น ที่จีนก็มีแฟนคลับกดแชร์คลิปไออุ่นไป ทำให้ฉันใจฟูมากๆ“ลูกเราจะมีแม่จีนมาซัปพอร์ตแล้วนะ” ไคล์นั่งลงข้างๆ แล้วโอบไหล่ฉันให้ขยับไปใกล้“พี่ตฤณคงดูคลิปลูกทั้งวันเลยมั้ง เผลอๆ สั่งให้คนงานดูด้วย” ลูกสาวคนนี้เกิดมาให้โชคโดยเฉพาะเลยจริงๆ กิจการของไคล์เติบโตแบบก้าวกระโดดนำหน้าคู่แข่งแบบไม่ต้องกลัวมีใครแซงเลย เริ่มขยายสาขาออกไปประเทศเพื่อนบ้านแล้วด้วยตอนนี้“พ่อไคล์ แม่อิงดูอะไรกันอยู่เหรอคะ”“ดูคลิปไออุ่นไงลูก มาดูด้วยกันมั้ย” ฉันกวักมือเรียกเจ้าตัวเล็กที่ยืนหัวฟูเพราะเพิ่งตื่นมาดูด้วยกันไออุ่นรีบวิ่งดุ๊กดิ๊กมาหาแล้วแทรกตัวนั่งตรงกลางทันที“อุ่นชอบอยู่ตรงกลางเพราะรู้สึกอบอุ่นค่ะ” โดนพ่อฟัดแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่“ลูกสาวพ่อเนี่ยน่ารักที่สุดเลย” ฉันส่งมือถือให้ลูกดูความน่ารักของตัวเอง แววตาของเจ้าตัวเล็กดูภูมิใจกับความสามารถและการแสดงออกของตัวเองแบบสุดๆ ไปเลย“พ
ผมวางหนังสือนิทานในมือลงแล้วหันไปมองหน้าลูกที่นอนหลับปุ๋ยข้างๆ ไออุ่นเวลาหลับน่ารักจนอยากฟัดให้ตื่นอีกสักรอบ ผมหลงลูกจนหาทางออกไม่เจอ รักและหวงจนไม่อยากให้คนอื่นเข้าใกล้ หนักถึงขั้นเตรียมบอดี้การ์ดเอาไว้อีกหนึ่งชุดเพื่อรักษาความปลอดภัยให้ไออุ่นโดยเฉพาะ“เจ้าหญิงน้อยของพ่อ” ถึงไม่ได้ดูแลตั้งแต่แกอยู่ในท้องและไม่ได้เลี้ยงดูตั้งแต่แรกคลอด พอรู้ว่านี่คือลูกสาวของตัวเอง ก็รู้สึกรักได้โดยไม่คิดลังเลผมเอี้ยวตัวเอาหนังสือนิทานไปเก็บเข้าชั้นแล้วขยับตัวก้าวลงจากเตียงให้เบาที่สุดเพราะกลัวลูกจะตื่น ปลายทางคือโซฟาเบดไม่ไกลจากเตียงเจ้าหญิงของลูกสาว“อิง มานอนบนเตียงเร็ว”“อื้อ นอนยังไง ไคล์นอนไปเลยอิงนอนนี่แหละ” พูดจบก็หันหลังดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวเองจนมิดหัว“อิง”“อิง”พึ่บ!“อะไรเนี่ย ไคล์ ที่ยังแคบไม่พอเหรอ” ผมดื้อและมึนมาก แทรกตัวลงไปข้างๆ พร้อมยื่นแขนโอบรอบเอวเล็กเอาไว้แน่น“เราคบกันแล้วไม่ใช่เหรอ”“คบกันแล้วก็ใช่ว่าจะทำแบบนี้ได้นะไคล์” เธอดุผมเรื่องถึงเนื้อถึงตัว แค่กอดเอง ทำไมต้องใจร้ายต่อว่าผมขนาดนี้ด้วย“ก็คิดถึง อยากกอด คิดว่าเป็นกอดให้กำลังใจนะ อิงคงเหนื่อยมากใช่มั้ย” อิงถอนหายใจแล้วเลิก
ผมสารภาพความในใจให้อิงรู้ พูดทุกอย่างที่อยากบอกมาตลอดหลายปี มันคือเรื่องดีและอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นกว่าเดิม“แอบชอบแล้วทำไมไม่บอก”“ไม่กล้าไง” หลังจากเลิกงานเราก็ไปรับลูกด้วยกัน ระหว่างทางอิงก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมา“ถามจริง คืนนั้นพลาดใช่มั้ย”“พลาดจริงๆ ใครจะกล้าทำร้ายคนที่ชอบแบบนั้นได้ลง” ผมไม่เคยคิดล่วงเกินอิงเลยจริงๆ คิดว่ากลับมาแล้วค่อยสารภาพว่าชอบแต่ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปหมดเพราะความผิดพลาดในคืนนั้น“แล้วถ้ากลับมา อิงมีแฟนแล้วล่ะ จะทำยังไง”“แย่งมั้ง”“เลว”“ไม่มีหรอก อิงไม่มีแฟนแน่นอน” ผมพบพิรุธตั้งแต่ตามหาอิงไม่เจอแล้ว นักสืบบริษัทใหญ่ๆ ยังทำงานพลาดแสดงว่าต้องมีอะไรบางอย่าง“แสดงว่ารู้มาตลอดใช่มั้ย”“ถ้าไม่มีอะไร อิงจะหนีไคล์ทำไม ไคล์มีอิงเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวนะ ยิ่งหายไปแบบนั้นก็ยิ่งทำให้ไคล์เป็นห่วง”“นั่นสิ แต่อิงไม่อยากให้ไคล์รู้นี่ว่ามีไออุ่น” เรื่องนี้คือเรื่องที่ทำให้อิงรู้สึกผิดมากๆ แต่ผมกลับไม่โกรธเธอเลยสักนิด ชื่นชมและรักเธอมากกว่าเดิมด้วยซ้ำที่อดทนและคลอดลูกสาวที่น่ารักออกมาให้ผมได้รู้ว่าตัวเองได้เป็นพ่อคน“อิงเป็นแม่ที่เก่งมากๆ เลยรู้มั้ย”“ตอนแรกก็ไม่รู้ห
หลังจากงานแถลงข่าวจบลงกระแสตอบรับที่ได้มามีทั้งด้านดีและไม่ดี แน่นอนว่าพวกเราทำใจยอมรับเอาไว้แล้วแต่ที่น่าตกใจมากกว่าเสียงวิจารณ์ในแง่ลบก็คือ รูปของไออุ่นติดอยู่ในโซเชียลมากกว่าไคล์ คอมเมนท์ที่ฉันไล่อ่านทำให้คนเป็นแม่ใจฟูอีกแล้ว“อิง วันนี้ลูกจะไปเรียนศิลปะกับพี่เลี้ยงนะ”“อืม”“อ่านอะไรอยู่ ติดกระดุมเสื้อให้หน่อยสิ”“อือๆ” ฉันวางโทรศัพท์ แล้วลุกขึ้นมาสนใจท่านรองประธาน“ยิ้มอะไร วันนี้ไคล์หล่อเหรอ”“ไม่ใช่” เรื่องติดกระดุมนี่ก็มีปัญหาได้เกือบทุกวัน พอช่วยติดให้ก็ติดเองไม่เป็นอีกเลย“เรื่องอะไรบอกหน่อยสิ อยากยิ้มด้วย”“ไม่เห็นข่าวลูกเหรอ มีแต่คนชมลูกเต็มไปหมดเลย” ฉันเข้าใจความรู้สึกของแม่ๆ ดาราแล้ว เวลามีคนชมลูกมันรู้สึกยังไงแต่ฉันก็เผื่อใจเอาไว้สำหรับพวกที่พิมพ์ความคิดเห็นแง่ลบ ขนาดเผื่อใจยังรับไม่ค่อยได้เลย“เห็นสิ”“แต่ว่า”“อิง อ่านแต่คอมเมนท์ดีๆ ก็พอ ร้อยพ่อพันแม่ไม่มีใครเหมือนกันทุกคนหรอก”“อิงกลัวลูกรู้สึกไม่ดี”“ลูกเราเพิ่งสามขวบ เรายังมีเวลาสอนเขา อย่าคิดมาก วันนี้ไปทำงานกับไคล์มั้ยเลิกงานจะได้ไปรับอุ่นกัน”“ทำงาน”“ใช่ ทำงาน” ฉันเลือกอะไรได้ล่ะ อยู่บ้านก็คงเฉาตาย ลูกก็ไม่อยู่
ผมตั้งใจจัดงานแถลงข่าวนี้ขึ้นมาเพื่อครอบครัวโดยเฉพาะ กำลังใจที่สำคัญของผมนั่งอยู่ด้านหน้าเวที สองสาวยิ้มให้ผมสลับกับโบกมือไปมาให้สัญญาณว่าอยู่ตรงนี้จะไม่ไปไหนความรู้สึกแบบนี้ทำให้ผมอบอุ่นใจทุกครั้ง มีพวกเขาอยู่เคียงข้างไม่ว่าปัญหาอุปสรรคจะหนักหนาสักแค่ไหนก็พร้อมสู้“แน่ใจนะไคล์ว่าจะทำแบบนี้” พี่แคทมาทำหน้าที่ครั้งสุดท้าย เราผ่านเรื่องราวมาด้วยกันมากมายทั้งสุขและทุก พี่แคทเป็นทุกอย่างให้ผม ดูแลผมดีมากๆ“ใจหายว่ะพี่ แต่ก็ต้องทำ ผมไม่อยากอยู่แบบนี้อีกต่อไปแล้ว ถึงจะอำลาแต่แฟนคลับบางคนก็ไม่ให้เกียรติครอบครัวผมเลย”“แกมีลูกไง แกเป็นพ่อคนแล้ว ฉันเข้าใจ” ผมพยายามทุกๆ วัน มันไม่ง่ายเลยการเป็นพ่อคนเนี่ยแต่ผมก็ไม่เคยลดละความพยายามเลย ยิ่งได้เห็นหน้าลูกก็ยิ่งอยากพัฒนาตัวเองให้เป็นพ่อที่ดีเหมาะสมกับลูกสาวสุดน่ารักที่มีเลือดของผมไหลเวียนอยู่ในตัว“ผมรักลูกมากเลยพี่ อยากทำตัวดีให้เหมาะสมกับเป็นพ่อของเขา ขอบคุณพี่แคทมากๆ นะที่มาช่วยดูแลงานวันนี้”“เล็กน้อย มีงานอีกเมื่อไหร่ โทรตามฉันได้ตลอด คิดไม่แพงหรอก”“หน้าเงิน”“เอ้า อีนี่ ทำงานก็ต้องได้เงินสิ ไปเตรียมตัวได้แล้ว ใกล้ถึงเวลาแถลงข่าวแล้ว”ผมกำชั