บทที่ 23 เชียงใหม่เริงรัก

หลายวันต่อมา...

ที่เชียงใหม่...

เขาเดินตามหนูนิดไปที่โรงแรมในตัวเมืองเชียงใหม่ ตอนแรกเขาชวนคนรักไปเที่ยวทะเลกับน้องสาว ก็รับปากดิบดีจู่ ๆ โทรมาบอกว่าไม่ได้ไปแล้ว มาดูงานที่เชียงใหม่แถมยังพูดจาตัดพ้อเขาอีกว่าทำไมถึงไม่ไปด้วยกัน

"ถ้าเกิดพี่เพนเฮ้าส์อยากไปกับพี่เพนตี้หนูนิดก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ หนูนิดไปคนเดียวก็ได้ ก็แค่นั่งเครื่องบินไปคนเดียว นอนโรงแรมคนเดียวเฉย ๆ"

มาขนาดนี้เขาคงทำใจทิ้งได้ลงหรอก ไม่ไปด้วยได้หรือไงล่ะ อีกอย่างน้องสาวก็มีเพื่อนไปด้วย ส่วนแฟนของเขาตัวคนเดียวไม่มีใครไปด้วย ถ้าจะให้เลือกเขาก็ต้องมาทางนี้แทน ซึ่งก็แอบกังวลอยู่ว่าไทเกอร์มันจะแอบตามไปหรือเปล่า แต่มันคงไม่รู้มั้ง

"พี่เพนเฮาส์นอนห้องนี้นะคะ หนูนิดจะนอนอีกห้องหนึ่ง"

เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวแล้วเอ่ยออกมาเสียงหวาน

"พี่จะนอนกับหนูนิดครับ"

หญิงสาวอ้าปากค้างทำหน้าเหมือนตกใจสุดขีด

"ได้ยังไงคะ มันมีอยู่สองห้องที่เพนเฮาส์ก็นอนห้องนี้ไปสิคะ"

เขายักไหล่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังนอนของหนูนิดทันที ตอนนี้เขาถือคติที่ว่า ด้านได้อายอดเท่านั้น

"พี่เพนเฮาส์หยุดเลยนะ กรี๊ด!"

หนูนิดเดินตามชาย