แชร์

ฟานเยว่

ผู้เขียน: l3oonm@
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-12 02:14:35

โจวหรงเฉิงที่เห็นเช่นนั้นจึงได้ช้อนตัวนางลงมาอยู่ในสระน้ำ ความเจ็บเมื่อครู่ค่อยๆ จางหายไป เขาจึงกดลำทวนเข้าไปจนสุดลำ

“ดีแล้วหรือยัง”

“อืม...”

“ให้ข้าขยับเลยหรือไม่” เขากระซิบถามที่ข้างหู

“หากไม่ขยับก็เอาออกไปซะ” ลู่จื้อกัดฟันแน่น นางเริ่มจะหงุดหงิดบุรุษหน้าหนาเสียแล้ว

“หึหึ” โจวหรงเฉิงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ ก่อนจะเริ่มขยับเอวเข้าออกอย่างช้าๆ แล้วเร็วขึ้นจนน้ำในสระกระเพื่อมออกไปนอกสระ

“อ๊ะ...อ๊า” ลู่จื้อกัดปากแน่น เมื่อเขาเริ่มขยับเอวหนาเข้าออกอย่างไม่คิดจะผ่อนเลย

“จื้อเออร์ ข้ามีความสุขยิ่งนัก” โจวหรงเฉิงเชิดหน้าขึ้นอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่น้ำรักจะพุ่งเข้าสู่ช่องทางรักของลู่จื้ออย่างเต็มเปี่ยม

แสงหลากหลายสีภายในสระบัวพุ่งวนอยู่รอบตัวของทั้งคู่ยามที่ทั้งคู่เสร็จสมจากการร่วมรัก

ลู่จื้อและโจวหรงเฉิงมองไปรอบๆ อย่างไม่เข้าใจ เพียงครู่เดียวร่างกายของทั้งสองก็ราวกับจะปริแตก เมื่อพลังปราณในร่างกายต่างวิ่งวนอย่างสับสน

“อื้อ...” ลู่จื้อร้องออกมาเสียงเบา โจวหรงเฉิงเม้มปากแน่น กอดลู่จื้อที่ร่างยังผสานกันอยู่แน่นขึ้น

ความเจ็บปวดเกิดไม่นาน สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือดวงตาของทั้งสองเปล่งประกายไปด้วยสีทองอร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   ฟานเยว่

    โจวหรงเฉิงที่เห็นเช่นนั้นจึงได้ช้อนตัวนางลงมาอยู่ในสระน้ำ ความเจ็บเมื่อครู่ค่อยๆ จางหายไป เขาจึงกดลำทวนเข้าไปจนสุดลำ“ดีแล้วหรือยัง”“อืม...”“ให้ข้าขยับเลยหรือไม่” เขากระซิบถามที่ข้างหู“หากไม่ขยับก็เอาออกไปซะ” ลู่จื้อกัดฟันแน่น นางเริ่มจะหงุดหงิดบุรุษหน้าหนาเสียแล้ว“หึหึ” โจวหรงเฉิงหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ ก่อนจะเริ่มขยับเอวเข้าออกอย่างช้าๆ แล้วเร็วขึ้นจนน้ำในสระกระเพื่อมออกไปนอกสระ“อ๊ะ...อ๊า” ลู่จื้อกัดปากแน่น เมื่อเขาเริ่มขยับเอวหนาเข้าออกอย่างไม่คิดจะผ่อนเลย“จื้อเออร์ ข้ามีความสุขยิ่งนัก” โจวหรงเฉิงเชิดหน้าขึ้นอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่น้ำรักจะพุ่งเข้าสู่ช่องทางรักของลู่จื้ออย่างเต็มเปี่ยมแสงหลากหลายสีภายในสระบัวพุ่งวนอยู่รอบตัวของทั้งคู่ยามที่ทั้งคู่เสร็จสมจากการร่วมรักลู่จื้อและโจวหรงเฉิงมองไปรอบๆ อย่างไม่เข้าใจ เพียงครู่เดียวร่างกายของทั้งสองก็ราวกับจะปริแตก เมื่อพลังปราณในร่างกายต่างวิ่งวนอย่างสับสน“อื้อ...” ลู่จื้อร้องออกมาเสียงเบา โจวหรงเฉิงเม้มปากแน่น กอดลู่จื้อที่ร่างยังผสานกันอยู่แน่นขึ้นความเจ็บปวดเกิดไม่นาน สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือดวงตาของทั้งสองเปล่งประกายไปด้วยสีทองอร

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   ข้าขอเข้าหอก่อน

    หากจะถามว่าเรื่องของลู่เพ่ยและหลินตงหยางเกิดขึ้นเมื่อใด ก็คงตั้งแต่ที่เขาเดินทางมาที่เมืองหลวง ตอนที่หลินตงหยางมักจะเข้ามาอยู่ในมิติเพื่อเดินลมปราณ ลู่เพ่ยที่ได้เข้าไปช่วยดูแล ทำให้ทั้งสองรู้ใจตนเอง หลังจากนั้นก็ลอบนัดพบกันโดยที่ไม่มีผู้ใดรู้เห็นแม้แต่ลอบเข้ามาในจวนยามค่ำคืนหลินตงหยางก็ทำมาแล้ว และดูเหมือนว่าจะบ่อยครั้งกว่าที่โจวหรงเฉิงได้พบลู่จื้อในมิติเสียอีก“เชื่อข้าพี่เพ่ย ท่านต้องรักตนเอง อย่าสนใจสายตาของผู้ใด หากท่านเลือกแล้วว่าเป็นแม่ทัพหลิน ท่านเป็นถึงผู้ฝึกตนจะมีใครกล้าว่าท่านใด”“อืม...เข้าใจแล้ว” เขายิ้มกว้างออกมา เหมือนว่าเรื่องหนักอกได้ถูกยกออกไปแล้วหลินตงหยางเป็นคนที่ไม่สนสายตาของผู้ใดอยู่แล้ว เขาต้องการจะบอกเรื่องนี้กับสหายหลายครั้ง แต่ก็ถูกลู่เพ่ยขอร้องเอาไว้ตลอดเกี้ยวแปดคนหามเคลื่อนตัวไปที่จวนตระกูลโจวหลังใหม่ ด้านหน้าเกี้ยวมีเสี่ยวเฮยที่คืนร่างเดิม เดินนำหน้าอยู่อย่างน่าเกรงขามเมื่อเกี้ยวหยุดลง โจวหรงเฉิงก็เดินเข้ามาอุ้มตัวเจ้าสาวลงไม่ยอมให้นางได้เดิน ชาวเมืองได้แต่ชะเง้อคอมองด้วยอยากรู้ว่าสตรีที่อยู่ในอ้อมแขนของโจวหรงเฉิงงามมากเพียงใด เขาถึงไม่กล้าให้เท้าของนาง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   งานมงคลของลู่จื้อ

    เสนาบดีโจวตัวเขามีสามภรรยา สี่อนุ เช่นบุรุษส่วนมากในเมืองหลวง ที่โจวหรงเฉิงเอ่ยถามก็เพียงสงสัยว่าเขาสามารถตัดใจจากเมียรักทั้งหมดได้รึ“เหอะ ข้าไม่เป็นแล้วก็ได้” เขาแค่นเสียงออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ภรรยาทุกคนของเขาล้วนแต่มีบุตร หากให้ทิ้งขว้างพวกนางก็ดูจะไร้คุณธรรมเกินไป“ท่านไม่ต้องห่วงว่าจะมีเมียเพิ่มไม่ได้นะเจ้าคะ ข้าจะมอบน้ำพุจิตวิญญาณไว้ให้ท่านสักสองโอ่ง” ลู่จื้อชูนิ้วขึ้นมาด้วยสองพ่อลูกหันมาถลึงตามองลู่จื้อกันใหญ่ พร้อมทั้งเสียงหัวเราะของฮูหยินโจวที่ลู่จื้อพูดได้ถูกใจนางเสียจริงทั้งหมดแยกย้ายกลับไปที่จวนเพื่อจัดการเก็บข้าวของที่นำมาด้วยไม่น้อยเลย ลู่จื้อบอกกล่าวบิดาเรื่องที่นางจะเดินทางเที่ยวไปทั่วแคว้นจางหมินจึงต้องหาซื้อที่ดินในเมืองหลวงเพื่อปลูกผัก โดยมีเซียวซีซวนให้การช่วยเหลือ มันคือผลประโยชน์ของเขาทั้งสิ้นลู่จื้อบอกเรื่องจะทิ้งน้ำพุจิตวิญญาณไว้ที่จวนให้มากเสียหน่อย เพื่อให้เขาผสมน้ำใช้รดผักที่ปลูก ส่วนผลไม้ ก็จะมีวางขายเพียงแค่ไม่กี่อย่างแทนแต่สิ่งที่ลู่จื้อนึกไม่ถึงคือ เสนาบดีโจวหลังจากที่กลับไปวันนั้น เขาก็เรียกภรรยาและบุตรทั้งหมดมาพบ ก่อนจะจัดการแบ่งทรัพย์สินที่มีให้ท

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   นายท่านอุ้มข้าหน่อย

    เซียวซีซวนที่สัมผัสได้ถึงพลังปราณของโจวหรงเฉิง เขาก็จัดการกับทหารที่ล้อมวังอยู่ด้านนอกหลินตงหยางที่เร่งเคลื่อนกำลังพลมา ก็ใช้พลังปราณทะยานออกหน้ามาที่วังหลวงก่อน“ข้าเกือบมาไม่ทันแล้วรึเนี่ย” เขาร้องออกมาก่อนจะเข้าไปช่วยเซียวซีซวนจัดการกับองครักษ์ขององค์ชายรองและตระกูลหลี่โจวหรงเฉิงเดินเข้าไปหาองค์ชายรองที่ยกดาบพาดคอของฮ่องเต้อย่างช้าๆ พร้อมปล่อยพลังปราณออกมาด้วย“จะ เจ้า อย่าเข้า มา...มิเช่นนั้น” องค์ชายรองที่โดนพลังปราณกดทับก็หายใจไม่ออก แทบจะทิ้งดาบที่อยู่ในมือ“ผู้ฝึกตนเช่นนั้นรึ” ฮ่องเต้พึมพำออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ พร้อมมองไปที่เสื้อดำที่เข้าไปตะปบตัวของหลี่กุ้ยเฟยและเสนาบดีหลี่ให้อยู่ใต้อุ้งเท้าของมัน“พระองค์จะทิ้งดาบเอง หรือให้กระหม่อมเข้าไปแย่งชิง” โจวหรงเฉิงจ้องมององค์ชายรองอย่างเรียบเฉยเข้าไม่มีทางให้ถอยแล้ว อย่างไรก็ต้องตายอยู่ดี องค์ชายรองรวบรวมพลังที่มีทั้งหมดเพื่อจะสังหารให้เสด็จพ่อของตนตายไปพร้อมตนด้วยโจวหรงเฉิงเพียงส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเคลื่อนตัวด้วยพลังปราณไปอยู่ข้างองค์ชายรอง แล้วหักข้อมือของเขา เพื่อแย่งดาบมาความจริงแทบไม่ต้องหักข้อมือขององค์ชายรองทิ้งเลยก็

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   เสือเข้ามาได้อย่างไร

    เมื่อมาถึงตำหนัก ด้านหน้ามีขุนนางที่มาก่อนแล้วนั่งคุกเข่าเพื่อขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ โดยมีองค์ชายใหญ่นั่งอยู่ด้านหน้าอีกคนสองพ่อลูกเหลือบตามองกัน เห็นทีจะไม่อาจเข้าไปได้ง่ายๆ อย่างที่คิดไว้แล้ว แต่ก่อนที่โจวหรงเฉิงจะเปิดเผยตัวว่าเป็นผู้ฝึกตน เสียงของเสี่ยวเฮยที่สื่อสารผ่านพลังปราณก็ดังขึ้นเสียก่อน“นายท่าน ให้ข้าช่วยหรือไม่ขอรับ”“อย่างไร” เขาไม่เข้าใจว่าเสี่ยวเฮยจะทำอันใดได้ หากมันออกมาจากมิติคนย่อมพบเห็นมันแน่“ข้าเป็นสัตว์เทพ หากอยากให้ผู้ใดเห็นตัวย่อมมองเห็น หากไม่ให้เห็นก็ไม่อาจจะเห็นข้าได้”ดวงตาของโจวหรงเฉิงเปล่งประกายออกมาอย่างเข้าใจ เสี่ยวเฮยเข้าออกมิติได้ตามใจชอบ หากมันเข้าไปด้านในตำหนักได้ ก็ย่อมต้องนำน้ำพุจิตวิญญาณออกมาช่วยฮ่องเต้ได้เช่นกัน“น้องรอง หลี่กุ้ยเฟย หากพวกเจ้ายังไม่ยอมให้ข้าและขุนนางเข้าไปดูเสด็จพ่อ ข้าคงต้องแจ้งแม่ทัพหลินให้เข้ามาจัดการ” องค์ชายใหญ่หมดความอดทนที่จะรั้งรอ ด้วยกลัวว่าหากช้าไปมากกว่านี้เสด็จพ่อจะสิ้นพระชนม์ได้“หึ พี่ใหญ่ ข้ากำลังให้หมอหลวงตรวจพระอาการของเสด็จพ่อ ไยท่านต้องรีบร้อนด้วยเล่า” องค์ชายรองออกมายืนอยู่หน้าพระตำหนัก“น้องรอง เจ้าทำอันใดรู้แก

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน   ลงมือแล้ว

    หากมิใช่ว่าฮูหยินโจวเอ่ยบอกเรื่องราวกับนางไว้แล้ว นางคงตกใจกับสิ่งที่ชาวบ้านพูดไม่น้อย ในตอนแรกที่รู้ว่าคุณหนูจาง นางเป็นผู้ฝึกตน แม่สื่อก็ตกใจมากเช่นกันนับว่าการเดินทางไกลของนางครั้งนี้ไม่เสียเปล่า ที่ได้สู่ขอผู้ฝึกตนให้กับตระกูลโจว แม่สื่อสามารถนำเรื่องนี้ไปกล่าวอ้างช่วยเหลืออาชีพของนางในครั้งต่อไปได้“ผู้ฝึกตนรึ จริงรึ” ชาวบ้านไม่น้อยที่ได้ยินต่างก็ตกใจหากลู่จื้อนางเป็นผู้ฝึกตนจริง นางก็ทำเช่นที่จางเสียนเล่าได้เช่นกัน มิใช่ว่ามีแต่ปีศาจที่มีพลังปราณที่แข็งแกร่งเมื่อปากต่อปากถูกพูดออกไปภายในหมู่บ้าน เรื่องก็มาถึงตระกูลกู้และตระกูลจางสายหลัก“เป็นผู้ฝึกตนทั้งครอบครัวเลยรึ” จางเสียนกลืนน้ำลายลงอยากยากลำบากเขานึกย้อนไปเมื่อครั้งที่เข้าไปหาเรื่องน้องชาย หากจางหมินตอบโต้เขากลับมาไม่รู้ว่าจะรักษาชีวิตไว้ได้หรือไม่การแลกเปลี่ยนเทียบชะตาของโจวหรงเฉิงและลู่จื้อเป็นไปอย่างราบรื่น งานมงคลของทั้งสองจะเกิดขึ้นหลังจากที่ลู่เพ่ยเดินทางกลับเข้าเมืองหลวงจางหมินและนางจินหรูจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปอยู่ที่เมืองหลวงกับบุตรทั้งสองด้วย จวนที่หมู่บ้านก็เป็นท่านตาท่านยายที่จะอยู่ดูแล โดยจางหมินยังทิ้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status