บทที่ 1352

“เกิดเรื่องใดขึ้น?” ฟ่านหัวหรงขมวดคิ้วเอ่ยถาม

“ท่านโหว ฮูหยินแท้งขอรับ”

ฟ่านหัวหรงเบิกตากว้าง ใบหน้าเปี่ยมความเหลือจะเชื่อ “อะไรนะ?”

“เมื่อหลายวันก่อนตอนฮูหยินไปเดินเล่นกับฮูหยินน้อยสกุลเมิ่งไม่ทันระวังลื่นตกบันได ตอนนั้นสกุลลู่เชิญหมอหลวงมา ทุ่มเทไปไม่น้อยถึงสามารถรักษาเด็กเอาไว้ได้”

“คิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆ วันนี้ก็เกิดความเปลี่ยนแปลง หมอหลวงรับมือไม่ทัน ไม่อาจรักษาเด็กเอาไว้ได้ขอรับ”

พ่อบ้านเผยสีหน้าเจ็บปวดระคนเสียดาย เขารู้ท่านโหวและฮูหยินเฝ้ารอลูกคนนี้มากเพียงใด

แต่งงานกันมาหลายปีในที่สุดก็ท้องแล้ว กลับตายไปเช่นนี้ ใครจะสามารถยอมรับได้เล่า?

“ฮูหยินตั้งครรภ์ตั้งแต่ยามใด?”

ฟ่านหัวหรงตึงเครียดขึ้นมา ต่อให้เขาจากไประยะหนึ่ง แต่ก็ไม่ถึงครึ่งเดือน เหตุใดก่อนหน้านี้ไม่ได้ยินฉิงเสวี่ยพูดเรื่องตั้งครรภ์เลยเล่า?

“ฮูหยินตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว ท่านโหวไม่รู้หรือขอรับ?”

คราวนี้คนงุนงงกลับกลายเป็นพ่อบ้าน ก่อนหน้านี้ทั้งๆ ที่ฮูหยินเชิญหมอมาตรวจแล้ว เพราะคนไม่ค่อยสบาย ไม่อยากอาหารมาโดยตลอด

จนกระทั่งได้ยินว่ามีข่าวดี ฮูหยินดีใจอย่างมาก ต่อมาฮูหยินตั้งใจสั่งคนเตรียมมื้อเย็นอู้ฟู่ อีกทั้งยัง