LOGINShare
บทที่ 237
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1522
ทว่าเพราะมียานอนหลับ ทุกคนจึงเข้าใจกันโดยไม่ต้องเอื้อนเอ่ย นึกถึงตอนนั้นที่หมู่บ้านของพวกเขาห้ามไม่ให้คนนอกค้างแรม โดยเฉพาะยามใกล้ถึงพิธีเซ่นไหว้ แต่เพราะธรรมเนียมนี้ ตอนนั้นจึงเกือบถูกผู้อื่นจับได้ หลังจากนั้นจึงเปลี่ยนมาใช้ยานอนหลับแทน ครั้นมียานอนหลับแล้ว ผลลัพธ์ก็ยิ่งดีนัก ไม่เคยเกิดความผิดพลาดขึ้นเลย “ข้าว่าแล้ว จ้าวต้าเลี่ยงจัดการอะไรไม่ได้เลย ถึงกับล่อคนของทางการมา นี่มันตัดทางรอดของทั้งหมู่บ้านเราแล้ว!” เสนาบดีศาลต้าหลี่มองชาวบ้านที่โง่เขลาเบาปัญญาเหล่านี้ แล้วเอ่ยเสียงขรึม “พิธีเซ่นไหว้ที่พวกเจ้ากล่าวอ้าง ก็แค่มีคนควบคุมอยู่เบื้องหลัง” “ใช้บุตรหลานหมู่บ้านพวกเจ้าฝึกฝนวิชาพิกลโหดร้าย แล้วโยนเงินให้เพียงเล็กน้อย เชื่อจริง ๆ หรือว่าเป็นเทพแห่งขุนเขาคุ้มครอง ช่างโง่เขลาเบาปัญญาแท้!” “หากเป็นเทพแห่งขุนเขาที่คุ้มครองพวกเจ้าจริง เหตุใดทุกปีจึงต้องใช้ชีวิตเด็กด้วย!” เสนาบดีศาลต้าหลี่ส่ายหน้าพลางทอดถอนใจ การสักการบูชา ทดสอบความจริงใจ แล้วบริจาคเงินค่าน้ำมันธูปตามกำลังของตนก็เพียงพอ แต่พวกเขากลับทำร้ายชีวิตผู้บริสุทธิ์มากมายถึงเพียงนี้! “เป็นไปไม่
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1521
“ไม่กล้าพูดหรือ?” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว ระหว่างคิ้วเต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนจะยื่นมือหยิบเอาฎีกามา เมื่อเห็นเนื้อหาด้านในชัดเจนแล้ว สีหน้าของเขาเผยแววขบขัน “พระชายาฉู่อ๋องเตือนข้าว่าวันนี้อย่าไปอุทยานหลวง?” ด้านในกล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าอย่าไปอุทยานหลวง ไม่เช่นนั้นจะมีเคราะห์ “ฝ่าบาท ก่อนนี้พระองค์ทรงรับปากกุ้ยเฟยว่าจะเสด็จไปอุทยานหลวง…” ขันทีใหญ่อดที่จะตื่นตระหนกไม่ได้ พระชายาฉู่อ๋องบัดนี้หาได้อยู่ในเมืองหลวงไม่ แต่กลับสามารถทำนายได้ว่าวันนี้ฝ่าบาทจะเสด็จไปอุทยานหลวง ถึงขั้นเตือนมาตรง ๆ เรื่องนี้ช่างน่าพิศวงนัก “ข้าอยากรู้จริง ๆ ว่าหากไปอุทยานหลวงแล้วจะเกิดสิ่งใดขึ้น” ฮ่องเต้ตรัสด้วยความสนใจยิ่งนัก “ฝ่าบาท ไม่ได้เด็ดขาดนะพ่ะย่ะค่ะ!” ขันทีใหญ่คุกเข่าลงไปอย่างร้อนรน “ฝ่าบาทควรเชื่อไว้ก่อน ดีกว่าประมาท อีกอย่างความสามารถของพระชายาฉู่อ๋อง พวกเราต่างรับรู้ดี พระองค์ห้ามเสด็จไปอุทยานหลวงเป็นอันขาด!” “แม้กระหม่อมจะต้องสละชีวิตนี้ ก็ไม่อาจปล่อยให้พระองค์เสด็จไปได้!” ฮ่องเต้หัวเราะเบา “ข้ารับรู้ถึงความภักดีของเจ้า ใกล้จะได้เวลาแล้ว เดิมทีข้าก็คิดจะไปอุท
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1520
“ขอบพระทัยเพคะ พระชายา” หลี่ซิ่วเอ๋อโขกศีรษะเสียงดังหนึ่งที ก่อนจะรีบวิ่งไปหาลูกของตนเองที่แท่นสังเวย “ปลอดภัยแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้วนะ!” “ท่านแม่!” เด็กทั้งสองคนโผเข้าสู่อ้อมกอดของหลี่ซิ่วเอ๋อทันที ร้องไห้ออกมาปานใจจะขาดให้ได้ สุดท้ายแปรเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้นแห่งความยินดีที่รอดพ้นความตายมาได้ “ท่านแม่ ข้ากับพี่ชายไม่ต้องตายแล้วใช่หรือไม่?” บุตรสาวตัวน้อยซุกตัวหลบอยู่ในอ้อมกอดของหลี่ซิ่วเอ๋อ นัยน์ตาดำขลับคู่นั้นจ้องมองเจ้าหน้าที่ทางการตรงหน้า นางไม่รู้ว่าคนพวกนี้มาช่วยชีวิตพวกเขา หรือว่าจะจับพวกเขาเข้าคุกกันแน่ “ท่านอ๋องและพระชายาต่างเป็นคนดีทั้งคู่ พวกเขามาเพื่อช่วยชีวิตพวกเจ้า” หลี่ซิ่วเอ๋อสีหน้าตื้นตัน ขอบตาแดงก่ำรื้นคลอด้วยน้ำตา “พวกเราโชคดี มีวาสนาได้พบพวกเขา ดังนั้นพวกเราจึงไม่ต้องตายแล้ว” ตลอดหลายปีที่ใช้ชีวิตในหมู่บ้านหมิงเยว่นางจ้องเผชิญกับความหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา กลัวว่าจะต้องถูกเลือกเป็นเครื่องสังเวยของเทพแห่งขุนเขาเข้าสักวัน ทุกปีเมื่อรู้ว่ารอดพ้นจากการถูกเลือกก็เหมือนรอดพ้นจากความตายมาได้อีกครั้ง ทว่า สุดท้ายแล้วก็หนีไม่พ้น ชะตากรรมเลวร้ายก็มาถึงคราวของพวก
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1519
ทั้งที่ก่อนออกมาเขาใช้ควันยาสลบไปแล้ว มิหนำซ้ำยังเห็นกับตาตนเองแล้วว่าคนพวกนี้หลับไปแล้ว เขาถึงได้พาท่านแม่กับเด็กออกมาด้วยกัน ซ่งรั่วเจินมองจ้าวต้าเลี่ยงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง นางคร้านจะสนใจเขาเต็มที คนประเภทที่ไม่เห็นภรรยาและบุตรของตนเองเป็นคนแบบนี้ ไม่สมควรนับว่าเป็นคนด้วยซ้ำไป “พระชายาฉู่อ๋อง บัดนี้คงพิสูจน์ความสามารถของท่านไต้ซือชิงเฟิงได้แล้วใช่หรือไม่?” ฉีชิงอีเอ่ยอย่างลำพองใจเต็มประดา ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น “ท่านเอาแต่เอ่ยอ้างว่าไต้ซือชิงเฟิงมีฝีมือเหนือกว่าหนึ่งขั้น ทว่าบัดนี้ข้ามาถึงก่อนหนึ่งก้าว ท่านไม่คิดหรือว่าควรจะกล่าวขอโทษข้าก่อน?” ได้ยินเช่นนี้ ฉีชิงอีก็ผงะไปเล็กน้อย ตลอดทางที่เดินขึ้นมานางเอาแต่คิดว่าต้องพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นถึงความสามารถที่แท้จริงของไต้ซือชิงเฟิงให้ได้ กลับลืมซ่งรั่วเจินไปสนิทเลย พอพิจารณาอย่างละเอียดในตอนนี้ ก็เป็นจริงอย่างที่ซ่งรั่วเจินว่า นางเร็วกว่าหนึ่งก้าวจริง ซึ่งพิสูจน์ความสามารถของนางได้อย่างชัดเจน“พี่สะใภ้ ครั้งนี้ทุกคนต่างมาก็เพื่อช่วยสืบคดี ค้นหาความจริง แท้จริงแล้วเจตนาดั้งเดิมก็แค่ต้องการช่วยเหลือซึ่งกันและกันมิใช่ห
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1518
“อวิ๋นหยาง จับตัวมันไว้!” ฉู่จวินถิงตะคอกเสียงเหี้ยม เจ้าคนพวกนี้มิได้มาช่วย แต่มาก่อความวุ่นวายกันชัด ๆ! อวิ๋นหยางเองก็ตระหนักได้ถึงความผิดปกติ เจ้าหมอนี่ชัดเจนว่าไม่ได้มาพร้อมกับกองทัพใหญ่ จะต้องเป็นมือมืดที่บงการอยู่เบื้องหลังแน่! เสนาบดีศาลต้าหลี่และเซียวอ๋องตามเหลียงอ๋องมาพร้อมกัน เหตุผลที่มา ทางหนึ่งก็เพราะไต้ซือชิงเฟิงทำนายว่าต้นเหตุของเรื่องราวอยู่ที่หมู่บ้านหมิงเยว่แห่งนี้ ส่วนอีกทางหนึ่งก็เพราะรู้ว่าฉู่อ๋องเองก็เดินทางมาที่หมู่บ้านหมิงเยว่แห่งนี้เช่นกัน ครั้นพวกเขาได้สัมผัสสิ่งที่เรียกว่า ‘ความสามารถ’ ของท่านไต้ซือชิงเฟิง ตอนแรกก็มิได้เชื่อถือในคำพูดของเขาแม้เพียงสักนิด ทว่าหลังจากได้ทราบว่าฉู่อ๋องและพระชายาฉู่อ๋องเองก็มาที่หมู่บ้านหมิงเยว่เหมือนกัน พวกเขาก็ต้องเชื่อแล้วเรื่องนี้ทำให้พวกเขาอดรู้สึกตกตะลึงไม่ได้เลยจริง ๆ เดิมคิดว่าไต้ซือชิงเฟิงเป็นแค่พวกขี้เมาหยำเปคนหนึ่ง คิดไม่ถึงเลยว่าแท้จริงแล้วจะสามารถทำนายเรื่องบางอย่างได้แม่นยำจริง ๆ มิเพียงเท่านี้ เหลียงอ๋องยังบอกอีกว่าชาวบ้านในหมู่บ้านหมิงเยว่กล้าหาญป่าเถื่อน หวั่นใจว่าพวกฉู่อ๋องจะเป็นอันตราย ดังนั้นพวกเขาค
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1517
ซ่งรั่วเจินขมวดหัวคิ้วแน่น นางทราบดีว่าสาเหตุที่วิชาเหล่านี้ถูกสั่งห้าม ก็เป็นเพราะว่ามันโหดเหี้ยมป่าเถื่อนเกินกว่าจะรับได้จริง ๆ การหลอกใช้ประโยชน์จากชีวิตเด็กมาเลื่อนระดับพลังตบะของตนเอง เป็นที่รังเกียจของคนหมู่มาก และมันก็มักจะเป็นวิถีของพวกความคิดบิดเบี้ยวชอบทำผิดศีลธรรมใช้กัน อันที่จริงเรื่องทางธรรมทางมาร ซ่งรั่วเจินหาได้ใส่ใจนัก ไม่ว่าจะใช้วิธีการใด ขอเพียงเพิ่มพลังบำเพ็ญได้ก็นับว่าเป็นผลดีทั้งสิ้น หากแต่การหลอกใช้ประโยชน์จากชีวิตของผู้บริสุทธิ์นั้นถือว่าเป็นการกระทำที่เลวทรามต่ำช้าเกินกว่าจะรับได้จริง ๆ พวกอวิ๋นหยางล้วนแต่เป็นคนที่ผ่านความเป็นความตายมาจนชินชา แต่เมื่อได้ฟังซ่งรั่วเจินบรรยายถึงกระบวนการทั้งหมดของเรื่องราวเหล่านี้ พวกเขาต่างก็พากันเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันโกรธเคืองต่อความอยุติธรรมขึ้นมาทันที ในสมรภูมิ บุรุษลงสนามรบเข่นฆ่าโรมรันเอาชีวิตเข้าแลก ก็เพื่อปกป้องเด็กและสตรี ทว่า ที่แห่งนี้กลับมีคนชั่วช้าใช้วิธีการเลือดเย็นอำมหิตสังหารเด็กน้อยอย่างโหดเหี้ยม สตรีทั้งหมู่บ้านหมิงเยว่ยิ่งต้องทนทุกข์ระทมเจ็บปวดเกินบรรยาย การมีอยู่ของพวกนางดูราวกับเป็นเพียงแต่เครื่องจักร
You may also like
อ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่21.7K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่133.8K viewsข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ
ป่าดอกท้อ15.4K viewsชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน12.3K viewsประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง
อาหลานเร่อ2.0K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง40.5K viewsหงส์เหนือพันธการ
KUNNUK2.0K viewsไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ
รอยหยัก - หนิงอัน3.0K views
