LOGINShare
บทที่ 846
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1410
เขาไม่เคยพบคนแรงมากเพียงนี้มาก่อน รู้สึกเพียงว่าเพียงฝ่ามือเดียว กระดูกเขาก็ใกล้จะแหลกออกจากกันแล้ว!ซ่งจิ่งเซินมองท่าทางลงมืออย่างไร้เมตตาของซ่งจืออวี้ เพียงรู้สึกสงสัยว่าคนผู้นี้จะวู่วามชั่วขณะจนตีคนตายไปหรือไม่!นี่หากตายไป พี่ใหญ่ก็ไม่สามารถแก้แค้นด้วยตนเองได้แล้วไม่ใช่หรือ?“พอแล้ว ถอย!”ซ่งจืออวี้ได้ยินเสียงเตือนของซ่งจิ่งเซิน แม้รู้สึกว่ายังตีได้ไม่หนำใจ แต่ก็พาคนถอยกลับไปอย่างไม่ลังเล!อ๋าวเจี๋ยเห็นกลุ่มคนหนีไปอย่างว่องไวไม่เห็นแม้แต่เงา รู้สึกอึดอัดคับข้องใจอย่างที่สุด!เหตุใดคนของราชวงศ์ฉู่โยวไร้ยางอายถึงเพียงนี้!ตีเรียบร้อยแล้วก็หนีไป ตกลงอีกฝ่ายมีฐานะเยี่ยงไรเขาก็จำไม่ได้!ครั้งนี้ สองสามคนนอนอยู่บนพื้น ไม่อาจลุกขึ้นในทันทีเลยได้ทีแรกโมโหเกรี้ยวกราดอยากไปสั่งสอนซ่งเยี่ยนโจวดีๆ สักที ปรากฏว่ายังไม่ทันถึงสนามประลองยุทธ์ก็ถูกสั่งสอนถึงสองยกแล้วพวกที่มาด้วยกันล้วนนึกเสียใจภายหลังขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ วันนี้พวกเขาก็หาเหตุผลไม่มาแล้วทีแรกคิดว่าเป็นงานง่าย ใครคิดเล่าว่าต่อมาจะถูกตีอยู่ตลอดเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังถูกตีจนกลายเป็นเช่นนี้ไปแล
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1409
ซ่งจิ่งเซินสบมองท่าทางเปี่ยมไปด้วยความสงสัยของซ่งจืออวี้ก็รู้สึกไม่น่าไว้ใจสักเท่าใดอุปนิสัยของเจ้าสามเป็นเช่นไร เขารู้ดีมากนัก ทำร้ายอ๋าวเจี๋ยสักทีเป็นความคิดของพวกเขา แต่หากมาผิดที่ นั่นก็คือพลาดโอกาสครั้งใหญ่ไป!“พวกเจ้าไปสืบดูสักหน่อย มาผิดตำแหน่งที่อ๋าวเจี๋ยอยู่หรือไม่”ซ่งจิ่งเซินออกคำสั่งผู้อยู่ใต้อาณัติข้างกาย หากสถานที่ไม่ผิดแล้วล่ะก็ อิงตามเวลานัดหมาย อ๋าวเจี๋ยน่าจะมาแล้วถึงจะถูกจากนั้น ตอนผู้อยู่ใต้อาณัติเตรียมไปสืบ ก็ได้เห็นคนกลุ่มหนึ่งเดินทางมาจากทางด้านหน้า“มาแล้ว! เป็นพวกอ๋าวเจี๋ยขอรับ!”ดวงตาซ่งจืออวี้ทอประกายวูบหนึ่ง เขาก็บอกแล้วตนเองสืบข่าวมาไม่ผิดจากนั้น หลังทั้งสองคนได้เห็นสภาพน่าสงสารของอ๋าวเจี๋ยก็สบตากันแวบหนึ่งอย่างอดไม่ได้ สีหน้าเปี่ยมคำว่าไม่เข้าใจ“ดูท่าแล้วคนผู้นี้เป็นที่รังเกียจของทุกคนในเมืองหลวงพวกเรา พวกเรายังไม่ทันลงมือ เหตุใดคนผู้นี้ก็ถูกตีจนกลายเป็นเช่นนี้ไปแล้วเล่า?”ซ่งจืออวี้นึกสนุกขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ในฐานะพี่น้องแท้ๆ เขารู้ดีมากว่าก่อนหน้านี้พี่ใหญ่ต้องลำบากมากเพียงใด ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะอ๋าวเจี๋ย!บัดนี้อ๋าวเจี๋ยเป็นฝ่ายมาหาพวกเขาก่
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1408
หลังเดินเข้าใกล้อีกนิด ก็ได้เห็นใบหน้าเรียวเล็กเท่าฝ่ามือสะท้อนความสุข ปากบ่นพึมพำ มองเห็นแล้วแววตาเขาพลันปรากฏรอยยิ้มวูบหนึ่งฮูหยินของเขา ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก“หากเจ้าอยากเรียนวิชายุทธ์ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปข้าจะเริ่มสอนเจ้า”ซ่งรั่วเจินเลื่อนสายตามาก็เห็นว่าฉู่จวินถิงมาแล้ว สายตาสะท้อนแววแปลกใจ “ท่านมาตั้งแต่ยามใด?”“เพิ่งมา เรื่องเช่นนี้ถึงขั้นไม่เรียกข้า?” ฉู่จวินถิงเอ่ยซ่งรั่วเจินผายมืออย่างระอา “เมื่อวานพวกเขาเองก็ยังไม่กำหนดเวลา คิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆ วันนี้ก็จะกำหนดเวลาแล้ว กะทันหันเกินไป ดังนั้นหม่อมฉันจึงทำได้เพียงหาคนมาช่วยเพคะ”พูดถึงตรงนี้ ซ่งรั่วเจินผลิยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง “ท่านอ๋อง ท่านฝึกฝนผู้อยู่ใต้อาณัติได้ยอดเยี่ยมยิ่งนัก เพียงครู่เดียวก็ทำให้เขาไม่อาจตอบโต้ได้แล้ว”“ฮูหยินพอใจก็ดีแล้ว” ฉู่จวินถิงหัวเราะเบาๆ ขยิบตาให้อวิ๋นหยางทีหนึ่งอวิ๋นหยางเข้าใจความหมายของท่านอ๋องตนในทันใด รีบปิดหน้าแล้วปรี่ถลันเข้าไปในกลุ่มคนซ่งรั่วเจินเห็นว่าอวิ๋นหยางพกหน้ากากติดตัวตลอดเวลา สายตาพลันสะท้อนแววตกตะลึงวูบหนึ่ง สมเป็นแขนซ้ายแขนขวาของจวินถิง เตรียมการไว้พร้อมสรรพ!จู่ๆ อวิ๋นหยางก
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1407
คนที่ซ่งรั่วเจินพามาล้วนเป็นวิชายุทธ์ แต่ละคนหูดีมาก ชั่วขณะได้ยินความเคลื่อนไหวนี้ หัวใจทุกคนพลันหนักอึ้งไปพระชายาพูดไม่ผิดไปเลยสักนิด ทั้งๆ ที่อ๋าวเจี๋ยรู้ว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่งเยี่ยนโจว ปากยังพูดว่ามีเพียงพวกเขาสองคน แต่แท้จริงแล้วเตรียมแผนอื่นเอาไว้วันนี้คนผู้นี้ไม่ใช่เตรียมประลองฝีมือหาผู้แข็งแกร่ง แต่ต้องการเอาชีวิตซ่งเยี่ยนโจว!ชิงเถิงและไป๋จื่อชะงักไป ภายในสายตาเปี่ยมความตกตะลึง โชคดีพระชายานึกถึงเรื่องนี้ได้ตั้งแต่แรก หาไม่แล้วจะต้องแย่แน่!“พระชายา ตอนนี้พวกเราสมควรทำเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ?” จ้าวหลงเอ่ยถามซ่งรั่วเจินยกมุมปากเบาๆ แล้วพูดว่า “ยังรออันใดเล่า? บุกเข้าไปเลย! จำเอาไว้อย่าตีจนตาย จะต้องให้เขาเหลือลมหายใจไปที่สนามประลองยุทธ์”ได้ยินดังนั้น ทุกคนสบตากันแวบหนึ่ง รีบร้องรับคำ “พ่ะย่ะค่ะ!”พวกอ๋าวเจี๋ยมุ่งไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ แท้จริงแล้วพวกเขาเตรียมแผนสำรองไว้ตั้งแต่แรกพวกเขามุ่งหน้าไปยังสนามประลองยุทธ์ก่อน ส่วนคนที่เหลือวางกับดักซ่งเยี่ยนโจว ถึงตอนนั้นทำร้ายซ่งเยี่ยนโจวจนได้รับบาดเจ็บสาหัสก่อน รอไปถึงสนามประลองยุทธ์แล้ว ด้วยอุปนิสัยของซ่งเยี่ยนโจวจะต้องไม่ยอม
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1406
อูเยว่เอ๋อร์กำหมัดแน่น เหตุที่นางเสียหน้าไปจนหมดสิ้น ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะซ่งรั่วเจิน!บัดนี้ ไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องตอบโต้กลับไปให้ได้!“เจ้าไปบอกอ๋าวเจี๋ย การต่อสู้ในคืนนี้ จะต้องชนะเท่านั้น!”“ไม่เพียงต้องชนะ ข้ายังต้องการให้ซ่งเยี่ยนโจวตายอีกด้วย!” สายตาอูเยว่เอ๋อร์เปี่ยมความโหดเหี้ยม “ในเมื่อซ่งรั่วเจินพูดว่าพวกเขาสกุลซ่งจัดงานมงคลแต่ไม่เชิญข้า เช่นนั้นข้าก็จะทำให้พวกเขาจัดงานอัปมงคลแทน!”“เพคะ องค์หญิง”......หลังซ่งรั่วเจินได้รู้เวลาและสถานที่ที่ซ่งเยี่ยนโจวและอ๋าวเจี๋ยนัดหมายกันไว้ดีแล้ว ภายในสายตาสะท้อนแววนึกสนุก“ชิงเถิง ไป๋จื่อ เมื่อวานพวกเจ้าเองก็ได้พบอ๋าวเจี๋ยแล้ว สามารถตัดสินวรยุทธ์ของเขาได้หรือไม่ว่าเป็นเช่นไร?”ชิงเถิงและไป๋จื่อสบตากันแวบหนึ่ง ทันใดนั้นสีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นมา“พระชายา อ๋าวเจี๋ยคนนั้นเป็นแม่ทัพในสนามรบ มือเปื้อนโลหิตนับไม่ถ้วน วรยุทธ์ย่อมไม่แย่” ชิงเถิงพูดด้วยสีหน้าจริงจังเมื่อก่อนตอนพวกนางฝึกวิชายุทธ์ภายในค่ายทหาร ได้พบคนวรยุทธ์แข็งแกร่งไม่น้อย เพียงมองผ่านลมหายใจก็สามารถรู้ได้อย่างชัดเจน“พละกำลังของอ๋าวเจี๋ยคนนั้นแข็งแกร่งจริงๆ แต่
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1405
วันต่อมา อูเยว่เอ๋อร์หลับไปช่วงหนึ่งก็ตื่นขึ้นมา เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ก็รู้สึกราวกับเป็นฝันร้ายฉากหนึ่ง นางเสียใจจริง ๆ ที่ตนไม่สามารถชิงลงมือก่อน กลับกลายเป็นว่าให้ซ่งรั่วเจินชิงนำไปหนึ่งก้าว เป็นเหตุให้ตนไม่มีโอกาสระบายความแค้นด้วยซ้ำ กลับถูกคนอื่นหัวเราะเยาะแทน! “ปี้เอ๋อร์ วันนี้เหล่าองค์ชายบอกว่าจะไปที่ใด?” อูเยว่เอ๋อร์เอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจ สาวใช้ที่อยู่ข้าง ๆ เมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็อดมิได้ที่จะสบตากันไปมา แววตาฉายแววลนลานออกมาแวบหนึ่ง “มีอะไรหรือ?” อูเยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “องค์หญิง วันนี้ไม่มีการนัดหมายใด ๆ เพคะ” ปี้เอ๋อร์เอ่ยด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ “อะไรนะ?” แววตาอูเยว่เอ๋อร์ฉายแววไม่อยากจะเชื่อ “เหตุใดจึงไม่มีการนัดหมายเล่า? พวกเจ้าเข้าใจผิดไปหรือไม่?” นับตั้งแต่นางมาถึงเมืองหลวง ทุกวันล้วนมีการนัดหมายจากเหล่าองค์ชาย แม้ว่านางตั้งใจจะแต่งงานกับฉู่จวินถิง แต่การได้ไปมาหาสู่กับองค์ชายทั้งหลายนั้น นางก็รู้สึกยินดีไม่น้อย หญิงงามผู้มีคุณธรรม ชายชาตรีย่อมใฝ่หา ในนั้น นางรู้สึกว่าองค์ชายเจ็ดก็ไม่เลวเลย เพียงแต่ หล
You may also like
พระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น38.0K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่122.0K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว18.3K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง59.5K viewsฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง
คุณหนูหยางเอิน5.2K viewsนางร้ายขอพลิกบทบาท
Lovedee478 viewsทะลุมิติมาเป็นสตรีร้ายกาจ 80s
sanvittayam1.3K viewsห้วงฝันใต้แสงจันทรา
MACARONI/1Millionmilesaway667 views
