ログインมณีมันตราหยิบเงินมัดนั้นขึ้นมาดู ก็ปรากฏว่ามันเป็นจำนวนที่มาก เดาด้วยสายตาน่าจะราว ๆ หนึ่งล้านบาท หญิงสาวรีบหยิบเงินเข้ากระเป๋าเธอตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ใช้และจะหาทางเอาเงินจำนวนนี้ไปคืนเขาให้ได้ จากนั้นเธอก็รีบโทรหาสุวิมลให้นั่งแท็กซี่มารับเธอ พอเพื่อนสาวมาถึงมณีมันตราก็โผเข้ากอดเพื่อน เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น สุวิมลจึงรีบปลอบเพื่อนอยู่สักครู่และกลัวว่าคนขับแท็กซี่จะคอยนาน เธอจึงบอกเพื่อนว่ามีอะไรให้ไปคุยกันต่อที่ห้องของเธอ สุวิมลนั่งปลอบมณีมันตราก่อนจะถามเพื่อนว่าจะเอายังไงต่อไป
“สรุปแกจะแจ้งความมั้ย”
“แจ้งยังไงล่ะ หลักฐานอะไรก็ไม่มี รู้แต่ชื่อเค้าเองจะไปทำอะไรได้”
“ถามจริง ๆ เค้าไม่ได้ข่มขืนแกใช่มั้ย”
"ฉันสมยอมเขา" เธอตอบด้วยความไม่มั่นใจ
“แกร้องไห้แค่ครั้งนี้ก็พอแล้วนะ...ต่อไปแกจะต้องไม่ร้องไห้อีก...รู้มั้ย”
“ชีวิตคนเราต้องเดินไปข้างหน้าสิ อีกเดือนเดียวพวกเราก็จะเรียนจบแล้ว มาเร่งทำงานวิจัยกันเถอะนะ..อย่าไปคิดมากเลย” สุวิมลพยายามปลอบเพื่อน
“โอเคเพื่อน” สุวิมลปาดน้ำตาให้เพื่อนก่อนจะดึงมณีมันตราเข้าไปกอด
“สุ!!!..เรื่องนี้แกอย่าบอกใครนะ ฉันขอร้อง”
“ได้สิ ฉันจะไม่บอกใคร ฉันสัญญา”
“แล้วเงินจำนวนนี้ล่ะ แกจะเอาไปคืนให้เขาได้อย่างไร” มณีมันตรามองหน้าเพื่อน ก่อนที่สุวิมลจะให้คำแนะนำต่อไป
“ฉันว่าแกอย่าเก็บเอาไว้กับตัวเลย เงินมากมายขนาดนั้น มันอันตรายนะ”
“งั้นเดี๋ยวสาย ๆ ฉันจะเอาไปฝาก” มณีมันตราบอกกับเพื่อน
8.30 น.
มณีมันตราเดินเข้าไปธนาคารแล้วฝากเงินจำนวนหนึ่งล้านบาทกับธนาคาร ระหว่างที่เงินจำนวนนั้นอยู่ในเครื่องนับเงิน เตชทัตน้องชายก็ได้โทรหาเธอเพื่อให้มณีมันตรามาประกันตัวเขา มณีมันตราตัดสินใจฝากเงินเอาไว้เพียงแค่เก้าแสนบาท เธอหยิบเงินหนึ่งแสนบาทที่ธนาคารคืนให้เข้ากระเป๋า ก่อนจะรีบเดินทางไปที่สถานีตำรวจทันที พอเข้าไปก็เห็นน้องชายยืนร้องไห้อยู่ในห้องขังภายในสถานีตำรวจ หลังจากนั้นเธอก็รีบโทรบอกมารดาให้มาที่สถานี้ตำรวจด้วย เพราะเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ ที่จะต้องปิดบังอะไร แต่มารดาของเธอก็ไม่ได้บอกผู้เป็นบิดาเพราะกลัวบุตรชายจะถูกลงโทษ
“แม่ครับ...แม่อย่าบอกพ่อนะครับ..ฮื้อ ๆๆ”
“จ้ะ ใจเย็น ๆ นะลูก แม่ไม่บอกๆ ” จินดารีบปลอบเตชทัตบุตรชาย
มณีมันตราใช้เงินที่ได้มาประกันตัวน้องชายไปห้าหมื่นบาท จินดามารดาของเธอคิดว่าบุตรสาวคงจะหลับนอนกับเสี่ยกำธรไปแล้วเพราะหายไปทั้งคืน..จึงไม่คิดจะถามให้เป็นความผิดของตัวเอง ก่อนจะคิดไปว่าเสี่ยกำธรนี่ก็สายเปย์ไม่เบาเหมือนกันขนาดให้เงินแม่มาแล้ว ก็ยังอุตส่าห์ให้เงินบุตรสาวอีก
“พี่มันตรา อย่าไปบอกคุณพ่อนะครับ ผมกลัวท่านจะลงโทษ”
“เอาน่าเต้!!! พี่กับแม่ไม่บอกคุณพ่อหรอก” จินดารีบบอกลูกชาย ทั้งที่มณีมันตรายังไม่ทันได้พูด เธอถอนหายใจเบา ๆ และอยากจะบอกว่าที่น้องชายเป็นแบบนี้ก็เพราะแม่นั่นแหละที่ตามใจน้อง ตามใจจนเตชทัตเสียคน
“แล้วเต้จะให้พี่บอกกับพ่อว่ายังไง ที่เต้หายไปทั้งคืน” มณีมันตราเอ่ยขึ้น
“แกก็หายไปทั้งคืนเหมือนกันแหละยัยมันตรา ดีแต่ว่าน้อง” จินดาต่อว่าลูกสาวทันที
“แต่แม่คะ!!!”
“หุบปากของแกเลยนะ แล้วเงินที่ได้มาเมื่อคืนน่ะ มันก็ควรเป็นของฉันสิ” จินดารีบทวงเงินที่เหลือจากบุตรสาวอีกห้าหมื่นบาทเพราะเห็นเมื่อสักครู่ว่ามณีมันตราเอาเงินสดในกระเป๋าประกันตัวน้องชาย แถมยังเหลืออีกมาก
มณีมันตราไม่อยากมีปัญหากับมารดาเธอจึงยอมยื่นเงินที่เหลือให้มารดาไป ทั้งที่เธอตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะเอาไปคืนให้ภาณุภัทร์ แล้วถ้าเธอได้เจอเขาอีกครั้งเธอจะหาเงินอีกแสนบาทที่ไหนไปคืนเขากันล่ะ!
“คราวหลังก็อย่าไปคบมันอีกนะ ไอ้พวกเพื่อนที่ชวนไปมั่วสุมเสพยาน่ะ” มณีมันตราตักเตือนเตชทัตน้องชาย ระหว่างที่นั่งรอกันอยู่สองคน
“ครับ” เด็กหนุ่มก้มศีรษะสำนึกผิด พอมารดาออกมาจากห้องน้ำ ทั้งสามคนก็กลับบ้านไปพร้อมกัน
มณีมันตราเดินเข้าบ้านพร้อมแม่และน้องชาย เธอกลับมานอนที่ห้องแล้วพยายามนึกทวทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อคืน
ตอนที่ 31 ตอนจบพอไปถึงโรงพยาบาล ภาณุภัทร์ก็ถามเพื่อนด้วยความเป็นกังวล ถึงเรื่องการคลอดธรรมชาติที่ภรรยาสาวได้เลือกเอาไว้“ไม่ต้องห่วง คุณมันตราเธอสามารถคลอดตามธรรมชาติได้... แกน่ะออกไปรอข้างนอกเถอะ” หมอสาวยังไม่ทันพูดจบภาณุภัทร์ก็รีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล“ฝากเมียฉันด้วยนะจิ๊ป”“เอาน่า!!! ไม่ต้องห่วงหรอก แกไปนั่งพักให้สบาย ๆเสียก่อนเถอะ แล้วเสื้อน่ะอย่าลืมเอาไปซักด้วยนะ” หมอสาวรีบเตือนเพื่อนสนิทหนึ่งชั่วโมงต่อมาภาณุภัทร์มองทารกน้อยในห่อผ้าอย่างตื่นเต้น... ลูกชายของเขาดูตัวแดง ๆ ใบหน้าละม้ายคล้ายเขาไม่มีผิดเพี้ยน เขาไม่เคยเห็นเด็กแรกเกิดมาก่อนเลยในชีวิต... นึกแล้วก็รู้สึกอดขันไม่ได้“หน้าเหมือนใครก็ไม่รู้” คุณหญิงรมณีย์เอ่ยขึ้น“เหมือนผมไม่ผิดเลยครับ”“ดู ๆ ไปก็เหมือนหนูมันตราเหมือนกันนะ” สุภัสสรเอ่ยขึ้นบ้าง”ระหว่างที่กำลังช่วยกันเลี้ยงลูกโดยมีคุณย่าและคุณยายช่วยกันดูแล ภาณุภัทร์ก็ตั้งใจว่าวันนี้เขาจะพาภรรยาไปจดทะเบียนสมรสกันสักที“มันตรา วันนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันมั้ย”“ตอนนี้เลย...เหรอคะ” ภรรยาสาวยิ้มขึ้นอย่างเพลีย ๆ“ไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวก็ไปวันหลังก็ได้” สามีอมยิ้มก่อนจะพู
ตอนที่ 30 เร็วกว่าที่คิดกลางดึกคืนนั้นที่คอนโดของภาณุภัทร์ สามีหนุ่มก็เอื้อมมาแตะบ่ากลมกลึงเบา ๆ แล้วค่อย ๆ นวดบ่านวลเนียนนั้นไปมา“เมื่อยรึเปล่า ให้พี่นวดให้มั้ย”“นวดอย่างเดียวนะคะ ไม่เอานาบ” เขาหัวเราะหึ ๆ ก่อนจะก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของเธอ“อันนั้นเป็นของแถมที่หนูจะต้องจ่ายเป็นค่านวดให้พี่” มณีมันตรายิ้มให้สามีอย่างรู้ใจ เธอรู้สึกว่าตัวเองหลงรักความเจ้าเล่ห์ของสามีเสียแล้ว เธอฝืนกล้ำกลืนความรู้สึกอายเอาไว้. และพยายามวางหน้าเรียบเฉยไม่ให้แดงก่ำออกมา“เวลาหนูไม่ดื้อแบบนี้...พี่ว่าหนูน่ารักขึ้นเยอะเลยนะ” เขาเอ่ยชม เมื่อเธอไม่ต่อต้านในสิ่งที่เขาพูดเมื่อสักครู่“พี่ภัทร์ก็เหมือนกันแหละค่ะ...เวลาพี่ไม่ดื้อพี่ก็จะน่ารักกว่านี้เยอะ” เขาอมยิ้ม ก่อนจะนวดไปเรื่อย ๆ แล้วพูดกับภรรยา“แม่พี่จะชวนให้หนูมาอยู่ด้วย...หนูว่าไง” เขาถามขณะขบเม้มติ่งหูหล่อนเล่นราวกับเป็นของว่างชั้นยอดของเขา...มณีมันตราพยายามระงับความรู้สึกเสียวซ่านไว้ได้อย่างยากเย็น“ตอนแรกที่หนูตัดสินใจบอกแม่ของพี่ไป ตอนนั้นก็ไม่คิดว่าจะเจอแม่แท้ ๆ ของตัวเอง” ภรรยาสาวพูดอึกอัก“ทำไมล่ะ...หนูห่วงคุณหญิงรมณีย์เหรอ พี่พาไปเยี่ยมท่านบ่อ
ตอนที่ 29 มันจะหลวมได้ยังไงหลังกลับมาจากฮันนีมูน ภาณุภัทร์ก็พาภรรยาคนสวยไปตรวจครรภ์ตามปกติ ตามที่หมอจิ๊ปเพื่อนของเขาที่นัดเอาไว้“คนตั้งครรภ์... ต้องการการดูแลเอาใจใส่ แกดูแลเมียได้ดีแล้วล่ะ..ภัทร์ แต่ในขณะเดียวกันคนตั้งครรภ์ก็ต้องได้รับการออกกำลังกายบ้างนะ” หมอจิ๊ปเอ่ยขึ้นกับเพื่อนอย่างเป็นกันเอง“ไม่ต้องห่วง..จิ๊ป ฉันน่ะให้ภรรยา ออกกำลังกายในร่มทุกวัน ฮ่า ๆๆ” ภรรยาสาวเอื้อมไปหยิกแขนแฟนหนุ่มด้วยความเขิน ก่อนที่คุณหมอคนสวยจะอธิบายต่อ“แต่แกก็ต้องระวังอุบัติเหตุด้วยนะ..อย่าไปฝืนทำอะไรที่ฉันห้ามไปล่ะ”“หมอจิ๊ปคะ มันตราขอฟ้องค่ะ”“ฟ้องมาเลยค่ะ ไหนพี่ภัทร์เขาดื้อยังไงบอกหมอสิคะ” หมอจิ๊ปยื่นหน้ามาถามมณีมันตราอย่างเอาใจ“พี่ภัทร์ชอบบีบหน้าอกมันตราค่ะ..ทุกคืนเลยบางครั้งบีบจนน้ำนมไหล มันมีผลต่อลูกในท้องมั้ยคะ หนูกังวลมากเลย เดือนที่แล้วหมอจิ๊ปเคยบอกเอาไว้ว่ามันจะเสี่ยงต่อการหดรัดตัวของมดลูกจนเกิดการเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดได้” มณีมันตรารีบฟ้องหมอจิ๊ปทันที“ภัทร์!!! แกนี่ก็หื่นเหมือนกันนะเนี่ย” หมอจิ๊ปหันมาต่อว่าเพื่อนสนิท“ไม่ต้องกังวลค่ะ..คุณมันตรา ช่วงเวลาที่ผู้หญิงตั้งครรภ์เนี่ย เต้านมก็จะค
ตอนที่ 28 ท่าปลอดภัย NCเป็นเวลาเนิ่นนานหลายเดือนแล้วที่เธอไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับเจ้าท่อนเนื้ออวบใหญ่อันแสนจะคุ้นเคยนี้ ท่อนเอ็นลำนี้ที่นึกถึงครั้งไหนก็มีความสุขในการเอามาจินตนาการเพื่อช่วยตัวเอง มันเคยมุดคว้านเข้าไปในร่างกายของเธอ จนเธอทรมานอย่างมีความสุขไปเสียทุกครั้ง คนท้องฮอร์โมนจะรุนแแรงกว่าปกติ สงสัยท่าจะจริง!“อมให้พี่ก่อนสิ” สามีหนุ่มต่อรองด้วยเสียงแหบพร่าขณะที่มือเรียวบางยังคงกำแท่งเอ็นร้อนรูดเข้าออกไม่หยุดให้กับเขาไม่หยุดก่อนที่มณีมันตราจะลุกขึ้นและตัดสินใจอ้าปากยื่นลิ้นแตะลงไปที่ปลายหัวบานหยักเบาๆ และปล่อยให้ปลายลิ้นลากเลียไปรอบๆ ท่อนเอ็นลำใหญ่ของสามี จากนั้นจึงไล่ต่ำลงมาถึงพวงไข่ทั้งสองใบและทำการตวัดลิ้นรัว ๆ ลากผ่านเส้นสองสลึงก่อนจะวกกลับขึ้นมาด้านบน“อู้ยยย!!...ซี๊ดดดส์ เมียพี่เก่งเหลือเกิน”สิ้นคำชมของผู้เป็นสามี..ภรรยาสาวก็จ่อลิ้นกดลงไปหนักๆ ตรงบริเวณรูเล็กๆ บนปลายหัวบานหยัก ก่อนที่เธอจะรูดหนังหุ้มปลายเพื่ออ้าอมเจ้าท่อนเนื้ออวบอ้วนและยาวใหญ่ของสามี เธออมเข้าไปจนสุดลำและมันก็สัมผัสเข้ากับคอหอยของเธอ แต่เธอช่ำชองกว่าครั้งแรกเป็นไหน ๆ ที่ไม่มีการสำลัก“อู้ววว...อย่างนั้น
ตอนที่ 27 ฮันนีมูนน้ำนอง NCหลังจากดูดกลืนเต้างามจนพอใจ ภาณุภัทร์ก็ลากริมฝีปากต่ำลงมาทีละนิดๆ มือหนาค่อยแยกเรียวขาเล็กให้ตั้งชันขึ้นก่อนจะแทรกใบหน้าเข้ามาอยู่กลางหว่างขาของเธอ“พี่ขอชิมตรงนี้นะ พี่คิดถึงกลิ่นหอมนี้เหลือเกิน”“อื้อ!!! พี่ภัทร์”มณีมันตราสูดปากร้องครางเมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของสามีหนุ่มสัมผัสไปที่ร่องสวาทของเธออย่างช้า ๆ ลิ้นร้อนสะบัดพลิ้วไปตามกลีบแคมขาวอันอวบใหญ่โหนกนูน ก่อนจะใช้มือหนาแหวกกลีบทั้งสองข้างออกจากกัน แล้วส่งลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงสวาทที่ฉ่ำไปด้วยน้ำเมือกสีใส จมูกสูดดมกลิ่นหอมที่โหยหา ปลายลิ้นสอดลึกล้ำชิมรสหวานที่หลงใหลสลับกับดูดเม้มติ่งเกสรเสียวจนเธอรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยที่โหนกนูน ร่างกายของเธอเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ“พี่ภัทร์ขา ดูดแรงจัง เสียวอะ”“ชอบมั้ย”“อื้อ เบา ๆ ค่ะ มันเสียว” ไม่นานนักเสียงหวานก็กรีดร้อง ร่างกายเกร็งกระตุกสะโพกหยัดขึ้นสูงและค้างไว้ก่อนจะทรุดฮวบลงบนที่นอนมื้อเดินทางมาถึงขอบสวรรค์ภาณุภัทร์มองร่างที่นอนหอบเหนื่อยเนื้อตัวแดงระเรื่อด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนา“ท้องเมียพี่ยังทันโตเท่าไหร่เลย”“หมายความว่าจะเล่นท่ายากเหรอคะ มันตราไม่ยอมนะ
ตอนที่ 26 หนูไม่ดื้อ NCท้องฟ้าในยามราตรีส่องสะท้อนจากดาวนับล้านดวงปรากฏเป็นภาพอันตระการตา ต้นไม้เขียวโบกสะบัดไปตามคลื่นลม กลิ่นดอกไม้จากแจกันหอมฟุ้งกระจายตามสายลมที่พัดผ่านเข้ามา ความสงบร่มเย็นในยามค่ำคืน ภาณุภัทร์พามณีมันตรามาฮันนีมูนที่เกาะแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของประเทศ“เป็นไงบ้างครับ กับสถานที่ฮันนีมูนของเรา” สามีหนุ่มเอ่ยถามหลังจากพาเธอกลับจากไปเดินเล่นที่ชายทะเลเมื่อตอนหัวค่ำ“โรแมนติกค่ะ ไม่คิดว่าพี่ภัทร์จะความโรแมนติกกับเขาด้วย” เขายิ้มแล้วดึงภรรยาเข้ามากอด“พี่จะโรแมนติกกับมันตราแค่คนเดียวนะครับ”“ปากหวานจัง”“คืนนี้ให้รางวัลพี่หน่อยได้มั้ย”“รางวัลอะไรคะ”“รางวัลที่พี่พามันตรามาฮันนีมูนไง” สามีหนุ่มพลางเอามือปัดปอยผมที่ปิดหน้าของเธอออก“เดี๋ยวมันตราทำให้ค่ะ..รับรองว่าพี่ต้องชอบ”“ระหว่างทะเลกับภูเขามันตราชอบอะไรมากกว่ากัน”“ชอบทะเลค่ะ”“พี่ภัทร์ล่ะคะ”“พี่ก็ชอบทะเลนะ”“งั้นมันตราขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” ภรรยาสาวหยิบชุดนอนพร้อมผ้าเช้ดตัวสีขาวเข้าห้องน้ำไป ภาณุภัทร์รู้สึกว่าภรรยาสาวทำตัวแปลก ๆ แต่งงานกันแล้ว แทนที่จะนุ่งกระโจมอกเข้าห้องน้ำ แต่นี่เสื้อผ้าชุดเดิมก็ยังไม่ถอด แถมเอาผ้







