บททั้งหมดของ ท่านประธานขาหนูท้อง: บทที่ 1 - บทที่ 10

31

ตอนที่ 1 เพื่อน้อง

ตอนที่ 1 เพื่อน้องมณีมันตรารวบรวมสมุดเลกเชอร์บนโต๊ะขึ้นมาแนบอก เมื่ออาจารย์หมดชั่วโมงสอน เพื่อน ๆ ของเธอทยอยออกห้องกันไปเป็นกลุ่มๆ มีเสียงเจี๊ยวจ๊าวฟังไม่ได้ศัพท์ หญิงสาวมองสำรวจไปรอบๆ ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะ แล้วเดินออกจากห้องเรียนไป จนเธอมาสะดุดกับสายตาคมๆ ที่มายืนรออยู่หน้าตึกด้านล่าง“พี่มันตรา..เย็นนี้ก่อนเข้าบ้านอย่าลืมแวะไปเอาเงินที่เสี่ยกำธรด้วยนะ..แม่สั่งเอาไว้” น้องชายของเธอที่เรียนอยู่ปีหนึ่งเอ่ยขึ้นกับมณีมันตราที่เป็นพี่สาว“แล้วทำไมเต้ ไม่ไปเอาเองล่ะ เต้ก็เลิกเรียนก่อนพี่นี่” หญิงสาวเอ่ยขึ้น“ก็ผมจะรีบไปซ้อมดนตรีกับเพื่อนไง”“พอดีพี่มีทำรายงานกลุ่มกับเพื่อนน่ะ คงจะมืด ๆ เลยนะ”“ได้ไม่มีปัญหา แต่อย่าลืมนะ...แม่เค้ารอเงินอยู่”“อื้ม” สนทนากับน้องชายเสร็จ มณีมันตราก็รีบเดินตามเพื่อนสนิทมาทันที่หน้าโรงอาหารพอดี“ว่าไงน้องชายจอมยุ่งเธอ สั่งอะไรอีกล่ะ” สุวิมลเพื่อนสาวเอ่ยขึ้น เธอไม่ค่อยชอบน้องชายเพื่อนเท่าไหร่จึงเดินมาก่อน“ก็สั่งให้ฉันแวะไปเอาเงินที่บ้านเสี่ยกำธรเฉย ๆ”“แม่เธอนี่รักลูกเท่ากันปะเนี่ย มีอะไรก็ใช้เธอตลอด ไม่เห็นใช้เจ้าเต้บ้างเลย”“ไม่รู้สิ แม่คงเห็นว่าเต้มันเป็นน้อง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 2 ถูกหลอก

ตอนที่ 2 ถูกหลอกมณีมันตรานักศึกษาสาวมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เธอเดินทางกลับจากหอพักของเพื่อนสนิท และก่อนเดินทางกลับบ้านเธอได้แวะเข้าไปรับเงินจากเสี่ยกำธรเจ้าของเงินกู้รายใหญ่ประจำหมู่บ้าน ตามคำสั่งของมารดา ซึ่งเธอไม่รู้มาก่อนว่ามารดาของเธอนั้นได้รับเงินส่วนนั้นไปแล้วและนี่ก็เป็นการตกลงขายเธอให้กับเสี่ยกำธรหญิงสาวในชุดนักศึกษาเดินผ่านความเงียบเข้าไปภายในซอยจนเดินมาถึงหน้าบ้านหลังหนึ่ง...มือเรียวบางเอื้อมไปกดกริ่งที่หน้าบ้านก่อนจะได้ยินเสียงเจ้าของบ้านข้างในตะโกนออกมา เสียงนั้นอยู่ไม่ไกลจากบริเวณที่เธอยืนอยู่“เข้ามาสิหนู!!..” เธอเปิดประตูเดินเข้ามาตามเสียงของชายวัยกลางคน เจ้าของบ้านไม่ได้ล็อกประตูรั้วเอาไว้ เธอจึงเปิดเข้าไปได้อย่างง่ายดาย พอเข้ามาภายในบ้านหญิงสาวก็เจอกับร่างของหนุ่มใหญ่วัยห้าสิบที่ยืนรอเธออยู่ เขามีชื่อว่าเสี่ยกำธร เป็นคนปล่อยเงินกู้และผู้ทรงอิทธิพลในหมู่บ้านของเธอ“สวัสดีค่ะเสี่ย” มณีมันตรารีบยกมือไหว้“คือแม่หนู ให้แวะมาเอาเงินที่ท่านได้เอาโฉนดที่ดินมาจำนองไว้ค่ะ” มณีมันตราพูดตามที่มารดาได้โทรมาย้ำกับเธออีกรอบเมื่อช่วงเย็น“อ๋อ!!! งั้นเชิญที่โต๊ะห้องทำงานฉันดีกว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 3 แก็งปาร์ตี้

ตอนที่ 3 แก็งปาร์ตี้บ้านหลังหนึ่งมีบริเวณกว้างแต่ปล่อยให้เต็มไปด้วยหญ้าที่ขึ้นรกเต็มไปหมด ตามทางเดินจากรั้วบ้านไปถึงตัวบ้านมีแค่แสงไฟจากหลอดโซล่าเซลล์ซึ่งเป็นแสงสลัว ๆ เท่านั้น พอสองหนุ่มเดินเข้าไปภายในตัวบ้านก็เจอกับรุ่นพี่อีกหลายคน และหนึ่งในนั้นคือนายสุริยะหรือที่รุ่นน้องเรียกกันว่าพี่ยะ เป็นรุ่นพี่ปีสี ทั้งหมดกำลังปาร์ตี้มั่วยากันอย่างครื้นเครงโดยมีทั้งเพื่อนผู้หญิงและเพื่อนผู้ชายของสุริยะ สายตาทุกคนโฟกัสมาที่สองหนุ่ม ก่อนเจ้าบ้านจะเอ่ยทักทายอย่างอารมณ์ดี“นึกว่ามึงจะไม่มากันซะแล้วไอ้ต้น” สุริยะเอ่ยกับนายต้นน้ำรุ่นน้องคณะของตัวเอง พร้อมกับพยักหน้าให้เตชทัต“มาสิพี่ โถ่ววว!!!..ผมน่ะไม่เคยพลาดอยู่แล้ว” ต้นน้ำตอบรุ่นพี่ เตชทัตมองเห็นควันบุหรี่ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้องพร้อม ๆ กับเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม เตชทัตและเพื่อนของเขาแทบจะคุยกับนายสุริยะไม่ได้ยินเพราะเสียงเพลงที่ดังเอามาก ๆที่ตรงโซฟากลางห้อง มีกลุ่มผู้ชาย 3 คน และผู้หญิงอีก 5 คน กำลังจับกลุ่มกันมั่วสุมเสพยา บางคนนั่ง บางคนยืนโยกไปมาคล้ายคนเมายา“ผมขอสองเลยพี่..เผื่อเพื่อนผมด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมได้เงินจะเอามาให้” ต้นน้ำรีบบอกสุริยะ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 4 เงินชดเชย

ตอนที่ 4 เงินชดเชย“มึงเห็นอะไรสวยๆ มั้ยวะไอ้เต้ แมร่ง..สว่างเต็มห้องไปหมดเลยว่ะ” หลังจากสูดเค..หรือตบแป้งตามที่ภาษาวัยรุ่นเรียกกันแล้ว ต้นน้ำก็เอ่ยถามเตชทัต เตชทัตรีบกระดกเหล้าลงคอเพรียว ๆ ก่อนจะเอ่ยตอบเพื่อน“ตอนแรกมันปวดหัวนิดหน่อยวะ แต่ตอนนี้กูก็เห็นอะไรไม่ต่างจากมึงหรอก” เตชทัตตอบเพื่อน เขาเพิ่งเคยเป็นครั้งแรก“มันสวยไปหมดเลยใช่มั้ยวะ” ต้นน้ำถามก่อนจะกระดกเหล้าเพรียว ๆ ตามไปบ้าง เตชทัตพยักหน้าให้เพื่อน เพราะเสียงเพลงที่ดังทำให้เขาคุยกับเพื่อนอย่างลำบากหลังจากนั้นไม่นาน ต้นน้ำก็พาเตชทัตเพื่อนของเขาไปสนุกกับกลุ่มสาว ๆ ที่นั่งกันอยู่ต้นน้ำขอบุหรี่จากหญิงสาวคนหนึ่งมาสูบก็จะยื่นให้เตชทัตลองสูบดูบ้าง เขาสูบไปได้ทีเดียวก็ถึงกับสำลัก ก่อนที่ทั้งสองจะนั่งปล่อยอารมณ์ที่เคลิบเคลิ้บนั้น จนเวลาผ่านไปนานเกือบหนึ่งชั่วโมงก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นระหว่างที่ทุกคนกำลังจะสนุกสนานกันอยู่ สุริยะเดินไปเปิดประตูแล้วก็พบว่ามีตำรวจหลายนายยืนรออยู่ทุกคนที่อยู่ในอาการเคลิบเคลิ้บและมึนเมาจึงไม่มีทางหลบหนีไปไหนได้ ตำรวจทุกนายที่ยืนอยู่จึงเข้ามาจับกุมทุกคนได้อย่างง่ายดายทางด้านมณีมันตราพอได้สติเธอก็เส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 5 ชีวิตต้องก้าวต่อไป

ตอนที่ 5 ชีวิตต้องก้าวต่อไป มณีมันตราหยิบเงินมัดนั้นขึ้นมาดู ก็ปรากฏว่ามันเป็นจำนวนที่มาก เดาด้วยสายตาน่าจะราว ๆ หนึ่งล้านบาท หญิงสาวรีบหยิบเงินเข้ากระเป๋าเธอตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ใช้และจะหาทางเอาเงินจำนวนนี้ไปคืนเขาให้ได้ จากนั้นเธอก็รีบโทรหาสุวิมลให้นั่งแท็กซี่มารับเธอ พอเพื่อนสาวมาถึงมณีมันตราก็โผเข้ากอดเพื่อน เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น สุวิมลจึงรีบปลอบเพื่อนอยู่สักครู่และกลัวว่าคนขับแท็กซี่จะคอยนาน เธอจึงบอกเพื่อนว่ามีอะไรให้ไปคุยกันต่อที่ห้องของเธอ สุวิมลนั่งปลอบมณีมันตราก่อนจะถามเพื่อนว่าจะเอายังไงต่อไป“สรุปแกจะแจ้งความมั้ย”“แจ้งยังไงล่ะ หลักฐานอะไรก็ไม่มี รู้แต่ชื่อเค้าเองจะไปทำอะไรได้”“ถามจริง ๆ เค้าไม่ได้ข่มขืนแกใช่มั้ย” "ฉันสมยอมเขา" เธอตอบด้วยความไม่มั่นใจ“แกร้องไห้แค่ครั้งนี้ก็พอแล้วนะ...ต่อไปแกจะต้องไม่ร้องไห้อีก...รู้มั้ย”“ชีวิตคนเราต้องเดินไปข้างหน้าสิ อีกเดือนเดียวพวกเราก็จะเรียนจบแล้ว มาเร่งทำงานวิจัยกันเถอะนะ..อย่าไปคิดมากเลย” สุวิมลพยายามปลอบเพื่อน“โอเคเพื่อน” สุวิมลปาดน้ำตาให้เพื่อนก่อนจะดึงมณีมันตราเข้าไปกอด“สุ!!!..เรื่องนี้แกอย่าบอกใครนะ ฉันขอร้อง”“ได้สิ ฉันจ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 6 5ส

ตอนที่ 6 5สหนึ่งเดือนผ่านไปมณีมันตราก็พบว่าตัวเองนั้นตั้งท้องก่อนจะนึกย้อนกลับไปในคืนวันเกิดเหตุกับชายแปลกหน้าที่เขาทิ้งโน๊ตและเงินจำนวนหนึ่งเอาไว้ให้เธอ ตอนนี้เธอยังพอจะมีเงินอยู่เก้าแสนบาทในบัญชี มณีมันตราเดินทางมาสมัครงานกับสุวิมลที่บริษัทแห่งหนึ่งหลังจากเธอเรียนจบ ในตำแหน่งผู้ช่วยฝ่ายบุคคล จนกระทั่งทั้งสองได้เรียกตัวเข้าไปสัมภาษณ์หลังจากสัมภาษณ์เสร็จ ทั้งสองก็มานั่งปรับทุกข์กัน“แกจะเอายังไง กับเรื่องเด็กในท้องวะ” สุวิมลถามเพื่อนระหว่างนั่งทานมื้อเที่ยงที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง“นั่นสิ! ฉันก็ยังคิดไม่ตกเลย” มณีมันตราพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“ไหน ๆ แกก็คิดจะเลี้ยงเค้าแล้ว เงินที่แกเก็บของเขาไว้ก็พอจะใช้เป็นค่าทำคลอดอยู่มั่ง” สุวิมลเสนอทางออกที่มณีมันตราไม่อยากจะเลือก เพราะอยากเก็บเงินเอาไว้คืนเขามากกว่า“แค่นั้นมันคงไม่พอหรอก กว่าเด็กคนหนึ่งจะโตมาได้ก็ใช้เงินไม่น้อยเลยนะแก..”“แล้วตั้งจะบอกพ่อกับแม่หรือเปล่าว่าตัวเองท้อง”“ถ้ามันถึงที่สุด..ก็คงต้องบอกแหละ เรื่องใหญ่ขนาดนี้”“ถ้าแกมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกนะ”“อื้ม ขอบใจนะสุ”“ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันตอนทำงานวันจันทร์ล่ะ”พอเพื่อนสาวเดินจา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 7 ไม่ดีใจรึไง

ตอนที่ 7 ไม่ดีใจรึไงหนึ่งชั่วโมงต่อมาระหว่างที่ท่านประธานเดินตรวจก่อนจะถึงโต๊ะของมณีมันตรา เธอก็พะอืดพะอมแล้วก็รีบวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ ประธานหนุ่มสงสัยจึงถามกับสุวิมลในระหว่างที่เขาเดินมาตรวจโต๊ะของเธอ“เพื่อนที่นั่งโต๊ะข้าง ๆ คุณเค้ารีบวิ่งไปไหนเหรอ” เขาเห็นหน้าเธอไม่ชัดเห็นแต่ข้างหลัง“คือเค้าไม่สบายคะ..ท่าน หนูต้องขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะ” สุวิมลรีบแก้ตัวแทนมณีมันตรา หลังจากนั้นประธานหนุ่มก็ไปหยุดตรวจที่โต๊ะของมณีมันตรา ก่อนจะเหลือบไปเห็นรูปพนักงานตั้งอยู่บริเวณโต๊ะ เขาจำเธอได้ไม่ลืม...ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาหลังจากนั้นมณีมันตราก็เดินกลับมาที่โต๊ะ โดยมีประธานหนุ่มใส่สูทนั่งรออยู่ เขานั่งหันหลังให้เธอ ก่อนที่ทั้งคู่จึงได้ประจันหน้ากันจัง ๆ เป็นครั้งแรกหลังจากคืนนั้น ทั้งคู่จ้องหน้ากันอยู่สักพัก ภาณุภัทร์จึงเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อน“เธอไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่า”“เอ่อ ๆ ๆ ก็แค่คลื่นใส่ค่ะ” หญิงสาวก้มหน้าตอบเพราะรู้แล้วว่าเขาคือคนที่เธอมีอะไรด้วยในคืนนั้น นี่ถ้าเธอถามใครต่อใครสักนิดว่าประธานบริษัทใหญ่ที่จะเดินทางตรวจในครั้งนี้ชื่ออะไร เธอก็คงรู้ว่าเป็นเขาไปนานแล้วคุยกันได้อยู่คำสองคำ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 8 กระดุมเม็ดนั้น

ตอนที่ 8 กระดุมเม็ดนั้นหลังจากกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับประธานหนุ่ม มณีมันตราก็รีบเดินไปบอกกับสุวิมลที่โต๊ะทำงานของเพื่อน“สุ!!!..เดี๋ยวฉันมานะ” มณีมันตราบอกเพื่อนด้วยเสียงอ่อย ๆ“อ่าว!!!..แกจะไปไหนมันตรา!!!” สุวิมลตกใจคิดว่าเพื่อนคงจะต้องโดนเรียกไปตำหนิเป็นแน่“คือ เอ่อ” มณีมันตราอ้ำอึ้งไม่กล้าบอกเพื่อน ภาณุภัทร์จึงเดินเข้ามาบอกด้วยตัวเอง“ผมจะพาคุณมณีมันตราเพื่อนของคุณไปโรงพยาบาลครับ คุณมีอะไรมั้ย คุณสุวิมล” เสียงเข้มร่ายยาว สุวิมลถึงกับหน้าซีดเผือด“ปะ เปล่า ๆ ค่ะ ชะ เชิญ ๆ ค่ะท่าน” หญิงสาวถึงกับพูดผิดพูดถูกมณีมันตรานั่งมาในรถ เธอก็หวนลำลึกไปถึงคืนวันนั้น รถคันนี้แหละที่เขาขับพาเธอหนีออกมาจากตรงนั้น เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้อยู่ใกล้ ๆ เขาอีกครั้งหลังจากการตรวจผ่านไปเรียบร้อย“หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ภรรยาคุณตั้งท้องได้สองเดือนแล้วค่ะ” คุณหมอเอ่ยขึ้นกับภาณุภัทร์ และเขาก็แสดงตัวว่าเป็นพ่ออย่างชัดเจน“แล้วภรรยาของผมต้องปฏิบัติตัวอย่างไรบ้างครับ”“ก็ต้องพามาตรวจครรภ์ทุกเดือนค่ะ แล้ววันนี้คุณจะให้ภรรยาฝากท้องไปเลยมั้ยคะ”“ครับผม ฝากเลยครับคุณหมอ”ระหว่างที่นั่งมาในรถ..มณีมัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 9 ลืมไม่ลง

ตอนที่ 9 ลืมไม่ลง17.00 น.หลังจากมณีมันตรารีบเคลียร์งานอย่างขะมักเขม้น จนถึงเวลาเลิกงาน สุวิมลที่ทนรอไม่ไหวจึงรีบเข้ามาถามเพื่อนสนิททันที“ม่ะ!!!..แกพร้อมหรือยัง เล่ามาให้หมดนะ เอาให้ละเอียดเลย เอาให้สมกับที่ฉันรอคอยมาเกือบสามชั่วโมง” สุวิมลเลื่อนเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ เพื่อน“หูย!..นี่แกไม่มีอย่างอื่น ให้รอคอยบ้างเลยรึไง”“ไม่มีอะ!!! เล่ามา ๆ” สุวิมลกดดันเพื่อน“งั้นแกพาไปฉันไปหาอะไรกินก่อนสิ หิวอะ”“เอ่อ..ๆ ได้สิ ลืมไปว่าเดี๋ยวนี้..แกกินเก่งขึ้น” หลังจากที่พนักงานทยอยกลับบ้าน สุวิมลก็พาไปเพื่อนแวะทานไปอาหารที่ร้านแห่งหนึ่งใกล้ ๆ ที่ทำงาน สุวิมลเลือกร้านที่เงียบสงบไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่านเพื่อที่จะได้คุยกันอย่างสะดวก หลังจากทานอาหารมื้อเย็นจนอิ่มท้องแล้ว มณีมันตราก็เริ่มเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟัง“ฟังแล้วเหยียบไว้เลยนะแก”“เอ่อน่า!!”“ท่านประธานคือผู้ชายที่ช่วยฉันในคืนนั้น”“ห๊า!!!..อีกทีสิ” สุวิมลอ้าปากค้างตะลึงงัน“ก็นั่นแหละ เขาชื่อภาณุภัทร์ แกไม่เอ๊ะบ้าง..หรือไง”“บ้า!!..ก็ตอนนั้นไม่สนใจจะจำชื่อเค้านี่ แล้วฉันก็จำไม่ได้หรอกนะ เพราะแกบอกฉันแค่รอบเดียว ใครมันจะไปจำได้”“เอาล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 10 พาแวะข้างทาง

ตอนที่ 10 พาแวะข้างทางย้อนไปเมื่อสองเดือนที่แล้วภาณุภัทร์ชำเลืองดูกระจกมองหลัง ก่อนจะมองเห็นเรือนร่างอันอวบอัดเย้ายวนเต่งตึงของหญิงสาวที่เขาช่วยเหลือ เมื่อสักครู่เธอนอนหมดสติอยู่บนเบาะหลัง แต่บัดนี้เธอลุกขึ้นมาถอดเสื้อแล้วก็ขยับมาอยู่ใกล้ ๆ กับเขาทางด้านหลังกลิ่นกายเธอช่างหอมกรุ่นไปทุกสัดส่วนเสียแล้ว เธอกำลังยืดตัวขึ้นและโน้มกายเข้ามาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับ“คุณ ๆ ๆ !!! เป็นอะไรไปครับ แล้วคุณจะถอดเสื้อทำไม” ภาณุภัทร์ถามขึ้นด้วยความตกใจ ความร้อนกำลังทำให้มณีมันตราไม่เป็นตัวของตัวเอง กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออกพร้อมกับสาบเสื้อที่แยกออกจากกัน“ได้โปรดเถอะค่ะ ฉันร้อนเหลือเกิน” ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคออย่างยากลำบาก เธอโอบกอดและซุกไซ้ซอกคอของเขาอยู่ทางด้านหลังจนตอนนี้เขาเองก็เริ่มร้อนไม่ต่างจากเธอทั้งที่แอร์รถเปิดจนเย็นยะเยือก ร่างนุ่มนิ่มที่โน้มตัวมาจนสุดเบียดกระแซะเข้ามาเกือบครึ่งตัว ก้นงามงอนของเธอนั่งอยู่บริเวณที่พักแขน เธอทำให้เขาแทบจะมองไม่เห็นทางจนต้องเปิดโหมดออโต้ไพลอตของตัวรถภาณุภัทร์ตื่นเต้นจนระงับใจกายเอาไว้ไม่อยู่ เด็กสาวคนนี้ช่างสวยและเซ็กซี่เหลือเกิน“นี่คุณ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-02
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1234
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status